Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

(download/info)

detail van het middenpaneel van een polyptiek van Titiaan

Pasen is het belangrijkste christelijke feest in het liturgische jaar, volgend op de Goede Week. Christenen vieren deze dag vanuit hun geloof dat Jezus opgestaan is uit de dood, op de derde dag na zijn kruisiging. Volgens huidige berekeningen heeft deze kruisiging plaats gevonden tussen de jaren 26 en 36.

In de loop der jaren zijn veel non-religieuze culturele elementen toegevoegd aan het feest; waardoor het een belangrijk seculier feest is geworden. Pasen duurt twee dagen en wordt gevierd op een zondag en maandag. Beide dagen worden wel afzonderlijk Eerste en Tweede Paasdag of Paaszondag en Paasmaandag genoemd.

Pasen heeft zijn oorsprong in het Joodse Pesach. Tijdens het concilie van Nicea (325) zijn de data van beide feesten officieel ontkoppeld ^[1].

Het christelijke Pasen verwijst ook naar de vijftig dagen durende periode van het kerkelijke jaar vanaf het paasfeest tot Pinksteren, gedurende welke de christenen hun jaarlijkse paasplicht mogen vervullen. De periode van het paasfeest tot Hemelvaartsdag duurt veertig dagen.

De paastijd en de christelijke liturgie daaromheen heeft door de eeuwen heen vele componisten geïnspireerd tot muzikale composities. In de Barokperiode viel vooral het werk van Johann Sebastian Bach op met de Johannespassie, Mattheuspassie en zijn cantates. Voor de Eerste Paasdag bedacht Bach de cantate nr 4 Christ lag in Todesbanden. Voor de Tweede Paasdag schreef hij vervolgens de cantate nr 6 Bleib bei uns, denn es will Abend werden.

[bewerken] Voorchristelijke symboliek en oorsprong

Palmpasen in Polen

"Osterbrunnen" in Duitsland

Paasvuur

Over de precieze oorsprong en viering is men het niet volledig eens. Er bestaan verschillende lentefeesten uit diverse culturen (zie feesten en rituelen tijdens de lente) die sterk op elkaar gelijken en waaraan ook het christendom symbolen heeft ontleend. Daarom stellen sommigen dat Pasen eigenlijk een vrij recente feestdag is waarin al dan niet bewust oude symbolieken van de lentefeesten zijn opgenomen. Maar er zijn ook die zeggen dat de oorsprong meer algemeen is; als in een feest van de lente, waarbij het ontwaken van de natuur na de winter werd gevierd.^[bron?]

Zo'n lentefeest is in veel culturen en religies vaak ook ter ere van een godin van het leven en de vruchtbaarheid, die de natuur heeft doen ontwaken en vruchtbaar heeft gemaakt. Voor Noord-Europa menen sommigen dat het de godin Ostara betreft. Het is echter twijfelachtig of deze godin ooit bestaan heeft, c.q. aanbeden is.

Zowel de naam Ostara (Oudengels: Eostre) als de Duitse en Engelse benaming voor pasen, "Ostern" en "Easter"', zijn te herleiden tot het Oergermaanse woord voor het oosten.
Een ander gebruik zijn de paasvuren. De ontstaansperiode hiervan is onbekend. De bedoeling van de vuren is het verjagen van de demonen van de winter. In het oosten van Nederland en het aangrenzende westen van Duitsland, het woongebied van de Saksen, is dit gebruik nog altijd een levendig onderdeel van Pasen.

De paashaas en paaseieren illustreren goed hoe voorchristelijke elementen opduiken in de christelijke riten. Zo worden paaseieren opgehangen in de bomen, hetgeen een overblijfsel is van de heilige-boom cultus uit de Germaanse traditie. Deze symbolen ziet men ook in andere lentefeesten zoals Beltane en feesten van regeneratie die aanmerkelijk ouder zijn dan de christelijke versie, maar waar deze laatste wel op steunt. Zo is er ook de oude symboliek van de mythe van Adonis, de jaarlijks stervende en herrijzende god, of zoon-gemaal van de moedergodin.

[bewerken] Christendom

In de christelijke traditie is Pasen, of ook wel het paasfeest, het belangrijkste liturgische feest. Op Goede Vrijdag, de vrijdag voor Pasen, herdenken christenen het lijden en de kruisdood van Jezus en met Pasen vieren zij zijn opstanding, ook wel verrijzenis genoemd, uit de dood. Pasen behoort daarmee tot de traditie van de zoenoffers, die draaien om de noodzaak van de dood voor het leven, de verzoening met het goddelijke en de spirituele ontwikkeling van de eigen ziel door beproeving.

[bewerken] Bijbelse geschiedenis

De gebeurtenissen staan beschreven in de vier canonieke Evangeliën; Matteüs 28:1-15, Marcus 16:1-13, Lucas 24:1-53 en Johannes 20:1-23.

