Gisteren ben ik dan toch verhuisd. Het is hier een leuk appartement en ik heb een grote kamer met een groot bed net zoals thuis :) Ik deel het appartement met 2 Ieren (vader en zoon) die samen een kamer delen. Dat is wel handig zo 2 bodyguards. Ik had gisteren met de Nederlandse vrijwilligers afgesproken om iets te gaan eten wanneer ik op mijn plek zat en ze stonden er op mij te begeleiden naar het restaurant! Er is hier bovendien wifi, waardoor ik toch makkelijk op internet kan. Gisteren was het te laat om nog te internetten, maar zo kan ik jullie toch regelmatig op de hoogte houden.
Genoeg geleuterd nu belangrijke zaken ... Houtbaai... Gisteren zijn we in de voormiddag in Houtbay High geweest, maar er was niet veel werk in het learner support centre omdat alle leerkrachten aanwezig waren. Kevin heeft me daarom een aantal lessen "business" laten bijwonen. De mevrouw die het gaf (sla me dood, ik kan haar naam niet onthouden ;) ) deed echt haar best en wist echt heel veel over de leerstof en probeerde deze ook toe te passen op de leefwereld van de leerlingen, maar de leerlingen luisterden gewoon niet naar wat ze zei. Veel leerlingen zaten met "oortjes" in hun oren naar muziek te luisteren (sommigen probeerden het nog te verbergen met hun sjaal (oh ja die trucken kennen ze hier ook ;) ), maar anderen deden zelfs die moeite niet. Gsm's werden ook openlijk gebruikt en wanneer ze zin hadden stonden ze gewoon op en gingen op een andere plaats zitten of ze verlieten gewoon het lokaal (moesten er leerlingen van mij dit lezen: dat zou je bij mij eens moeten proberen ;) ). De leerkracht probeerde wel, maar je zag dat ze het gewoon had opgegeven om er tegenin te gaan. Het heeft toch geen zin... De kinderen worden thuis gewoon aan hun lot overgelaten en leren geen elementaire beleefdheid. Dit werpt uiteraard een heel ander licht op de zaak... Wanneer leerlingen naar het learner support centre komen voor extra uitleg is dit vaak niet omdat de leraar het niet goed heeft uitgelegd, maar omdat ze de leerkracht niet hebben gehoord omdat anderen (of zijzelf) te veel kabaal hebben gemaakt. Het stoort me dat men hier een "laisser faire" mentaliteit heeft. Dit gedrag wordt gecatalogeerd onder de noemer "Dit is Afrika". Ik weet dat het niet makkelijk is om de houding van de leerlingen te veranderen, maar als je het niet eens probeert, dan zal het enkel maar erger worden! Als er leerlingen te veel kabaal maken in het learner support centre, dan wijs ik hen daarop en als ze blijven storen, zet ik ze gewoon buiten. Hetzelfde geldt voor leerlingen die een computer innemen voor plezier zo iemand die echt wil werken de computer ontzeggen. Dit zijn ze niet gewoon, maar ze luisteren toch (voorlopig :) ) Er is nog veel werk aan de winkel, maar het zal niet gemakkelijk zijn om hier iets aan te veranderen!
01-08-2013 om 21:09
geschreven door Bernadette
30-07-2013
Dag 2 in het Learner Support Centre
Het was een drukke dag vandaag. Heel de dag lang zijn er leerlingen geweest die hulp vroegen voor wiskunde of "business". Ik heb amper mijn mond gehouden en heb amper tijd gehad om te eten of te drinken, maar het was super! Ik heb ook even een les kunnen volgen bij de laatstejaars sterke wiskunde. Zij moesten oefeningen maken en die nadien aan de leraar laten zien. Eigenlijk een manier die we in België ook gebruiken voor oefenlessen. Er was me verteld dat de leraren hier lesgeven door het bord vol te schrijven en te laten kopiëren, maar dat was hier zeker niet het geval. Hij had aandacht voor elke leerling en elke leerling kreeg feedback. Deze leraar is misschien de uitzondering die de regel bevestigt, maar toch vind ik dit al positief.
Nadien zijn we naar een locatie gereden waar Teachers for Africa elke maandag en dinsdag volleybal speelt met kinderen van de middelbare school. Iedereen die mij een beetje kent, weet dat ik ver van de bal ben gebleven. Ik heb mij mooi in het zonnetje gezet en daar een jongen van de andere school met wiskunde geholpen. Dat leek me meer iets voor mij :)
Morgen zal ik waarschijnlijk verhuizen naar een appartement omdat er morgenochtend een meisje vertrekt. Waarschijnlijk zal ik dan niet meer zo makkelijk op internet kunnen en naar een internetcafé of zo moeten gaan, dus zullen jullie wat geduld moeten uitoefenen voor een volgend bericht! (Veel "waarschijnlijk" gebruikt, maar dat is hét woord in Afrika, want je zal nooit echt vooraf weten hoe het gaat verlopen.)
