|
Wie dacht dat de voorjaarse weersgrillen enkel in België voorkwamen, heeft het flink bij het verkeerde eind. De laatste dagen hebben we hier zowel sneeuw, hagel en regen als prachtige zonnige dagen met een graad of 19 graden passeren. Best moeilijk dus om s morgens te beslissen wat aan te trekken.
Aangezien er door de week gewoon lessen doorgaan, zal ik hier vooral over de weekenden vertellen.
Vorig weekend had ik me impulsief en zonder echt naar de inhoud te kijken, ingeschreven voor een groepsreis om de zondagse doodsheid van Macerata te ontvluchten. Bleek dat we richting bergen gingen om te schaatsen. Er lag zowat een tiental centimeter sneeuw en natuurlijk was dat het laatste waar ik me aan verwachtte. Maar goed, het schaatsen wat bijzonder leuk. Het is dan ook uiterst amusant de macho-itianen te observeren die zich wankelend en krampachtig op het ijs trachten voort te bewegen.
Namiddag stond er een uitstap naar het museum van Leopardi op het pragramma. Leek me wel interessant, ondanks het feit dat ik me vorig jaar met moeite door de opperette morali weten te worstelen. Het museum bleek echter slechts uit één enkele kamer te bestaan waarin een tiental manuscripten lagen uitgestald.
Gelukkig maakte het daaropvolgende bezoek aan de Varnelli-fabriek alles goed. Voor degenen die nog nooit van Varnelli heeft gehoord: het is een typisch likeur van deze streek (Monte Sibilini in Le Marche). De bekendste variant die de degustieve likeur van anijs. Na een interessante rondleiding kregen we een buffet van likeurbekertjes en Varnellicake aangeboden. Lichtjes beschonken en in een opperbeste stemming zijn we uiteindelijk teruggekeerd naar de thuishaven Macerata.
Ook dit weekend ben ik erop uitgetrokken. Dit keer met een Pools en een Frans meisje. Op zaterdag hebben we samen de trein genomen richting San Benedetto, een kuststadje iets verder dan Civitanova. Op zondag hebben we wat site seeing gedaan in eigen stad: de toren beklommen en het sferisterio bezocht.
Zoals ik eerder al zei vullen de weekdagen zich met lessen en feestjes zoals steeds. Ik moet toegeven dat ikzelf de laatste tijd steeds meer bedank voor de feestjes om ook overdag voldoende dingen te kunnen doen en een enigszins normaal leven te leiden. De feestjes bezorgen de bewoners van deze residentie ook erg veel problemen. De universitaire huisvestingsdienst is immers niet zo opgezet met de nachtelijke festiviteiten en dreigt er dan ook mee de residentie te sluiten. Dit vooral omwille van het nachtlawaai. Dinsdag is het crisisberaad en we zullen wel zien wat er uit de bus komt. Mijns inziens gaat het hier eerder om een loos dreigement om druk op e ketel te zetten.
Verder heb ik deze week enkele momenten gehad waarop ik dit ongeorganiseerde land met hart en ziel vervloekt heb. Ik heb de indruk dat een mens hier gewoonweg veel tijd moet hebben, vooral geen doelen op korte termijn stellen en beschikken over een ongelooflijk geduld en een enorme flexibiliteit. Als noorderling moet ik toegeven dat ik het daar af toe heel moeilijk mee heb. Zo zijn er bijvoorbeeld dagen dat er zonder enige verklaarbare reden geen postzegels te koop zijn, drukken fotografen tot 3 maal toe fotos af in een verkeerd formaat en besluit de huisvestingsdienst zonder boe of ba de residentie met Pasen te sluiten en dus 60 studenten zonder alternatief op straat te zetten. Al een geluk dat ik dan voor enkele dagen naar het Belgenlandje terugkeer.
Ohja, foto's volgen nog, morgen of zo, ik ben ze vergeten op mijn usb te zetten. Sanne, ik hoop dat ik de grote foto's geupload krijg, we zullen zien. Anders worden het alleen foto's van het oud toestel.
30-03-2009 om 18:21
geschreven door beatrice 
|
