Parque National del Tierra del Fuego is 630 vierkante km groot en grenst aan Chili. Hier is veel te zien aan fauna en flora. Geen zonnetje echter maar wolken domineerden het luchtruim.  We maakte een wandeling naar Lago Rocca (zoet water)



en passeerden eerst Archipielago Cormoranes (zout) en Rio Lapatia (zoet).
Genietend van de natuur kregen we watervogels te zien zoals de Upland of  Magallanes Geese, Falkland Goose, Buffnecked ibis, black crowned Night Heron, en de 'Peuguito' valk. Aan de grens met Chili stopte het pad en keerden we terug naar het tent net voordat het begon te regenen.
De wandeling naar Lago Rocca zelf, stelde niet veel voor maar de kleine wandelingen vanuit de kamping, des te meer.
Laat tegen de avond (22u) stopte het met regenen en daar waren we niet rouwig om want de tent liet langst alle kanten water door!

'Peuguito'

crested cara cara of Carancho

 magallanes gees

We sprongen op de moto en reden een paar kilometers verder om via de Castorera-weg naar de beverkolonie te gaan kijken.
We werden weliswaar opgegeten door de muggen maar we stonden daar alleen te kijken naar 2 ijverige bevers die hun dam van onderhoud voorzagen.  Dit parc is planckendael x100.

s' morgens de haven van Ushuaia eens gaan bekijken waar een gigantisch cruise-schip lag voor eventjes 2500 passagiers.
Vanuit de haven kan je met een ander schip ( 70 passagiers) voor ongeveer 5000 usd een 10-daagse cruise boeken voor een Antartica-belevenis. Volgens een Franse onderdaan was het spectaculair...



Wij hielden het bij een wandeling naar "Glacier Martial".  Niet spectaculair maar gezien het prachtige weer, een mooie gelegenheid om de omgeving van hoger af te kunnen bekijken.  2u30 later stonden we aan de sneeuwgrens en kregen een
zicht op Bahia de Ushuaia.





In de namiddag zijn we dan naar het nationaal parc gereden ( inkom inwoners 5 pesos, buitenlanders 65 pesos ) Lapataia genoemd, alwaar we stopten aan El Fin de la routa 3.  De diepste weg naar het zuiden, houdt hier halt; een foto'ke waard!



Onze overnachtingplaats was op een vrije kamping, gelegen aan Lago Verde, volop in de natuur met prachtig uitzicht.  Een vos ( waarschijnlijk de Grey Fox) kwam snuffelen aan de tent terwijl zwarte wilde konijntjes vrolijk rondhuppelden.
schitterend...

Op de toegevoegde map zie je ons beginpunt ( hoofdstad Buenos Aires ) en nu het keerpunt Ushuaia.  Daarna zullen we de Andes volgen via de grens van Chili, tot helemaal in het noorden Iguazu ( grens Brazilië )  Daarna keren we terug naar BA

Vanuit Sombrero in Tierra del Fiego CHILI wensen we jullie een FELIZ ANO NUEVO !!! 
Dat jullie dromen mogen uitkomen net zoals de onze !  Geniet van elke dag en draag zorg voor elkaar

na 240 km zaten we in  Rio Galleo op nog 1 of 2 dagen verwijderd van Ushuaia ! De zwarte moto kreeg nieuwe banden, voor de rooie waren er geen goede maten. Onderweg voor Galleo zijn we nog een rivier gepasseerd waar vele watervogels zaten zoals Flamengos! wat een beetje water in deze pampas niet kan doen.  Na een hevig regenbui zijn we dan toch verder getrokken en hebben een schitterende slaapplaats gevonden aan Lago Azul.  Een meer gevormd in een geimplodeerde vulkaan, is nu het thuisland voor vele vogels.  In dit afgelegen plaatske hebben we ons tenteke geplaatst en genoten van deze pracht !
Eens benieuwd hoe we de gens met Chili gaan oversteken en of dat problemen gaat geven...  Terra del Fiego here we come !!!