Tot gauw!
30-07-2013 om 18:16
geschreven door Bernadette
29-07-2013
Eerste werkdag
Vandaag zijn we er eindelijk kunnen invliegen. Ik heb al onmiddellijk verschillende indrukken kunnen opdoen.
Vanmorgen is Kevin me als eerste komen oppikken en dan de anderen. Ik ben samen met een Ierse jongen naar het Learner support centre in Houtbay High gegaan. Het eerste wat Kevin doet is op het secretariaat de lessenrooster gaan halen, want die wijzigt elke dag. Zelfs de pauzes zijn niet altijd op de zelfde tijdstippen. Hij vraagt dan eveneens welke leerkrachten afwezig zijn. Hij gaat dan naar de klassen die van de betrokken leerkrachten les moeten hebben en stuurt een aantal leerlingen naar het support centre.
Op die manier heb ik dus elk uur andere leerlingen geholpen. De meesten hadden problemen met wiskunde. Ik heb hen zo goed en zo kwaad als ik kon geholpen. Ik vind het niveau dat ze van de leerlingen verwachten voor wiskunde enorm hoog. Wat ze hier in grade 10 (vergelijkbaar met ons 4e jaar), moeten ze bij ons pas in het 5e of 6e jaar kunnen en wat ze zien in grade 12 (+- 6e jaar) is bij ons leerstof hoger onderwijs. Het probleem is wel dat de leerkrachten niets uitleggen. Ze schrijven het bord vol en de leerlingen kopiëren. Op die manier ga je natuurlijk snel, maar leren ze ook? Wat ik nu dus al merk is dat de leerlingen gewoon niet weten hoe aan een oefening te beginnen. Ze hebben niet zelf leren nadenken.
Op de middag gingen wij even weg om te lunchen en toen we terug kwamen, liepen alle kinderen op straat en stond de brandweer aan de school. Er was dus een brandje geweest. Bijgevolg is de school vandaag om 13u gesloten. Er kwamen echter nog kinderen aan onze mouw trekken voor uitleg over wiskunde. We zijn daarom naar de bibliotheek gereden en daar heb ik nog een dik uur extra uitleg gegeven. Nadien hebben ze ons naar een klein kinderbibliotheekje gebracht waar de kleine kindjes na schooltijd naartoe komen om te tekenen, voorgelezen te worden, te puzzelen, te dammen, ... Dat was ook superleuk. Daar zijn we dan tot een uur of 16 gebleven en nadien hebben ze ons naar huis gebracht. Straks ga ik eten samen met de Nederlandse jongeren (oh ja, ik ben hier de "ouw doos").
Het was dus een enorm leuke dag met veel indrukken. De kinderen zijn nog een beetje afstandelijk, maar je ziet nu al dat velen onder hen getekend zijn door hun thuissituatie. Huishoudelijk geweld, verkrachtingen, drank, drugs en ander geweld zijn hier schering en inslag. Dit wordt nog een zware dobber als ik dichter bij de jongeren kom...
Tot gauw!
29-07-2013 om 17:28
geschreven door Bernadette
Eerste werkdag
Vandaag zijn we er eindelijk kunnen invliegen. Ik heb al onmiddellijk verschillende indrukken kunnen opdoen.
Vanmorgen is Kevin me als eerste komen oppikken en dan de anderen. Ik ben samen met een Ierse jongen naar het Learner support centre in Houtbay High gegaan. Het eerste wat Kevin doet is op het secretariaat de lessenrooster gaan halen, want die wijzigt elke dag. Zelfs de pauzes zijn niet altijd op de zelfde tijdstippen. Hij vraagt dan eveneens welke leerkrachten afwezig zijn. Hij gaat dan naar de klassen die van de betrokken leerkrachten les moeten hebben en stuurt een aantal leerlingen naar het support centre.
Op die manier heb ik dus elk uur andere leerlingen geholpen. De meesten hadden problemen met wiskunde. Ik heb hen zo goed en zo kwaad als ik kon geholpen. Ik vind het niveau dat ze van de leerlingen verwachten voor wiskunde enorm hoog. Wat ze hier in grade 10 (vergelijkbaar met ons 4e jaar), moeten ze bij ons pas in het 5e of 6e jaar kunnen en wat ze zien in grade 12 (+- 6e jaar) is bij ons leerstof hoger onderwijs. Het probleem is wel dat de leerkrachten niets uitleggen. Ze schrijven het bord vol en de leerlingen kopiëren. Op die manier ga je natuurlijk snel, maar leren ze ook? Wat ik nu dus al merk is dat de leerlingen gewoon niet weten hoe aan een oefening te beginnen. Ze hebben niet zelf leren nadenken.