Op Donderdag is Jezus op de Olijfberg en wordt Hij verraden door Judas Iskariot. Hierop wordt Hij gearresteerd door soldaten die in dienst waren van de hogepriester. De Farizeeërs wilden hem ter dood veroordelen, maar dat mocht alleen de Romeinse gouverneur, Pontius Pilatus, doen. Pilatus verklaarde echter in het openbaar niets te zien waarom Jezus ter dood zou moeten worden veroordeeld. De aanklagers bleven echter aandringen. Ook verklaarden ze dat Jezus zich 'koning der Joden' noemde en dat dit al een veroordeling zou rechtvaardigen. Pilatus kon hier niet goed onderuit komen als hij moeilijkheden met de Romeinse keizer wilde vermijden. Hij kon nog maar een oplossing zien van dit dilemma: het was traditie dat ter gelegenheid van het joodse feest Pesach een veroordeelde misdadiger gratie kreeg en het volk mocht kiezen welke dat zou zijn. Pilatus gaf nu de keus tussen Jezus en een moordenaar, veronderstellend dat het volk niet een moordenaar zou vrijlaten. Opgehitst door de Farizeeërs koos het volk echter voor vrijlating van de moordenaar Barabbas in plaats van Jezus. Jezus werd door Pilatus veroordeeld tot de dood aan het kruis. Hij waste daarbij zijn handen 'in onschuld'. Jezus werd op vrijdag aan het kruis genageld, waar hij kort voor de joodse sabbat, op de vooravond van het Pesach, stierf. Door Jozef van Arimathea wordt Jezus begraven, in een graf dicht bij Golgotha.

Heel vroeg op de zondagmorgen gaan er vrouwen naar het graf om het lichaam van Jezus te verzorgen. Ze vinden Hem daar echter niet, engelen vertellen hun dat Jezus is opgestaan. "Waarom zoekt u de levende onder de doden?" Kort daarop verschijnt Hij aan Maria van Magdalena. Daarop gaan de vrouwen naar de discipelen, die hen niet geloven. Toch gaan ze wel bij het graf kijken, Johannes en Petrus voorop. Diezelfde dag verschijnt Jezus aan twee volgelingen die onderweg zijn naar Emmaüs. Nadat Hij Zich aan hen geopenbaard heeft (bij het breken van het brood) haastten ze zich terug naar Jeruzalem om het de discipelen te vertellen. Terwijl ze hun verhaal aan het doen zijn, verschijnt Jezus in hun midden. Hij belooft hierbij de Heilige Geest te zenden en geeft ze de opdracht: "Zoals de Vader Mij heeft uitgezonden, zo zend Ik jullie uit."

[bewerken] Betekenis

Met de christelijke viering wordt, evenals met de joodse viering, de uittocht uit Egypte (de exodus) herdacht, zij het metaforisch vanuit het werk van God in en door de persoon Jezus als christus, door christenen beschouwd als de Zoon van God, de beloofde Messias, de Verlosser. Hij wordt in het Nieuwe Testament het paaslam genoemd, dat zichzelf vrijwillig liet offeren voor de verzoening van God met de mensen. Dit duidt op de symbolische betekenis van het offerlam, wat volgens de Mozaïsche voorschriften (Oude Testament, Pentateuch) en de tradities van de joodse godsdienst geofferd moest worden ter vergeving van zonden. Met de voorstelling van Jezus als het eeuwige paaslam werd in geestelijke zin een 'nieuw verbond' tussen God en mens aangeboden, gebaseerd op de genade, waarmee het oude verbond, gebaseerd op de wet, buiten werking kon worden gesteld. Wie in Hem gelooft, hoeft volgens de christelijke traditie niet meer 'onder de wet' te leven, maar valt 'onder de genade'. Deze begrippen en de verhoudingen tussen het een en ander zijn in onder meer de brieven van de apostel Paulus nader uitgewerkt.

Met het paasfeest wordt ook uitgezien naar de verwachte wederkomst van Jezus op aarde.

[bewerken] Ontstaansgeschiedenis

[bewerken] Pesach

De oorsprong van het christelijke paasfeest ligt in de joodse traditie. Het joodse Pesach (in de christelijke liturgie Pascha) is nauw verbonden met de uittocht uit Egypte, de Exodus. De viering en herdenking hiervan werd volgens het Bijbelboek Exodus de avond voor de uittocht ingesteld en is de eeuwen door in verschillende vormen bewaard gebleven. Inherent is de gedenkenis van de grote daden van God aan het volk Israël. Hierin ligt het idee van 'bevrijding' besloten. Dit geldt ook voor het christelijke paasfeest, zij het vanuit een andere invalshoek.

[bewerken] Pasen in Jezus' tijd

In de tijd van Jezus was het Pascha, naast het pinksterfeest en het Loofhuttenfeest een van de drie belangrijke pelgrimsfeesten. Het was nauw verbonden met het Massotfeest; beide werden in feite als één feest gevierd. Van heinde en ver kwamen de mensen naar de tempel in Jeruzalem. De betekenis was nog altijd: herdenking van de bevrijding uit Egypte en hoop op de komende verlossing door de beloofde Messias.

