Zeven Belisol Trappers aan de start : Jo, Edwin, René, Jos, Paul, Daan en Lars.
Goede opkomst dus van team Belisol Trappers. Trouwens in het algemeen veel volk op deze Heroica classic, voor alle afstanden (75, 100, 125, 150 km).
Het ging vlotjes, al haperde de derailleur bij Daan (maar dat was snel verholpen). Ook met Lars zijn fiets was er een probleem. Door op de buitenste plaat te rijden kwam dat ook in orde (oorzaak hier de ketting).
Al snel kwam de splitsing (na 17km), Jos koos voor de 75km.
Het ging dan richting de hellingen : Busselberg, Kruisberg, Eikelenberg. Soms pikten we aan bij andere groepen. Op een gegeven moment vormden we een heel peloton, en het was al sol dat de klok sloeg : Belisol, Radesol, Alcisol. Maar meestal reden we met zes en gaf vooral Edwin het tempo aan.
Bevoorrading na 60 km. Dan een vlak parcours, veel bochten en oversteekplaatsen. 'De Tom Bochten Classic' hoorde ik zeggen. Dat keren en draaien kost krachten. Daan kreeg een inzinking. Jo en Lars bleven bij hem, tot hij zijn derde adem vond. Ja, ge moet wat over hebben voor de 100 punten te halen.
Rond 13u00 zaten we allen rond de tafel. DORST. En natuurlijk gingen de nodige SMS-jes naar den Theo om hem op de hoogte te brengen van de veranderingen in het klassement.
Zaterdag om halftien tekenden 3 Belisol Trappers het wedstrijdblad in het zaaltje van Café Den Tighel.
René, Theo, Daan. Alle drie met een XXXXXX fiets.
Het was koud (1.5 °C), maar droog en nauwelijks wind.
De eerste 10 km nam René de kop (het waren zijn eerste fietskilometers sinds november vorig jaar !).
Daarna sloten we aan bij een groepje van ongeveer 12 man, lieten ons rustig meedrijven tot aan de bevoorradingspost op km 38.
Het tweede deel van de tocht reden we met zijn drieën, tot we weer werden ingehaald door dezelfde groep.
Weer in het peloton genesteld, goed tempo.
De laatste 5 km, bij een wat onoverzichtelijk rondpunt, lieten we de groep gaan en reden gezamenlijk Niel binnen.
Normaal hadden we met meer geweest (een 10-tal). Er werd 's morgens nog druk over en weer gebeld. Maar door de vele neerslag van de laatste dagen, en de vriesnacht van vrijdag op zaterdag, vielen er heel wat forfaits te noteren.
4 oktober : verbroederingsrit Horendonk-Willemstad-Horendonk
Zondagmorgen, Kraaienberg. In de keuken bij Guy Van den Broeck is het al gezellig druk. VDB cycling en Belisol komen er samen om een Willemstadje te doen. Koffie en thee volop, en wie wou kon daar nog een pannenkoek bij eten. Dan de weg op. Lichte nevel, 6.5°C. Maar de zon komt er al een beetje door.
Theo, Daan, Ludo, Steven.
Arjan, Peter, Guy, Erik.
René, de link tussen de twee groepen, kiest vandaag voor de Belisol tenue. Met voorbedachte rade.
Het gaat bijzonder vlot. In Willemstad waren de terrasjes nog maar net open. Koffie, Ice Tea. Echte sportmannen. En verbroederen. Zo bleek Steven naast een (zelfverklaarde) wereldkampioen te zitten : wereldkampioen koejonnen!
En dan terug naar Horendonk. Langs de suikerfabriek en Stampersgat. Wat bollen die Nederlandse fietspaden lekker. Gladde asfalt. Geen spleten, putten, bulten zoals bij ons. Arm Vlaanderen.
Op een paar honderd meter van het einde moest de engelbewaarder van Theo en René ingrijpen. Om een quasi zekere aanrijding met een tegemoetkomende auto te ontwijken. Geen botsing dus, maar van 't verschieten viel René toch nog. Gelukkig bleef de schade beperkt tot lichte schaafwonden.