Op de middag gingen wij even weg om te lunchen en toen we terug kwamen, liepen alle kinderen op straat en stond de brandweer aan de school. Er was dus een brandje geweest. Bijgevolg is de school vandaag om 13u gesloten. Er kwamen echter nog kinderen aan onze mouw trekken voor uitleg over wiskunde. We zijn daarom naar de bibliotheek gereden en daar heb ik nog een dik uur extra uitleg gegeven. Nadien hebben ze ons naar een klein kinderbibliotheekje gebracht waar de kleine kindjes na schooltijd naartoe komen om te tekenen, voorgelezen te worden, te puzzelen, te dammen, ... Dat was ook superleuk. Daar zijn we dan tot een uur of 16 gebleven en nadien hebben ze ons naar huis gebracht. Straks ga ik eten samen met de Nederlandse jongeren (oh ja, ik ben hier de "ouw doos").
Het was dus een enorm leuke dag met veel indrukken. De kinderen zijn nog een beetje afstandelijk, maar je ziet nu al dat velen onder hen getekend zijn door hun thuissituatie. Huishoudelijk geweld, verkrachtingen, drank, drugs en ander geweld zijn hier schering en inslag. Dit wordt nog een zware dobber als ik dichter bij de jongeren kom...
Tot gauw!
29-07-2013 om 17:10
geschreven door Bernadette
28-07-2013
Eerste dagen in Kaapstad
Hier ben ik dan: Alive and kicking uit Kaapstad!
Ik had zonet heel mijn verhaal getypt en dan was mijn batterij leeg en viel de laptop uit... Grrr even vloeken en dus typ ik mijn relaas maar opnieuw.
Vrijdagavond ben ik een uur later dan verwacht veilig geland op de luchthaven van Kaapstad. Het was blijkbaar heel druk op Schiphol, waardoor we een uur later dan verwacht zijn kunnen opstijgen. Eens aangekomen, ben ik zonder problemen door de douane geraakt. Ik heb zelfs geen verblijfsadres moeten opgeven, wat me vooraf wel was gezegd. Buiten stond Kevin me op te wachten en hij bracht me naar mijn gastgezin. Ja, uiteindelijk verblijf ik toch niet in een appartement, want er zijn te veel vrijwilligers momenteel.
Mijn gastgezin bestaat uit Judith, Bernard en hun 19-jarige zoon Joel. Ze zijn erg vriendelijk en bezorgd. Het nadeel van op vrijdagavond te arriveren en in een gastgezin te verblijven, is dat ik nog niemand van het project heb gezien. Ik hoef jullie waarschijnlijk niet te vertellen dat ik enorm uitkijk naar morgen, maandag, zodat ik mijn handen uit de mouwen kan steken en kan doen waarvoor ik hier gekomen ben!
Het is hier winter en dat mag je echt wel letterlijk nemen. Het is hier KOUD, Brrrrrrrr! Het rare is wel dat het binnen in de gebouwen kouder is dan buiten. Ik doe dus mijn jas aan als ik binnenkom ;) Gisteren was het echt slecht weer. De ene regenbui (soms heeeeeel hevig) na de andere. Mijn gastvrouw, Judith, heeft me dan meegenomen naar een shopping center. Dat was best gezellig. Vandaag was het weer beter, meestal zon en af en toe lichte regen, en heb ik een beetje de toerist uitgehangen. Ik heb zo'n hop-on-hop-off bus genomen en heb me langs de bezienswaardigheden van Kaapstad laten rijden. In Sea Point ben ik afgestapt en heb ik een mooie wandeling op de boulevard langs de zee gemaakt tot aan Green Point. Daarna heb ik opnieuw de bus genomen tot aan het Waterfront. Daar heb ik heel even geshopt en vooral genoten van een lekker Westmalle Dubbel in hét Belgische café in Kaapstad "Den Anker". Niet echt Afrikaans, maar ik heb er toch van genoten zo ver weg van huis! ;)
Zo, nu zijn jullie een beetje op de hoogte van mijn bezigheden hier. Tot noch toe zijn ze niet zo bijzonder "hulpvaardig", maar daar komt de volgende dagen wel verandering in! Dus zo meteen snel mijn bedje in dat ik goed uitgerust ben voor het grote werk morgen!
Tot lees!
