Hier zit ik weer voor de laptop. Klaar om het verslagje van dag 7 voor jullie neer te typen. Momenteel is het hier 24u25. De dag startte vandaag om 8u. De voormiddag hield enkel in: trainen en eten eten eten... :0) Tegen kwart over twee was het aan de Belgen om weer aan de bak te komen. Ditmaal tegen het relatieve zwakke Australië. Iedereen kende zijn functies, de opdrachten waren duidelijk: volle press in verdediging en de ballen binnenprikken in aanval. Een makkie denk je dan in eerste instantie.... Maar de nederlaag tegen Taiwan ligt nog zeer vers in het geheugen. aanval: Nick, Ken, Renske en ikke :0) verdediging: Johan, Jarrett, Annick en Niki. De eerste aanval was het al onmiddellijk raak. Goed begin! Uiteindelijk zijn we de ganse wesdtrijd op hetzelfe elan voort gegaan en hebben we het maximum aantal goals in één wedstrijd verbroken. 41 tegen 9! Yes, dat kunnen de Nederlanders ons vandaag al niet meer afnemen... Enkelen onder ons scoorden 5, 6 tot zelfs 7 goals. Onder de rust word ik er af gehaald voor Stephanie, later Nick voor Jesse en Jarrett voor Lennart. Iedereen, inclusief de invallers komen tot scoren. Dit moet vertrouwen geven naar de toekomst toe! Morgen van hetzelfde laken een pak (of hoe zeg je dat ook alweer) en die Hong Kongers bij de keel grijpen zonder te lossen vooraleer die zestig speelminuten om zijn. Voor diegenen die twijfelen: niet letterlijk natuurlijk! Na onze match was het weer de beurt aan Nederland. Zij speelden tegen Zuid-Afrika. Tijdens de rust namen we terug de bus richting het hotel. De tussenstand was daar 21-3. Spannend, op dat moment nog niet wetende of zij ons aantal goals zouden overtreffen... Onmiddellijk op de kamer even enkele mails nagekeken (m'n bompa verjaarde gisteren) en gauw de douche in. De bedoeling was om nog even met m'n allerliefste te chatten, maar voor ik het wist was het reeds etenstijd. Vermits enkele dames reeds een tijdje op me stonden te wachten na m'n relatief lange douche sessie, haastte ik me dus naar het restaurant van het hotel. Na het eten was het weer aan de mannen van de verzorging om mijn onderstellen onder handen te nemen. Tegen dan was ongeveer half acht wanneer we het voorbeeld volgden van enkele begeleiders die naar de wedstrijd Rusland-Duitsland waren gaan kijken. Op zich niet zo spectaculair zou je denken, maar deze match bepaalde wie er tweedes zou worden in de andere poule en dus zou uitkomen tegen Taiwan in de kruisfinales. We kwamen in de sporthal aan tijdens de rust met een stand van 3-6 voor Rusland. Uiteindelijk gaat Duitsland de boot in met 21-9 cijfers of zoiets... In ieder geval gene vette! Oorspronkelijk was het de bedoeling om daarna terug richting het hotel te trekken voor het verdere verloop van een rustige avond op de kamer of in de bar, maar totaal onverwacht kregen we telefoon van de begeleiders uit de sporthal dat zij op het openingsfeestje stonden dat georganiseerd was door de mensen van het tornooi waarbij alle landen waren uitgenodigd. Spelers die zin hadden, konden nog even een kijkje gaan nemen. Allen dus de taxi in en richting het Art Museum waar het event doorging. Prachtig was het wel. Open lucht, gezellige tafeltjes, een drankje en vele hapjes! (had al spijt dat ik in het hotel gegeten had en niet kon genieten van eens iets nieuws en blijkbaar lekkers (ben toch een bordje gaan halen met een paar lekkernijen --> waaronder, voor de eerste keer in m'n leven: sushi!) Me echt volgestopt, (waar ik ontzettend veel zin in had) is er dus niet van gekomen! Heel de boel werd dan wat opgefrist met twee optredens van telkens een live bandje. Leuk Leuk Leuk. Daar het tornooi nog volop bezig is, werden we met bussen stipt om 23u opgehaald om zo snel mogelijk ons bedje op te zoeken! Voor de échte twijfelaars onder ons óf diegenen die het niet goed doorhebben: Dit uitstapje was niet een dansfeestje waar de alcohol rijkelijk vloeide eh. Je kan eerder spreken van een zeer gezellig, knap in elkaar gestoken receptie. Met alle lof naar het organiserend personeel. Echt waar!
