Richard Lloyd (derde van rechts) runde de Canon-Porsche 956 in Le Mans met Jan Lammers en Jonathan Palmer
Gisteren kwamen sportwagen- en GT-teameigenaar Richard Lloyd en oud-toerwagencoureur David Leslie om het leven bij een vliegtuigcrash in de buurt van het Britse vliegveld Biggin Hill nabij Farnborough. Lloyd en Leslie waren op weg naar het Franse circuit van Nogaro, waar vandaag de referentietests voor het FIA GT3-kampioenschap plaatsvinden. Leslie had daar de raceversie van de Jaguar XKR zullen besturen, die door Lloyds bedrijf Apex Motorsport was ontwikkeld voor het GT3-kampioenschap.
Lloyd was in de jaren zestig werkzaam voor platenmaatschappij Decca, waar hij onder andere manager was van Cliff Richard. Als hobby reed hij een aantal races, in 1971 richtte hij zijn PR-bureau Motor Race Relations op met ondermeer Mike Hailwood en Peter Gethin als klanten. In opdracht van de Britse VW-importeur runde hij het Brits Formule Super Vee-kampioenschap. Ook als coureur boekte hij successen: met een Chevrolet Camaro en een Opel Commodore won hij tussen 1973 en 1976 tal van races voor het British Saloon Car Championship. In 1981 bracht hij Canon als sponsor in de autosport voor een Porsche 924 GTR, die hij inzette in het WK voor Sportwagens. De volgende stap was de Groep C in 1983, waar Richard Lloyd Racing als één van de eerste klantenteams met sponsoring van Canon een Porsche 956 inzette voor Jan Lammers en Jonathan Palmer. Ook zelf kroop Lloyd af en toe achter het stuur, zoals bij Lammers eerste Le Mans-deelname in 1983. Voor mij vormde de samenwerking met Lloyd de eerste kennismaking met de sportwagenracerij. Ook voor hem was dat destijds nieuw. Ik was het niet altijd op alle fronten met hem eens, maar de samenwerking was heel goed en het contact was erg nauw, ook met zijn familie, vertelt Jan Lammers.
De Le Mans-winnende Bentley uit 2003, afgelopen weekend nog te zien tijdens de "Techno Classica" in Essen
Via Mick de Haas, die destijds verantwoordelijk was voor de Canon-sponsoring, kwam Lammers met Lloyd in contact. De grootste successen van Lloyd in de Porsche-tijd waren vier overwinningen en de tweede plaats in Le Mans in 1985. Na een aantal jaren als adviseur keerde Lloyd in 1996 als teambaas terug, toen hij in opdracht van Audi UK het Team Audi Sport UK oprichtte voor de succesvolle deelname aan het Brits Toerwagenkampioenschap. In 1999 runde Lloyd de Audi R8Cs voor de fabriek tijdens de 24 Uur van Le Mans. In 2003 behaalde Lloyd met zijn Apex-team een groot succes door de 24 Uur van Le Mans te winnen met Bentley. Sinds enige tijd was Apex Motorsport de stuwende kracht achter de het Jaguar GT3-project.
De Jaguar XKR in GT-uitvoering was een project van Lloyds bedrijf Apex Motorsport
Het nieuws kwam als een schok, zoals dat altijd is met zon bericht, zei Jan Lammers. Hij draaide de laatste jaren goed met zijn bedrijf, het ging allemaal goed met zijn familie, een van zijn dochters was net getrouwd, en dan zoiets Ik heb veel goede herinneringen aan de tijd met hem. Lloyd laat een echtgenote en drie dochters na.
Tien jaar na hun zegetocht in de Formule Ford lieten Jeroen Bleekemolen en Vincent van der Valk tijdens de Paasraces zien dat ze nog steeds rap zijn in de mooie formulewagens. Dit verhaal, plus vele andere leuke achtergronden, vindt u in deze meer dan lezenswaardige newsflash van de Formule Ford.
Met 27 coureurs aan de start en twee spannende races waarin van alles gebeurde is de Formido Swift Cup het seizoen goed begonnen. Hans Bos maakte zijn ambities waar en won beide races. Maar met twee Swift Cup debutanten op het podium in hun allereerste race is duidelijk dat hij niet de enige titelkandidaat is. Interesse in de laatste nieuwtjes? .
Denny Hamlin boekte op Martinsville zijn eerste overwinning in de NASCAR Sprint series. Tevens was het voor Toyota en Joe Gibbs Racing de tweede overwinning dit seizoen.
Moment van de wedstrijd. De zwarte Joe Gibbs Toyota neemt de leiding van Jeff Burton over.
Hamlin bezorgt Toyota tweede zege Denny Hamlin bezorgde Toyota op Martinsville de tweede zege dit seizoen. In de 389e ronde nam Hamlin het risico van een korte brandstofstop waarbij hij de banden niet liet verwisselen. Voor Hamlin pakte de gok goed uit in de 426e ronde toen hij Jeff Burtons Chevrolet van de eerste plaats wist te verdringen en de leiding niet meer afstond. Hamlin werd daarbij een handje geholpen door Toyota-merkgenoot Michael McDowell die zijn debuut maakte en een prima buffer vormde. Na afloop was er heftige kritiek van Jeff Gordon en Jeff Burton op het afblokken van McDowell, die op drie ronden achterstand als 26e eindigde. Burton: Hij moet nog wat manieren leren, maar ik hoop dat hij het snel gaat begrijpen. Ook Dale Earnhardt jr. had nog een kans op de overwinning, maar hij eiste gewoon teveel van zijn Hendrick Motorsport Chevrolet en eindigde uiteindelijk als zesde. Ik had gewoon meer geduld moeten hebben en niet teveel van mijn auto moeten vergen verweet Earnhardt zichzelf. Earnhardt: Ik had wat geduldiger moeten zijn. Ik eindigde niet zoals ik had willen eindigen. Het enige voordeel was dat we een goede finish hadden.
UITSLAG 1. Denny Hamlin Toyota 500 ronden 2. Jeff Gordon Chevrolet 500 ronden 3. Jeff Burton Chevrolet 500 ronden 4. Jimmie Johnson Chevrolet 500 ronden 5. Tony Stewart Toyota 500 ronden 6. Dale Earnhardt jr. Chevrolet 500 ronden 7. Casey Mears Chevrolet 500 ronden 8. Jamie McMurray Ford 500 ronden 9. Carl Edwards Ford 500 ronden 10.Clint Bowyer Chevrolet 500 ronden
Het team van Chip Ganassi kon Homestead met een volle prijzenkast verlaten. Ganassi zegevierde eveneens in de GrandAm-wedstrijd die aan de IRL voorafging. Voor Ganassi was het na Daytona de tweede zege in het GrandAm kampioenschap dit seizoen.
Het weekend begon goed voor het team van Ganassi met een zege in de GrandAm series
Zege voor Pruett Rojas De combinatie Scott Pruett/Memo Rojas reed van de 99 ronden tellende wedstrijd maar liefst 51 ronden op kop. Voor Scott Pruett was het zijn 16e overwinning in de GrandAm-series. De gloednieuwe SunTrust Dallara met Michael Valiante leidde in de openingsfase, maar een aanrijding wierp de combinatie Valiante/Angellelli naar de veertiende plek terug. De wedstrijd kende maar liefst negen neutralisaties. De Porsche Crawford van Bill Auberlen/Joey Hand eindigde als tweede, terwijl de Ford Riley van Mark Patterson/Oswaldo Negri de Pontiac Riley van Marc Goossens in de slotfase nipt achter zich wist te houden.
UITSLAG 1. Scott Pruett/Memo Rojas Lexus Riley 99 ronden 2.46..06.684 2. Bill Auberlen/Joey Hand Porsche Crawford +1.645 seconden 3 Mark Patterson/Oswaldo Negri Ford Riley + 2.933 seconden 4. Marc Goossens/Jim Matthews Pontiac Riley + 3.584 seconden 5. Matt Plumb/Gene Sigal BMW Riley + 4.961 seconden 6. Jon Fogarty/Alex Gurney Pontiac Riley + 5.639 seconden 7. JC France/Joac Barbosa Porsche Riley + 6.723 seconden 8. Brian Frisell/Mark Wilkins Ford Riley + 11.574 seconden 9. Shane Lewis/Bill Lester Lexus Riley + 31.856 seconden 10.Paul Edwards Kelly Collins Pontiac GXP.R + 45.191 seconden(1e GT)
In de aanloop naar de start van het BTCS kampioenschap 2008 wordt de laatste hand gelegd aan de nieuwe wagen voor het sterke duo Erik Qvick en Frédérique Jonckheere. Met enige vertraging, gevolg van de laattijdige levering van enkele onontbeerlijke onderdelen, zal de nieuwe BMW E90 pas voor het eerst te zien zijn op het circuit Zolder op 10 april.
Frédérique Jonckheere : Het voorbije seizoen was prachtig. Het behalen van de het vice-kampioenschap in de divisie toerwagens met de BMW M3 was een bekroning voor het harde werk van het voltallige team. Dit schept natuurlijk meteen een aantal verwachtingen voor het nieuwe wedstrijdseizoen en in alle eerlijkheid willen wij het dit jaar nog net iets beter doen. Om dit te kunnen waar maken diende een competitieve wagen te worden gebouwd. De creativiteit van Erik kent geen grenzen en er werd geen moeite gespaard om een nieuw project op stapel te zetten. Ik kon mij meteen vinden in de bouw van een E90 en de mogelijkheden die dit ons kan bieden. Ik voel mij thuis in het Oostendse team en de samenwerking verloopt optimaal. Ik heb er dan ook een goed gevoel aan overgehouden en wil deze kans dan ook ten volle benutten om mij verder te ontwikkelen en ervaring op te doen. De bouw van de nieuwe wagen heb ik van nabij kunnen volgen en ik kan haast niet meer wachten om er mee aan de slag te gaan. Bij de aftrap op de Belgian Race Kick Off willen wij meteen een goede indruk maken.
Om de uitdaging te kunnen aangaan werd de voorbije maanden hard gewerkt aan de opbouw van de BMW E90 omgedoopt tot de 333Tii. Het chassis van de ex-wtcc BMW 2006 van Andy Priaulx werd als basis gebruikt en moet een nieuwe dimensie geven aan het potentieel van Qvick Motors Racing.
Erik Qvick : In mijn zoektocht om met een nieuwe wagen te kunnen aantreden, heb ik Bart Mampaey van RBM ontmoet. Ik was meteen onder de indruk en overtuigd van de mogelijkheden die het BMW motorsport chassis bood. Ik heb dan ook meteen deze kans met beide handen gegrepen. De wagen werd tijdens de wintermaanden zorgvuldig opgebouwd, voorzien van onze vertrouwde M3 krachtbron. Voor de ophanging, overbrenging en motormanagement werden een aantal partners gezocht die ons de nodige ondersteuning kunnen bieden om de wagen betrouwbaar en competitief te maken. Het resultaat schenkt mij vertrouwen en ik kijk hoopvol uit naar het komende seizoen. Het is dan ook voortdurend een evenwichtsoefening om een gezonde balans te vinden tussen de ontwikkeling van de wagen en de beoogde ambitie om mee te strijden voor de tittel in toerisme. Omwille van het feit dat de levering van enkele onderdelen op zich heeft laten wachten, moesten wij forfait geven op de voorbereidende trainingsdag. Maar dit neemt het enthousiasme om de 333Tii de sporen te geven op de eerste wedstrijd van 11-12-13 april niet weg.