Zeer waarschijnlijk was het Laatste Avondmaal van Jezus en zijn volgelingen, de discipelen, een Pesachviering. Het voldeed volgens de evangelieverhalen in elk geval aan belangrijke voorschriften en tradities van het Pesach. Men trof de voorgeschreven voorbereidingen de avond ervoor, de viering vond plaats in Jeruzalem na 19.00 uur, er werd wijn gedronken, brood gegeten en een loflied gezongen, het Halleel. De vereiste kruiden en het woord 'ongezuurd' (brood) worden niet genoemd, maar dat kan komen doordat de evangelieschrijvers niet per se volledig pretendeerden te zijn en men zich bij de verslagen kennelijk concentreerde op wat men voor de eerste christenen van die tijd van belang vond.

[bewerken] De eerste christenen

Ook de eerste christenen, waarvan de meesten Joden waren, bleven aan de joodse feesten deelnemen, ook aan het Pesach. Gaandeweg werd het voor de christenen een tijd van vooral vasten ter herdenking van Jezus' lijden en een nachtwake. Later is een scheiding tussen de feesten gekomen, alleen al door het instellen van verschillende data voor Pesach en Pasen (zie onder). De quartodecimanen hielden vast aan de oude manier van vaststellen van het paasfeest en werden daarom door de paus geëxcommuniceerd. Daarnaast was er nog een stroming (de montanisten genoemd) die vond dat het christelijke Paasfeest gevierd moest worden op de eerste zondag na 5 april, en een stroming die meende dat het christelijke Pasen moest vallen op de eerste zondag na het joodse paasfeest. Omdat het feest daardoor ook vóór het begin van de lente kon vallen, werden de aanhangers van deze laatste stroming de proto-paschieten genoemd. Aan een vaste Paasdatum dacht amper iemand.

[bewerken] 313 t/m de Middeleeuwen

Na 313, het jaar van de erkenning van het christendom door de Romeinse overheid met de afkondiging van het Edict van Milaan de zogeheten 'kerkvrede', kreeg het paasfeest een ander aanzien. Toen werd het liturgische Triduum Sacrum ingevoerd:

1. Witte Donderdag (instelling van de Eucharistie en het priesterschap, begin van het lijden van Jezus)
2. Goede Vrijdag (lijden en sterven)
3. Stille Zaterdag of Paaszaterdag (grafrust)
4. Paaszondag (opstanding)

[bewerken] Na de Middeleeuwen

Paaszondag in Portugal: de "compasso" gaat met een kruis, versierd met bloemen, de katholieke huizen van het dorp langs

Van de Middeleeuwen tot halverwege de 20e eeuw werd de paaszondag min of meer apart gezien van de overige paasdagen. Het Tweede Vaticaans Concilie herstelde de liturgische eenheid van het Triduum. Ook hersteld is de paaswake, die in de nacht van zaterdag op zondag gehouden wordt. Deze was in de reformatorische traditie vrijwel onbekend, maar wordt de laatste decennia her en der gevierd, ook in evangelische- en pinksterkringen.

Op het 4de Concilie van Lateranen (1215 - 1216) te Rome werd bepaald dat christenen op zijn minst een maal per jaar en dan vooral op Pasen de eredienst moesten bijwonen en moesten biechten. Dit impliceert dat, in tegenstelling tot wat veel mensen over de Middeleeuwen denken, voor dit concilie het niet gebruikelijk was dat iedere christen regelmatig naar de kerk ging.

De rooms-katholieke Kerk kent de traditie van de Kruisweg, een uitbeelding van de lijdensgang van Jezus. Tijdens de paasdagen worden, met name in de rooms-katholieke streken, passiespelen uitgevoerd. Het bijwonen van uitvoeringen van passiemuziek van met name Bach is bij gelovigen, en overigens ook bij niet-gelovigen, een populaire vorm van paasviering.

Ook het Carnaval, Aswoensdag, de Vastentijd en Palmpasen zijn vanouds voorbereidingen voor de paasviering. In het Twentse stadje Ootmarsum wordt Pasen uitbundig gevierd met een optocht met zang door de "poaskearls", het zgn. "Vlöggeln".

[bewerken] Data

Het concilie van Nicea bepaalde in 325 dat Pasen moet worden gevierd op de zondag na de eerste volle maan in de lente. In 1582 voerde Paus Gregorius XIII een kalenderhervorming door, die door de Orthodoxe kerken niet werd gevolgd. De Orthodoxe kerken, zoals de Russisch-orthodoxe Kerk (maar niet de Grieks-orthodoxe kerk), bleven de Juliaanse kalender volgen en niet de Gregoriaanse kalender (zie de uitleg aldaar), waardoor het begin van de lente, en dus ook de paasdatum, op verschillende dagen valt. Om de zoveel jaar valt de paasdatum van de westerse kerken samen met die van de Orthodoxe kerken.