nadat rudy en Juan samen mate hadden gedronden, zijn we Weer op pad gegaan tussen de pampas.  Sedert we een paar dagen geleden Rivadavia gepasseerd zijn, is het landschap van vlak veranderd in afwisselende  valleien die geen einde lijken te hebben. Ze zijn zo groot dat je het onmogelijk op 1 foto kan krijgen.
De Guanacos lopen nu heel dicht tegen de weg... en de tol hiervan is duidelijk te merken want  je geraakt de tel kwijt aan de kadavers die langs de kant van de weg liggen.  Soms met stukken van autobrokken er nog bij... we zijn gewaarschuwd
We stoppen in Puerto San Juan alwaar we een visje gaan eten en in contact komen met een eigenaar van bmw-moto verhuurfirma.  Deze vriendelijke mens nodigde ons  zelfs uit Nieuwjaar te gaan vieren in Calafaté.... maar wij zitten liever samen in het tentje, in de natuur met een fles champie!
Opweg naar Piedra Buena kwamen we nog drie Colombianen tegen met gehuurde F650GS riching Zuiden, gehuurd van... jawel onze vriend die we nog maar net gedag hadden gezegd.
We hebben de nacht doorgebracht op een camping met zicht op Rio Santa Cruz maar wel weer met tal van Argentijnen die tot in de vroege uurtjes muziek.

Een kleine 100 km verder dan Jaramillo, verlieten we de hoofdweg en draaiden een grindweg op richting Bosques Pertificados.
Dit bleek een kleine hel te zijn voor de beladen motorfietsen met hun bestuurder maar gelukkig duurde het maar 30 km lang.
We kwamen aan in een godvergeten plaats La Paloma, ontvangen door Liliana en Juan.  Liliana heeft duidelijk een drankprobleem en Juan is een magere brave vent die de dag ervoor met de auto van zijn baas een tuimeling heeft gemaakt.
Hij toont ons de beschadigde wagenen even later kwam Pedro ons ook vergezellen. Pedro werkte vroeger voor een hytancia alwaar hij veel te paard reed. Nu werkt hij voor een firma die opgravingen doet naar goud.
De bagage werd afgeladen en we verzamelde nog een beetje moed om door te rijden naar het parc.
Zonder het gewicht ging het beter en we werden beloond met een parc waar enkele reuzen van versteende bomen lagen.
Ondanks de bakkende hitte in deze woestenij, konden we deze oerbomen bewonderen.
Terug in La Paloma had Juan lekkere asado van lamsvlees en kip klaar gemaakt. Samen met hun aten we onze buiken vol en
Pedro trakteerde ons op een avondwandeling in de pampas opzoek naar stenen pijlen gemaakt door Indianen van misschien honderden jaren oud.  Net toen we de zoektocht gingen staken omdat de avond gevallen was, vond Pedro er één! Een prachtige afsluiter van een toffe dag.

Voor we verder gingen, hebben we nog eens gekeken wat Trelew eigenlijk te bieden heeft.
Daaruit bleek dat ze over een groot Paleontologisch museum beschikken met daarin oa dinosaurus eieren en 95-miljoenjaar oude beenderen.
Het museum was groot en heel modern en gaf prachtige exemplaren tentoon in een uniek decor met muziek.   We zijn geen museumgangers maar dit was echt leuk.   Iets na de middag zijn we dan verder gereden en ontdekte we de "el briesa de pataginia": 50 km/hr zijwind zorgt ervoor dat een in andere omstandigheden we zeker zouden tegengehouden worden voor een alcoholcontrole!
Vorige week hebben ze de routa 3 afgesloten omdat het stevig waaide ( 140km/hr ) dat beloofd...
50 km voor Rivadavia zijn we gestopt aan een klein kotje met aanbouw alwaar de patron er geen probleem van maakte dat we daar onze tent zouden opslaan.   Toen we daarna onze voeten onder tafel staken voor een lekkere milanesa met frietjes, kwamen we te weten dat hij ook in het leger heeft gezeten.  Tussen de happen door, kwam hij fier zijn wapenarsenaal tonen: Riotgun, grendelkarabijn van 7.62 en ne punt 22 met kijker.

