De prettige belevenissen van vier Drentse Patrijshonden
08-08-2013
Terug naar tijd der postduivenâ¦
Terug naar tijd der postduiven
Nadat we
haast twee weken geleden zonder internet en telefoon kwamen te zitten door een
storm waartegen de telefoonpalen en de bomen niet bestand waren is gisteren ook
het GSM netwerk hier uitgevallen.
Wanneer we
willen communiceren met het enige ons nog resterende middel dan zullen we
beroep moeten doen op postduiven of flessenpost.
Waar de
fout zich bevindt is ons nog een raadsel. We komen er wel terug achter en
ondertussen behelpen we ons met de internetlijn van Ria in La Billaudrie. Dat
is zon anderhalve kilometer hier vandaan en daar blijkt alles nog te werken,
hoewel je voor een GSM verbinding ook een goede positie moet uitzoeken.
Het gaat
uitstekend met de beide nestbroers Heros en Hercule hier op vakantie in de
Charente.
Waar Heros
al eens in de clinch durfde te gaan met andere reuen, voornamelijk sinds Lucy
in de roedel is gekomen, gaat het nu prima met de twee broers. Zij respecteren
elkaar net zoals vorig jaar.
Toen was
Lucy er ook al wel maar werden de twee ook nog eens in t oog gehouden door
vader Zeppos, die hoewel toen ook al twaalf jaar oud ook nog samen met Belle
het nodige gezag bleef uitoefenen.
Dit jaar
is het echter Hera die al eens de orde handhaaft wanneer ze denkt dat er iets
broeit bij de broertjes. Zij gaat dan tussen de twee inlopen of haalt hen in
wanneer de twee weer eens op volle snelheid door de tuin rennen.
s Avonds
is hun kaars uit zegt het baasje wanneer ze weer eens rug aan rug liggen
slapen nadat ze hun buik vol hebben gegeten.
Want ook
dat gaat prima samen. Net als wanneer Kibbels even op verlof is bij ons en de
vijf Drenten naast elkaar in de rij hun eetkom leeg slobberen is het ook hier
pais en vree bij het eten.
De enige
haast onhoorbare grom komt meestal van Belle die de traagste eter is van de
vijf en wanneer slokop Lucy (de snelste eter van de vijf) iets poogt buit te
maken uit Belles kom.
Straks is
het feest weer uit en vertrekt Hercule, samen met Peter, Hilde en de kinderen
terug richting België. We zijn zeker dat moeder Belle, die nog steeds zoon
Hercule netjes likt, maar ook Heros zijn broer gaat missen.
En Lucy
die gaat zeker gekke nonkel Hercule missen. Gedaan met de hofmakerij van
Hercule en het flemen van Lucy.
Het waren
fijne vakantiedagen met de Beekjes familie hier op den hof. We kunnen
weeral uitkijken naar volgend jaar want terugkomen doen ze beslist !
De eerste
witte pruimen zijn rijp en dus zetten we de ladder(s) terug tegen de boom om
een kilootje rijpe pruimen te plukken.
De pruimen
worden wel van hun pitten ontdaan net als bij het overige fruit in het verleden
en toekomst
Pitten
bevatten immers blauwzuur en laat dat nu een erg gif zijn dat we liever aan
gifmengers en alchemisten overlaten dan aan een stelletje gourmands.
Ons baasje
heeft zich dus enkele uren onledig gehouden met plukken en ontpitten van de
pruimen. Daarna heeft hij de pruimen ontpit en bijgevoegd aan de kersen in de
rumtopf, nadien is er nog alcohol als bewaarmiddel aan toegevoegd om gans het
boeltje onder te zetten.
Wij
Drentjes hebben de wacht gehouden onder de boom, net zoals we deden bij het
kersenplukken. Niemand met slechte bedoelingen komt ongeschonden weg wanneer ze
slechte bedoelingen hebben met ons baasje zijn geplukt fruit.
Volgende
week is het de beurt aan de blauwe pruimen om verwerkt te worden in de rumtopf.
Nadien komen ook nog de appelen en de peren. We hopen te kunnen besluiten met
bramen van de doornloze braam uit onze eigen tuin !
Daarstraks
hebben Heros en Hercule eventjes moeten laten zien wie thuis is en wie
gast. Er is geen conflict geweest, zelfs geen gegrom, maar Heros is zonder
erg over Hercule gaan staan. Ons baasje heeft Heros bij zich geroepen en die
kwam dadelijk. Conflict over and out en we spreken er niet meer over . Het
blijft dus goed gaan tussen de twee broers !
Na twee
BBQs en twee restaurant bezoeken in twee dagen was het gisterenavond een
moules frites avond. Niet de Jumbos of de extra extras uit de Zeeuwse
wateren maar de eigen Franse, vriê lekkere bouchot mosseltjes.
