Twee Belisol Trappers aan de start, dezelfde twee als vorig jaar : Theo en Daan.

Luc Hofman is getuige : hij rijdt met zijn ploeg de 70 km, net als T. & D.  Maar hij kwam met de fiets vanuit Elversele, dat is al gauw een 20 km van Buggenhout.

Geloven of niet : dezelfde mevrouw die vorig jaar met ons reed (zie verslag 2018), parkeerde ook dit jaar pal naast de wagen van Theo.  Terwijl wij voor de 70 km inschreven, koos zij voor de 120 !

We rijden heel de tijd op eigen tempo.  En laten de groepen en grupetto's aan ons voorbij gaan. Het lijkt ons te gevaarlijk om mee te gaan in hun tempo.  Sommigen denken echt dat ze in de Vuelta of de Tour aan 't rijden zijn. Het parcours van de Avalon Classic is best heuvelachtig: 435 hoogtemeters.  Maar de weg is soms te smal voor grote groepen, en veel bochtenwerk.  Bevoorrading net in de helft, na 35 km.

Het tweede deel gaat ook goed.  Tegen het einde hebben we nog wat over, en kunnen we nog een paar enkelingen en duo's en trio's "oprapen".  Zonder al te veel te forceren bereiken we de Platte Put.  Het terrein is weer druk bevolkt, een kleurrijke bende wielertoeristen in alle maten en gewichten.  De rock band zorgt voor de muzikale noot, en overstijgt nauwelijks het geroezemoes op de weide.  Veel vrijwilligers ook, want we reden vandaag voor het goede doel (Avalon = tehuis voor personen met een beperking).

Tot de volgende !

ESSEN

.

4500 deelnemers (vijfhonderd meer dan vorig jaar).

Wij, Belisol Trappers, namen voor het negende jaar op rij deel aan deze Fietsdodentocht.