We zitten nu in een internetcafé in Armenisties op Ikeria, buiten schijnt de zon voor het eerst in 3 dagen, 't was barkoud (11°) en een strakke noorderwind blies door ons onderbroek, een wilde zee dreigde aan land te gaan. Niet echt om buiten te komen, hebben enkele dagen binnen gezeten, eerst met de open haard (maar die gaf te veel rook), daarna met een electrisch blazerke. Zielig hé! Maar ons humeur werd niet aangetast.
Gisteren wat gaan toeren met een oude huurwagen, info halen ivm verder vervoer naar Patmos en Leros. Blijkt dat we geen rechtstreekse verbinding kunnen vinden, pas eind mei zijn die beschikbaar, en zouden we helemaal terug over Piraeus (vlak bij Athene) moeten terugvaren om daar een ferry naar Leros te boeken. Wat overdreven, en we zoeken een andere oplossing. We proberen over Syros te gaan.Het verblijf op Samos was uitstekend. Het koppel waarvan we een huisje huurden, Suzy & Patrick komen uit Mol, waren heel gezellig en behulpzaam (ivm zoeken naar tickets, huurwagen, goed restaurant, enz...). Het kleine huisje staat in 't midden van het dorp Myli, vlak bij Ireon waar S&P wonen. Kleine straatjes waar nauwelijks een auto doorkan (Koreaanse bakjes doen het goed), in het zwart gekleedde oude en minder oude dames (zwart, wegens overleden man), zeldzame kinderen, iedereen passeerde voor de deur waar onze bank stond en zei vriendelijk goeiedag, een vrouw stapte zelf brutaal binnen in huis (beweerde dat ze de vorige eigenares was, wat niet waar was!) om curieus rond te kijken. Een echt dorp!
Appelsienen, een massa appelsienen, en nog steeds aan de bomen, de Grieken plukken niks omdat ze er niet genoeg geld voor krijgen en laten ze nog liever aan de bomen rotten. Good for us! Elke dag, na de wandeling vullen we onze rugzakken, niet alleen met appelsienen, ook pompelmoezen en citroenen. Wat een verspilling.
Een week is wat kort om heel het eiland te omvatten, voornamelijk in het zuiden en westen gezeten. Dus komen we nog wel eens terug.Een enorme ferry bracht ons naar Evdilos op Ikaria, tegen 1 uur 's nachts legden we aan. Gelukkig hadden we al een taxi geregeld, een dame stond ons op te wachten en bracht ons in stilzwijgen naar Villa Dimitri. Helga (von Deutschland, getrouwd met een Duits-sprekende Griek) verwelkomde onsen begeleidde ons, 100 trappen lager, naar ons verblijf : de Poseidon (waarschijnlijk omdat het appartementje het dichts bij de zee is gelegen, het valt er bijna in). Met een 'home made' wijntje klinkten we de nacht in. Het mooie weertje van de volgende dag maskeerde perfect het stormweer van de volgende dagen en de nog koudere nachten zoals op Samos.Maar nu is er dus beterschap.Seffes gaan we nog wat rondkrossen met den ouwe Honda Civic, de bergen in. Misschien ligt er wel sneeuw?

De Verzopen Kiekens kussen jullie.

22-04-2011 om 00:00 geschreven door patje