De Arabieren waren niet open, gelukkig konden we terecht bij de Gaffel.
En dan was het tijd voor de ceremonie protocolaire:
Een mooi podium met de top drie van het regelmatigheidscriterium : Daan, Theo en René
Vierde editie van de Belisol pijl in Roeselare. Een kleine 300 deelnemers.
Vorige edities van de Belisol pijl (2013 en 2014) werden
ondersteund door Lotto-Belisol. Zondag
was de organisatie in handen van Dave Cafmeyer en zijn Belisol team, en de opbrengst van het
evenement ging naar een goed doel, de vzw S&Z School en Ziekzijn.
Schitterend weer, een puike organisatie, goed geasfalteerde
wegen zorgden dat het een zalige zondagochtend rit werd.
Met vijf waren de Trappers: Edwin, Francis, Daan, Theo en Steven.
Voor de tocht van 75 km. Edwin nam de kop, en gaf die niet meer af. Aan een
gelijkmatig, niet onaardig tempo maalden we de kilometertjes af.
Een paar keer moesten we mooi op het kantje rijden. Eerst om
een rist oldtimers door te laten (veel Porsche daarbij). Vervolgens snoven we
de uitlaatgassen van een club motorrijders.
Na ongeveer 45 km controle (bevoorrading).
We waren net vertrokken voor het tweede deel: weg kwijt. Waarschijnlijk
een pijl verdwenen. Gelukkig hadden we een routebeschrijving meegekregen en
zaten we na wat zoeken terug op koers.
De laatste hindernis, de Gitsbergstraat, werd vlot genomen.
Weer een ritje met succes afgewerkt!
Om stipt 09.00u vertrekt een driekoppig peleton vanuit
Stabroek richting Oesterdam: Jo, Rene en Edwin.
Het is nog wat mistig, maar de zon zit eraan te
komen.
Jo heeft een rit uitgestippeld via het
fietsknooppuntennetwerk.nl : netjes alle aan te doene knooppuntnummertjes onder
elkaar genoteerd op een stripje papier en bij vertrek met doorschijnende
plakband vastgemaakt op zijn en mijn fietsbuis.
De gps-route had hij daags voordien al doorgezonden, kwestie
van controle want hij had die route recent al eens gedaan , maar de knooppunten
bleken niet (meer?) te kloppen . In plaats van de geplande 85 km had hij er toen
105 km gedaan. ( Alleen dat al klonk als muziek in mijn oren).
De eerste vijf kilometer vanaf het vertrek kent Jo de weg en
zwaait hij kwistig met de armen links en rechts richting het eerste
knooppunt.
De neergeschreven knooppunt nummers blijken echter nergens op
te duiken, wat ons de opmerkingen ontlokt : moet ge dat eerste knooppuntcijfer
optellen met het tweede en delen door het derde om het juiste knooppunt te
hebben, heeft de Jo zijn banrekeningnummer op het papierke genoteerd, is het de
rekening van zijn etentje van de avond tevoren of had hij de kaart van de
Ardennen voor zich liggen??
Gelukkig is er de gps die ons een paar keer uit de nood helpt
en ons telkens maar een tiental meter doet verkeerd rijden.
De Oesterdam wordt bereikt. De weinige wind die er is, zit
goed in t gat , en met een goed gemiddelde van enkele eenheden boven de dertig
wordt de Oesterdam afgehaspeld tot aan de brug tussen de Oosterschelde en het
Bergsche Meer. Die brug is net terug aan het dalen na de passage van enkele
boten. Daardoor troept er daar een hele meute coureurs samen. Eens de brug terug
open, vertrekt een groepje van zon tien renners en wij, aan het eind van het
peleton wachtend, doen onze eerste wielrondingen pas als die kerels al een paar
honderd meter ver zijn. Jo voelt het kriebelen en begint het peloton voorbij te
rijden.. : de achtervolging is ingezet. Wat verder neemt Edwin de kop en met
snelheden van soms boven de veertig wordt wat verder de kloof gedicht met quasi
het ganse peleton in het zog.