Als het begin van de lente op 20 maart valt, wordt in de westerse kerken, volgens de regel van het kerkelijke/ecclesiastische Pasen, 21 maart gehanteerd. Ook als de volle maan op 21 maart valt, wordt Pasen op de zondag na de eerste volle maan in de lente gevierd. Daardoor kan het christelijke paasfeest in de westelijke kerken in een periode van 35 dagen vallen, van 22 maart tot 25 april (beide data inbegrepen).^[2][3]

Op de zondag dat Pasen wordt gevierd vinden er in Nederland geen commerciële activiteiten plaats. Alleen essentiële diensten zoals politie, ziekenhuizen, of brandweer zijn actief. Het openbaar vervoer functioneert normaal als ware het een gewone zondagsdienst, met slechts enkele aanpassingen. De maandag na Paaszondag (2de Paasdag) was traditioneel in Nederland ook een dag voor de viering van Pasen zonder commerciële activiteiten. Tegen het einde van de 20ste eeuw liet men dit steeds meer los. Grote bedrijven, zoals woonboulevards, zijn open, en ook andere winkels zoals supermarkten. Voor personeel in dienst van een overheid is dit nog steeds een vrije dag.

[bewerken] Spelling

Volgens het Groene Boekje krijgt Pasen een hoofdletter, maar alle samengestelde en afgeleide vormen niet: paasfeest, paasavond, paasei, etc. Dat geldt ook voor eerste paasdag en tweede paasdag, en voor paaszondag en paasmaandag. Het Witte Boekje gebruikt ook voor de afzonderlijke feestdagen hoofdletters: Eerste Paasdag, Tweede Paasdag, Paaszondag, Paasmaandag.

[bewerken] Paastoespraak

Op Eerste paasdag houdt de Paus in Rome bij de Sint-Pietersbasiliek een toespraak, geeft zijn zegen, Urbi et orbi en wenst iedereen een zalig paasfeest in meer dan zestig verschillende talen.

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Duffy
Achtergrondinformatie
Volledige naam	Aimee Anne Duffy
Geboren	23 juni 1984
Geboorteland	Nefyn, Gwynedd, Wales
Jaren actief	2003-heden
Genre(s)	Soul Rock Jazz
Label(s)	A&M Records
Website
Muziekportaal

Aimee Anne Duffy (Nefyn, 23 juni 1984) is een Welshe zangeres en songwriter. Haar stem wordt vaak vergeleken met die van Dusty Springfield en Amy Winehouse. Met haar soulnummers wordt ze getipt als een groot doorbrekend talent in 2008.

[bewerken] Biografie

Duffy werd in 1984 geboren in het stadje Nefyn. Haar ouders scheidden toen ze tien jaar oud was en ze verhuisde met onder andere haar moeder en tweelingzus naar een andere stad. Toen Duffy vijftien jaar was, zong ze in verschillende lokale bands. In 2003 deed ze mee aan Wawffactor, een alternatieve versie van Idols en eindigde als tweede. Na die deelname was ze een graag geziene artiest in de lokale jazz- en bluescafés. Een platencontract volgde en haar doorbraak was in november een feit, toen ze mocht optreden in de BBC2-show Later with Jools Holland.

Sinds maart 2008 ligt haar debuutalbum Rockferry in de winkels. Daar staat onder andere de eerste single Mercy op. De single werd bekroond tot Megahit op de radiozender 3FM en bereikte de nummer 1 positie in de Nederlandse Top 40. Ook wordt deze single gebruikt in het voetbalspel FIFA 09. In mei 2008 werd de tweede single Warwick Avenue uitgebracht.

[bewerken] Discografie

[bewerken] Albums

[bewerken] Singles

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Een gevangenisstraf of celstraf is een straf die normaal wordt opgelegd door een rechter. Deze strafvorm houdt in dat de dader van een misdrijf voor een bepaalde tijd wordt opgesloten in een beveiligde inrichting, de gevangenis.

[bewerken] Geschiedenis

De straf zoals wij die nu kennen vindt zijn oorsprong in de tijd van de Verlichting en de Franse Revolutie. Voor die tijd werd er veel gebruikgemaakt van (vaak gruwelijke) lijfstraffen. De gevangenisstraf bestond ook wel maar had niet de positie die hij nu heeft. De gevangenis werd toen vaak gebruikt om misdadigers op te sluiten in afwachting van de veroordeling, om mensen die boetes of schulden hadden te gijzelen tot ze betaalden of hun boete verzeten hadden en als opvoedings- en hervormingsinstituut om ketters op andere gedachten te brengen. Als mensen al werden opgesloten, zaten ze in kerkers - een vaak ondergrondse ruimte. Altijd zaten meerdere mensen in één cel of beter: in één ruimte. Ze zaten vastgeketend en kregen alleen water en brood te eten. Voor ander voedsel was de gevangene afhankelijk van familie of vrienden, zij konden eten brengen of kopen bij de cipier.

In de tijd van de Verlichting kwam men in opstand tegen de gruwelijke straffen die vaak oneerlijk werden opgelegd. Men vond dat dit niet meer kon en begon te denken aan een meer humane straf. Aangezien zij de vrijheid als grootste goed beschouwden, vonden zij dat het beperken of afnemen van de vrijheid als beste straf kon worden gebruikt. In de tweede helft van de 19e eeuw ging men twijfelen aan het nut van gezamenlijke opsluiting. Vaak kwamen de gedetineerden slechter uit de gevangenis dan men er in was gekomen. Rond 1850 deed de eenzame opsluiting zijn intrede, de bedoeling was dat de gevangene in eenzame opsluiting zou nadenken over zijn daden en tot inkeer zou komen. Dat gebeurde echter zelden. In 1823 startte het 'Het Nederlands Genootschap ter zedelijke verbetering van gevangenen' zijn activiteiten. Dit genootschap was er op gericht gevangenen iets te leren, waardoor ze nadat ze hun straf hadden uitgezeten beter in staat zouden zijn zich in de maatschappij te handhaven zonder terug te vallen in de criminaliteit. Het genootschap legde de nadruk op onderwijs. Dit genootschap zou in de 20e eeuw resulteren in de reclassering.