Dat de concurrentie ook niet stil zit, daar zijn ze zich bij het Qvick Motors ten volle van bewust.
Teamchef Pascal Verplaetse : Het seizoen 2007 was voor mij het eerste volledig seizoen als teamchef van Qvick Motors, dit is mij uitermate goed bevallen. De sterkte van dit team zit zich in het feit dat iedereen bereid is om overal bij te springen indien nodig. Toen Erik mij vertelde welke wagen er voor 2008 klaargemaakt zou worden was ik natuurlijk onmiddellijk voor het idee te vinden, want met dezelfde wagen verder doen was ook niet echt een optie, gezien de snelle evolutie in de autosport zou dit alleen maar een achteruitgang betekenen. Bovendien werden er nog 2 extra medewerkers aangetrokken zodat ook alle taken vlot vervuld kunnen worden. Ik wil er nog eens extra de nadruk op leggen dat alle medewerkers dit doen op vrijwillige basis en dit dus ook moeten kunnen combineren met hun echte job, wat niet altijd even makkelijk is. Ik kijk er reeds volop naar uit om te zien wat wij met deze wagen kunnen bereiken, en afgaand op de inspanningen die geleverd werden door iedereen, lijkt de titel in 2008 ambiëren de juiste houding.
Robert Doornbos in 2007 tijdens zijn succesvolle jaar in de Champ Car. Foto's: CCWS
Het nieuwe seizoen in de Amerikaanse open wheel-racing staat op het punt van beginnen. De vraag is: wat gaat Robert Doornbos doen, de man die vorig jaar in de Champ Car de Rookie of the Year-titel veroverde.
Robert, na een succesvol 2007 is het de afgelopen weken wat stil rondom je geweest. Kan jij ons door de gebeurtenissen van de afgelopen weken heen praten? ,,Ik besef dat het stil rondom me is geweest, maar we hebben zeker niet stil gezeten. Samen met mijn management hadden we onze focus gericht op deelname aan de nieuwe, uit de Champ Car World Series en IRL, samengevoegde Indycar serie. Een in mijn ogen logische stap na mijn eerste succesvolle jaar in Amerika in 2007. Amerika was een nieuw avontuur voor me, maar ik voelde me er direct prima thuis. De resultaten met Minardi Team USA waren super en na 2 seizoenen geen champagne spuiten tijdens de F1 Grand Prix was het een heerlijk gevoel om dit weer wel te doen tijdens de seizoensopener in Las Vegas en vele keren daarna. Ook al heb ik de titel mis gelopen in mijn eerste Champ Car World Series seizoen, ik was al snel titelfavoriet voor 2008. Samen met iedereen binnen Minardi Team USA was ik klaar voor een vervolg op mijn American dream.
Stekker eruit ,,Het verliep echter anders toen de fusie tussen IRL en CCWS werd aangekondigd. Ik blijf erbij dat dit het beste is voor open wheel racing in Amerika, maar het kwam helaas niet op het allerbeste moment. Omdat de fusie van CCWS en IRL pas erg laat rond kwam, moest er door iedereen, teams en rijders, veel geregeld worden. De teameigenaren van Minardi Team USA besloten eind februari helaas de stekker uit hun winnende team te trekken en niet door te gaan in de nieuwe Indycar series.
Domper ,,Een enorme domper. Drie weken voor de start van het nieuwe seizoen waren er ook geen competitieve stoeltjes meer beschikbaarheid bij de andere topteams, die me eerder al aanbiedingen hadden gedaan. Met veel nieuwe elementen (nieuwe wagen, andere circuits, etc.) geloofde ik in het voordeel van continuïteit, maar dat is er jammer genoeg door de omstandigheden bij Minardi Team USA niet van gekomen. En dit brengt mij, en mijn trouwe fans, in een moeilijk pakket voor dit seizoen.
Lege handen ,,Vanuit mijn oogpunt is het eigenlijk een bijna ongelooflijke situatie waarin je terecht kan komen als coureur. De teams die nog een plek hadden, kozen de afgelopen weken voor rijders met grote sponsors. Ik heb vorig jaar een hele sterke eerste indruk achtergelaten in Amerika met twee overwinningen, zeven podiums en de Rookie of the Year titel, maar sta nu dus tijdelijk toch met lege handen. Voor het rijden op ovals in de Indycars hoef ik echt geen dik salaris maar wil ik wel een competitieve auto waarmee ik succes kan behalen.
Het nieuwe Indycar seizoen gaat dit weekend van start in Homestead. Reis je daar wel naar af of blijf je in Europa? ,,Tot mijn spijt zit ik nu nog in Europa. Ik ben wel uitgenodigd om de seizoensopener van de Indycars bij te wonen door een team waar ik in de nabije toekomst iets mee kan opbouwen. Dan moet je denken aan een debuut bij de Indy 500, misschien wel de meest bekende race op aarde. Ik ben er waarschijnlijk dus wel weer bij in Miami. Ook heb ik een uitnodiging gekregen om de feestelijke laatste race van de CCWS te racen in Long Beach, maar dit staat niet bovenaan mijn prioriteitenlijstje. Mijn gevoel zegt dat ik beter kan werken aan iets moois voor mijn toekomst in Amerika. Maar autosport is een apart wereldje waar dingen razendsnel kunnen veranderen. Vlak mij dus niet uit voor het hele seizoen. Ik heb goede hoop snel ergens in een competitief stoeltje te kruipen!
Vervelend nieuws ,,Ik besef dat dit vervelend nieuws is, zeker voor mijn trouwe fans, maar we hebben samen afgelopen jaar de successen gevierd met het Wilhelmus en champagne, maar helaas moeten we nu tijdelijk ook deze onzekere tijd delen. Één ding is voor mij zeker: ik ben ervan overtuigd dat ik sterk terug zal komen in de nabije toekomst en dat we snel weer als vanouds kunnen genieten.
Vandaag kon in Zolder voor het eerst kennis worden gemaakt met de nieuwe rijders en teamcombinaties vanuit de Belcar en BTCS. Beide kampioenschappen delen komend seizoen gezamenlijk vier weekends. Tevens presenteerde Circuit Zolder haar programma voor komend seizoen.
Bij SRO is men tevreden over de ontwikkeling van de Belcar
Circuit Zolder presenteert programma voor 2008 Over veertien dagen start het Belcar/BTCS seizoen in Zolder met de Belgian Race Kick Off als traditionele seizoensopener. Hoewel Champcar niet meer bestaat blijft het desbetreffende weekend op 1 juni definitief op de kalender staan. Het thema luidt nu 45 years of Zolder. De organisatie zal trachten bolides naar Zolder te halen, die er autosportgeschiedenis geschreven hebben. Dit wordt nu ingevuld met een Belcar-wedstrijd, de EuroBoss series en de Formula BMW Europe, die enkele weken geleden al bij testsessie te gast was. In augustus kent het circuit met de Zandvoort Masters of F3 en de 24Uur wederom twee hoogtepunten. De Truck Grand Prix vindt op 13 en 14 september plaats. Tijdens dit evenement komt de Benelux Racing Leaque eveneens aan de start. Het eerste Oktoberweekend wordt geopend met de nieuwe Superleaque klasse, waarvan de verwachtingen hooggespannen zijn, terwijl veertien dagen later de Belcar en het FIA GT-kampioenschap te gast zijn. Het seizoen wordt traditioneel afgesloten met de 10 Hours of Zolder van de Dunlop Maxx Endurance Cup.
Nieuw zijn de Ferrari's in de Belcar
Wijziging Belcar reglement Patricia Indekeu van SRO Belgium blikt na één seizoen GT3 al tevreden vooruit naar de toekomst. Al na één seizoen is de GT3 klasse, het referentiepunt in België geworden, en het kampioenschap doet in 2008 niet onder voor de kampioenschappen in landen als Frankrijk, Engeland en Duitsland. Nieuw is dat er i.p.v. een 2 Uurswedstrijd, ook twee één uurswedstrijden met verplichte rijderswissel op de kalender staan. In 2008 bestaat het startveld in de Div 1 van de Belcar uit maar liefst drie Mosler MT 900s, drie Ferrari 430s, vier Lamborghini Gallardos, vier Porsche 997 GT3s en vijf Dodge Viper Coupés. In de Div 2 komen maar liefst drie Ginetta G50s GT4 aan de start, evenals een Aston Martin N24, een Lotus 2 Eleven en een Porsche 996 GT3 Cup. Het liefst had men bij SRO Belgium nog meer GT4 inschrijvingen gezien. In de Div 3 komen nog slechts enkele oude Belcar GTs aan de start.
Henk Haane met de JD by Astromega Lamborghini Gallardo."De remmen zijn werkelijk imposant"
Henk Haane onder de indruk van de Lamborghini Gallardo Het team van JD Astromega zet maar liefst drie gloednieuwe Lamborghini Gallardos in, waarvan één exemplaar wordt bemand door Henk Haane en Patrick Ceusters. Haane: Kort voor het begin van het seizoen ben ik door dit team benaderd en zijn we snel tot een overeenkomst gekomen. Recentelijk maakte ik op Adria voor de eerste keer met de Gallardo kennis. Het circuit vond ik niet zo bijzonder, wel de remmen van de Gallardo. Daar moet je echt aan wennen. Ook Peter Kox heeft mij het nodige advies gegeven. De Belcar bestaat dit jaar wel uit een enorm competitief startveld. Patrick Ceusters, die de Lamborghini samen met Haane deelt moet voor de eerste wedstrijd op Zolder vanwege een klein huishoudelijk ongeval verstek laten gaan
Het is even wennen, de PK Carsport rijders bij Gravity Racing
PK Carsport-rijders naar Gravity Racing De meest opzienbarende overstap maakten de PK Carsport rijders Anthony Kumpen en Bert Longin. Voor de Belcar stapten zij over naar het team van Gravity Racing waar zij met een Mosler MT900R aan de start komen. Anthony Kumpen: Helaas moesten we in 2007 gewoon teveel aan de Corvette Z06 R vervangen. Anderzijds waren twee programmas voor ons team nauwelijks nog te combineren. Vandaar dat wij voor deze optie gekozen hebben, Vandaag heb ik voor het eerst met de Mosler kennis gemaakt, en vanwege de weersomstandigheden heb ik nog niet op de limiet gereden, maar ik vind dat Gravity Racing het behoorlijk goed voor elkaar heeft.. Voor het FIA GT-progamma hebben wij recentelijk met de Saleen op Monza gereden, maar er lag nog een 2006-spec. motor die tijdens de testsessies op Nogaro volgende week vervangen wordt. Dan weten wij pas echt waar we staan
Bert Longin overlegt met zijn nieuwe ingenieur
Armand Essers wil de titel met het team van KS Motorsport in de BTCS S2 klasse prolongeren
BTCS Omdat de budgetten in de S1 klasse astronomisch gestegen zijn, worden er in deze categorie iets minder deelnemers verwacht. De budgetten voor een competitief Silhouette S1 seizoen bedragen tegenwoordig ruim 250.000 Euro, enkele jaren geleden bedroegen die nog 130.000 Euro. Hoogtepunt van de BTCS is uiteraard de 12 Uren van Francorchamps. In de S2 klasse probeert Armand Essers met de Solution F Astra zijn titel te prolongeren. Bij de eerste wedstrijden zal Essers ter zijde gestaan worden door Jan Schmook, een langeafstandsspecialist uit de oude Zolder Touring Cup. Ook het team van US Carworld zal met een Clio in de BTCS vertegenwoordigd zijn. Recentelijk werd teambaas Pieter Dubois het slachtoffer van een bedrijfsongeval waarbij hij tweedegraads verbrandingen op buik en borst opliep. Hoewel hij geheel zal herstellen moet Pieter nog wel enige tijd in het brandwondencentrum van Aken verblijven. Het team van Dubois is zoals bekend ook in de Dutch Supercar Challenge actief. Autosport. nl wenst hem een spoedig herstel toe.