Tijd om iets te gaan drinken denkt Jo In Tholen? Daar is s
zondags niks open zo weet Rene.. daar komen ze enkel buiten om naar de mis te
gaan.
Verder dan maar, terug met zijn driëen. Van de knooppunten
klopt er nog steeds niets en ook gps-gewijs draaien we rond Bergen op Zoom even
in de soep.
Toch bereiken we via de uitgestippelde route Woensdrecht,
waar Rene in een plaatselijke herberg stamgast blijkt te zijn met zijn
biljartploeg.
Na de dorstigen gelaafd te hebben rijden we in gestrekte draf
- nu met navigator Rene - (want de Jo zijne knooppuntenweg ging via een
kiezelweg zo wist hij) naar Hoogerheide en zo via Putte terug naar
Stabroek.
Een heel schoon (knooppunt J)-ritje, prachtig weer, geen brokken en
het moge gezegd: gasten met goei coureursbenen: 85km aan 29,5
gemiddeld!
Veel volk voor de Avalon toerrit, want het was dan ook ideaal fietsweer. Een rit voor het goede doel : Avalon, een tehuis voor personen met een motorische beperking.
Ons groepje : Steven, René, Daan, Jo, Luc H, Stan en Theo. Zeven Belisol trappers.
Opvallend veel dames onderweg : De Avalon toerrit is tevens een Heroica Classic, een vrouwvriendelijke fietstocht : keuzemogelijkheid voor een kortere tocht van 70 km, beschikbaarheid toiletten bij de bevoorradingspost, en een "extraatje" voor de dames (in dit geval oa een flesje water bij de bevoorrading).
Deze tocht door het Pajottenland (90 km) over een golvend parcours was behoorlijk lastig. Niet alleen door het aantal hoogtemeters en een paar steile stukken, maar ook door het strakke tempo dat we onszelf oplegden. Luc H (ondanks pas gevallen en Lotto Belisol truitje helemaal stuk) was weer in grote doen. Maar ook Steven, Jo, René konden hun goede 'form' niet wegsteken. Theo had een mindere dag (maar dat was waarschijnlijk de weerslag van zijn Ardennen-offensief eerder deze week).
Bij een wegvergissing (op dezelfde plaats als vorig jaar) kwam Jo ongewild in aanrijding (aanvaring) met een andere sportfietser. De reactie van die laatste was wel hoogst ongewoon : "Hé, kijk eens wat je doet, ik heb wel een fiets van 10.000 ". Dat wisten we dan ook al weer.
Voor de rest liep alles vlot. En eens door de aankomstboog gereden, was er ruim de gelegenheid op het terrein voor een gezellig samenzijn. Met Life Music.
Jo aan het nakaarten met Luc Schokaert (vader van een collega van Jo):
Steven Van Aert, heel tof dat hij ons groepje kwam versterken.
Voor iedere ingeschreven deelnemer was er een geschenkje (buff). Dat leverde wel enkele compromitterende foto's op:
Het is het vijfde jaar op rij dat de Belisol Trappers deelnemen aan de Fietsdodentocht. Met dertien waren we, een flinke delegatie uit Lier (Francis, John, Chris, Jan). De tradionele groepsfoto werd dit jaar niet meer gemaakt. Jammer.
Ideaal fietsweer, daarom was het ook druk : 5.500 fietsers voor de 100km. En daarbij nog 1000 deelnemers aan de familietocht. De Golazo Sports organisatie had op alle kruispunten en oversteekplaatsen seingevers geplaatst. Geen overbodige luxe. Eén langgerekte, bonte sliert fietsliefhebbers. Niet alleen koersfietsen, mountainbikes, maar ook gewone stadfietsen, trottinetten, zelfs een éénwieler, ligfietsen, rolstoelen, tandems.
De oudste deelnemer aan de 100 km was 87! Onze Flandrien Jos kan dus nog dikwijls mee doen om dat record te breken. In onze groep mengde zich tijdens het eerste deel een van de jongste deelnemers. Milan , 10 jaar. Toch gevaarlijk vond ik, zo'n jong rennertje in die drukte en op soms smalle wegen.