Voila, dit was het weer voor vandaag. Wil je weten hoe dit avontuur nu verder zal gaan...? Kom morgen dan nog eens een kijkje nemen!
Verslag van Vero ... de dag van de pijnlijke nederlaag
dag lieve vrienden
Ik loop wat achter met m'n verslagjes, dus bij deze probeer ik dit nu een beetje in te halen. Gisteren begon de dag goed, net zoals die van voorheen. Jammer dat ze niet hetzelfde einde kende. Voor diegenen die nog niet op de hoogte zijn: we verloren van Taipei met 13-14. Vermits deze wedstrijd de strijd was voor de eerste en tweede plaats in de poule (zeer belangrijk voor de kruisfinales), was het verlies een harde dopper. Eigenlijk kan ik zeer kort zijn over het spelverloop. We lagen niet boven, dat was al probleem één. Als je er dan ook nog eens niet in lukt om te scoren, wordt het helemaal moeilijk om de overwinning binnen te halen. De taiwanezen beperken tot het scoren van slechts 14 doelpunten, is zeker niet slecht. Maar korfbal bestaat nog altijd uit twee vakken, ook aanval hoort daarbij. Moest 'de bal in de korf denken' meetellen, hadden we die match met volle overtuiging gewonnen, maar zo zit het spelletje natuurlijk niet in elkaar. We zijn er echt met z'n allen voor gegaan, doch, het mocht niet zijn. Gevoelens van verdriet, teleurstelling en woede even verwerken, later op de avond met een groot deel van de groep nog iets gedronken in het hotel en dan bedje in. Het tornooi is tenslotte nog niet op z'n einde. Persoonlijk was ik niet ontevreden over m'n eigen prestatie. Hiermee wil ik gewoon zeggen dat ik m'n vak, door impulsiviteit en slechte keuzes, niet in de steek gelaten heb. Dat geeft toch een extra boost om er voor de komende wedstrijden terug volledig voor te gaan! Hopelijk zijn mirakels de wereld nog niet uit en kunnen we na Australië en Hong Kong een superprestatie neerzetten tegen het beste korfballand ter wereld. Het zijn op momenten als gisteravond, dat ik het thuisfront en voornamelijk m'n Anneke ontzettend hard mis. Natuurlijk is het, over het geheel gezien (want hoeveel keer komt een mens in Taiwan en dan nog eens om de sport van haar leven te beoefenen), jammer dat ik deze momenten niet onmiddellijk en direct kan delen met m'n naaste vrienden en familie. Toch wil ik daarnaast nog even zeggen dat het desondanks, ontzaglijk veel deugd doet te weten, horen en lezen dat jullie toch als één blok achter mij en de ganse groep staat! Dit soort tornooien doe je niet enkel voor jezelf, maar voor alle andere mensen die ermee begaan zijn! Dus daarvoor alvast nen dikke merci!
Over het verloop van dag 7 (4 november) en dus ook de wedstrijd tegen Australië, horen jullie later meer!