Behalve in de BTCS zet het team van KS Motorsport ook in de Belcar twee Ginetta G50's in. Beide GT4's.
James Thompson tijdens een test eerder dit jaar op Valencia
Het begint een beetje te lijken op die mop van die twee mannen die naar Parijs gingen. Inderdaad, ze gingen niet, zoals na te lezen bij Jan Wolkers. Na het ontbreken bij de seizoensouverture in het Braziliaanse Curitiba zal de Honda Accord van het Italiaanse team N-Technology nu ook verstek laten gaan bij de volgende WTCC-races, die volgende week zondag, 6 april, worden gehouden op het circuit van Puebla in Mexico. Dat maakte het team donderdagavond bekend. Wel zal het team met coureur James Thompson op 15 en 16 april deelnemen aan de officiële WTCC-tests op het circuit van Valencia. Het racedebuut van de N-Technolgy-Accord staat dan gepland voor het WTCC-weekend van Valencia op 17 en 18 mei. "We werken er hard aan om voor ons eerste weekend competitief en betrouwbaar te zijn", zegt teambaas Mauro Sipsz in een korte verklaring. "We moeten de tijd nemen die nodig is om de auto voor te bereiden. Hopelijk wordt onze inzet in Valencia beloond." Coureur James Thompson was in Curitiba overigens zelf wel aanwezig. "Mijn tickets had ik toch al geboekt", verklaarde hij daar. Wellicht dat hij dus ook als "toerist" in Puebla is.
Div: Langstrecken-race Nürburgring afgelast vanwege de sneeuw
De oprit van de Nordschleife, waar de sneeuw in de uitloopstroken langs de Döttinger Höhe duidelijk zichtbaar is
Wie komende zaterdag naar de Nordschleife had willen afreizen om aldaar de eerste race van de BFGoodrich Langstrecken-Meisterschaft Nürburgring 2008 bij te wonen, kan zich deze moeite besparen. Vanmiddag heeft de VLN-organisatie in nauw overleg met de directie van de Nürburgring besloten om de wedstrijd, de 56e ADAC Westfalenfahrt, af te blazen. De winterse weersomstandigheden van de afgelopen dagen hebben ertoe geleid dat de veiligheid van de deelnemers onvoldoende kon worden gegarandeerd. Met name in de uitloopstroken naast het circuit ligt nog teveel sneeuw, hetgeen een aanmerkelijk risico vormt.
Het afgelasten van races op de Nürburgring vanwege slechte weersomstandigheden is bepaald geen onbekend fenomeen, Twee jaar geleden moest ook de Wesfalenfahrt als opening van het VLN-seizoen vanwege de sneeuw worden afgeblazen en bij de start van het seizoen 2005 konden zowel de Westfalenfahrt als het DMV-4-Stunden-Rennen door het slechte weer geen doorgang vinden.
Flink contingent Nederlanders verwacht Met Tom Coronel en Duncan Huisman in de Zakspeed-Viper, Jeroen Bleekemolen in de Konrad-Porsche en Dillon Koster in de Black Falcon-BMW M3 V8 had zich een flink contingent Nederlandse rijders gemeld voor de openingsrace van aanstaande zaterdag. Die zullen nu dus (minimaal) moeten wachten tot het volgende VLN-evenement, het 33e DMV-4-Stunden-Rennen op 12 april aanstaande. IJs en weder dienende...
Begon de nieuwe opstapklasse voor racetalent vorig jaar met 15 man/vrouw, dit jaar stonden er met Pasen al bijna twee keer zo veel coureurs aan de start van de steeds populairder wordende divisie. Met zoveel nieuwelingen aan de start was het wel de vraag hoe vooral de debutanten zich zouden houden in een dergelijk groot startveld. De nieuwe Swift-piloten hadden zich tijdens de wintermaanden echter uitstekend voorbereid, waardoor er tijdens de Paasraces weinig grote rijfouten zouden worden gemaakt.
Foto: Justin van Densen
Klapper Obluda Alleen de Duitser Jörg Obluda had tijdens de voorbereidingen de pech dat niet alles liep zoals hij gepland had. Tijdens de vrije training op vrijdag verloor de nieuwkomer bij het uitkomen van de Gerlach-bocht de controle over zijn wagen. Obluda spinde en kwam met de linkerkant van zijn bolide hard in contact met de bandenstapels. Onze Oosterbuur had daardoor dermate veel schade aan zijn zwarte Swift, waardoor hij tijdens het raceweekeinde niet meer in actie zou kunnen komen.
Het was glad tijdens de kwalificatie
Kwalificatie De meerderheid van de andere Swift-debutanten kende daarentegen wel succes met Pasen. Terwijl een regenbui vlak voor de start van de 20 minuten durende kwalificatie op zaterdag 22 maart voor lastige omstandigheden zorgde, waren het de jonkies die de aanval openden op de gevestigde Swift-orde.
Rally De pas 16-jarige Pieter Schothorst was de eerste rijder die met 2.19,156 onder de grens van de 2.20 dook. Achter hem waren het Niels Langeveld, Suzanne Jager, Jeroen den Boer, Hans Bos en Karel Verspaget die volgden.
Ondanks een spin kan Niels Langeveld tevreden zijn met een vijfde trainingstijd
Halverwege de kwalificatie nam debutant Niels Langeveld in zijn witte Swift verrassend de voorlopige P1 over. Met 2.18,540 bleek de voormalige rally-rijder goed uit de voeten te kunnen met de natte omstandigheden.
Debutanten gaan goed Jeroen den Boer ging ook lekker en zette al eerste een 2.17 neer. Terwijl de regen vrijwel gestopt was maar de baan nog flink nat bleef, ging het goed met de Swift-debutanten. Met nog acht minuten op de klok was het Den Boer die leidde, terwijl Pieter Schothorst (2.18,334) en Niels Langeveld volgden.
Toppers van 2007 Hoe verging het de toppers van 2007? Hans Bos kwam in de slotfase opzetten. Met een 2.17,863 zat hij maar nipt achter de nummer één Jeroen den Boer (2.17,804). Achter Pieter Schothorst bivakkeerde vice-Swift-kampioen Tim van Gog voorlopig op P4 met 2.18,439. Sandra Douma, de snelste dame van vorig jaar, kwam niet verder dan P14 met een 2.20,361. ,,Ik hou ook niet van rijden in de regen, zou Sandra na afloop zeggen. ,,Laat het voor mij maar mooi weer zijn.
Nieuwe leider Met nog twee minuten te gaan, pakte Hans Bos de leiding over. Met 2.17,140 haalde de Team Bleekemolen-coureur zeven tienden van een seconde van zijn vorige tijd af. ,,Ik zag op mijn laptimer in de auto dat ik de pole had gepakt, mijn eerste ooit! Dat was natuurlijk helemaal super, aldus een bijzonder blije Hans Bos, die zijn succesvolle slot van het vorig seizoen nu een passend vervolg gaf. Ondertussen schoof ook Bos teamgenoot Bart van Raamsdonk naar voren. Met een 2.18,161 schoot hij naar P4. Suzanne Jager was op P8 (2.18,815) de snelste dame. Terwijl Niels Langeveld netjes op P5 eindigde, ging Carlo Bermes in zijn allerlaatste rondje nog naar P6. Vice-kampioen Tim van Gog zal met plek 7 niet supertevreden zijn geweest. Peter Schreurs nestelde zich op P10 nog net in de toptien. Bij de beste tien rijders waren met Jeroen den Boer (P2), Pieter Schothorst (3), Niels Langeveld (5), Carlo Bermes (6) en Jeroen Slaghekke (9) verrassend veel Swift-debutanten te vinden. Dat beloofde op voorhand al veel voor de races op Tweede Paasdag.
Opleiding Coronels werkt ,,Mijn broer Tim en ik hebben veel tijd in onze rijders gestoken. Dat betaalt zich nu uit, stelde een verheugde Tom Coronel, die zijn jonge honden Pieter Schothorst (16 jaar) en Jeroen Slaghekke (15 pas) naar plek 3 en 9 in de kwalificatie zag racen. ,,Ik vind dit helemaal super. Vergeet niet dat die jongens drie maanden geleden nog niet eens konden schakelen. We leiden ze helemaal vanaf nul op. Deze kwalificatie is natuurlijk geweldig voor het zelfvertrouwen van die jongens. Het bangige van een beginnende rijder is er al helemaal uit. Ik denk dat we nog heel veel kunnen verwachten dit jaar van Pieter en Jeroen. Ik ga er voor dat ze beiden dit seizoen een race in de Formido Swift Cup winnen. Eerder laat ik de jongens niet los.
Uitslag kwalificatie Formido Swift Cup: 1. Hans Bos 2.17,140 2. Jeroen den Boer 2.17,804 3. Pieter Schothorst 2.17,842 4. Bart van Raamsdonk 2.18,161 5. Niels Langeveld 2.18,311 6. Carlo Bermes 2.18,348 7. Tim van Gog 2.18,439 8. Suzanne Jager 2.18,815 9. Jeroen Slaghekke 2.18,828 10. Peter Schreurs 2.18,895 11. Marcel Dekker 2.19,108 12. Karel Verspaget 2.19,140 13. Nick Versteegh 2.19,377 14. Sandra Douma 2.19,462 15. Alexander Keijzers 2.20,957 16. Maaike de Wit 2.21,097 17. Martin van Rossen jr. 2.21,105 18. Daan Stots 2.21,673 19. Jasper Bijl 2.21,720 20. Marcel van Leen 2.23,678 21. Paul Flinterman 2.24,091 22. Thomas Cox 2.24,460 23. Kim van den Berg 2.24,856 24. Henry van Os 2.26,452 25. Robbert Bijl 2.28,205 26. Björn Cornelissen: wegens problemen met transponder geen tijd neergezet 27. Niels Kool: wegens problemen met transponder geen tijd neergezet
Het leek de eerste Paasdag wel winter op Circuit Park Zandvoort
Race 1 Het prachtige veld van 27 Suzuki Swifts kwam probleemloos door de eerste bochtencombinatie. Pole-sitter Hans Bos, die in het nieuwe puntensysteem dankzij het veroveren van de pole een bonuspunt verdiende, was prima weg en hield Jeroen den Boer achter zich. Pieter Schothorst had vanaf P3 een mindere start en verloor twee plaatsen aan Bart van Raamsdonk en Tim van Gog.