Pech onderweg bleef beperkt: een vastgelopen ketting bij Francis, een lekke achterband op km 56 voor Jos, en een leegloper bij Theo in volle finale.
Belangrijkste was : we haalden allemaal gezond en wel de eindmeet. Blijkbaar had iedereen zich degelijk voorbereid op deze "dodenrit".
Proficiat aan de Belisol Trappers die het diploma behaalden, van de 100 km:
Stan De Backer Jos Van Aert Theo De Backer Daan Beyers Jo De Smet René Van Loon Francis Segers Ludo Kuppens Luc Hofman Jan Vercammen John Van Elsen Chris Van Rompaey Maurice Costermans
Heerlijk fietsweer. Iedereen ruim op tijd. Iets voor negen vertrokken aan de Sporthal van Zwijndrecht, voor de 80 km: Luc, Stan, Ludo, René, Jo, Edwin, Daan.
Er werd flink doorgereden, vooral toen we samensmolten met een groep renners van "Platex" die op hun achterwerk reclame maakten voor stalen rijplaten. We kregen voorbij Temse enkele serieuze hellinkjes onder de wielen. Iets over halfweg de bevoorrading. Niet lang nadat we weer vertrokken waren, een lekke voorband voor Stan. Maar hij stond er niet alleen voor, moest zelf niets doen, enkel toekijken hoe men vakkundig een nieuwe band stak. En Stan kon verder, band rond de schouders, zie foto hieronder.
. Dan ging Edwin aan de kop, het tempo ging nog hoger. Jo was het slachtoffer. Krampen. Te wijten aan het triatlon stuur? Tja, werd er geopperd, zo'n ding is hoogstens goed om een bak bier mee te vervoeren ....
Winnaar van de dag (tombola) was Stan. Nee, geen mountain bike gewonnen, wel een XXL bodywarmer van Feryn. Prachtige goretex uitvoering, buik verbergend, al had het volgens sommige jaloezerikken meer weg van een grijze vuilzak met gaten.
Puike organisatie, leuke tocht, en een goede voorbereiding op de volgende opdracht : BORNEM - 9 augustus.
Theo en Jos komen met de grote glimlach aan bij de Herthoeve in Hoekeinde, Merksplas. Even later draait Steven het erf op, met in zijn zog een uitgeputte Tom. En dan is het wachten. Uiteindelijk kruipt Edwin vloekend uit de bezemwagen, vergezeld van Daan.
Een volgorde van aankomst die alle bookmakers verraste!
Wat voorafging .... Met zijn zessen aan de start voor de Tour de la Campina. 82 km. Daan, Jos, Theo, Steven, Tom, Edwin. Vlak, bosrijk parcours in de Kempen. Deels ook in Nederland. Op een paar gevaarlijke oversteekplaatsen waren seingevers op post. Tom Vijdt deed behoorlijk veel kopwerk, na een uur stond er 28 km op de teller. We bereikten vlot en in groep de bevoorrading halfweg. Banaantje, peperkoek, wafel, Oranje Etixx.
Het begint te regenen. Miezer. Op km 50, lap. Of liever psssst. Edwin rijdt lek, achteraan een leegloper. Overleg. Daan en Edwin zouden vlug even een een nieuwe binnenband steken. De anderen rijden langzaam door. Goed plan. Maar dat vlug even duurde langer dan verwacht. En 8 km verder, weer pppssssssst! Nu de nieuwe achterband niet verwisseld, maar een "bommeke" erin. 10 km verder, psssssst. Tweede bommeke erin. Op km 71 weer plat. Scheisse. Het lijkt een probleem met de "soupape". Met een tangetje aangedraaid. Laatste bommetje werkt niet. Dan maar 250 pompslagen met de handpomp. En weer verder, hopelijk tot het einde nu? Nee, 1.5 km van het eind zet Edwin de Pinarello met de weer leeggelopen band tegen de haag en belt naar Tom. Steven en Tom zijn in minimum van tijd ter plaatse. De twee natte en verkleumde verstekelingen worden met fiets en al in de bezemwagen geholpen.