Vanmiddag met de groep naar het shoppingcenter geweest. we vertrokken hier in het hotel rond vijf uur. Enkelen onder ons hebben leuke en mooie schoenen gekocht. Echt de moeite en zeer prijselijk. Zeker goedkoper dan in ons eigen Belgenlandje. Ondertussen ook nog een bezoekje gebracht aan de Mc Donalds (ik ben er kunnen afblijven). Tegen acht uur terug in het hotel en zij die niet hadden gegeten in de hamburgertent vond je snel terug in het hotelrestaurant, de onze maagjes wel fel gromden. Weer hetzelfde liedje wat het eten betreft, nog even blijven nakletsen en nu zit ij hier op de kamer voor jullie dit verslagje te typen. Vanmorgen ging om acht uur onze telefoon af. Deze ochtend lukte het dan wel dat onze reisbegeleider ons kon bereiken. Frank, zo heet hij, beweerde de vorige dagen ook telkens geprobeerd had ons te wekken via het telefoontoestel. Doch lukte dit niet omdat hij, naar eigen zeggen, iedere keer opnieuw een Chinoeze vrouwke aan de lijn kreeg. Bij deze kan ik jullie in alle eerlijkheid zeggen, dat die vrouw zich NIET op onze kamer bevond en Frank zich dus waarschijnlijk van nummer vergiste ofzo... Na het ontbijt naar de sporthal voor de dagelijkse shottraining. Daarna nog een korte nabespreking over de match van gisteren en een voorbespreking voor de match vandaag. Eens terug in het hotel, voor de lunch, liet ik me onder handen nemen door onze kiné's: achillespezen volledig ingepakt en bleintjes verzorgd. Na de lunch relatief snel ingepakt om de 'gym' op te zoeken voor de match tegen Catalonië. Mijn eerst wedstrijd van het tornooi. De vakken: aanval Jesse, Jeffrey, Sofie en ik verdediging: Johan, Jarrett, Annick en Renske Einduitslag 17-10: weer niet super overtuigend en dat was ook een beetje letterlijk het beeld van de hele wedstrijd. We lopen wel snel vier tot vijf goalen uit (met veel overtuigendere korfbal dan dat Catalonië kan brengen --> Zij maken enkel domme goals) maar we slagen er vandaag ook weer niet in om ze volledig van het veld te spelen. Wat m'n eigen spel betreft: goed begonnen maar tweede helft voornamelijk een gevecht tegen mezelf gevoerd. Er kwam geen geroep tegen de scheids aan te pas, of geschop tegen palen... eerder slechte shotkeuzes, onzuivere passing en een te zwakke verdediging tegen een beperkt tegenstander. Maar bon, match is afgelopen en achter de rug. Er zijn natuurlijk ook een paar goede zaken en acties te onthouden voor de komende wedstrijden, dus kan ik met een laag kopje m'n bed in seves en vol frisse moed aan een lange dag beginnen. Onze match tegen Chinees Taipé start om 19u30 en ik verwacht toch wel wat volk. In tegenstelling tot de eerdere berichten, dat de kaartenverkoop voor het tornooi zo vlot verliep dat de zaal toch wel 350 supporters zou tellen, is deze tot nu toe altijd zo goed als leeg als iets geweest (op de spelers en het werkende volk (op dat moment dus even in rust) na) De chinoeze geloven erin, dus is het aan ons om te laten zien dat we niet te pakken zijn. Ik ben er 100% van overtuigd. Na de wedstrijd ging de naverzorging door in de sporthal en kwamen we dus met twee groepen terug naar het hotel. In onze bus (de mensen die de kine's niet nodig hadden) was er een journalist aanwezig voor de plaatselijke krant die een interview aflegde met Jesse. Later werd er nog een foto getrokken voor diezelfde krant.
m'n vertelseltjes voor vandaag zitten erop. geniet nog van jullie dagje, dan kijk ik uit naar mijn nachtrust! (ik hoop te dromen van m'n dezseke, zo zie ik haar nog eens int echt!) ;0)
De 2e wedstrijd van onze Diamonds, ditmaal met een ander team, kende een snel begin. Na 10 minuten was het al 6-1. Nadien ging het scoren wat minder vlot , kwamen er meer tegendoelpunten , en aan de rust stond er dan 10-5 op het bord. Ook na de rust ging de wedstrijd meer gelijk op met de onzen wel nog steeds met een licht overwicht. Eindstand werd 17-10. Topscorers van dienst Jesse De Bremaeker met 5 en Annick Dekeyser en Jarrett De Vriendt met elk 3 doelpunten. Morgen staat de zeer belangrijke wedstrijd tegen het thuisland Chinse Taipei op de agenda.
