Oefenrit Oesterdam zondag 13-09-2015

Om stipt 09.00u vertrekt een driekoppig peleton vanuit Stabroek richting Oesterdam: Jo, Rene en Edwin.

Het is nog wat mistig, maar de zon zit eraan te komen.

Jo heeft een rit uitgestippeld via het fietsknooppuntennetwerk.nl : netjes alle aan te doene knooppuntnummertjes onder elkaar genoteerd op een stripje papier en bij vertrek met ‘doorschijnende plakband’ vastgemaakt op zijn en mijn fietsbuis.

De gps-route had hij daags voordien al doorgezonden, kwestie van controle… want hij had die route recent al eens gedaan , maar de knooppunten bleken niet (meer?) te kloppen…. In plaats van de geplande 85 km had hij er toen 105 km gedaan. ( Alleen dat al klonk als muziek in mijn oren).

De eerste vijf kilometer vanaf het vertrek kent Jo de weg en zwaait hij kwistig met de armen links en rechts richting het eerste knooppunt.

De neergeschreven knooppunt nummers blijken echter nergens op te duiken, wat ons de opmerkingen ontlokt : moet ge dat eerste knooppuntcijfer optellen met het tweede en delen door het derde om het juiste knooppunt te hebben, heeft de Jo zijn banrekeningnummer op het papierke genoteerd, is het de rekening van zijn etentje van de avond tevoren of had hij de kaart van de Ardennen voor zich liggen??

Gelukkig is er de gps die ons een paar keer uit de nood helpt en ons telkens maar een tiental meter doet verkeerd rijden.

De Oesterdam wordt bereikt. De weinige wind die er is, zit goed in ’t gat , en met een goed gemiddelde van enkele eenheden boven de dertig wordt de Oesterdam afgehaspeld tot aan de brug tussen de Oosterschelde en het Bergsche Meer. Die brug is net terug aan het dalen na de passage van enkele boten. Daardoor troept er daar een hele meute coureurs samen. Eens de brug terug open, vertrekt een groepje van zo’n tien renners en wij, aan het eind van het peleton wachtend, doen onze eerste wielrondingen pas als die kerels al een paar honderd meter ver zijn. Jo voelt het kriebelen en begint het peloton voorbij te rijden.. : de achtervolging is ingezet. Wat verder neemt Edwin de kop en met snelheden van soms boven de veertig wordt wat verder de kloof gedicht met quasi het ganse peleton in het zog.

Tijd om iets te gaan drinken denkt Jo… In Tholen? Daar is ’s zondags niks open zo weet Rene.. daar komen ze enkel buiten om naar de mis te gaan.

Verder dan maar, terug met zijn driëen. Van de knooppunten klopt er nog steeds niets en ook gps-gewijs draaien we rond Bergen op Zoom even in de soep.

Toch bereiken we via de uitgestippelde route Woensdrecht, waar Rene in een plaatselijke herberg stamgast blijkt te zijn met zijn biljartploeg.

Na de dorstigen gelaafd te hebben rijden we in gestrekte draf - nu met navigator Rene - (want de Jo zijne knooppuntenweg ging via een kiezelweg zo wist hij) naar Hoogerheide en zo via Putte terug naar Stabroek.

Een heel schoon (knooppunt J)-ritje, prachtig weer, geen brokken en het moge gezegd: gasten met goei coureursbenen: 85km aan 29,5 gemiddeld!