En toch, achteraf, was het weer een mooie rit. Bij aankomst was er ook nog een bord pasta voor alle deelnemers. Blij dat we het weer gekund hebben. Jammer voor hen die er niet bij waren. Jo, die de Belisol-rit vergeten was, zal zich zeker aan een strenge sanctie mogen verwachten. De excuses van René (ging naar de Roma), en Stan (gaat naar Rome), zijn aanvaard.
9/5/2015 : Dwars door de Kempen, start in Schoten - 87km
Heel de week angstvallig het weerbericht gevolgd. Ondanks de onheilspellende vooruitzichten viel het nogal mee op zaterdag : bewolkt, droog, grootste vijand was de wind. Op weg naar Zundert blies die meestal in de rug.
"We": Daan, René, Theo, Jo, Stan, Paul, Edwin. Met zijn zevenen.
Bevoorrading aan zwembad "de Wildert". Ook daar zijn beelden van:
Dan met wind op kop terug naar Schoten. Een shot met zicht op de zij- en achterkant van de nieuwe tenues. Edwin die in de laatste kilometers weer iedereen uit de wielen reed, had ruimschoots de tijd om aan de aankomst in het park enkele foto's te schieten. Hij zette ons weer goed uit de wind, en hij lapte er nog wat kilometertjes bij door met de fiets van huis naar Schoten te komen, en terug. Chapeau.
Dat Jo-otje in form is, wist ik al. Dat heb ik donderdag nog ondervonden. Ook Paul is heel goed, die heeft blijkbaar geen last meer van zijn heup. Maar van Stan ben ik verschoten. Die was echt in goed conditie, volgde - allez, schijnbaar dan - moeiteloos het tempo van den Edwin, en reed een keer op verbluffende wijze "het gat dicht".
René, dat was ik nog vergeten, reed vooral tactisch sterk en dit allemaal op pure klasse (want bij-trainen dat komt er niet van, als druk bezette 'gepensioneerde').
Fotofinish 13u00:
Theo, bedankt dat ik de laatste kilometers in jou wiel mocht zitten.
Fotofinish 13u05:
Weer een geslaagde rit. We kijken al weer uit naar de volgende Belisol-rit : zo31mei Tour De La Campina Merksplas 82/114km
En hopen dat dan ook de Belisol Noord Trappers er bij kunnen zijn.
Het klassement? Te saai om te publiceren, want er zijn nog geen verschillen gemaakt.
Verslag van onze rit op 19/04/15 : de Wijnegemse Pijl
Een 'geniet-rit' moest het worden. En dat werd het ook !
De Belisol Trappers vertrokken om 9u30 aan de Schuur in Wijnegem. Het was droog, zonnig. Wel heel de voormiddag nog koud op de fiets.
Edje van Jetje zette zich aan kop, cruise control op +- 28km/h. Zijn volgelingen in het wiel : Stan, Jo, Daan, Theo, René. Het strakke tempo lag vast. Ook een (zeldzaam) groepje dat ons voorbijreed kon ons niet in de verleiding brengen om sneller te gaan rijden. Brede, goed bereidbare asfaltwegen, weinig oversteekplaatsen, amper verkeerslichten. Een mooie toertocht. Ook René, van te voor onzeker want sinds Niel sukkelt hij met een peesontsteking in de hiel, reed de rit met de glimlach uit.
Den Theo en Eliane zorgden voor de apotheose. Omdat ge op ne suikerwafel alleen niet kunt rijden, besloten zij een extra bevoorrading in te lassen. Bubbels, koffie, frisdrank, krentenbrood, pistolets en
uiteraard rijstvlaai ... het was van het goede te veel. Maar natuurlijk in dank aangenomen. Uit de wind, in het zonnetje, en bloesem rondom. Meer moest dat niet zijn.
De bevoorrading in Wommelgem
We werden verzorgd als echte profs: de beentjes onder tafel, met de badsloefkes aan
WYSIWYG : What You See Is What You Get. Maar dat is natuurlijk niet altijd waar. Schijn bedriegt. Hier is het alsof den Edwin het moeilijk heeft en een duwtje in de rug nodig heeft.