Vrouwen met ballen Sandra Douma had vanaf P14 een prima start en wist vanaf de veertiende stek op te rukken naar plaats negen. Daar kwam ze achter Suzanne Jager die op dat moment de voorste dame was, iets wat dit jaar overigens geen prijzen meer oplevert voor de Ladies Cup.
Deze aparte competitie voor vrouwen wordt pas in het leven geroepen als er minimaal zeven dames aan de start verschijnen. Momenteel zijn dit er met Jager, Douma, Kim van den Berg en debutante Maaike de Wit vier. Douma zette haar wagen tijdens race 1 er bij het opkomen van het rechte stuk naast en de twee ladies gingen deur aan deur over het rechte stuk. Douma had echter de grootste ballen en zij pakte de achtste plaats. Jager bleef daarna op Doumas bumper zitten en wilde weer de leidende dame worden. De angel ging echter snel uit de damesstrijd; Sandra Douma passeerde al snel Pieter Schothorst, terwijl de vanaf P17 snel oprukkende Martin van Rossen junior op zijn beurt Suzanne Jager voorbij ging.
Glad door sneeuw Al vanaf het begin van de race kwamen er sneeuwvlokken uit de hemel, maar na een paar ronden leek de baan van Circuit Park Zandvoort toch serieus glad te worden. Tim van Gog, die vanaf startplek 7 aan het opklimmen was, zag zijn goede klassering verloren gaan door er in het Scheivlak vanaf te gaan en ook zijn ploegmaat Marcel van Leen schoot er vanaf.
Tim van gog legt uit wat er mis ging
Links en rechts vlogen er mensen vanaf, maar helemaal zuur waren de druiven voor Karel Verspaget. Zelf hield hij de auto wel op de baan, maar doordat Pieter Schothorst van de baan spinde en zonder goed op te letten de baan weer op reed, raakte hij Verspaget die vervolgens met schade zijn wagen langs de kant moest parkeren.
Schothorst kon uiteindelijk wel door, maar nadat hij even later opnieuw spinde was het toch echt afgelopen voor de Swift-debutant met zijn inmiddels behoorlijk gehavende Suzuki.
Knokken voor het podium Aan kop waren Hans Bos en Jeroen den Boer al ver weg ten opzichte van de rest van het veld. ,,We hadden afgesproken dat we samen zouden proberen weg te rijden en pas in de slotfase om de overwinning zouden knokken, zou Hans Bos na afloop de strategie van hem en Jeroen den Boer uitleggen. De aanval van Den Boer op P1 kwam er in de slotfase. In de laatste ronde wist de 20-jarige Waddinxvener zijn Swift aan de binnenkant van de Tarzanbocht naast Bos te prikken. Bos hield in de wijdere rijlijn echter meer snelheid en behield daardoor zijn koppositie.
Kietelen Op tien seconden achterstand moest Bart van Raamsdonk alles op alles zetten om zijn derde plaats te behouden. Dit lukte niet, want Niels Langeveld pakte drie ronden voor het eind de derde plaats over.
Langeveld, ook al een sterk rijdende debutant, kon er vandoor, terwijl Carlo Bermes ook aan de staart van Van Raamsdonk begon te kietelen. Niet ver daarachter volgden Martin van Rossen jr. en Sandra Douma. Hoewel de verschillen klein waren, veranderden deze posities niet meer in de slotronde. Marcel Dekker (8ste), Suzanne Jager (9de) en Jeroen Slaghekke (10de) completeerden de toptien. Omdat dit jaar per race de beste 15 coureurs punten scoren, werd ook de inzet van Peter Schreurs (11de), nieuwkomer Alexander Keijzers (12de), Nick Versteegh (13de), Paul Flinterman (14de) en Jasper Bijl (15de) beloond.
Spin Debutante Maaike de Wit reed voor haar eerste race zeer netjes mee in het middenveld. In de laatste ronde spinde de enthousiaste inwoonster van Rotterdam, die op Tweede Paasdag haar 21ste verjaardag vierde, echter. Bij het uitkomen van de Gerlach-bocht verloor ze de controle over de Swift en knalde de blondine met de achterkant van haar zwart-witte wagen in de bandenstapel van de Hugenholtz-bocht. Haar beschadigde wagen zou in de tweede race van de dag niet meer in actie komen.
Hans Bos meer dan blij Winnaar Hans Bos begon zijn tweede seizoen in de Suzuki Swift Cup met een prima overwinning, de eerste in zijn autosportloopbaan. ,,Wat een weekend! Na mijn eerste pole-position ook mijn eerste zege ooit!! Maar het was behoorlijk pittig, want Jeroen den Boer gaf me uitstekend partij. Het was superspannend. Jeroen kwam in de slotfase nog een paar keer heel dichtbij, maar ik dacht: Dat gaat me niet gebeuren dat ie er langs komt. En het lukte tot de finish. Tsjongejonge, wat spannend. Jeroen en ik hadden afgesproken eerst samen weg te rijden bij de groep en de laatste ronden het gevecht met elkaar aan te gaan. Die strijd was heel spannend en supergaaf. Vanwege de sneeuw was het continu opletten, want vooral het Scheivlak was goed glad. Bovendien had ik veel last van onderstuur en kon ik mijn wagen niet altijd op de droge lijn houden. Maar gelukkig kon ik mooi als winnaar finishen!
Snelste ronde Jeroen den Boer had een prima resultaat in zijn debuutrace, waarbij hij de leider het leven zuur kon maken. ,,Dit had ik uiteraard niet verwacht en als dit het hele jaar zo blijft hoor je mij niet klagen. Ik had wel problemen met mijn remmen waardoor ik niet goed kon aanvallen op de leider, aldus Den Boer, die met zijn snelste raceronde van 2:09,321 met een minimaal verschil van 0,003 seconde een bonuspunt voor de neus van Hans Bos (2:09,324) wegsnoepte.
Knokken Nummer drie Niels Langeveld knokte zich ook naar het podium. ,,Ik was sneller dus ik wilde Bart van Raamsdonk koste wat kost voorbij. Dat ging eigenlijk als vanzelf, maar de achtervolgers konden wel weer aanhaken, dus ik moest goed blijven opletten. Maar na mijn slechte start waarin ik terugviel van P5 naar 7 is dit een mooi resultaat natuurlijk. Een podiumfinish bij mijn debuutrace! Ik wil daarvoor ook mijn team van Certainty Racing bedanken. Ze hebben me een prima auto gegeven en ik voel me al heel erg thuis.
Mooie race Martin van Rossen jr. Martin van Rossen jr. kende vooral tijdens de races een goede snelheid. De Utrechter, die afgelopen jaar regelmatig op het podium van de Formido Swift Cup stond, was in de kwalificatie wat minder snel. ,,Het begon vlak voor de tijdtraining te regenen, terwijl mijn auto op droog weer stond afgesteld. Bovendien gebruiken we in de Formido Swift Cup een nieuw soort regenbanden en daar moest ik even een wennen, aldus Martin, die vervolgens tijdens race 1 aan een prachtige opmars begon. Gestart vanaf plek 17 racete hij zich binnen 12 ronden op Circuit Park Zandvoort naar de mooie eindpositie 6. ,,Ik had bij de start al Maaike de Wit en Alexander Keijzers te pakken en kon die progressie volhouden. Ik had in de sneeuw veel grip en dat ging prima.
Koppie erbij houden Ondanks de moeilijke omstandigheden wist Marcel Dekker met P8 de toptien binnen te rijden. ,,De eerste race was de baan voor een deel nat en een deel droog. Onder zulke omstandigheden ben ik nog te voorzichtig. Ik startte vanaf de elfde positie en had er bij de start al twee te pakken. Daarna was het koppie erbij houden en aansluiting proberen te houden. Ik zat vol in de gevechten, kon profiteren van uitstapjes van anderen maar werd zelf ook geraakt. De achtste plaats was niet verkeerd.
Aanvoelen Peter Schreurs leek ook voor de toptien te gaan, maar miste dit nipt met P11. ,,Op de opdrogende baan met wisselende omstandigheden moest je steeds op tijd aanvoelen wat de auto ging doen. Ik startte als tiende en kon oprukken naar de achtste plaats, maar in een gevecht spinde ik, waardoor ik als elfde de finishvlag zag, aldus de enthousiaste rijder uit Rijssen.
Net debuut Alexander Keijzers Alexander Keijzers hield zich netjes staande in het Swift Cup-veld. De debuterende coureur uit Wenum Wiesel kwalificeerde zich als 15de om vervolgens tijdens race 1 naar voren te rijden en plek 12 te veroveren. Dat leverde Keijzers direct vier punten voor het kampioenschap op.
Paul Flinterman pakt punten Zandvoorter Paul Flinterman, die pas aan zijn tweede raceweekend ooit bezig was, wist zich goed te handhaven in de middenmoot. Tijdens de eerste race wist de rijder van het Certainty Racing Team zich zelfs goed op te werken van startpositie 21 naar een 14de plek. Omdat dit seizoen de eerste 15 rijders punten verzamelen, sprokkelde Flinterman zijn eerste twee punten binnen.
Gas geven, niet slapen Marcel van Leen, die snel uitviel mede door een tikje van Maaike de Wit, had na afloop nog een onderonsje over de race met de gebroeders Jasper en Robbert Bijl. Jasper, die als de nummer 15 zijn eerste puntje voor het kampioenschap 2008 scoorde, vertelde dat hij bij de start klem zat en daardoor niet super weg kwam. ,,Ik zal het je nog één keer uitleggen Jasper, vertelde een lachende Van Leen. ,,Als de lichten op groen gaan, moet je gas geven. Je zat weer eens te slapen. Robbert Bijl gaf aan dat Jasper en hij gegokt en verloren hadden. ,,Wij dachten dat het flink zou gaan sneeuwen en de baan nat zou worden. We hadden voor een complete regen set-up van de wagen gekozen. Toen het in de tweede ronde begon te sneeuwen, zat ik te juichen in de wagen. We leken toen de goede keuze te hebben gemaakt, want ik kon ook een paar jongens inhalen. Maar helaas hield toen de neerslag op. Vervolgens gingen de regenbanden helemaal aan gort en had ik weinig grip meer. We hebben gegokt, maar helaas werkte het niet in de race.
Paasraces, 24 maart 2008 Circuit Park Zandvoort: Uitslag race 1: 1. Hans Bos 12 ronden, 2. Jeroen den Boer op 0,173 seconde, 3. Niels Langeveld op 11,121, 4. Bart van Raamsdonk op 11,635, 5. Carlo Bermes op 12,679, 6. Martin van Rossen junior 13,157, 7. Sandra Douma op 13,335, 8. Marcel Dekker op 30,241, 9. Suzanne Jager op 30,449, 10. Jeroen Slaghekke op 30,800, 11. Peter Schreurs op 32,558, 12. Alexander Keijzers op 43,074, 13. Nick Versteegh op 52,221, 14. Paul Flinterman 56,446. 15. Jasper Bijl 1.01,031, 16. Daan Stots 1.01,356, 17. Kim van den Berg 1.02,021, 18. Niels Kool op 1.05,643, 19. Thomas Cox op 1.11,538, 20. Björn Cornelissen op 1.13,454, 21. Robbert Bijl op 1.38,146, 22. Maaike de Wit op 1 ronde, 23. Henry van Os op 1 ronde, 1.40,241, 24. Pieter Schothorst op 6 ronden, 25. Karel Verspaget op 8 ronden, 26. Tim van Gog op 8 ronden, 27. Marcel van Leen op 9 ronden. Snelste raceronde: Jeroen den Boer 2:09,321
Race 2 Hans Bos was ook in race 2 weer goed van start en behield de leiding. Nummer twee Jeroen den Boer was aan de binnenkant een stuk minder goed weg en kreeg direct nummer vier Bart van Raamsdonk om zijn oren. Nummer drie Niels Langeveld verloor twee plaatsen aan Bart van Raamsdonk en Martin van Rossen junior. Wederom was het close-racing in het grote Swift-veld, maar ook nu was het fair rijden - reclame dus voor de autosport.
