De sluitings- en verbroederingsrit hadden we welhaast uit ons geheugen verdrongen. Berustend in het feit dat het niet altijd geschikt weer is om te fietsen op smalle tubes.
Maar gisteren , zaterdag 26/10, was het wel goed weer. Iemand reed de rit vanaf Heuvelplein Essen naar het nederlandse Willemstad. 105 km tegen 28 km/ uur.
Onderweg zag hij dat de sommige fans klaarblijkelijk iemand in hun straat anders hadden verwacht :
Wie was nu eigenlijk de flandrien die in zijn eentje de rit Essen - Willemstad - Essen reed ter ere van zijn sponsor Lotto - Belisol ? Hieronder een tip.
Er was geen twijfel zondagmorgen 13/10/13 : de regen viel met bakken uit de hemel (35 liter per vierkante meter in 24 uur). Kwam daarbij dat het koud was en veel wind. Geen weer om een hond door te jagen, laat staan een wielertoerist. En dus veranderde er niets meer aan het eindklassement. Twee winnaars, Daan en Stan, in een ex-aequo :
Mooie symmetrische datum, uitgekozen door René van Loon, voor een verbroederingsrit van de Belisol Trappers met het VDB Cycling team uit Essen.
Die mannen van VDB cycling: Wie zijn ze eigenlijk, wat doen ze, wat drijft hen ? We zochten het op ....
>Gazet van Antwerpen, 16 maart: Een mooier en origineler verjaardagsgeschenk had Guy Van den Broek zich niet kunnen wensen. Na tweeëntwintig jaar werd zijn fietsclub officieel ingehuldigd tot het VDB Cycling Team. Compleet met wielertenue én taart.
Guy Van den Broeck uit wijk Horendonk startte destijds een eigen fietsclubje. Samen met zijn fietsmaat Jef Peeters trokken ze er iedere zondag met de fiets op. Elke zondagvoormiddag spraken we bij mij thuis af, vertelt Guy. Een echte koersfiets had ik niet eens. Dat was ook niet nodig. Het was de bedoeling om ons te ontspannen en samen korte fietstochtjes te maken. In het begin reden we rond de kerktoren of naar de kerktoren van enkele dorpen verder. Al gauw reden er nog enkele vrienden mee en die brachten op hun beurt ook weer vrienden mee. Iedereen die wilde mocht meerijden, zegt Guy. Een uniform hadden we niet maar dat deerde ons niet. Omdat we niet aan competitie deden was het aangenaam fietsen. Op den duur maakte we fietstochtjes van een veertigtal kilometer. Ik kende de weg ook niet altijd en moest regelmatig stoppen om te zien waar we waren. Erg was dat niet want we kwamen altijd wel terug thuis, lacht Guy.
De beste coureurs
De meeste leden van het fietsclubje zijn van Essen zelf maar ook enkele Kapellenaars hebben hun weg naar het clubje gevonden. De gewone fietsen hebben ondertussen plaats gemaakt voor echte koersfietsen, zegt Guy. En ondertussen rijden we met de beste coureurs van Essen. Ieder jaar is er immers een amateurkampioenschap voor de inwoners van Essen. Iemand van onze club heeft die wedstrijd gewonnen. Op zijn 63ste verjaardag gaan de fietsers voor de eerste keer officieel in hun nieuwe outfit rijden. De fietsclub is ook naar Guy vernoemd: het VDB Cycling Team. Onze eerste officiële tocht gaat naar Willemstad in Nederland. Dat is om en bij de 80 kilometer, vertelt Tim Van Meel van fietsen Schenk in Essen. Als veertienjarige reed ik vroeger ook mee met het fietsclubje. Nu ik een eigen fietsenwinkel heb, kan ik natuurlijk niet achterblijven en zit ik ook weer regelmatig op de fiets. De leden van de fietsclub hebben de koppen bij elkaar gestoken en samen met enkele sponsors (fietsen Schenk, Lambrecht, Walter Nelen, Avim) een fietskleding laten maken. Ik sta erop om nog steeds bij mij thuis te blijven samenkomen, lacht Guy nog, deze traditie laat ik me niet afpakken.
BORNEM 2012