[bewerken] Gevangenisstraf in verschillende landen

[bewerken] Nederland

In Nederland kan de straf zowel tijdelijk als levenslang zijn. De tijdelijke straf heeft een maximum van 30 jaar^[1] en een minimum van 1 dag. Justitie rekent voor een maand gevangenisstraf altijd een periode van 30 dagen, ook als de maand in werkelijkheid meer of minder dagen telt. Een gevangenisstraf van een jaar duurt daardoor 360 dagen (twaalf maal 30), en geen 365.

In Nederland is het gebruikelijk dat bij veroordeelden tot een gevangenisstraf van meer dan één jaar voorwaardelijke invrijheidstelling wordt toegepast, na voltooiing van twee derde van de straf. Op het moment van de veroordeling wordt het voorarrest van de nog uit te zitten strafperiode afgetrokken. De twee derde wordt berekend over de volledige strafperiode, dus inclusief het reeds voltooide voorarrest. De voorwaardelijke invrijheidstelling wordt toegepast wanneer de gedetineerde zich tijdens de detentie goed gedragen heeft (dat wil zeggen: geen misdrijven beging en geen poging tot uitbraak deed). De straf is daarmee niet opgeheven, maar wel de tenuitvoerlegging ervan in de gevangenis. Of iemand zich goed gedragen heeft ligt ter beoordeling aan het openbaar ministerie, dat zich daarbij baseert op politierapporten en rapportages uit de gevangenis. De voorwaardelijke vrijlating wordt ingetrokken als de gedetineerde zich schuldig maakt aan een wetsovertreding of zich niet houdt aan de hem opgelegde speciale bepalingen. In dat geval kan bepaald worden dat het resterende deel van de straf alsnog in de gevangenis moet worden uitgezeten.

Een levenslange gevangenisstraf is in Nederland ook werkelijk levenslang, en valt niet onder het regime van voorwaardelijke invrijheidsstelling. Een tot levenslang veroordeelde kan enkel levend vrijkomen door gratie te ontvangen van de koning(in). De verlening daarvan is geen automatisme en kwam bij veroordelingen tot levenslang uitgesproken na 1946 niet voor. Wel kregen de meeste personen die veroordeeld werden voor handelingen in de Tweede Wereldoorlog uiteindelijk gratie.

Miranda Cosgrove

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

Miranda Cosgrove
Afbeelding gewenst
Volledige naam	Miranda Taylor Cosgrove
Geboren	Los Angeles 14 mei 1993
Geboorteland	Verenigde Staten
Jaren actief	2001 - heden
Genre(s)	poprock, pop, teen pop
Beroep(en)	actrice zangeres muzikant stemartiest presentatrice
Instrument(en)	gitaar, stem
Label(s)	Columbia Records Nickelodeon Records California Records
Gerelateerd aan	Drake Bell, Josh Peck, Jennette McCurdy, Nathan Kress, Jerry Trainor
Website
IMDb-profiel
Muziekportaal

Miranda Taylor Cosgrove (Los Angeles, 14 mei 1993)^[1] is een Amerikaans jeugdactrice en -zangeres. Ze is bekend door haar rollen als Megan Parker in Drake & Josh, Summer Hathaway in School of Rock en als Carly Shay in iCarly. Haar carrière begon in 2001, toen een televisiescout haar zag zingen en dansen in een restaurant genaamd "Taste of LA". Hij was zo onder de indruk, dat hij haar enkele rollen in televisiereclames aanbood.^[2][3] Ze is momenteel te zien in iCarly. Miranda trad op in de Macy's Thanksgiving Day Parade van 2008.

Inhoud [verbergen] 1 Biografie 2 Carrière 2.1 Acteercarrière 2.2 Muziekcarrière 3 Filmografie 4 Discografie 4.1 Muziekalbums 4.2 Soundtrackalbums 4.3 Singles 5 Trivia 6 Externe links

[bewerken] Biografie

Miranda Cosgrove is geboren in Los Angeles, Californië. Ze is na Maude Price Elementary School in Downey overgestapt op een online-school, wat ze sinds 2006 volgt. Ze is een enigst kind.^[2][3][4] Toen ze 3 jaar oud was, werd ze ontdekt door een televisiescout, terwijl ze aan het zingen en dansen was in het restaurant "Taste of LA". Deze scout was zo onder de indruk van haar, dat hij haar opgaf voor een talentenshow, die het begin werd van haar carrière. Hierop volgde haar eerste rolletjes in reclamespotjes, wat al snel uitliep op grotere rollen in films en televisieseries.