Hebben gespeeld ... Annick DK, Renske D, Jarret DV, Johan M Sofie G (Niki J), Vero B, Jeffrey C (Lennart H), Jesse DB (Ken C)
Ons Vero heeft één keer gescoord ... een afstandsschot
dag 4 zit er weeral op... vanmorgen weer bedje uit om acht uur om om half negen aan de ontbijttafel te zitten. Had het moeilijker dan gisteren. Ben pas laat in slaap gevallen en kon m'n draai niet goed vinden. Het hielp dat ik wist dat ik de eerste wedstrijd niet moest starten, dus daarover kon me al niet druk maken. Vermits we weer hetzelfde van eten voorgeschoteld kregen, had ik een manier gevonden om me met wat anders bezig te houden: foto's trekken van de wakkere en iets mindere wakkere mensen. Leuk Leuk Leuk... Onmiddellijk na het eten de bus op richting sporthal voor een rustige shottraining. na die sessie konden we de laatste tien minuutjes van de eerste wedstrijd van het tornooi meepikken: Rusland - Tsjechie: De laatste 4 minuten staat Rusland voor met 9-10. Dan wordt het gelijk. in de vierde laatste seconde lokt Tsjechie een penalty uit. Ze missen die, dus golden goal. eerste aanval Rusland, niets spectaculairs... dan Tsjechie... ook gene vette. Tweede aanval Rusland ist goal... Rusland gewonnen. Was wel een leuke intermezzo! Later een douche genomen (dit gebeurt steeds in het hotel, vermits er in de sporthal geen deftige kleedkamers en douches aanwezig zijn) om dan nogmaals de voetjes onder tafel te schuiven (ondanks het vele 'gaan eten' ga ik hier geen kilo's bijkomen hoor... zo lekker is het hier niet en veel groenten en fruit eten is goed voor een sportmens eh) :0) Tegen 14u vertrokken naar de sporthal: lichte opwarming in de tweede zaal, reservespelers worden getaped, opwarming aan de paal voor de starters, ploegvoorstelling, hymnes en startsignaal van onze eerste wedstrijd. het ene vak: Annick, Patty, Jens en Jarrett Het andere: Niki, Sari, Nick en Ken Match was niet fantastisch... we creëerden vele kansen, maar lieten er te veel onbenut. een kwartier voor het einde hebben we toch voldoende voorsprong genomen, volgens luc, zodat hij Lennart en Stephanie inbrengt om hen wat speelminuten te geven. Twee minuten voor het einde loopt Stephanie (in verdediging) op een blok en kwetst zich. Voor alle zekerheid brengen ze haar naar het ziekenhuis om die schouder en dat sleutelbeen te laten nakijken. Al bij al viel het verdict goed mee: een gekneusd sleutelbeen. Momenteel loopt ze met haar arm in een verband en doet het enkel pijn als ze het te bruut beweegt. Er werden haar enkele dagen rust voorgeschreven. Die Gentse vrouwen kunnen tegen een stootje, dus we (voornamelijk de kiné's dan --> en in dit geval niet omdat ze van het Gentse komt eh, dat is iets dat ik ervan maak) :0) verwachten haar wel terug binnen dit en twee, drie dagen! na de match gespoei naar het hotel voor een frisse douche om dan naar de openingsceremonie te trekken! Veel Taiwanees gelul waar we niets van begrepen (en lang duurde) om af te sluiten met een leuke voorstelling van een groep rare, maar leuke dansers. (een soort van volksdans denken we dan!) Om 20u15 weer het hotel in. Dit keer, wat deze dag betreft, als eindhalte! Allemaal lekker smullen, ahum, van ons avondmaal, nog een pokertje 'meegekeken' en zo dadelijk m'n bedje in. Heb het lastiger gehad dan gisteren en sinds een paar uurtjes is er wat lichte hoofdpijn opgekomen... een teken om m'n nestje in te kruipen en fris en monter aan een nieuwe dag te beginnen!
Eerste wedstrijd , eerste winst. Na een lange studieronde kwam de scoringsmachine van onze Diamonds op gang op op 3 minuten stonden we 3-0 voor. Sari Janssens opende de score , direct gevolgd door Nick Janssens die de eerste van zijn 5 goals binnengooide. De Engelsen lukken de 3-1 maar nadien lopen de Belgen verder uit tot een 8-3 ruststand. Ook in de tweede helft duurt het even voordat er weer gescoord wordt, maar dan staat het snel 12-5. Wedstrijd gespeeld dus en we gaan rustug naar het einde bij een 14-8 stand. Nick Janssens scoort er 5 , Jens Van Hoof en Ken Coekaerts elk 3.
Ploeg dat gespeeld heeft ...
