Het is 5 dagen geleden dat ik het te weten kwam... Ondertussen heb ik gepraat, gehuild, gevloekt, geroepen, voor me uit gestaard, gehoopt dat het allemaal een nachtmerrie is,...
Ik wil van Wim weten hoe en wat er toen gebeurd is, elk detail,elk woord dat er gezegd is, elke aanraking, alles! Het is 5 jaar geleden gebeurd ergens begin, midden of eind juni, hij weet niet meer wanneer precies. Ik word boos als hij zegt dat hij niet meer weet wanneer het juist gebeurd is... Als je zoiets doet dan weet je toch nog wel goed genoeg waar, wanneer, hoe en met wie? Zoiets spookt toch elke dag door je gedachten? Blijkbaar heeft het nooit door zen gedachten gespookt, hij heeft me 5 jaar lang in men gezicht kunnen beliegen! En mijn 'vriendin' ook! Hoe kan ik hem ooit nog vertrouwen?
Ik heb het wel altijd al aangevoeld... Ik heb hem zeker 100 keer gevraagd of hij me ooit bedrogen heeft, hij heeft het zelfs op onze oudste haar hoofd gezworen! Hij antwoordt op bijna elke vraag die ik stel dat hij dat niet meer weet... Ik moet dus men antwoorden ergens anders gaan zoeken en ik besluit om 'mijn vriendin' een bericht te sturen via facebook chat. Zij vindt het blijkbaar allemaal om te lachen! Voor haar was het geen seks want volgens haar was Wim al na 2 minuten 'klaar'. Maakt mij allemaal niet uit hoe lang het geduurd heeft, als je in elkaars lichaam zit is het seks! Zij blijft erbij dat het geen seks was zonder voorspel, zonder gevoelens,... Ik stop het gesprek, want ik word alleen maar razend kwaad op haar, op Wim, op alles en iedereen. Ik kan maar moeilijk begrijpen dat je seks kan hebben zonder gevoelens, althans ik hoop dat het zonder gevoelens was. Ook weer zoiets dat Wim me altijd gezegd heeft, dat hij nooit met iemand anders seks zou kunnen hebben zonder gevoelens. Hoe naief was/ben ik eigenlijk? Ik vraag me af of ik ooit weer intiem kan zijn met hem zonder het beeld van hun samen... Het antwoord zal ik sneller weten dan ik op dit moment denk. Ik bedenk me dat als ik verder wil met hem, ik niet wil leven als een zottin die constant denkt waar hij is en met wie. Er gaat zoveel door men hoofd en ik zou zo graag even rust in men hoofd willen!
Ik blijf het gevoel hebben dat hij me niet maar 1 keer bedrogen heeft. Elke relatie heeft ups en downs op vlak van intimiteit en seks, maar bij ons heeft het net iets meer downs gehad en dat weet ik maar al te goed. Als hij het 5 jaar geleden gedaan heeft, terwijl op dat moment ons seksleven niet echt 'een down' had, wie weet wat hij dan gedaan heeft terwijl we een serieuze dip in ons seksleven hadden? Ik kan volgens mij nooit meer een woord geloven van wat hij zegt en ik vraag me af of ik zo wel wil leven? Mijn moeder was 13 jaar samen met mijn vader en mijn vader is er na 13 jaar van door gegaan met 1 van de beste vriendinnen van men moeder. Eens hij thuis vertrokken was kwam het ene na het andere bedrog uit. Ik wil zo geen leven, maar op dit moment lijkt de geschiedenis zich gewoon te herhalen! Wim weet hoe mijn jeugd verlopen is en wat mijn vader allemaal uitgespookt heeft vroeger, dus ik denk dat hij niet half beseft hoeveel pijn hij me doet.... Ik besluit om het (nog) niet tegen mijn familie te vertellen tot ik zeker weet hoe ik verder wil. Als mijn familie het nu zou weten zouden ze hem misschien niet meer binnen laten of accepteren en als ik beslis om onze relatie nog een kans te geven, dan zou dat de dingen alleen maar moeilijker maken. Het is 3u s'nachts als ik zit te sms'en met men vriendin. Zij vraagt me of ik Wim al terug geconfronteerd had met die datingsite. Hij had zich in het verleden ingeschreven op zo'n datingsite en smsjes naar zo'n teletekst porno girl zitten versturen. Hij had dit indertijd eerlijk aan mij komen opbiechten, want hij voelde zich zo schuldig (zei hij toen). Hij had dus wel genoeg schuldgevoelens om een datingsite en wat porno toe te geven aan mij, maar iets wat echt lichamelijk 'in real life' gebeurd is kan hij me niet vertellen? Daar heeft hij niet genoeg schuldgevoelens voor? Ik sms haar terug dat ik tegen Wim heb staan roepen dat ik het niet begrijp dat hij wel genoeg schuldgevoelens had om zoiets op te biechten van een datingsite, maar niet genoeg schuldgevoel over echte seks. Dat gaat er gewoon niet in bij mij, ik kan het gewoon niet begrijpen. Ik word hier gewoon gek van!
Ze vraagt me daarna nog of ik sinds die datingsites nog iets gemerkt heb en of er nog iets anders gebeurd zou kunnen zijn? Wim blijft beweren dat er na Lizzy niks meer gebeurd is... Op de rekeningen heb ik nooit meer iets abnormaals gezien (jah die datingsite heeft ons wat geld gekost!). Ik vertel haar dat ik iedereen al hoor zeggen 'Het is al zo lang geleden, jullie hebben nu 2 kinderen, get over it en leef verder u leven.' En wil Wim me echt niet kwijt of zegt hij dat nu omdat dat nu zo hoort om dat te zeggen in deze situatie? Terwijl ik dat sms ligt Wim goed te snurken, zijn slaap laat hij er niet voor! Hij heeft ook geen traan gelaten, geen knieval gedaan om te smeken om bij hem te blijven,... NIKS. Toen hij mij kwam opbiechten over die datingsite heeft hij dat allemaal wel gedaan en nu niet dus ik vraag me af of hij wel menselijke gevoelens heeft? Het is ondertussen al bijna 4u en ik besluit om toch wat proberen te slapen....