Zoals elk jaar kozen we Niel om het seizoen te openen. Dit jaar niet verzamelen in het vertrouwde café den Tigghelt, maar de jongens van WTC Niel hadden het grootser aangepakt : start en aankomst in de sporthal van Niel. En een nieuw parcours, met bevoorrading. En keuze tussen twee afstanden : 67 en 90 km. 1000 wielertoeristen schreven zich in !
Het "kernkabinet" was aanwezig: Stan, Daan, Jo, Edwin, Theo, René. En twee bekenden van vorig seizoen : Paul P. (buur van Jo) en Luc H. (schoonbroer van Jo).
Aanvankelijk grijze lucht, koude wind. Bonte bende, in afwachting van de nieuwe tenue-kes. Rode Lotto-Belisol, blauwe Belisol enz.
Bevoorrading, even verpozen en wat energie opslaan
Er is van alles te doen dit weekend, maar Edwin blijft gefocust op het fietsen!
Het was een fijne openingsrit, in Niel, de slimste gemeente !
Vandaag werd er weer gemountainbiked. Gene, Edwin, Daan, Theo.
Na het letterlijk wegvallen van de vorige rit door de ijzel (en bij de enen en
den andere wat nieuwjaarskrampkes), werd dit dit weekend rechtgezet. Ritje op de MTB / hybride, de wind moesten we er maar
bijnemen. > Samenkomst 10.00u > Rit naar Vremde, richting
Millegem, dan Broechem, Nijlen, Nete, Advocaatje,Oud Lier, KK en Hoof. Ca 35
km.
Dat was het dan. Elfde en laatste rit voor het Belisol klassement seizoen 2014. Al vroeg, 08u30, werd er verzameld in de keuken bij Guy Van den Broek. Ondanks het uitstekend nazomer weer, was de opkomst voor deze verbroederingsrit maar mager.
Edwin en Daan (die twee hebben alle ritten gereden, totaliseren net geen 1000 km) Paul Proost (reed voor de vijfde maal dit jaar met de Belisol trappers) René Van Loon (de verbindingsman, reed zowel voor VDB cycling als Belisol).
Voor VDB cycling : Guy Van den Broek (aka VDB), Erik Lambrechts, Erik Van Oevelen, Tom Nelen, Walter Nelen en Arjan Korevaar.
Ploegfoto, genomen aan de brandweerkazerne in Willemstad door Edwin:
Daan, Guy, Paul, Erik VO, Tom, Arjan, René, Walter, Erik L
De winnaars van de Belisol Trappers competitie 2014 : Edwin Spoelders en Daan Beyers
En nogmaals een groepsfoto, nu is Paul Proost de fotograaf:
Aan de start van deze semi-klassieker : Francis Segers, Edwin Spoelders, Jo De Smet, Daan Beyers, René Van Loon en Luc Hofman (ondertussen welbekend als schoonbroer Jo).
Het weer viel al bij al nogal mee. Een super goede organisatie, voor het goed doel : Avalon is een tehuis in Buggenhout, voor volwassenen met een motorische beperking.
Het "matig heuvelachtig parcours" liep ten zijde van Brussel tot in Sint-Pieters-Leeuw. De zes (6) dappere Belisol Trappers behaalden allemaal de eindmeet, de ene al vlugger dan de andere.
Een groepsfoto tijdens de bevoorrading. Francis staat er niet bij, die kampte met een kettingprobleem en was voor alle zekerheid al doorgereden.
Het is stil op de parking van de Zeurt. Slechts twee auto's. Een politie combi komt langzaam voorbij. Je ziet ze denken: 'Oef, geen drughandel. Het zijn coureurs'.
Op het programma niet zo maar een trainingsrit, nee, het wordt een klassementsrit. Geen regen bij de start, dus geen sprake van afgelasting.
Het bleef bijna heel de rit droog. De Jo had kou, ja maar ja, die is gewoon in Mallorca en Frankrijk te fietsen bij 35°. Een kilometer voor het einde begon het plots oude wijven te regenen. Even geschuild onder een boom, maar dan toch maar de laatste 500 meters doorgereden en nat tot op ons onderlijfke.