[bewerken] Carrière

[bewerken] Acteercarrière

Het startpunt van haar carrière was een aantal rolletjes in reclames van McDonalds en Burger King. Later deed ze auditie voor verscheidene films en televisieseries. Haar auditie voor de rol van Summer Hathaway in de film School of Rock was succesvol en er werd begonnen met filmen in 2002. Deze film werd een groot succes. Bekend werd, dat er werd gestart met een nieuwe televisieserie, waarin Miranda de gemene zus van twee stiefbroers (Drake & Josh) zou spelen. Ze kreeg ook in 2005 een rol in de film Yours, Mine, and Ours. Haar rol, Joni North, was de zus van Dylan North (gespeeld door Drake Bell), die ook meespeelt als hoofdrolspeler in Drake & Josh. In 2006 had ze een iets kleinere rol in de film Keeping Up with the Steins, als Karen Sussman. Haar werk voor Drake & Josh liep uit tot een eerste televisiefilm, Drake & Josh Go Hollywood, waar ze opnieuw Megan Parker speelde. Hierop volgde nog een film, Drake & Josh: Really Big Shrimp. Later dat jaar eindigde de productie van Drake & Josh en eind 2008 kwam de laatste film van Drake & Josh uit, genaamd Merry Christmas, Drake & Josh. Miranda speelde nog een aantal kleine bijrolletjes in andere Nickelodeon-series, waaronder Zoey 101 en Just Jordan. Momenteel speelt ze de hoofdrol in de televisieserie iCarly, die op 8 september 2007 voor het eerst te zien was in de Verenigde Staten. Voor deze serie zingt ze, samen met Drake Bell, de titelsong. Mede-speler in iCarly is Jerry Trainor, die "Crazy Steve" speelt in Drake & Josh. Miranda was kort te zien in Zoey 101 als Paige Howard, een zeer slimme jonge scheikundige. Soms zit de cast van Zoey 101 op de website van iCarly. Miranda presenteerde op 17 januari 2009 het programma MTV Cribs eenmalig, voor de Top 12 Teen Celeb Houses.^[5] Ze is momenteel bezig met het opnemen van een geanimeerde film, Despicable Me. Ook wordt er gesproken over een andere film, die nog in productie is. Deze film zal How Could You Do This to Me? gaan heten. ^[6]

[bewerken] Muziekcarrière

Cosgrove maakte haar muziekdebuut in 2007, met het intronummer van iCarly, Leave It All to Me. Ze zong dit nummer samen met Drake Bell. Op 10 juni 2008 bracht Columbia Records het iCarly album uit. Dit album bevat vier nummers die door Miranda zijn gezongen, namelijk het themalied (Leave It All to Me), Stay My Baby, About You Now en Headphones On. Het album debuteerde op de achtentwintigste plek in de Billboard 200 en is momenteel al meer dan 200,000 keer verkocht. Op 23 december 2008 bracht ze haar eerste kerstliedje uit, Christmas Wrapping, voor de film Merry Christmas, Drake and Josh.

Ook is bekend gemaakt dat Miranda bezig is met een eigen muziekalbum, mogelijk in samenwerking met de band Boys Like Girls. Het album wordt in 2009 uitgegeven.^[7][8] Ze zei het volgende over haar album.

...met het iCarly album mocht ik niet zelf de nummers schrijven. Ik mocht alleen nummers kiezen die ik leuk vond om te zingen. Nu, voor mijn eigen CD, schrijf ik zelf nummers. De muziekstijl blijft in de trend van poprock, net zoals het vorige album, maar net iets volwassener. Het zijn voornamelijk liefdenummers, over rondhangen met je vriendin en dergelijke.

Op 3 februari 2009 gaf Miranda haar eerste EP uit, About You Now, met twee nieuwe nummers, FYI en Party Girl. Ook bevat de EP twee remixen van About You Now en Stay My Baby.

[bewerken] Filmografie

Jaar	Film	Rol	Opmerkingen
2001	Smallville	Jonge Lana Lang	Aflevering: "Pilot"
2003	School of Rock	Summer Hathaway
2004	Grounded for Life	Jessica	Aflevering: "You Better You Bet"
	Drake & Josh	Megan Parker	2004-2007
2005	Here Comes Peter Cottontail: The Movie	Munch	Stem
	Yours, Mine and Ours	Joni North
2006	Drake & Josh Go Hollywood	Megan Parker	Televisiefilm
	The Wild Stallion	Hanna Mills
	Keeping Up with the Steins	Karen Sussman
2007	Drake & Josh: Really Big Shrimp	Megan Parker	Televisiefilm
	Zoey 101	Paige Howard	Aflevering: "Paige at PCA"
	Just Jordan	Lindsey Chandler	Aflevering: "Piano Stressin"
	Unfabulous	Cosmina	Aflevering: "The Talent Show"
	iCarly	Carly Shay	2007-heden
2008	The Naked Brothers Band: Mystery Girl	Herself	Televisiefilm
	iCarly: iGo to Japan	Carly Shay	Televisiefilm
	Merry Christmas, Drake & Josh	Megan Parker	Televisiefilm

[bewerken] Discografie

[bewerken] Muziekalbums

• About You Now (EP)

[bewerken] Soundtrackalbums

• ICarly - Music From and Inspired by the Hit TV Show (2008)

[bewerken] Singles

Jaar	Nummer	Hoogste positie			Album
		U.S.	U.S. Pop	Radio Disney
2007	"Leave It All to Me" (met Drake Bell)	100	83	-	iCarly Album
2008	"Stay My Baby"	-	-	6
	"About You Now"	47	-	-
	"Christmas Wrapping"	-	-	-	Merry Christmas, Drake & Josh

[bewerken] Trivia

Miranda..