Ook iets
wat niet alle dagen op tafel komt en wat steeds garant staat voor een gezellige
dis met vrienden.
Onze
baasjes bereidden de mosselen naar een recept van Peter, het was dus zuiver
teamwork van de mannen in de keuken.
Het is een
recept waarbij de mosselsoep aangelengd wordt met cocosmelk.
We hebben
het hier vorig jaar een eerste maal op die wijze gegeten en ondertussen hebben
al meerdere kennissen van ons met deze bereidingswijze kennis gemaakt. Dit tot
ieders voldoening.
Zelfs de
vijf Drenten op den hof, zijnde ons viertal, aangevuld met zoon/broer/nonkel
Hercule hebben er voor gezorgd dat er geen druppel mosselsoep of snipper van de
groenten van de mosselen overbleef. Ook nu stonden de vijf honden netjes in de
rij hun eetkommen leeg te slabberen. De baasjes vinden het super dat wij het zo
goed met elkaar kunnen vinden. Wijzelf vinden dat niet meer dan normaal, we
zijn immers toch allemaal nakomelingen van Ons Moe, Belle.
Wanneer
straks Peter, Hilde en de kinderen naar de stad Cognac trekken voor een stadsbezoek
en een boottocht op de Charente, mag Hercule bij ons blijven. Vanavond is
Hercule dan net als gisteren totaal uitgeteld. Het kan verdraaid vermoeiend
zijn je op vrijersvoeten te begeven als er jonge hondengrietjes in de buurt
zijn. Dat is wat Lucy momenteel teweeg brengt.
Hercule
loopt zich uit de naad om nichtje Lucy het hof te maken. En we kunnen jullie
verzekeren, alle trukken van de foor worden uit de kast gehaald om Lucy te
behagen. En dat klein krapuleke van een jong teefje, wat Lucy is, geniet met
volle teugen van de vrolijke toenaderingspogingen vannonkel Hercule.
En de
wederzijdse baasjes zitten het ganse gebeuren met plezier te bekijken
Gisteren
namiddag is er een familielid bij ons gearriveerd waar ons baasje een beetje
schrik voor had. Hercule, onze allereerst geborene pup van Belle kwam samen met
Peter, Hilde en de kinderen bij ons langs voor enkele dagen kampeer vakantie.
Ons baasj
had wat schrik voor een confrontatie tussen de twee broers Heros en Hercule.
Heros is immers sinds de komst van Lucy uiterst beschermend naar zijn teven
toe. Er moet volgens hem niet veel gebeuren of er zit een haar in de boter.
Vorige week met Cartouche en neefje Lennaert op bezoek waren er blinkende
tanden te zien naar elkaar toe. Maar vandaag, met de komst van nestbroer
Hercule ging alles voorbeeldig comme il faut.
Het baasje
gelukkig, t vrouwtje in haar sas, Belle blij van haar zoon nog eens terug te
zien, Hera en Heros samen optrekkend met Hercule, en Hercule die op zijn beurt
Nichtje Lucy het hof maakte dat het een lieve lust was.
Kortom één
fijne familiereünie waar iedereen blij was met elkaar.
Spijtig
dat er zo dikwijls de naamverwisseling met Zeppos voorkwam. Vorig jaar was
Zeppos er nog bij en in zijn zoon Hercule leeft hij duidelijk verder. De
gelijkenis tussen die twee is zo groot dat het niet moeilijk is om de namen
doorheen te halen.
Hercule is
een prachtreu geworden, nu hij volledig uitgegroeid is, zou hij een perfecte
dekreu zijn om pups op de wereld te zetten mits een gepast teefje te vinden.
Wij als
fokker zijn in elk geval in de wolken met een hond als Hercule die zo mooi
geworden is en die bij ons het eerste nest van Belle, bijna vijf jaar geleden
verlaten heeft.
Belle
& co
Hercule vanochtend, zondag 04-08-2013 in La Magdeleine
Eergisteren
avond waren de baasjes op stap met les Hollandais en gisteren avond deden ze
dat nog eens lichtjes over met de Belgen uit de nabije buurt.
Mohammed
en Ria zijn de buren uit het naburige gehucht La Billaudrie, dat ook nog een
deel is van de gemeente La Magdeleine, net als Ferret.
Het is bij
hen dat ons baasje gebruik kan maken van het draadloos internet, want wijzelf
in Ferret behoren nog steeds tot het gild van de wachtende en de geduldige !
Laurent en
Jeanine wonen net als wij in twee dorpen en twee landen. Hier in de Charente
wonen ze in de buurgemeente La Faye en in België in Dilsen- Stockem. Voor
enkele jarenwoonden en werkten zij
beide hier full-time in de streek. Nu zijn ze beide hier op verlof en dat was
dus het moment om samen eens af te spreken en een stapje in de wereld te
zetten.