René Van Loon, juist vandaag 16/8 jarig, krijgt felicitaties vooraf : hij zit op route 66. Dat belet hem niet om met de fiets naar Schoten te komen, en hij heeft er dus al 10 km op zitten.
Even na 09u00 trekken vier (4) 'Die Hards' zich op gang : Edwin, Jo, René en Daan.
Edwin, die deze rit had uitgewerkt, mag fier zijn : hij stippelde een prachtige route uit, vol afwisseling, langs mooie fietswegen. In de omgeving van Grobbendonk even gepauzeerd op een terrasje. De pot was leeg, maar vandaag trakteerde de jarige René.
Maar waar het vooral om ging was natuurlijk het klassement. Door afwezigheid van Theo hebben enkele andere Trappers zicht op een podiumplaats. Ja, het lijkt allemaal wel voor de fun, maar ondertussen wordt er hard geknokt voor de punten.
De beelden spreken voor zich:
Kilometer 64 is voorbij, dat betekent dat René Van Loon over den Theo wipt (allez, in het klassement)
René breedlachend, hij beseft dat het gebeurd is !
De vreugde uitbarsting is dan ook begrijpelijk
Poseren voor een madam, die aan het schuilen was in het portaal van de sporthal: Rene Van Loon, Jo De Smet, Daan Beyers, Edwin Spoelders
Allerhande kwetsuren en kwalen, en ook vakantie en op reis, maakten dat we waren ingeschreven met minder deelnemers dan de vorige uitgaven. Welgeteld 13. Die waren er dan ook allemaal. Wel niet stipt op het afgesproken uur, want de Essenaren hadden wat problemen met de auto. Maar dat verhaal moet je maar aan hen vragen.
Dertien deelnemers, dat gaf toch weer recht op een gratis groepsfoto. En na afloop een prachtige beker. Voor de mooiste tenue ? mooiste benen ?
Steven Van Aert, Maurice Costermans, Jos Van Aert, Chris Van Rompaey, Francis Segers, René van Loon, Eric De Ruysscher, Theo De Backer, Bert Uytterhoeve, John Van Elsen, Daan Beyers, Frans Van Ginneken, Edwin Spoelders
Hierbij de statistieken, bezorgd door René Van Loon:
Na een week schitterend weer, begon het net deze zaterdagvoormiddag flink te regenen. Toch was iedereen van de Belisol Trappers die had ingeschreven, tijdig present aan de inschrijvingstafel. Weer 12 man, dat is al de derde keer dit jaar dat we dit aantal halen:
Ludo Kuppens, Frans van Ginneken, Maurice Costermans, Theo De Backer, Jos Van Aert, Steven Van Aert, Edwin Spoelders, Jo De Smet, Daan Beyers, Lars Beyers, Paul Proost, René van Loon.
Een dikke proficiat aan de inrichtende wielerclub : fietsenstalling, bevoorrading, de uitgestippelde routes : het was allemaal heel dik in orde !
De aanhoudende regen maakte wel dat iedereen na de rit snel huiswaarts reed, voor een verkwikkende douche. En jammer, Daan en Jo maakten kennis met het asfalt, na een schuiver op het spekgladde wegdek. Bij Daan bleef het bij wat schaafwonden. Jo kloeg van hoofdpijn en pijn in de lies.
Na afloop toch weer lachende gezichten aan tafel, in de heuvelhal: Theo, Jo, Daan, Edwin, Lars
De wonden worden gelikt ....
Zwaar bewolkt .....