Smaakt naar meer Niels Langeveld scoorde in de eerste race een podiumplaats en dit smaakte naar meer. Daarvoor moest hij nog wel twee mensen voorbij, waarvan Martin van Rossen jr. het eerste slachtoffer was. Martin werd door een collega-coureur aangetikt, waardoor onder meer Niels een plekje kon opschuiven. Even later bleek Van Rossen jr. een lekke band aan het voorval te hebben overgehouden, waardoor hij de pits in moest voor herstelwerkzaamheden hetgeen hem de race voor punten kostte. Niels Langeveld kon overigens niet lang genieten van P4, want Sandra Douma passeerde hem en zij probeerde met snelle rondetijden het gat naar de kopgroep te dichten.
Leidend trio wordt kwintet De kopgroep bestond inmiddels uit drie man en was een stukje los van achtervolgers Douma en Langeveld. Onder aanvoering van Douma wisen zij en Langeveld echter de aansluiting te vinden en zo ontstond er een kopgroep van vijf.
Daarachter was een leuk groepje van vier strijdende mannen. Martin van Rossen jr., Carlo Bermes, Jeroen Slaghekke en Marcel Dekker waren daar flink aan het knokken. Maar helaas voor dit viertal moest Van Rossen, met de inmiddels gemelde malheur van een leeg lopende band, afhaken en zo werd dit kwartetje gereduceerd tot een trio.
Nick Versteegh hard van de baan Of het door zijn kwalificatieplek (13) en eindklassering in race 1 (weer het ongeluksgetal 13) kwam, weten we niet. Maar Nick Versteegh had in de zevende ronde van de tweede manche bijzonder veel pech. Aan het eind van het rechte stuk remde zijn bolide niet af, waardoor hij in volle vaart over de grindbak van de Tarzanbocht denderde en in volle vaart tegen de bandenstapels knalde. De beduusde Hagenaar had vervolgens even tijd nodig om uit zijn Swift te komen. Versteegh werd voor alle zekerheid een nachtje in het ziekenhuis opgenomen. Op dinsdag kon de onfortuinlijke rijder gelukkig weer naar huis.
Douma knokt zich naar P2 Sandra Douma had ondertussen de aansluiting gevonden met de drie koplopers. Met P4 nam de rappe dame, vorig jaar derde in het algemeen klassement, geen genoegen. Jeroen den Boer werd vakkundig van het podium geknikkerd en ook de tweede plaats van Bart van Raamsdonk was binnen handbereik. Zeker toen Van Raamsdonk in de voorlaatste ronde een klein foutje maakte, was het voor Douma een koud kunstje om de tweede plaats over te nemen. Douma had het na de matige start van haar raceweekend op haar heupen, maar koploper Hans Bos had in de laatste ronde nog net genoeg ruimte om de leiding in veilige haven te loodsen.
Michael Bleekemolen blij met eerste en derde plaats
Eén-drietje Team Bleekemolen ,,Dit was toch even een heel andere race dan vanochtend, analyseerde winnaar Bos na afloop. ,,Ik wilde wederom wegrijden met Jeroen, maar dat plannetje ging niet op. Ik denk dat ik in de opwarmronde al wat veel van mijn banden heb gevraagd, want ik had toch wat problemen. Met Bart achter me hadden we nog een één-tweetje, maar toen zag ik plotseling dat roze bumpertje van Sandra in mijn spiegels. Zij is natuurlijk een tikkie lichter dan ik, maar ik heb mijn Suzuki heel erg breed gemaakt. Een één-drietje is voor Team Bleekemolen uiteindelijk ook goed.
Hard gewerkt door Sandra Douma Nummer twee Sandra Douma gooide roet in het Bleekemolen-eten en bracht de moraal van het Douma Frensch Power Team weer wat omhoog na de crash van Versteegh. ,,Ik was heel blij dat het weer droog was, want dan ben ik een stuk beter. Ik had een prima start en kon gelijk goed mee. De kop had even een gaatje, maar dat heb ik dichtgereden. Vervolgens zat ik achter Jeroen en kon ik hem inhalen en toen Bart ook nog een foutje maakte kon ik hem eveneens pakken. De auto was met name aan het eind van de race heel erg goed, daar hebben we ook hard aan gewerkt. Laat het nu de volgende races ook maar droog zijn.
Blije Bart van Raamsdonk Bart van Raamsdonk zorgde met zijn derde plaats voor twee Bleekemolens op het ereschavot. ,,Ik ben erg blij met mijn eerste podium. Ik had een heel goede start en kon in de Tarzanbocht aan de binnenkant oprukken van plaats vier naar twee. Ik kon goed bijblijven bij Hans Bos, al was hij wel iets sneller. Achter me kwam Jeroen echter steeds dichterbij en dus moest ik me ook concentreren op verdedigen in plaats van op aanvallen. Ik ben echter tot het einde netjes blijven rijden, dat heb ik geleerd van de eerste race. Toch waren de banden na een rondje of vijf al een stuk minder en ook mijn remmen gingen achteruit. Uiteindelijk zat Sandra Douma achter me en maakte ik een klein foutje in de Audi-S, waardoor zij me voorbij kon. Ik ben echter gewoon achter haar aangereden en met twee podiumplaatsen hebben we een fijn teamfeestje. Met zijn vierde en derde plaats staat Van Raamsdonk nu ook derde in de tussenstand van het kampioenschap.
Happy Jeroen den Boer ,,Met plaats 4 in race 2 zat ik er weer goed bij, was Jeroen den Boer happy na afloop. ,,Ik sta nu tweede in het tussenklassement, een plek waar ik vooraf natuurlijk voor getekend zou hebben. Het volgende raceweekend ga ik er weer voor. Dan hoop ik twee keer op het podium te staan.
Tevreden Peter Schreurs Met zijn 7de plaats in race twee was Peter Schreurs dik tevreden. ,,Het waren spannende races en daarbij heb ik voor het kampioenschap de eerste punten gepakt. In de tweede race behield ik bij de start mijn elfde positie en kon ik vervolgens een aantal mensen inhalen waardoor ik als zevende eindigde. Daar ben ik best blij mee in dit sterke veld van maar liefst 27 gelijkwaardige autos.
Remproblemen Marcel Dekker ,,Tijdens de race had ik wat last van mijn remmen, vertelde Marcel Dekker. ,,Wat ik in een hele ronde inhaalde, verloor ik weer in één bocht. Eén keer verremde ik me en verloor ik twee plaatsen waardoor ik als negende de finish passeerde.
Debuut Thomas Cox Thomas Cox was één van de nieuwe gezicht binnen de Formido Swift Cup. Als rijder van het Douma Frensch Power team maakt hij deel uit van de renstal die vorig jaar met Steve Kirsch de kampioen leverde. In 2008 rijdt Thomas in de kampioenswagen van Kirsch. Bovendien krijgt het 17-jarige talent begeleiding van de ervaren Sandra Douma. Hierdoor kan hij waarschijnlijk sneller topprestaties leveren en met zijn auto van voren rijden. Tijdens zijn debuut in de Swift was het nog even wennen voor Thomas. ,,Ik had vrijdag tijdens de vrije training een uitstapje naast de baan, waardoor mijn auto tijdens de kwalificatie niet optimaal afgesteld was en ik niet verder dan plek 22 kwam. Tijdens de eerste race regende en sneeuwde het. Dat had ik nog nooit als coureur meegemaakt dus dat was erg wennen. Daardoor finishte ik als 19de. In race 2 ging het een stuk beter. Op de inmiddels droge baan kon ik aardig meekomen en was ik sneller dan een aantal collega-coureurs. In de slotfase had ik een mooi gevecht met Marcel van Leen. Ik heb succesvol geknokt om hem voor te blijven en werd 20ste, aldus Thomas Cox, die zegt dat hij zichzelf steeds lekkerder en vertrouwder in de Suzuki Swift-auto voelt zitten.
Jeroen Slaghekke maakt indruk De jeugdige rijder Jeroen Slaghekke deed het tijdens het Paasweekend uitstekend. De telg van het Coronel Junior Team was continu in de top10 te vinden. Tijdens zijn eerste kwalificatie ooit kwam de inwoner van Wassenaar tot de 9de tijd. In race 1 kwam Jeroen als 10de over de finish, terwijl hij zich in de tweede Paas-heat zelfs verbeterde tot plek 8. In het tussenklassement is Jeroen terug te vinden op positie 8 met 14 punten.
Uitslag race 2: 1. Hans Bos 12 ronden, 2. Sandra Douma op 0,339 seconde, 3. Bart van Raamsdonk op 1,388, 4. Jeroen den Boer op 1,566, 5. Niels Langeveld op 2,001, 6. Carlo Bermes op 10,701, 7. Peter Schreurs op 10,871, 8. Jeroen Slaghekke op 12,303, 9. Marcel Dekker op 12,800, 10. Karel Verspaget op 13,213, 11. Suzanne Jager op 16,543, 12. Daan Stots op 17,432, 13. Jasper Bijl op 20,267, 14. Kim van den Berg op 21,161, 15. Tim van Gog op 21,173, 16. Alexander Keijzers op 24,886, 17. Paul Flinterman op 37,975, 18. Björn Cornelissen op 38,225, 19. Robbert Bijl op 39,451, 20. Thomas Cox op 43,418, 21. Marcel van Leen op 43,560, 22. Niels Kool op 1:00,181, 23. Henry van Os op 1.06,967, 24. Martin van Rossen jr. op 1.35,796, 25. Nick Versteegh op 5 ronden. Niet gestart: Pieter Schothorst, Maaike de Wit. Snelste raceronde: Tim van Gog 2:08,341
Stand na de Paasraces: 1. Hans Bos 42 punten, 2. Jeroen den Boer 31, 3. Bart van Raamsdonk 28, 4/5. Sandra Douma en Niels Langeveld 26, 6. Carlo Bermes 21, 7. Marcel Dekker 15, 8/9. Peter Schreurs en Jeroen Slaghekke 14. 10. Suzanne Jager 12, 11. Martin van Rossen jr. 10, 12. Karel Verspaget 6, 13/15. Daan Stots, Jasper Bijl en Alexander Keijzers 4, 16. Nick Versteegh 3, 17/19. Kim van den Berg, Tim van Gog en Paul Flinterman 2.
Voorafgaande aan de IRL-seizoensopener op Homestead vonden er de afgelopen twee dagen twee testsessies plaats om de ex-Champcar afvaardiging aan de IRL te laten wennen. Marty Roth, die niet aan het gehele kampioenschap deelneemt, voerde beide testsessies aan.