Waar onze
baasjes gisteren met de baasjes van Cartouche en Lennaert naar retsaurantMoulin de Condac trokken (een oude
gerestaureerde watermolen op de rivier Charente) zo trokken ze vandaag voor de
eerste maal op ontdekkingstocht naar restaurant le Rèjallant. Ook al een
watermolen op de Charente
En net als
gisteren hebben ze heel lekker gegeten. Ons baasje heeft zelfs gisteren en
vandaag de oesters vergeleken in beide restaurants. En twee maal heeft hij
lekker gesmuld van de zeevruchten.
Het
gezelschap heeft de avond ingezet op het terras boven het water waar het
heerlijk toeven was na de bloedhete dag van gisteren. Zij zijn de avond echter
binnen geëindigd omdat het onweer plots met dikke druppels neerviel!
Er was
weer veel te vertellen en al dat Nederlands trok de aandacht van een echtpaar
Belgen die iets verder aan een tafeltje aan het eten waren . Zij wonen al vijf
jaar hier op enkele kilometer vandaan in Montalembert en kenden nog weinig
Belgen die hier hun stek hebben. Met zijn achten hebben ze dan de avond vol
gemaakt en zijn na het onweer naar huis toe getrokken.
Wij van
onze kant hebben ijverig op het huis gepast en zoals steeds kregen we een
kleinigheid uit het restaurant in onze eetkom bij thuiskomst van het
hoofdbestuur
zesde dag zonder internet in Ferret, en voorlopig geen
beterschap in zicht.
France Telecom laat niets van zich horen of zien !
Wij danken Mohamed en Ria Amezian uit La Billaudrie
ook in hier in La Magdeleine voor het ter beschikking stellen van hun WiFi
internet zodat we toch nog verbinding hebben met de grote wereld
Tot onze
grote spijt moeten we melden dat Charlie, de prachtige Sint Bernard hond van
madame Jobbart, waar we ook gisteren al over berichtten, de nacht niet
overleefd heeft. Charlie is bij de dierenarts in Ruffec overleden aaneen combinatie van leeftijd (8 jaar)
overgewicht (115 kg)
en warmte (37°C).
Wij vinden het heel erg spijtig maar de hulp die we eergisteren nacht hebben
geboden heeft geen aarde aan de dijk gebracht voor de mooie en lieve hond die
we sinds pup hebben meegemaakt.
We kregen
ook een bericht van de tijdelijke buren van het vrouwtje van Charlie. Dan bedoelen
we de Wesselaars het hoofdbestuur van Cartouche en Lennaert die daar een week
vakantie hebben.
We laten
het best Lennaert aan het woord om zijn eigen Charentaise avonturen te
vertellen
Hallo Belgische
en Nederlandse familie,
Vanuit het mooie
Charente hier mijn verhaaltje. De aandachtige lezers van het blog van ome Faes
zullen inmiddels wel weten waar papa en ik zijn aangeland. We bivakkeren in een
mooi huisje van alle gemakken voorzien, ongeveer 12 kilometer bij
Ferret vandaan.Het is vooral een luie
rustige vakantie en tanken mijn baasjes energie voor de rest van het jaar.De ochtend wordt door de baasjes gebruikt om
te toeren langs de dorpjes en het bezoeken vankerkjesenandere bouwwerken. Overalwordter gestopt om alles te bekijken en te fotograferen. Papa en ik blijven
dan in het koele huisje, waar wij ons al helemaal thuis voelen. s Middags is
het party pool time en vermaken de baasjes zich met zwemmen, duiken, bommetjes
en waterpolo. Helaas kunnen wij alleen maar van de rand toekijken en worden we
regelmatig nat gespettert.s Avond
ondernemen we dan iets met onze Belgische Franse Drenten familie. Nou ja
ondernemen!Het is vooral eten, drinken
, praten , lachen en moeten mijn baasjes de vele Hollander moppen pareren. Eén
mop van mijn baasje wil ik jullie niet onthouden. Wat betekend BELG?Ben Eerst Limburger Geweest!Vrouwtje zit nu nog te dubben wie zich hier
door het meest aangesproken moet voelen!
Ik heb lekker volop
kunnen spelen met mijn zusje Lucy op het erf bij tante Simonne en ome
Faes.Het is grappig om allerlei
voorwerpen en de tuin te zien waar we altijdzoveel over lezenen fotosvan zien. Het is wel duidelijk waarom mijn
Belgische familie zoveel weken van het jaar hier woont! Wie zou dat niet
willen?