Toch leuk de mensen zo een beetje te leren kennen ipv non stop door te rijden.

Nadat we de kettingen een oplapbeurt hebben gegeven, zijn we vertrokken richting Trelew.
Aan een pompstation gekomen, ontmoeten we 2 gendarmen op de moto: Yamaha TDM 900
Natuurlijk zijn we beginnen babbelen en na enige tijd stelden ze voor ons te begeleiden naar een pompstation gelegen in Trelew.  Volgens hun was dat een goede overnachtingsplaats.
Zo gezegd zo gedaan, wij achter de gendarmen aan ( Axelandro en gerardo ) die hun escorte serieus namen en zelfs het blauwe lichten lieten werken...   Dat kan niet iedereen zeggen hé
Op de bewuste parking konden we gratis douchen en zaten we tussen de vrachtwagenchauffeurs die bbq tot in de vroege uurtjes.

Tijd voor de moto; de banden wat platter gezet, bakken eraf, hoogst noodzakelijke mee en weg om het halve schiereiland te gaan verkennen.
Vanuit Pt Piramides zijn we naar Pt Valdes gegaan.  Daar kregen we pinquins te zien op 2 meter afstand.  Deze beestjes hebben aan de kust holen gegraven alwaar ze hun jongen in groot brengen. Ze trokken hun niks aan van de toeschouwers en lieten begaan.
Even verder zijn we dan een wandeling gaan doen waar zeeolifanten lagen te zonnebaden. Op een zeker ogenblik zagen we in de zee iets bewegen,   het waren orka's ! Het waren een stuk op zes en geluk als we hadden sprong ne grote helemaal uit het water juist op het ogenblik dat we aan het filmen waren.  Wauw, het is net of je een natuurdocumentaire aan het maken bent.
Van hieruit zijn we dan doorgereden naar Pt Norte.  Onderweg zagen we Alpaca's, emoe's, stinkdier, grappige hoenders, rare knaagdiertjes en vossen.
Met de moto zie je duizend keer meer want de pendelbusjes razen als zotte voorbij en wordt je van het één punt naar het andere gebracht terwijl je tussen deze pt het meeste wildlife ziet.  Punta Norte was mooi maar veel zeeleeuwen lagen er niet.
Uiteindelijk zijn we rond 18u30 terug vertrokken naar de thuisbasis alwaar we in het donker toekwamen.
Doodmoe van de offroad op de slecht wegen in de zon gereden te hebben, vielen we tussen het vuurwerk van kersmis in slaap...

s morgens met de moto eens gaan kijken naar La Caleta alwaar wat zeeleeuwen lagen te rusten en sommige te grommen. Echt van dichtbij kon je ze niet zien en het was nu niet of de stranden gevuld waren met beestjes.
Nadat we rust via het zandbaantje waren teruggekeerd, zijn we in de namiddag naar de walvissen gaan kijken.
Er waren er heel veel en sommige klapten met un staart in het water wat een serieus slag gaf.  De boten bleven op een veilige afstand maar toch kregen we veel te zien.  Mijn honger naar diertjes was nog niet gestild en dus lieten we ons inschrijven voor een snorkelavontuur met de zeeleeuwen.   Rond 19u30 vaarden af en deden we een dik duikpak aan want het water is hier niet bepaald warm.
Eenmaal in het water, kwamen de nieuwsgierige leeuwtjes ons bekijken en speelden met onze vlippers.  Het was prachtige om te zien hoe lief en bewegelijk deze dieren zijn.  Ze hadden geen vrees en lieten toe dat we heel dichtbij kwamen.
Na een poosje werd het toch wat koud en iedereen stak zijn kop boven water.  We waren toch wel wat afgedreven van de boot en plotseling riep de kapitein iets naar onze begeleider...
We draaide ons om en op nog geen 10 m van ons, stak een walvis zijn kop boven.  Wij en nog een koppel + de begeleider dreven bij elkaar en bleven bewegeloos liggen.   We staken onze kop in het water en wat we toen te zien kregen gaf ons kippevel!
De walvis kwam ons begroeten en passeerde op nog geen 2 meter van ons koppen.   Zo n enorm beest beloerde ons en zwom heel zachtjes voorbij zodat we het hele gebeuren in ons geheugen konden griffen!   We kregen hem helemaal van dichtbij te zien, van zijn kop ( met zijn grote ogen ) tot aan zijn staart.    Even kregen we schrik toen deze gigantische staart ging passeren maar hij deed het zo zachtjes en zonder ons te raken en bijna zonder golven te veroorzaken, gewoon weg adembenemend...
Daarna stak er nog een walvis zijn kop boven en zwommen ze verder.   We kropen in de boot en vaarden terug naar de kust.  Terwijl we aan het bekomen waren, minderde de kapiteit vaart en even later kwamen weer walvissen aan onze boot.   Ongelofelijk wat we te zien kregen op dat uur tijd.   Een moment om nooit te vergeten!