Van de Champcarafvaardiging heeft voorlopig alleen Oriol Servia de gang er in op de oval van Homestead
Ex Champcarcoureurs nog niet op ovalspeed! Marty Roth en Jay Howard waren de beste nieuwelingen. Roth sloot de tweedaagse test met een tijd van 212.818 mph. af, terwijl teamgenoot Howard een tijd van 211.672 mph. liet registreren. Oriol Servia was met 210.175 mph. de beste vertegenwoordiger van de Champcar-afvaardiging. Vorig jaar liet de Brit Dan Wheldon een tijd van 213.312 mph. noteren. Alleen Graham Rahal zorgde voor het enige incident door te muur te toucheren maar bleef ongedeerd. Rahal reed drie hoeken van zijn Dallara af en beschadigde de versnellingsbak. Rahal: De auto voelde echt goed aan. In Turn 1 haalde ik Servia in, toen ik hem bijna voorbij was bevond ik mij op een hogere hobbelige lijn met minder grip. De achterkant brak uit, ik ving hem op, maar de tweede keer lukte dat niet meer en toen crashte ik.
Danica Patrick woedend Danica Patrick is woedend. De kleine Amerikaanse voelt zich door het nieuwe IRL-reglement benadeeld. In het reglement wordt het minimum gewicht van de coureur meegenomen. Dat betekent dat er voor sommige deelnemers een strafgewicht wordt toegevoegd, waardoor de wat zwaardere coureurs een voordeeltje hebben. John Griffin van de IRL: Dit is zeker geen regel om Danica te benadelen, maar dit is iets waar we al een paar jaar op gestudeerd hebben. Anderzijds opperden verschillende teams in het verleden dat Danica door haar gewicht zeker 1 mph. sneller was dan de concurrentie en NASCAR Robby Gordon wilde nooit tegen haar racen voordat er strafgewichten zouden worden ingevoerd.
Het is nog wel een vreemd gezicht de Newman Haas Lanigan Dallara met Justin Wilson in de McDonalds kleuren.
Infiniti Proseries wordt Firestone Indy Lights De Infiniti Proseries is sinds vandaag omgedoopt tot de Firestone Indy Lights series. Destijds de attractieve opstapklasse naar het grote Champcarwerk op de ovals. In het verleden werden deze kampioenschappen door Tony Kanaan en Scott Dixon gewonnen. Firestone stelt een aantrekkelijke prijzenpot ter beschikking.
Tijden 1e sessie 1.Marty Roth 25.2320 seconden 2. Jay Howard 25.3850 seconden 3. Wil Power 25.5420 seconden 4. Graham Rahal 25.6680 seconden 5.Enrique Bernoldi 25.6870 seconden 6. Oriol Servia 25.6920 seconden 7.Franck Perera 25.7620 seconden 8.Justin Wilson 25.8660 seconden 9. Ernesto Viso 25,9930 seconden 10.Mario Moraes 25.8030 seconden
Tijden 2e sessie 1. Marty Road 25.1203 seconden 2. Jay Howard 25.2565 seconden 3. Oriol Servia 25.4358 seconden 4. Enrique Bernoldi 25.4472 seconden 5. Wil Power 25.4839 seconden 6. Graham Rahal 25.4918 seconden 7.Justin Wilson 25.4929 seconden 8. Ernesto Viso 25.5682 seconden 9.Bruno Junqueira 25.6231 seconden 10.Mario Moraes 25.8416 seconden
Leusden In samenwerking met enkele toonaangevende technologische bedrijven en softwareontwikkelaars heeft SEAT-importeur Pon Car een unieke toerwagen ontwikkeld die zonder bestuurder sneller kan zijn dan met een coureur aan het stuur in de auto. De SEAT Leon FIA WTCC Telematics wordt vanuit de pits op afstand bestuurd. Gedurende de winterperiode zijn al enkele geheime testen uitgevoerd op de MIRA testbaan in Engeland, op Ascari en op het Guadix Circuit in Zuid Spanje. Komende dinsdag zal Tom Coronel, die nauw bij het project is betrokken, op het circuit van Zandvoort de eerste echte dynamische test uitvoeren, zowel op pure racesnelheid als onder gesimuleerde raceomstandigheden.
Ard van den Eijnde, PR Manager van SEAT-importeur Pon Car: In het jubileumjaar van SEAT in Nederland wilden wij een extra impuls geven aan de versterking van ons sportieve merkimago, waarbij de nadruk niet uitsluitend op de autosportbetrokkenheid zou worden gelegd, maar ook op de technologische mogelijkheden van SEAT. Het resultaat is deze SEAT Leon WTCC Telematics. Geavanceerde technologische ontwikkelingen op elektronicagebied, ervaring met virtual reality en on-board computers hebben SEAT, in samenwerking met enkele belangrijke partners, in staat gesteld de meest opzienbarende, op afstand bestuurde auto ter wereld te ontwikkelen.
In dat kader zal Coronel aanstaande dinsdag een test uitvoeren, waarbij de SEAT met andere toerwagens op de baan een gesimuleerde race zal rijden. Daarbij wordt niet uitgesloten dat na een verdere evolutie van het systeem bij de FIA ontheffing zal worden aangevraagd om buiten mededinging eens met de auto deel te nemen aan een echte race.
T.R.I.C.K. besturingssysteem De basis van het systeem is een Telematics Remote Information Control Kit, waarmee de auto op het circuit op afstand bestuurd kan worden. De reikwijdte van de zender bedraagt maximaal tien kilometer, maar dan moet er in de pits wel een kleine zendmast worden opgericht. Wat deze SEAT uniek maakt, is het feit dat het besturingssysteem is gekoppeld aan een GPS racecourse-memory. Die technologie zorgt ervoor dat op een harde schijf exact het afgelegde traject tijdens de training, uiteraard met de meest ideale lijnen, wordt opgeslagen. Door gebruik te maken van GPS kunnen eenvoudig de snelste lijnen tijdens de race, met de meest ideale snelheden, worden gekozen. De remote-control wordt dan uitsluitend gebruikt om bij te sturen, wanneer er een andere auto te dichtbij dreigt te komen, en uiteraard om af te remmen voor een voorligger dan wel een inhaalactie. Het Telematics-systeem bestaat uit meerdere on-board cameras, een hightech computer en een enorme hoeveelheid opgeslagen data.
Tom Coronel: De ontwikkeling van deze unieke auto is razendsnel gegaan. In theorie klopt alles en de eerste voorzichtige rijtests, die we in Engeland en Spanje hebben uitgevoerd, wijzen er op dat we in de goede richting zijn.
Extra ballast Bijkomend voordeel is dat met dit systeem aanrijdingen nagenoeg uitgesloten zijn, omdat door de electronica, een afleiding van adaptive cruise control, de onderlinge afstand kan worden gecontroleerd. Wel zal de auto voor een eerlijke vergelijking moeten worden voorzien van extra ballast in aanvulling op het gewicht van de diverse installaties, cameras en computers. SEAT denkt daarbij aan een gewicht van ca. 45 kilogram.
Ondanks alle computersystemen blijft de menselijke hand onmisbaar. Nogmaals Tom Coronel: De opgeslagen data bepalen de meest ideale lijn op het circuit en met behulp van radar, het zicht via de diverse cameras en het GPS-systeem stuur ik waar nodig bij vanuit mijn controle-unit in de pits.
Ontwikkeling Voertuigen zonder een fysiek aanwezige bestuurder zijn onderwerp van vele tests door automobielfabrikanten. Naast Amerika, waar recent tijdens de Consumer Electronics Show door een onbemande auto zonder problemen een traject van bijna 100 kilometer door een stedelijke omgeving werd afgelegd, is ook de Duitse auto-industrie druk bezig met deze ontwikkeling, met name met het GPS traject-memory systeem. Dit systeem kan een belangrijke bijdrage leveren aan het terugdringen van filevorming, waardoor bijvoorbeeld de filedruk van afgelopen dinsdag voor een belangrijk deel voorkomen had kunnen worden. Daarnaast werd onlangs bekend dat in Nederland door Defensie in samenwerking met TNO wordt gewerkt aan een bestuurbare robotmilitair.
Afsluitend Coronel over zijn persoonlijke toekomstverwachting: Op Ascari ben ik één keer op afstand een rondje voluit gegaan en toen zat ik dichtbij de tijd die ik vorig jaar met mijn eigen WTCC-Leon heb gerealiseerd. Dus er zit zeker potentieel in de SEAT Leon WTCC Telematics.
Swift Cup: Videobeelden crash Nick Versteegh, onfortuinlijke coureur weer thuis
Tijdens de afsluitende wedstrijd van de Paasraces reed Nick Versteegh met zijn Swift-bolide snoeihard de bandenstapels van de Tarzan-bocht in. Na een dag observatie in het ziekenhuis mocht de onfortuinlijke Haagse coureur weer naar huis. ,,Nick heeft blauwe plekken en is wat beurs, maar voor de rest gaat het gelukkig goed met hem'', vertelde vader Nick Versteegh, die in het verleden zelf ook geracet heeft, vandaag aan ,,Nick maakte zich na afloop meer zorgen om zijn auto dan om zichzelf.''
Er is momenteel een onderzoek gaande waarom Nick Versteegh met hoge snelheid aan het eind van het rechte stuk op volle snelheid rechtdoor schoot. Hoewel de eindconclusies nog niet getrokken zijn, lijkt Versteegh - getuige zijn brandende remlichten - wel degelijk geremd te hebben. Er trad echter geen vertraging op, waardoor hij met een geschatte snelheid van 170 kilometer per uur over het grind de bandenstapel in schoot. Wat overigens op de videobeelden opvalt, is dat de niet afremmende wagen van Versteegh gelukkig nipt de gele bolide van Peter Schreurs mist.
'Uit het goede hout gesneden' Volgens vader Nico Versteegh was Nick erg teleurgesteld omdat hij zijn goede race niet kon afmaken. ,,Nick had vorig jaar zonder voorbereiding aan de Finaleraces meegedaan, dus dit was eigenlijk zijn eerste echte raceweekend. Hoewel hij in de eerste race was aangetikt door een ander, wist hij zich van achteren goed terug te vechten tot plek 13. In race 2 ging het weer goed en lag hij halverwege al 9de. Totdat die crash roet in het eten gooide. Dat was natuurlijk heel teleurstellend voor Nick. Maar hij gaat gewoon door met racen. Nick is uit het goede hout gesneden. We gaan de auto opnieuw opbouwen. Met Pinksteren staan we weer aan de start'', aldus vader Versteegh.
Het is u vast niet ontgaan: Pasen was dit jaar koud en nat. Blauwe luchten, meer dan regelmatig afgewisseld door stevige hagel- en sneeuwbuien, bepaalden het verloop van de beide races van de Dunlop SportMaxx Clio Cup.
De eerste race was hierdoor deels een loterij. Ronald Morien, die het op vrijdag helemaal niet meer zag zitten met zijn Clio, won tot zijn grote verrassing de eerste race. De tweede wedstrijd werd een prooi voor Pim van Riet, die dankzij zijn derde plek in de eerste race de leiding van het klassement in handen heeft.
Het startveld van de Dunlop SportMaxx Clio Cup ziet er dit seizoen weer goed uit. Het eerste raceweekeinde trok 27 deelnemers en dat is een mooi aantal. Competitief kunnen we ook van een goed jaar spreken, met deelnemers als Pim van Riet, de beide voormalige Clio-kampioenen Robert van den Berg en Sebastiaan Bleekemolen, Michael Bleekemolen, Melvin de Groot, Paul Vahstal en de vorig seizoen zo goed presterende Hoevert Vos.