Niki J, Patty P, Sari J, Annick DK (Stephanie V/ Renske D) Jens VH, Ken C, Nick J, Jarret DV (Lennart DV)
dagje is weer ver gevorderd! vanmorgen spontaan wakker geworden om zeven uur dertig nadat we tegen negen uur in slaap zijn gevallen tijden het filmpje kijken :0) spelletjes spelen is er niet meer van gekomen! om half negen ontbeten en dan met steph ken renske en annick de winkeltjes gaan doen. rens heeft een short (had er geen bij om trainen, enkel lange broek, maar onmogelijk met deze warmte) en een vestje gekocht. ikke ook een shortje (voor 893 dinges hier. blijkbaar te vergelijken met de goeie belgische oude franken, dus doen we dat maar eh!) Voor hier wel een dure sportshort. Het probleem is hier dat ik naar de extra large moet grijpen... weinig voorkomend en dus wat duurder. derna al gaan middageten om 12u. Na het eten met johan steph en annik nog 'geriekt' (kaartenspelletje) derna klaargemaakt voor de training. drie kwartiertjes. Ik stond aan de paal met ken en steph. laatste tien minuutjes rustig vier tegen vier gespeeld (met twee ballen) mannekes. Dat is der niet te doen van de warmte. je moet echt goed veel drinken zeggen ze om te voorkomen dat we al snel uitgelteld zijn. Ik doe m'n best! nu heeft iedereen al wat gedoucht (ikke seves) en lopen we rond in onze vrijetijdskledij. heel wat mensen gaan nu de straatjes verkennen voor het avondmaal. ikke niet meer. Ik kan hier echt wel blijven typen! misschien ff de douche inspringen. Want heb wel gestonken !!
Hier alles heel goed. We hebben een vermoeiende, maar vlotte reis achter de rug.
Het is momenteel 14u15 en we hebben net allemaal een verfrissende douche genomen.
De warmte is niet voor mogelijk te houden. Je stapt net een sauna binnen als je op straat komt.
We zijn misschien met een half uurtje vertraging vertrokken vanuit Amsterdam om dan na een elftal uurtjes te landen in Hong Kong. Ik heb muziek beluisterd (lounge), naar het concert van Celine Dion in Las Vegas gekeken, een aflevering van House MD, Sex and the City en Will and Grace bekeken, Yahtzee gespeeld en genoten van een leuke film 'A girl in the Park'. Daarnaast heb ik toch ook wel een tweetal uurtjes geslapen. Al bij al is de vlucht dus zeer goed vooruit gegaan.
Aangekomen in Kaohsiung (tegen 10u10 --> vertrokken in Hong Kong om 9u00) reden we met de bus naar 'the city hall' om onze accreditatie in orde te brengen. Dat heeft een beetje te veel tijd, naar ons goesting, in beslag genomen vooraleer we konden doorrijden naar het hotel.Velen liggen nu even op hun bed te bekomen (verschillende mensen hebben geen oog dicht gedaan...) en om half vier komen we samen om naar de sporthal te gaan. Deze ligt een kwartiertje wandelen van het hotel.
Daarna met z'n allen aan tafel voor het avondmaal. Het zal dan niet lang meer duren dat iedereen in bed ligt. Wat er morgen op het programma staat, weet ik nu nog niet
De kamers vallen goed mee. Wat wel jammer is is dat de mannen in hun kamers twee dubbeldbedden hebben staan en wij, de meisjes, twee twijfelaars. Op het eerste zicht zou je kunnen zeggen dat dat ook nog dik OK is, maar ze zijn wel op maat van de chinoezekes... Zo ook de kraan en de kop van de douche. :0)
Ben wel blij dat ik de laptop bij me heb zodat ik naar al onze leuke foto's kan kijken :0)
Dat maakt het gemis een beetje dragelijker eh!
Trouwens, dit stukje is wat eerder geschreven dan dat ik het kon doorsturen.
De kabel voor het internet kan pas tegen 17u in orde gebracht worden ofzoiets.
Ga hier even verder de computer ontdekken zodat ik het hier op de kamer wat aangenaam kan maken --> voor leuke muziek zorgen eh! ;0)
Het zou kunnen dat ik morgen mss eens ga kijken voor een extra sportshortje.... die driekwarts jeansbroek gaat wat te warm zijn om in rond te lopen. Die andere groene ook denk ik.
We zien wel. Niets moet eh! :0)
We moeten voor seves onze trainingsbroek aantrekken, maar alle meisje lopen al in een shortje rond. Hopelijk krijgen we dat gedaan! :)