Mijn kleine grote
baas Christian heeft hetwat moeilijk
want hij mist net als ome Faes het Internet. Rondtoeren en oude bouwsels
bekijken vindt hij meer iets voor bejaarden en frans spreken heeft hijniet veel zin in en dan die 6 honden ..!!?!!
Gisteravond zaten we
gezellig met het Faesroedel en vriend Luc te BBQ toen de buren in paniek
binnenstormde. De buur hond Charlie was niet goed geworden. Het zag er
slechtuit en Charlie werd zo snel
mogelijk naar de dierenarts gebracht. Helaas is hij vannacht gestorven, geveld
door de hitte! De buurvrouw die ook voor het huisje en het zwembad zorgt,en haar 2 kinderen waren erg verdrietig. Ook
het vriendje van Charlie, een kruising herdershond is helemaal uit zijn doen.
Hij heeft vannacht heelvaak geblaft en
loopt treurig met gebogen rug door de tuin en wil niet aangehaald worden.
Maar verdriet
verbroederd en heeft Christian opeens een speelkameraad gevonden in de
buurjongen Jeannou en moppert hij niet meer over internet en honden, en praat
hij zomaar frans!
Morgen is het feest
voorbij en gaan we terug naar Nederland. Het zal niet meer zolang duren en is
het internet gerepareerd. Ik heb niets gemist van de avonturen van mijn Belgische
familie want heb alles live kunnen volgen en mogen meemaken.
Het begint
eentonig te worden hier op het blog France Telecom heeft nog steeds niets
laten horen of zien. De bomen die in Villiers-le-Roux op de telefoondraden
waren gevallen zijn inmiddels door de omwonenden gerecupereerd enzullen waarschijnlijk volgende winter voor
enkele behaaglijke uurtje rond de houtkachel zorgen Dat is dan toch nog iets
positiefs aan de storm van vrijdag- op zaterdagnacht laatsleden.
Haast een
week kunnen/moeten we dus beroep doen op de bereidwillige medewerking van Ria,
onze landgenote aan de andere kant van het dorp. Die krijgen hun telefoonlijn
van een andere lijn dan de onze en die is niet geraakt door vallende bomen.
Dadelijk
na het plaatsen van dit berichtgaan we
nog eens even bij de burgemeester langs om hem aan te porren om France Telecom
aan te zetten tot wat spoed (?) voor de herstelling van de telefoonlijn.
Gisterenavond
is ook de BBQ bij de familie Wessels en Cartouche en Lennaert in Saint Fraigne
spectaculair geëindigd.
De
buurvrouw aldaar kwam ons in paniek roepen dat er iets mis was met Charlie,
haar 115 kilo
wegende Sint Bernardhond. Charlie lag hevig hijgend tegen de grond en kon
duidelijk niet meer recht. Dat het ernstig was bleek onmiddellijk en na de
dierenarts waar ook wij klant zijn te hebben verwittigd hebben we Charlie op
een deken gelegd en met vier mannen hem zo in de auto van de buurvrouw kunnen
leggen om naar de dierenkliniek te rijden. Tot op dit moment hebben we nog geen
contact kunnen maken met de buurvrouw om te informeren wat de huidige toestand
van Charlie is, maar we hadden er geen goed oog in ! ! !
Onze
kameraad Luc is deze ochtend vertokken om de volgende etappe van zijn Tour de
France verder te zetten. Zijn doel voor vandaag is de Ardèche waar ook
bekenden van hem een huis bezitten, en waar hij met zijn vriend ter plekke
heeft afgesproken om te gaan Mountain Biken.
Luc gaat
dwars door wat wij noemen de pampas, zijnde de nationale en de departementale
wegen, dwars door la douce France . Hij is een prachtige maar eindeloos durende
rit over goed 650
kilometer begonnen. Hopelijk heeft hij niet te veel
landbouwvoertuigen of autos met caravans voor zich want zijn Fiat Ducato
camper is ook geen kampioen in flitsende inhaalmaneuvers. Maar als hij wil
genieten van de mooie omgevingen waar hij langskomt gaat hij één van de mooiste
routes van Frankrijk onder de wielen krijgen vandaag.
Meer
nieuws uit het internetloze Ferret asap, maar waarschijnlijk pas morgen
voormiddag wegens de tamme service van France Telecom
Met Hera plannen wij bij haar volgende loopsheid, begin
volgend jaar, terug een nestje in combinatie met de reu Cartouche. Die was ook
de vader van het vorige nestje met 12 schitterende pups.
Kandidaten voor een pup
kunnen zich best tijdig aanmelden
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Van Bas & Belle naar Belle, Hera en Heros tot Belle,
Hera, Heros & Lucy.
Lucy is onze jongste Drent, dochter van Hera en kleindochter
van Belle.
