Mijn tijd hier zit er nu echt bijna op... Deze vier weken zijn echt voorbijgevlogen! De voorbije dagen stonden dus ook vooral in het teken van afscheid nemen.
Maandag ben ik met de directeur van Silikamva High school (de officiële naam van Disa High) gaan praten over hun project en hun toekomst. Ik heb hem verteld dat ik een heel goed gevoel heb bij hun werking en dat ik geloof in de leerkrachten en hun manier van werken. Hij was uiteraard blij dit te horen en helemaal toen hij hoorde dat er bij deze lovende woorden een som geld hoorde. Dinsdag ben ik dan de som van 8000,00 ZAR gaan overhandigen (omgerekend aan de huidige koers is dat een dikke 580,00 EUR. Na de overhandiging ben ik voor de laatste keer naar de wiskundebijles geweest. Ik heb dit echt graag gedaan. Ik keek elke week opnieuw uit naar deze bijlessen bij deze enthousiaste leerkracht. Deze week is er een nieuwe vrijwilliger (een jong meisje van 16-17 jaar die hier samen met 3 andere leerlingen en 6 leerkrachten is) meegegaan en zij was al even enthousiast als ik. Achteraf nog een leuk praatje gemaakt met de leerkracht en ik heb haar op het hart gedrukt verder te gaan zoals ze bezig is!
Woensdag was het dan tijd om afscheid te nemen van de leerlingen op de lagere school. Er was inspectie die dag, waardoor ik regelmatig alleen in de klas was. 37 leerlingen stilhouden is geen sinecure maar ik ben er in geslaagd hen in de klas te houden, meestal gezeten, maar niet echt stil en dat kon ik nadien voelen aan mijn already verkouden keel... In de voormiddag was het de "moeilijke" klas en in de namiddag de makkelijkere. Aan het einde van de les heb ik cadeautjes (van jullie geld) uitgedeeld. Elke leerling een pennenzak met een potlood, gom en puntenslijper gegeven. Schrijfgerief is hier een "luxe". Het weinige schrijfgerief dat ze hebben, wordt vaak gestolen of kapot gemaakt. Bovendien hebben ze geen puntenslijper, waardoor potloden waar de punt van is afgebroken gewoon niet meer gebruikt kunnen worden. Gelukkig was de "makkelijkere" klas laatste, want na de eerste klas was ik wat teleurgesteld. Een aantal leerlingen kwamen gewoon zeggen dat er geen puntenslijper in hun pennenzak zat, terwijl hij gewoon in hun hand verstopt zat. Gelukkig was de andere klas wel blij en dankbaar. Ik kreeg zelfs een aantal dikke knuffels... Daar doe je het voor en die andere reacties zullen we maar snel vergeten zeker?
Vandaag en morgenvoormiddag laatste momenten in de high school en al stilletjes begonnen met afscheid te nemen en de momenten vast te leggen op foto. Het is best wel moeilijk de kinderen achter te laten, want na 3 weken begin je pas een band te krijgen. Nu komen ze met hun verhalen en komen ze zelf om hulp vragen. Sommigen zijn echt in mijn hart gekropen... en eens je daarin zit geraak je er niet meer uit...
We proberen het morgen droog te houden en nemen afscheid in stijl!
Zo dit was het laatste blogbericht uit Zuid-Afrika... Bedankt voor jullie steun, berichtjes, mailtjes,... Het heeft me deugd gedaan! En zoals je kan lezen is het geld goed besteed: steun voor Silikamva High, nuttige cadeautjes voor de lagere schoolkinderen, balpennen, potloden, passers en computermuizen voor de high school... Dus ook voor jullie een welgemeende dankjewel vanwege de kinderen!!!
Tot gauw in ons Belgenland!
22-08-2013 om 23:14
geschreven door Bernadette
20-08-2013
avontuurlijk weekend
En we hebben een geweldig weekend achter de rug! Vrijdag zijn we iets vroeger gestopt op school, onze auto gaan ophalen en dan konden we vertrekken voor een geweldig weekend. Vrijdagavond zijn we ineens doorgereden tot Mosselbaai waar we overnacht hebben in een echte oude trein. Dit was een ervaring op zich, maar het sanitair was heel pover en dus niet echt voor herhaling vatbaar... Bovendien waren de muren nogal dun en de buren nogal luid en onze wekker stond om 6u30... Met kleine oogjes kwamen we dus aan voor de shark dive, maar de zeewind heeft deze snel opengeblazen. Aangekomen aan het "seal Island" (de geur namen we er "graag" bij (Jezus die beesten stinken!)) gooiden de gidsen aas in de zee om de haaien te lokken. Ze lieten niet lang op zich wachten... Binnen de 5 minuten was haai 1 er al! Ik had geen zin om in het koude water te springen en ik had een prima zicht vanop de kant (getuige de foto's op facebook). In de namiddag zijn we doorgereden tot Blaukrans, waar Lizzy een bungeejump heeft gedaan. Ik had vooraf gezegd dit niet te gaan doen, maar achteraf heb ik wel wat spijt, want het is natuurlijk een ervaring op zich... 's Avonds zijn we in Knysna nog wat gaan eten met Henrike en Robbert die nog een weekend reizen aan hun vrijwilligerswerk hadden geplakt. Zondagochtend zijn we naar Botelierskop Game Reserve gereden voor een walk with lions en het voederen van olifanten en omdat we toch daar waren hebben we er ineens maar een horse safari aan gekoppeld. Dit waren stuk voor stuk geweldige ervaringen: neushoorns op enkele meters afstand terwijl je op een paard zit, enorme olifanten appels voeren en een witte leeuw aaien... Echt fantastische ervaringen om nooit meer te vergeten! Jammer genoeg was de middag toen al een eind gevorderd en moesten we nog ruim 4 uur rijden naar Kaapstad... We hebben dan nog maar genoten van de prachtige views langs de tuinroute... Moe maar tevreden kwamen we terug in ons appartement... Klaar voor mijn laatste werkweek!
maar ik ben er in geslaagd hen in de klas te houden, meestal gezeten, maar niet echt stil en dat kon ik nadien voelen aan mijn already verkouden keel... In de voormiddag was het de "moeilijke" klas en in de namiddag de makkelijkere. Aan het einde van de les heb ik cadeautjes (van jullie geld) uitgedeeld. Elke leerling een pennenzak met een potlood, gom en puntenslijper gegeven. Schrijfgerief is hier een "luxe". Het weinige schrijfgerief dat ze hebben, wordt vaak gestolen of kapot gemaakt. Bovendien hebben ze geen puntenslijper, waardoor potloden waar de punt van is afgebroken gewoon niet meer gebruikt kunnen worden. Gelukkig was de "makkelijkere" klas laatste, want na de eerste klas was ik wat teleurgesteld. Een aantal leerlingen kwamen gewoon zeggen dat er geen puntenslijper in hun pennenzak zat, terwijl hij gewoon in hun hand verstopt zat. Gelukkig was de andere klas wel blij en dankbaar. Ik kreeg zelfs een aantal dikke knuffels... Daar doe je het voor en die andere reacties zullen we maar snel vergeten zeker?