De klasse verloor kampioen Tim Buijs, die doorgroeide naar de Porsche Supercup. De overige toppers bleven en krijgen nu bovendien tegenstand van onder meer Sandra van der Sloot en Sheila Verschuur, die de legergroene kleuren van het Racing Team Koninklijke Landmacht vanaf dit seizoen in de Dunlop SportMaxx Clio Cup verdedigen. Ook Ronald Morien versterkt dit seizoen het veld. De Olympische klasse is dit seizoen goed gevuld, met tijdens de Paasraces al elf deelnemers. Mickey Bertram, regerend kampioen in de BMW Drivers Trophy oftewel de Olympische klasse van de Samsung BMW 130i Cup, gaat dit jaar een serieuze gooi doen naar deze titel.
Sebastiaan Bleekemolen de snelste De enige kwalificatietraining werd op een natte baan verreden. In de beginfase viel er geen neerslag, waardoor de baan sneller werd. Pim van Riet trapte af met een tijd van 2:09.238 in zijn eerste rondje. Deze tijd stond lange tijd bovenaan de lijst. Na een paar ronden dook Sebastiaan Bleekemolen hier met 0.102 seconde onder.
De weergoden waren Sebastiaan deze keer gunstig gezind; meteen na zijn flying lap ging het regenen, waardoor Bleekemolen meteen zeker was van de snelste trainingstijd. Sebastiaan en de weergoden waren overigens niet gedurende het hele raceweekeinde goede vrienden van elkaar, waarover later meer. Achter tweede man Pim van Riet reed Addie van de Ven een keurige derde tijd. Het stempel keurig zetten we ook op de vierde tijd van Sheila Verschuur.
De jongedame verraste hiermee in positieve zin tijdens haar debuut in de Dunlop SportMaxx Clio Cup. Haar collega Sandra van der Sloot kwam er niet aan te pas. Door onderstuur en later door enkele gele vlagsituaties kwam ze niet verder dan de zestiende startplek. Sandra zou zich op paasmaandag echter op voortreffelijke wijze revancheren. Ronald Morien kwalificeerde zich als achtste en dat betekende dat hij in de eerste race vanaf poleposition mocht vertrekken. De startopstelling van de eerste race wordt immers samengesteld uit de top acht in omgekeerde volgorde, de zogenaamde reversed grid. Dit wordt aangevuld met de rest van het veld die de startposities krijgen die ze op basis van hun trainingstijd verdienen. De startgrid van de tweede race komt wel volledig overeen met de uitslag van de kwalificatietraining.
Loterij De eerste race van de Dunlop Sportmaxx Clio Cup was een ware loterij. De race van 45 minuten inclusief verplichte pitstop begon op een zonnig Circuit Park Zandvoort en op een droge baan. Maar: in de verte dreven donkere wolken dreigend richting het circuitterrein. Enkele rijders die niet zo goed getraind hadden, besloten de gok te wagen om op regenbanden te starten. Dat bleek achteraf een goede beslissing.
Ronald Morien vertrok zoals vermeld van poleposition, met naast zich Christiaan Jorissen. De tweede rij was voor Paul Vahstal en Melvin de Groot, die Sheila Verschuur en Addie van de Ven in hun achteruitkijkspiegel zagen. Pim van Riet en Sebastiaan Bleekemolen deelden de vierde startrij.
Bij de start nam Christiaan Jorissen de leiding, gevolgd door Paul Vahstal en Melvin de Groot. Ronald Morien kwam slecht weg en lag na de eerste ronde op de zevende plek, Addie van de Ven viel vanaf de zesde startplek al in de eerste ronde uit.
Sebastiaan Bleekemolen vocht zich snel naar voren vanaf zijn achtste startplek. Bij de eerste doorkomst over start-finish had hij de vierde plaats te pakken, in de zesde ronde had hij de tweede plek in handen om weer twee ronden later de kop van Jorissen over te nemen. Op dat moment sneeuwde het al enige tijd. Deze voor de autosport zeer bijzondere weerssituatie drukte, hoe kan het ook anders, een fors stempel op het verloop van de race.
In de achtste ronde dook de hele kop van het veld de pits in om over te schakelen op regenbanden. De hele kop? Nee, de op de vierde plek liggende Hoevert Vos besloot om door te rijden en kreeg aldus de leiding in handen. Dat kwam hem duur te staan, want meteen daarna gleed hij in het Scheivlak van de gladde baan. Dit zorgde kort daarna voor een safety car-situatie.
Goede beslissing Wat moet je als je vanaf de zestiende startplek van start gaat? Maak je dezelfde keuzes als alle andere rijders, met als gevolg dat je zo goed als zeker ergens in het anonieme middenveld eindigt, of waag je een gokje?
Sandra van der Sloot koos voor het laatste. Als een van de weinigen vertrok ze op regenbanden, wetend dat het allesbehalve ondenkbeeldig was dat het binnen een minuut of vijftien zou gaan hagelen, sneeuwen of regenen. De eerste ronden had ze uiteraard alleen maar nadeel van haar keuze, maar toen de eerste sneeuwvlokjes vielen kon ze een glimlach niet onderdrukken. Ze nam een enorme voorsprong op de rest van het veld (27 seconden in de tiende ronde) en dook meteen de pits in op het moment dat de safety car zich op de baan meldde.
Na haar verplichte stop nam ze als derde plaats achter de safety car, met voor haar twee rijders die nog niet naar binnen waren geweest. Marcel Duits deed het ook goed. Hij startte weliswaar op slicks, maar dook meteen de pits in toen hij de eerste sneeuwvlokjes zag vallen. Hij sloot achter Sandra als vierde aan. Ronald Morien hield de schade beperkt met de veertiende plaats, de aanvankelijke koplopers vielen ver terug door te lang durende pitstops.
Pittige strijd tussen Sylvester van Heijningen en Jurgen van Hover
Tijdstraffen Nadat het veld weer was losgelaten, gaf Sandra de leiding niet meer uit handen. Ze kwam als eerste over de finish, maar werd vervolgens tien seconden teruggezet vanwege een te korte pitstop. Dit gebrek aan militaire precisie deed haar terugvallen naar de vijfde plaats.
Ronald Morien vocht zich in het tweede deel van de race flink naar voren en won, voor Marcel Duits en de ook door het veld naar voren gevlogen Pim van Riet. Sebastiaan Bleekemolen kwam niet verder dan de vierde plaats. Door een veel te lange pitstop moest hij zijn race in de achterste regionen hervatten.
Mickey Bertram won het Olympische klassement, voor Wilko Becker en de op regenbanden gestarte Piet de Gier.
Na afloop werden er meer tijdstraffen uitgedeeld. Richard Warmerdam en Arthur Tjon kregen maar liefst tien minuten bij hun totaaltijd opgeteld omdat ze te laat de pits hadden opgezocht. Het duo reed tijdens de safety car-situatie op kop en was daar blijkbaar zo van onder de indruk dat ze vergaten om hun pitstop te maken.
Onverwachte zege Ronald Morien kneep zichzelf na de race in de arm. Heb ik echt gewonnen? Ik wilde mijn nieuwe auto vrijdag inrijden, maar het zat die dag erg tegen, aldus de uiteindelijke winnaar. Mijn conclusie was dat het dit weekeinde niks zou worden. Vervolgens heb ik een opbeurend gesprek gehad met mijn team Match Racing. Op zaterdag verwachtte ik helemaal niks van de kwalificatietraining, ik wist niet eens waar de rempunten lagen. Tot mijn verrassing kwalificeerde ik mij als achtste en mocht ik dus van pole vertrekken. Vervolgens verknoeide ik mijn start door schakelproblemen. Toen het ging sneeuwen, ging de zon schijnen voor Morien. Mijn team heeft mijn slicks heel snel voor regenbanden verwisseld. Toen lag ik achtste achter de safety car en kon ik mij vervolgens verder naar voren vechten.
Marcel Duits was ook de koning te rijk. Ik reed in de Arie Luyendijk bocht toen het ging hagelen. Ik ben toen meteen de pits ingedoken, dat was achteraf een goede beslissing. Ik baalde vreselijk van de safety car, daar werd ik allesbehalve beter van. Uiteindelijk werd ik toch nog tweede. Dit was echt een race uit het boekje, aldus de man die zijn beste Clio-prestatie van vorig seizoen evenaarde.
Pim van Riet was eveneens een tevreden man. Mijn belangrijkste concurrenten in de strijd om de titel zijn achter mij geëindigd. Verder was het een leuke race. Er had desondanks meer ingezeten, vond de Joop Zoetemelk van de Dunlop SportMaxx Clio Cup. Ik heb te lang op slicks doorgereden. De laatste ronden voor de bandenwissel ging ik overal dwars.
Robert van den Berg had in beide wedstrijden moeite met de Tarzanbocht
Onvoorspelbaar Michael Bleekemolen moet als geen ander op Circuit Park Zandvoort kunnen inschatten wat de weersomstandigheden van het komende half uur worden. Bleek racet al sinds mensenheugenis op het duinencircuit, hij woont vlakbij en is bovendien vaker dan welke coureur dan ook op het circuit aanwezig in verband met zijn incentiveprogrammas en racecursussen.
Toch nam Michael samen met Sebastiaan en Melvin de Groot voorafgaande aan de tweede race de verkeerde beslissing. Ze vertrokken op slicks, terwijl regenbanden de enige juiste keuze waren. Het tekende de zeer tricky omstandigheden, waarbij buien die leken weg te waaien door een draaiende wind opeens weer boven het circuit hingen. Sebastiaan Bleekemolen had de weergoden tijdens de kwalificatietraining aan zijn zijde, tijdens de tweede race waren het zijn grootste tegenstanders. De man op pole had het zo moeilijk op de spekgladde baan, dat hij in de opwarmronde van de baan spinde en best hard in de vangrail belandde. Hij kon zijn tocht vervolgen, bovendien als leider van het veld. Ik remde even voor Sebastiaan, aldus de zeer collegiale Pim van Riet die vanaf de tweede startpositie mocht vertrekken.
Zege Pim van Riet Bij de start pakte Addie van de Ven de kop, voor Pim van Riet en Sebastiaan Bleekemolen. De polesitter verloor vervolgens meteen veel terrein, tot het tij zich in de derde ronde leek te keren. Sebastiaan pakte een seconde terug op de koplopers, een ronde later was hij zelfs twee seconden sneller dan zijn tegenstanders die voor regenrubber hadden gekozen. Toen ging het echter weer hard sneeuwen en het was het over en uit voor Sebastiaan, die na negen ronden de pijp aan Maarten gaf.
Pim van Riet nam in de eerste ronde de leiding over en gaf die positie niet meer uit handen. De routinier stond tot op de finishlijn onder druk van Addie van de Ven, die compleet andere racelijnen reed dan Van Riet. Pim koos de regenlijn (buitenom in de Hugenholtzbocht, bijvoorbeeld), waarbij Addie in het gat dook.