28-07-2013 om 20:54
geschreven door Bernadette
25-07-2013
Etappe 1: Boom - Schiphol
Het is dan toch gelukt om alles in 1 valies en 1 handbagagetrolly te krijgen. Ze zijn allebei wel licht overweight, dus gelieve morgen allemaal de vingers te kruisen dat de bagagebehandelaars het door de vingers zien...
Vandaag heeft de lieve buurman mij naar Schiphol gebracht. Morgenochtend moet ik al voor 8u mijn bagage ingecheckt hebben en zodoende heb ik dus besloten alvast op Schiphol te logeren. Het is zalig om nu even te relaxen na een drukke voorbereiding.
Morgen begint het avontuur echt!!!! Spannend!!! Ik zal dus maar snel onder de wol kruipen, want morgen om 6u word ik gewekt...
Lekker slaap en dat volgende berig komt uit Suid-Afrika!
25-07-2013 om 22:25
geschreven door Bernadette
21-07-2013
Wafels voor Afrika
Ongeveer een maand geleden heb ik velen onder jullie aangesproken en aangepord om wafels te kopen. Ik had gehoopt zo'n 100 dozen wafels te verkopen, maar het zijn er uiteindelijk 205 dozen geworden!!!!! Daarnaast heb ik nog van verschillende mensen extra giften gekregen, waardoor de uiteindelijke balans een winst van 681,14 euro aangeeft. Ik moet jullie niet vertellen dat ik een meer dan tevreden mens ben!
Hoe het geld concreet besteed zal worden, zal ik ter plaatse bekijken in overleg met de plaatselijke medewerkers. Ik verkies materiaal te kopen dat door zoveel mogelijk leerlingen kan gebruikt worden in het Learner Support Centre. Ik houd jullie via deze weg op de hoogte over de manier waarop jullie geld besteed zal worden...
21-07-2013 om 22:53
geschreven door Bernadette
Hoe het allemaal begon...
Veel mensen vroegen mij: "Hoe kom je er in godsnaam op om een maand vakantie op te geven om in Zuid-Afrika te gaan werken?" Wel, ik speelde al veel langer met het idee om een tijdje in het buitenland te gaan lesgeven. Dat buitenland was liefst Zuid-Afrika. Vijf jaar geleden heb ik een rondreis gemaakt door Zuid-Afrika. Tijdens deze reis heb ik enkele schooltjes bezocht in Townships en dat heeft mijn lerarenhart enorm geraakt. Een aantal jaren geleden heb ik dan op het internet een mogelijkheid gezien om in Johannesburg plaatselijke economieleerkrachten te ondersteunen. Er was echter een minpuntJE aan dit project: het duurde minimaal een jaar. Dat vond ik te lang. Zo lang kan ik mijn Emytje niet missen en ik denk dat mijn baas daar ook niet zo tevreden mee zou zijn geweest. Ik heb het idee dan maar weggestopt naar de wensdromen in mijn achterhoofd.
Tot ik dit voorjaar een organisatie vond die een rondreis combineerde met een weekje vrijwilligerswerk in een school. Een weekje vond ik dan weer wat kort, maar ik dacht: "Oh, als dat voor een week kan, moet dat toch ook voor enkele weken kunnen." En dus ging ik "googlen"... Op die manier kwam ik op de website van "Docenten voor Afrika" ("Teachers for Africa") terecht. Hun project sprak me onmiddellijk aan en bijgevolg nam ik contact op met de organisatie. En zo ging de bal aan het rollen...
Ondertussen ben ik grondig gebriefd door de organisatie en weet ik al veel over hun werking en hun plaatselijke vrijwilligers, maar helemaal duidelijk zal het pas ter plekke worden. Ik weet wie mij komt ophalen aan de luchthaven en in welke wijk van Kaapstad ik zal verblijven. Tijdens de werkweek zal ik voornamelijk vertoeven in het kustplaatsje Houtbay (kort bij Kaapstad). De gegevens van de scholen heb ik ook gekregen. Teachers for Africa heeft een Learner Support Centre (kan je ook vinden op facebook) opgericht, waar de leerlingen terecht kunnen om rustig te werken of begeleid te worden bij hun huiswerk. Hier zal ik veel tijd doorbrengen. Klassikaal lesgeven behoort tot de mogelijkheden, maar dat hangt af van de plaatselijke vakleerkrachten. Ik hoop echt wel dat ik minstens mag ondersteunen tijdens de plaatselijke economielessen.
Het is en blijft Afrika... Dus vooraf veel plannen heeft geen zin! De ervaring beleven, improviseren en reageren ... dat is de boodschap!!! Ik heb alvast een grote doos flexibiliteit in mijn valies gestopt...
