Het leven van ....

Inhoud blog

	....
	....
	Heb geduld?!
	Juiste keuze gemaakt?
	Knoop doorgehakt

Zoeken in blog

Beoordeel dit blog

Het leven van ....

... een bedrogen vrouw

21-02-2013

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

20/02/2013

Ik heb altijd al gezegd toen 2013 eraan zat te komen dat dat een ongeluksjaar zou zijn voor mij... Ben nogal zo bijgelovig namelijk! Gelukkig werd de jongste nog net in 2012 geboren, anders is het maar heel ongepast om 2013 je ongeluksjaar te noemen.

Gisteren was Wim een dag thuis omdat we s'middags na school 2 vriendjes van de oudste mee naar huis zouden nemen en hun mee zouden nemen naar een spelletjesnamiddag. Je zou zeggen dat je dan in de voormiddag als de oudste op school is wel tijd hebt om even te praten? Maar niet dus! Wim deed weer maar eens zijn gewone dagdagelijkse dingen en praatjes... We gingen als een normaal gezin naar de winkel, de auto wassen, naar de glasbak,... En ik onderga het allemaal, met enorm veel pijn weliswaar, maar ik vind het nu eenmaal niet aan mij om telkens te vragen om te praten! HIJ heeft een kans gevraagd om zich te bewijzen en het goed te maken, dus moet hij dat dan maar doen ook!
Weet je dat Wim zelfs durft te vragen wat er scheelt als ik met een lange lip loop???

Mijn hartsvriendin maakt zich zorgen en zegt dat ze het echt geen goed idee vindt dat Wim's ouders dit weekend langs komen. Ze denkt dat ik me niet ga kunnen inhouden en de boel gaat ontploffen... Wel dat is dan Wim zijn probleem! Als hij zelf niet eens beseft dat het niet goed is om nu gezellig zijn ouders uit te nodigen in deze situatie dan moet hij de gevolgen maar dragen, niet?

Wanneer de vriendjes van de oudste naar huis zijn begint Wim op zijn playstation te spelen, opeens bedenk ik me - tijdens een gesprek met een vriendin - dat Wim zijn resultaten van de geslachtziektes nog steeds niet binnen zijn. Ik vroeg hem dus of hij al resultaten van de geslachtziektes gekregen had. Nee zei hij Ik zei dat dat raar is want zoiets is na 3 dagen al in orde.
Ik vroeg hem of hij wel gevraagd had om die geslachtziektes te testen? Jaja zei hij ik heb gevraagd om alles te testen. Ik zeg ja, maar geslachtziektes moet je specifiek vragen hé. Toen zei hij niks meer en wist ik genoeg! Ik heb hem duidelijk genoeg gezegd dat hij dat specifiek moest vragen! Ik zei dat hij dan naar de huisdokter moest bellen, om te zien of ze in het labo dat nog konden testen. Wim blijft gewoon op zen playstation spelen! Ik roep dat hij moest maken dat hij belt antwoordt hij seg wat maakt dat nu verschil of ik nu direct bel? Ik zei dat dat voor mij VEEEEL verschil maakt! Uiteindelijk zet hij zijn spelletje af en zit hij een half uur rond te draaien met de telefoon en kwam hij vragen wat hij moest zeggen aan de huisarts?
Ja hallo?? HIJ moest maar zien dat hij het van de 1^ste keer goed had gevraagd! Eindelijk belt hij en de huisarts vraagt hem om deze middag terug te bellen, de huisarts ging kijken of het labo het nog kon testen met het bloed dat ze van Wim hebben. De rest van de avond verloopt - weer maar eens - 'normaal'!

Vandaag 21/02: Wim stuurt mij net een sms om te zeggen dat ik naar onze touroperator moet bellen om een babypakket te bestellen voor de reis naar Turkije Ik hoop voor hem dat hij naar de huisarts gebeld heeft! Want mij nu even herinneren naar wie of wat ik moet bellen en dan zijn eigen telefoontjes niet doen?!
Oh ik zou zo alles kapot gooien wat ik nu in men handen krijg! Ben echt razend!

Het huis ligt er vuil bij, een puinhoop! Maar het laatste waar ik nu zin in heb is het huishouden... Voel me gewoon leeg, op,...! Alles
doet gewoon pijn! Op de kinderen kan je niets aanmerken, die hebben propere kledij, een dagelijks bad, vers eten en genoeg aandacht...

Als Wim nog lang zo normaal gaat doen en geen initiatief neemt, zal het niet lang duren voor ik men boeltje pak vrees ik!
Soms zou ik Wim mijn blog willen laten lezen, zo kan hij zien hoeveel pijn hij me eigenlijk wel doet, want nu lijkt het alsof hij dat niet beseft (ook al zegt hij van wel)! Maar dat zou te makkelijk zijn voor hem, dan kan hij hier elke dag lezen wat hij fout doet in mijn ogen en kan hij zich elke dag snel herpakken... Nee dat zou echt wel te gemakkelijk zijn!

Geef hier uw reactie door