Eindelijk hebben we nog eens de tijd en plaats gevonden voor een kleine update.
Sa 9/9
> AM: Zaterdagochtend in
Page hadden we al een eerste to do op de agenda: gratis bezoekje aan de
stuwdam in Glenn Canyon (de dam die verantwoordelijk is voor Lake
Powell). Dit bezoekje leidde ons tot onderin de dam, waar de Belgische
kwaliteit alweer maar eens bewezen werd: de rotoren die gebruikt worden
om de energie van het doorstromende water om te zetten in
electriciteit, blijken immers van Belgische makelij (Cockerill
Sambre)!! Echt wel es boeiend om in zo'n stuwdam te kunnen kijken en
rondlopen. Na dit bezoekje gingen we naar The Horseshoe Bend, een
plaats voorbij de dam waar je de Colorado-rivier zeer goed kan zien
onderaan de canyon! heel mooi!! De tijd tikte snel, en vermits we
nog wat afstand te overbruggen hadden richting Zion & Bryce
National Parks, besloten we om ons stalen ros uit Page te laten
rijden...
> PM: Zion National Park is een bijzondere
canyon, althans voor de bezoekers: dit is de enige canyon waar je van
in de canyon zelf de natuurpracht aanschouwt (en je dus de rotswanden
moet opwandelen ipv id canyon moet afdalen). Je wordt stil van al
die oeroude schoonheid: je voelt je zo nietig als je beseft hoe lang
het heeft nodig gehad om die canyon(s) te vormen. Bangelijk om zien
zijn de klimmers die hoog boven je hoofd aan de loodrechte rotswanden
hangen. Ze hebben bovendien een klein platformke mee dat ze gebruiken
om langs de rotswand te overnachten, want de beklimming van zo'n wand
duurt langer dan 1 dag!!! Bijna automatisch begin je te roepen: " kom
naar beneden, onnozelaars!!!!" Echt waanzinnig!! In dit park was er
ook wat dierenpracht te bewonderen: eekhoorntjes die ondertussen al
heeeeeeeeeeeeeeel goed gewend zijn aan de mensen, mini-kikkerkes die
zelfmoord-jumps deden vlak voor onze camera (en kwaken zoals schapen),
en herten.. Niet gezien, maar wel geroken: stinkdier!! bwakkes, moet
zowat een mengeling zijn van verrotte eieren en 5-daagse zweetvoeten.
> EXPERIENCES: - Toen Veerle een hert schoot, kwam er rook uit de flits ) het hert is nog kunnen ontsnappen - Over schieten gesproken, we worden ondertussen zeer sterk in het 'drive-by-shooting', maar dan met de Canon. -
Voor de bouwers: huizen worden hier niet zozeer compleet in steen
gebouwd: dikwijls met hout en daartegen dan een isolatie+afwerking,
ofwel zeer veel al gezien: een compleet prefab-huis! Geen probleem met
architecten of metsers: een standaard woning met 3 slaapkamers voor
67.500usd. astemblief!
> AM-PM: Na het drive-thru ontbijt in Flagstaff, ging het vandaag richting Grand Canyon. De
Grand Canyon bezoeken kan je eigenlijk op een aantal manieren: te voet
langs de rand, per boot (rafting, maar vroeg op voorhand te reserveren)
ofwel het vliegtuig (toch wel prijzig). Alles goed geregeld: de auto
kan je kwijt op een parking, waarna je dan met een shuttle bus
langsheen de rand kan gevoerd worden. Probleem met de Grand
Canyon: je kan het niet vatten! Je hebt het al gezien op TV ed, maar
het echt zien is overdonderend (in ons geval op een bepaald moment
letterlijk!). Het is gigantisch uitgestrekt
en je kan slecht een delen opvangen. Je kijkt continu rond naar
adembenemende rotswanden en dieptes, maar een beetje verder
gewandeld, is dat beeld alweer veranderd en kan je opnieuw turen naar
een prachtige view. Tja, je moet het gezien hebben eigenlijk.. In de namiddag hebben we een trail gedaan, zodat we een stuk in de canyon zijn afgedaald tot aan het 'ooh aah point', dat maakte het dan toch een beetje tastbaarder. Na
dit natuurspectakel zijn we verder in het Navajo reservaat gereden om
te overnachten in Tuba City, een gezellig indianen dorpje.
> EXPERIENCES: -
Enkel de Zuidrand van de Canyon wordt door het gros van de toeristen
bezocht. Slechts 10% bezoekt het noorden. Misschien ligt het ook eraan
dat de 10 miles in vogelvlucht enkel te overbruggen zijn met een rit
van 275 miles.. - In de Grand Canyon ook wat wildlife gezien: topper was gegarandeerd de Californische Condor! En heb die zelfs goed in close-up kunnen filmen! fier fier. -
Op het middaguur zagen we de bui al hangen die over de Canyon zou
komen. Bliksem en donder kwamen dichter en dichter en dichter.. Unieke en zeer vreemde ervaring was toen het onweer al zo dichtbij was dat we werkelijk de bliksemschichten konden
voelen!! Man, dat was raar! Het leek alsof er grote spinnewebben
over ons heen werden gegooid.. brrr, snel de shuttle ingevlucht!
) het hert is nog kunnen ontsnappen 