WTC De Pomp organiseerde de fietshappening "Essen Fietst" wederom als "Semi-Klassieker van de Vlaamse Wielerbond", op zaterdag 5 juli
Na een hartelijke ontvangst in de Heuvelhal van Essen-centrum, kon je kiezen uit een ruim aanbod van afgepijlde ritten:
150 km: een rit over o.a. de Oesterdam, de Philipsdam en de Grevelingendam met vertrek tussen 7u30 en 10u
110 km: een rit over o.a. de Philipsdam en de Grevelingendam met vertrek tussen 7u30 en 10u
70 km: een rit over rustige Hollandse wegen richting Dinteloord met vertrek tussen 7u30 en 13u
45 en 20km: een gezinsfietstocht langs mooie plekjes in de streek met vertrek tussen 10u en 14u
Weer een toerrit die telt voor het Belisol klassement, zie
Klassementsrit : Jan Bogaert Classic te Temse op 8 juni 2014
Semi-Klassieker
Datum : zondag 8 juni 2014 Afstand : 90km Vertrekuur :
Belisol-groepsstart voorzien om 9u00 Plaats : De Zaat, Krimperslaan 3 te
Temse Zie ook http://www.janbogaertvrienden.be/
Een mooi groepje van 12 Lotto-Belisollers trapten de 90 km af Theo De Backer, Edwin Spoelders, Daan Beyers, Jo De Smet, Luc Hofman, Paul Proost, Lars Beyers, Tom Cools, Tom De Beer, Francis Segers, Jan Vercammen, Chris Van Rompaey
Op de foto: Lars, Daan, Jo, Theo, Jan, Luc, Francis, Edwin
Drukte aan de startplaats van de Jan Bogaert Classic, in de Krimpersstraat, Temse. Het regende nog lichtjes om 09u00.
Bevoorrading. Tom Cools is klaar om de rest van de 90 km aan te vatten.
Het was een leuke tocht, aardig tempo. Een paar fietsstroken in slechte staat. Op een gevaarlijke kasseiweg gebeurden er heel wat valpartijen. Het was aanschuiven aan de ziekenwagen om EHBO te krijgen. Ook een van ons maakte daar een slipper. Gelukkig niet al te erg, Jan Vercammen kon de rit afmaken. Vlak voor het einde was er nog een lekke band.
Vaste fietsdag in de week : donderdagmiddag. Al van in het begin van dit jaar. Met wisselend succes : dikwijls steken de weergoden stokken in de wielen. Maar het is ook zo dat de gepensioneerden onder ons nu minder tijd hebben dan voor ze op pensioen gingen.
Op de blog werd over die trainingsritten nooit geschreven. Om de nog economisch actieve Trappers niet op stang te jagen. Zij moeten tenslotte ook een tandje bijsteken, voor ons pensioen.
Wat nu volgt is korte beeldreportage van een doordeweekse trainingsrit, donderdag 22 mei. Startplaats Edegem, 13h30. Aan de start : Stan, Daan, Theo.
Stan, met zijn uitgebreide kennis van het fietspaden-netwerk, had een mooie rit uitgestippeld. Nadeel voor hem : hoewel wij ook de fietsnet-nummers op de buis hadden geplakt/geniet, moest hij het meest kop doen.
In het zog van de gebroeders zat ik de ganse tijd te kijken op een zesletterwoord : SOUDAL Dus bij gelegenheid eens klikken naar de website van deze siliconenproducent en co-sponsor.
Alles ging vlot, de "koffie" was in zicht. Toen plots aan fietsnetnummer 90, op de Oude Leestse baan in de wijk Battel (Mechelen), werden we omsingeld door politiewagens. De weg versperd: politie, parket, recherche, gerechtelijk labo (mannen in witte pakken). Het leek wel alsof ze een scène van Witse aan het opnemen waren. En wij daar midden in ! We konden geen kant op. Wat nu?
Omdat we er niet verdacht uitzagen, mochten we via een omweg toch naar ons caféetje (Den Biechtstoel). Aan den toog wist men te vertellen dat een bejaarde vrouw dood was aangetroffen in haar huis, en dat het waarschijnlijk ging om een roofmoord. Het verhaal kan U ook lezen in de krant.
Terug de weg op, maar het duurde even voor we onze kadans terugvonden. Op de koop toe een lekke band voor Daan. Plots werd de hemel donker, en reden we in een plensbui. Gelukkig vonden we een goede schuilplaats:
Busje kwam niet, wel de zon. We bereikten moe maar voldaan de finish. Weer 63 km in de benen!
BORNEM 2012