• speelt gitaar.
• gaat in 2009 op tour.
• heeft een hond, Pearl.
• rijdt elk weekend paard.
• oefent momenteel voor haar rijexamen.
• wil graag naar het college.^[9]

[bewerken] Externe links

• Officiële website
• (en)  Miranda Cosgrove in de Internet Movie Database
• Miranda Cosgrove op Imeem.com
• Miranda Cosgrove op TV.com
• Miranda Cosgrove op MySpace
• Miranda Cosgrove op Facebook
• Miranda Cosgrove op Friendster
• Miranda Cosgrove op YouTube

Wiki Voetbal :

Voetbal

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Ga naar: navigatie, zoeken

WikiWoordenboek

Portaal Voetbal

(download/info)

Dit is het artikel over de sport. Voor het voorwerp, zie voetbal (voorwerp)

Voetbal is een wereldwijde populaire balsport waarbij twee ploegen van elf spelers moeten proberen de bal in het doel van de tegenstander te krijgen. De bal mag met ieder deel van het lichaam gespeeld worden, met uitzondering van armen en handen. In de praktijk wordt vooral met de voet gespeeld, maar ook wordt vaak met het hoofd gekopt. Ook moet de bal te allen tijde speelbaar blijven en mag dus niet afgeklemd worden. Deze beperkingen gelden niet voor de doelverdediger, ook wel keeper genoemd.

Om goed uit de voeten te kunnen op het grasveld, waarop meestal wordt gespeeld, dragen de spelers speciaal gefabriceerde voetbalschoenen.

De nummer 10 probeert de bal langs de keeper te plaatsen.

Inhoud [verbergen] 1 Spelregels 2 Opstelling 3 Geschiedenis 3.1 België 3.2 Nederland 4 Competities 4.1 Nederland 4.2 België 4.3 Internationale competities 5 Engelse termen 6 Uitrusting 6.1 Kleding 7 Andere spelvormen 8 Zie ook 9 Externe links

Spelregels

Speelveld

Het speelveld (voetbalveld of voetbalterrein) is rechthoekig, en moet afhankelijk van de competitie een lengte hebben van minimaal 90 en maximaal 120 meter. De breedte is minimaal 45 en maximaal 90 meter. In internationale wedstrijden geldt: lengte tussen 100 en 110 meter en breedte tussen 64 en 75 meter. De Nederlandse KNVB hanteert een minimum afmeting van 100x64 meter en een maximum van 105x69 meter. De afbakening gebeurt met lijnen van maximaal 12 centimeter breed en op de hoeken worden hoekvlaggen geplaatst. In het midden van de achterste lijnen moet verplicht een doel staan.

De officiële finalebal van het WK Voetbal 2006

De bal is bolvormig en volgens de internationale voetbalbond (FIFA) moet een officiële wedstrijdbal een omtrek hebben van minstens 68 en hoogstens 70 centimeter bij een massa van 396 tot 450 gram. Bij aanvang van de wedstrijd mag de bal niet meer dan 410 gram wegen. De bal dient van leder of een ander geschikt materiaal te zijn en moet opgeblazen met een druk van 0.6 tot 1.1 atmosfeer (600 tot 1100 gram/cm2) op zeeniveau.

Het doel is 7,32 meter breed en 2,44 meter hoog, Het is gemaakt van hout of aluminium, en is aan de voorzijde open terwijl aan de achterkant een net hangt.

De duur van een wedstrijd bedraagt 2 maal 45 minuten (plus eventuele extra tijd, ook wel blessuretijd genoemd, van enkele minuten), daartussen is er een rustpauze van 15 minuten. Is er na negentig minuten nog altijd sprake van een gelijke stand en is een winnaar noodzakelijk, dan zal er nog een verlenging van twee keer vijftien minuten worden gespeeld. Is er na de verlenging nog altijd geen winnaar bekend, dan worden er penalty's genomen. Beide partijen nemen om de beurt een penalty. Het team dat na vijf penalty's de meeste heeft gescoord is de winnaar. Mocht er een gelijke stand staan na vijf penalty's, dan worden er om en om penalty's genomen totdat het ene team mist en het andere raakt.

Het spel wordt gespeeld door twee teams van normaliter elf spelers (inclusief de doelman) en staat onder leiding van een scheidsrechter die door twee assistent-scheidsrechters of grensrechters wordt geassisteerd. Bij wedstrijden in de hoogste regionen van het betaalde voetbal en grensoverschrijdende wedstrijden is er ook nog een vierde official aanwezig.