de parkieten hebben woord gehouden en dankzij hun steun zijn we vroeg vertrokken.
We konden het centrum van Viedma vermijden en kwamen rechtsreeks op de R3 uit, weliswaar zonder te tanken... mmm en aan de volgende splitsing geen tankstation te bemerken, och er zal er wel een komen...
het landschap is heuvelachtig en de zon laat de weg zinderen, we komen zelden een andere wagen tegen en nog steeds geen bezinestation.
El jefe haar tank geraakt op, en el comandante heeft maar 91 km te gaan met de zijne, slik we moeten nog 85 km
even later komt el jefe op reserve te zitten en het volgende dorp is nog 40 km ver..
We rijden nog 70 km/hr, met de buik op de tank, duimen dat we het halen   .   37 km verder is de verlossing, dat was spannend !
Na dit avontuur maken we tijd voor te eten en draaien af om eens te gaan kijken aan het strand van Las Grutas.  Mooi maar niks bijzonder.   Terug naar R3 alwaar het drukker is geworden en de wind weer toeneemt.  Telkens een vrachtwagen passeerd, worden we ondersteboven gekeerd
Aangekomen het stadje Sierra Grande, houden we het voor bekeken en krijgt el jefe het leuke idee om te gaan overnachten in een godvergeten gat aan het strand = El Salado, gewoon 10 km asfalt en 18 km grind..
Dat grind is una mierda ! ofwel zitten er verharde golven in, die je zo hard door elkaar schudden dat zelfs de kilometriek blijft van stilstaan...ofwel kom je in diep grind terecht waardoor je acrobatie van de bovenste plank moet bovenhalen om niet op je bek te gaan !
Zonder kleerscheuren aangekomen in El Salado vonden we een camping recht aan het strand voor 0 pesos zonder tangodansende hollanders  wauw
maar wel met ronddolende sloefenpikkende vlooiezakken op vier poten .   de strandwandeling maakte alles weer goed.

in bijlage onze tentoffice, we doen de boeken toe, buenas noches

zaterdag toegekomen in de camping van cerro de la ventana, gelegen aan de routa 76 een 5 km verder dan de hoofdingang van het parc, nadat we snel nog inkopen waren gaan doen in het laatst nabijgelegen dorp , genoemd naar deze bergen.  De camping ligt tussen de bomen en buiten 3 andere koppels was er niemand te bespeuren. Tijdens de nacht begon het heel hevig te waaien en tegen de morgend leek het even of het ging gaan regen maar gelukkig kwamen de druppels er niet door.
Zondag zijn we dus de bergen in gewandeld naar de cerro de ventana, rond een 1164 m hoog, om het befaamde gat in de berg te gaan bekijken. Onderweg zagen we wilde paarden en vele vogels en boven op de berg kregen we een mooi zicht op de pampas. Tijdens de laatste nacht op de camping hebben we bij het vallen van de avond zelfs nog een vos gezien!

20 december: We zetten koers richting het 700 km verder gelegen Penisula de valdes alwaar we hopen te geraken in 2 dagen tijd. Eerst nemen we routa 33 naar Bahia Blanca om dan via routa 3 de kust weer te volgen. Hopelijk zien we in Penisula pinguïns, orka's, walvissen en zeehonden/leeuwen...