Een spelregel waar altijd veel discussie over is, is de buitenspelregel. Een speler staat buitenspel als hij dichter bij de doellijn van de tegenpartij is dan de bal, tenzij hij zich op eigen speelhelft bevindt of er tenminste twee tegenstanders dichter bij die doellijn zijn dan hij (normaliter de keeper en een verdediger). Buitenspel sta je alleen als je, op het moment dat de bal in voorwaartse richting naar jou wordt gespeeld, ingrijpt in het spel, dan wel voordeel uit je positie kan halen. Die laatste regel wordt ook wel wait and see genoemd.

Als een speler naar de doelman passt met een lichaamsdeel vanaf de knie tot de voet en de doelman pakt de bal is het een terugspeelbal. Dan kent de scheidsrechter een indirecte vrije trap toe aan de tegenstander.

Wanneer de bal door een dood element (bijvoorbeeld de cornervlag of de scheidsrechter) wordt geraakt, moet er doorgespeeld worden, ook al zou daardoor een der partijen bevoordeeld of benadeeld worden. Als de bal via de scheidsrechter, die zich binnen het speelveld bevindt, over de zijlijn gaat, krijgt de partij die daaraan voorafgaande de bal het laatste speelde, een inworp tegen.

Opstelling

Er zijn verschillende standaardopstellingen. Er is echter niet één standaardmanier om zo een tactiek te gebruiken. Elke tactiek kan op een aanvallend dan wel verdedigend ingestelde manier uitgevoerd worden. Een veelgebruikt systeem is het 4-4-2-systeem. In dit systeem speelt men met een doelman, en daarvoor vier verdedigers, vier middenvelders en twee aanvallers, oftewel spitsen. Eén voetballer is de aanvoerder.

Voor de twee centrale verdedigers zijn er twee varianten: de één is met een voorstopper voor een laatste man, de ander met vier verdedigers op een lijn. Elk van de middenvelders kan aanvallend of verdedigend ingesteld zijn. voor het middenveld echter zijn er twee varianten: de ruit, waarbij men speelt met een aanvallende middenvelder voor een verdedigende, en alle spelers op één lijn. In de aanval kan men spelen met twee spitsen naast of achter (diepe spits en schaduwspits) elkaar.

In Nederland wordt veel met het 4-3-3-systeem gespeeld. Daar zijn voor de verdediging dezelfde varianten mogelijk als voor 4-4-2. In de aanval is vooral de positie van vleugelaanvallers van belang. Deze kunnen bij wijze van spreken aan de zijlijn staan (met het kalk op de schoenen) maar ook veel meer naar het midden. Hiervan is sprake bij het kerstboomsysteem (4-3-2-1), dan opereren beide vleugelspitsen als een soort aanvallende middenvelders, hierdoor zal het bij balbezit van de tegenstander 4-5-1 spelen en bij eigen balbezit 4-3-3.

Deze opstelling is gebruikelijk bij de Nederlandse traditionele top drie, in het bijzonder bij Ajax, maar ook steeds vaker bij andere aanvallend ingestelde Nederlandse voetbalploegen. Dit systeem wordt ook steeds meer gebruikt door andere Europese topploegen.

Behalve 4-4-2 en 4-3-3 worden ook 4-5-1 en 5-4-1 gebruikt. Meestal worden deze systemen gebruikt door verdedigend ingestelde ploegen.

Ook 5-3-2 wordt regelmatig gebruikt (door bijvoorbeeld Italië), daarnaast wordt 3-4-3 ook vrij veel gespeeld.

4-3-3 opstelling

4-4-2 opstelling

4-4-2 opstelling (met ruit)

3-4-3 opstelling (met ruit)

Geschiedenis

Internationaal ontstonden de Fédération Internationale de Football Association (FIFA) in 1904 en de Union of European Football Associations (UEFA) in 1954 waarvan de laatstgenoemde de wedstrijden om de Champions League en de UEFA-cup organiseert.

België

In België ontstonden de eerste voetbalclubs vanaf 1880. In 1895 werd de Union Belge des Sociétés de Football Association opgericht, de latere KBVB. De eerste Belgische voetbalclub was Antwerp FC uit Antwerpen. Deze club bestaat nog steeds en speelt in tweede klasse. De eerste clubs ontstonden vooral in en rond Antwerpen, Brussel, Brugge en Luik.

Nederland

De eerste vereniging in Nederland was HFC Haarlem, aanvankelijk opgericht als rugbyclub door Pim Mulier (1879), die eveneens op 8 december 1889 op zijn initiatief de Nederlandse Atletiek en Voetbalbond oprichtte (deze heet sinds 1929 KNVB). Het veld van HFC, de Koekamp, waar hun “worstelperk” gelegen lag, was niet egaal en in het midden van het veld stonden een paar bomen, maar dat deerde hen niet. Men speelde eromheen of maakte er gewoon gebruik van. Later werd overgeschakeld op association, het huidige voetbal. Mulier schreef hierover: "De eerste jaarrekeningen maakten aan ons rugbyspel

13-04-2009 om 13:27 geschreven door Benny  

0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)