Van Riet kwam steeds weer sneller de bocht uit en behield zo de leiding. Ik heb pas vier jaar mijn racelicentie, ik ben nog maar een beginneling ten opzichte van de rest, verontschuldigde Van de Ven zich na afloop. Beginner of niet, hij reed een prachtige race en eindigde op een mooie tweede plaats achter winnaar Van Riet. Ik heb van begin tot eind genoten, aldus winnaar Pim van Riet. Ik heb een goede strijd met Addie gevoerd. Het was glibberen en glijden, maar ook erg leuk.
Addie van de Ven toonde zich een echte heer in het verkeer. Ik zag dat Pim het moeilijk had en ik zette hem onder druk, maar ik deed wel voorzichtig. Ik hou niet van geros.
Twee honden vechten om een been . Paul Vahstal eindigde als derde. Vlak voor het einde lag hij nog op de vijfde plaats. Ik gokte erop dat het heibel zou worden tussen de rijders vóór mij, ontvouwde hij zijn tactiek. Ik ging er van uit dat er in de laatste twee ronden wel wat zou gebeuren, het ging immers om de laatste podiumplek.
Aanvankelijk hadden Christiaan Jorissen en Sheila Verschuur de derde en vierde plek in handen, na wat duw- en trekwerk viel Sheila enkele plaatsen terug. Vervolgens ontspon zich een duel tussen Jorissen en Ronald Morien, die elkaar zo in de weg zaten dat Paul Vahstal in de slotfase kon profiteren. De derde plek was voor hem, hij werd gevolgd door Ronald Morien, Sheila Verschuur, Christiaan Jorissen en Olympisch winnaar Peter Bergervoet.
Het Olympische zilver was wederom voor Wilko Becker, met Dennis de Borst op de derde plaats.
Uitslag race 1: 1. Ronald Morien, 20 ronden in 46:47.247 2. Marcel Duits, op 0.232 3. Pim van Riet, op 0.775 4. Sebastiaan Bleekemolen, op 7.358 5. Sandra van der Sloot, op 7.887 6. Martin de Kleijn, op 11.564 7. Michael Bleekemolen, op 11.854 8. Mickey Bertram, op 16.229 9. Paul Vahstal, op 19.797 10. Melvin de Groot, op 19.811
Olympische klasse: 1. Mickey Bertram 2. Wilko Becker 3. Piet de Gier
Uitslag race 2: 1. Pim van Riet, 12 ronden in 26:00.904 2. Addie van de Ven, op 0.587 3. Paul Vahstal, op 3.056 4. Ronald Morien, op 3.656 5. Sheila Verschuur, op 5.455 6. Christiaan Jorissen, op 7.301 7. Peter Bergervoet, op 15.955 8. Marcel Duits, op 16.887 9. Sandra van der Sloot, op 20.444 10. Jürgen van Hover, op 25.100
Olympische klasse: 1. Peter Bergervoet 2. Wilko Becker 3. Dennis de Borst
Cristiano da Matta die in augustus 2006 tijdens een Champcartest op Elkhart levensbedreigende verwondingen opliep nadat hij met een overstekend hert in botsing was gekomen, maakt mogelijk dit seizoen nog een comeback in de Rolex GrandAm Sportscar series.
Cristiano Da Matta wil zo snel mogelijk weer gaan racen
Da Matta doorstaat eerste test met glans Oud F1- en Champcarcoureur Cristiano da Matta heeft recentelijk zijn eerste test met glans doorstaan. GrandAm teameigenaar Bob Stallings stelde Da Matta recentelijk in de gelegenheid om een GrandAm auto op het Eagles Canyon circuit in Dallas te testen. Teamiegenaar Bob Stallings: Da Matta heeft ons genoeg laten zien om zijn comeback te bevestigen. Da Matta: Het was een verademing, na de test realiseerde ik mij, dat ik het nog steeds kan. Hoewel ik de goedkeuringen en opinies van de beste dokters had, voelde ik me uitstekend in de karting en de videogames. Maar zelf had ik nog steeds dat laatste vraagteken waar ik mij zorgen over maakte. Omdat racen het werk is waarvan ik hou, maakte ik mij na zon lange afwezigheid nog steeds zorgen of ik het nog wel zo goed kon. Voorlopig heeft Da Matta, die belofte ingelost, insiders verwachten dat hij met ex-Champcarcoureur Jimmy Vasser in de GrandAm series gaat uitkomen. Het team van Stallings en Cristiano Da Matta geven a.s. weekend in Homestead een persconferentie.
Het McGregor team van Tim Coronel en Bas Schothorst is als grote winnaar uit de eerste twee races van de Samsung BMW 130i Cup gekomen. Met twee zeges, een tweede en een derde plek scoorden ze bijna maximaal. Jan Lammers en Jan Joris Verheul stelden de overige podiumplaatsen veilig.
Helaas is het startveld dit seizoen flink uitgedund, de klasse telde tijdens de Paasraces maar elf autos. Er zijn circa 20 autos beschikbaar, dat is het probleem niet. De grote uitdaging voor de organisatie van de klasse is het aantrekken van meer deelnemers. Hoe competitief het veld ook is en hoe fel de strijd om de ereplaatsen ook is, een klasse met elf autos heeft geen bestaansrecht.
Tien BMWs werden bemand door rijders die vorig jaar ook al in de Samsung BMW 130i Cup actief waren, Lau Michielse is de enige nieuwkomer in de klasse. Hij werkt bij Sartorius, sponsor van het Certainty Racing Team waarvoor hij (dus) uitkomt.
Over Certainty gesproken: naast Michielse en Dillon Koster bestaat het team uit Rintje Ritsma, die de Paasraces vanwege schaatsverplichtingen moest missen. Daarnaast maakte Willem Cornelissen bekend dat hij graag weer in de Samsung BMW 130i Cup uitkomt. Hopelijk komen er dit seizoen nog enkele rijders bij, want de omvang van het huidige veld is niet leuk voor de deelnemers, het publiek en de sponsors. De kritiek op de omvang van het startveld is terecht; een klasse met elf autos is geen volwaardige raceklasse. Maar alleen met kritiek en met zeuren komen we er niet. De schouders moeten eronder!
Hard gewerkt De organisatie van de Samsung BMW 130i Cup heeft er de afgelopen wintermaanden veel aan gedaan om de aantrekkingskracht van de Cup te vergroten en heeft geluisterd naar kritiek. De auto is verder verbeterd, onder meer door de rubbers in het onderstel door stuggere race-exemplaren te vervangen. Daarnaast werd de klasse op sportief gebied dichtgetimmerd door het verzegelen van de schokdempers en krijgen alle autos videocameras als hulp voor de wedstrijdleiding bij incidenten. Alle rijders krijgen bovendien voor de aanvang van het weekeinde een motormanagementsysteem uitgereikt, dat ze aan het einde van het evenement weer moeten inleveren. Het lijkt er helaas op dat dit te laat komt. De relatief hoge running costs en de negatieve aandacht naar aanleiding van diverse protesten en technische diskwalificaties hebben er mede toe geleid dat teams en rijders voor andere klassen hebben gekozen. De Paasraces waren gezien het beperkte startveld geen reclame voor de Samsung BMW 130i Cup. Maar aan de andere kant liet dit veld wel zien dat de klasse nog altijd potentie heeft. Er werd fair gereden, de strijd om de kopposities was het aanzien meer dan waard en na afloop van de races waren er geen protesten, afgekeurde autos of anderszins bestrafte rijders. Als de Cup dit vol kan houden, gloort er misschien toch nog een klein beetje hoop.
Rondje langs het veld Regerend kampioen Ricardo van der Ende was, ook tot zijn eigen verrassing, tijdens de Paasraces van de partij. Ik werd op vrijdag om half vijf door Ekris Motorsport gebeld of ik wilde rijden, vertelde hij. Het was een eenmalig optreden van Ricardo. Ik wil dit seizoen in het Deense toerwagenkampioenschap uitkomen, ik heb momenteel geen idee of dat doorgaat. In het Deens toerwagenkampioenschap wordt met actuele WTCC-autos gereden, met merken als BMW, Seat en Chevrolet. Voor mij zou dat een prachtige kans zijn om te leren. Vervolgens zou het mooi zijn als dat leerjaar in 2009 zn vruchten zou afwerpen. Ook als het tegenzit en mijn Deense avontuur niet doorgaat, rijd ik hierna niet meer in de Samsung BMW 130i Cup. Duncan Huisman is de titelkandidaat voor Ekris Motorsport.
Bas Schothorst en Tim Coronel zijn weer teamgenoten in het McGregor team, Jan Lammers zet dit jaar vier autos in. Naast de maestro zelf en de prinsen Pieter-Christiaan en Bernhard van Oranje, die vorig jaar al bij Lammers reden, heeft ook Bertus Sanders zich bij Lammers aangesloten.
Er zijn op dit moment drie rijders die uitkomen in de BMW Drivers Trophy: de beide prinsen en Lau Michielse. Deelnemen betekent dus een podiumplek, want de huldiging van de Trophy-rijders is niet geschrapt.
Ron Swart In het rennerskwartier kwamen we Ron Swart tegen, de coureur die vorig jaar tijdens de Finaleraces zwaar crashte en helaas nog lang last had (en heeft) van zijn verwondingen. Ik heb nog steeds last van mijn arm, vertelde hij. Gelukkig gaat het wel een stuk beter en kan ik wel werken en ook racen. Ik rijd dit jaar een vijftal races in de Duitse Langstreckenpokal en de 24 uren van de Nürburgring met een voor enduranceraces omgebouwde BMW 130i van het Certainty Racing Team. Ik rijd samen met Lau Michielse, met Erik Weijers van Circuit Park Zandvoort en met een Duitse teamgenoot. Komende zondag staat een test gepland op de Nürburgring. Ron: De auto is zo goed als klaar. ik heb er enorm veel zin in.
Pole voor Jan Joris Jan Joris Verheul was de snelste in de eerste, op een droge baan verreden kwalificatietraining. Hij bleef Duncan Huisman, Ricardo van der Ende, Bas Schothorst en Tim Coronel voor. De kop van het veld is wel competitief; Coronel kwam slechts 0,3 seconde op Verheul tekort. De tweede training werd op een natte, opdrogende baan afgewerkt. Dat betekende dat de snelste tijden in de slotfase gereden werden. Deze keer was Bas Schothorst de rapste deelnemer, gevolgd door Jan Joris Verheul die welgeteld 0.007 seconde op Bas moest toegeven. Tim Coronel volgde nu als derde, op 0.174 seconde. De startopstelling van de eerste race wordt bepaald door de totaaltijd van de beide trainingen. Jan Joris Verheul reed de snelste totaaltijd, Bas Schothorst mocht naast hem op de eerste startrij vertrekken. Tim Coronel, Duncan Huisman, Ricardo van der Ende en Bertus Sanders volgden.
Mooie race De Samsung BMW 130i Cup opende op paasmaandag het raceprogramma. De klasse ging al om kwart over negen van start op een natte baan. Jan Joris Verheul nam bij de start de kop, voor Bas en Tim. Verheul en Schothorst sloegen in de eerste ronde al een gaatje.
Bas drong flink aan bij de koploper, maar Jan Joris verdedigde zijn eerste plek goed. In de vijfde ronde zag Bas Schothorst eindelijk kans om de kampioen van 2006 te passeren. Bas ging sneller door het Scheivlak, daardoor kon hij mij voorbij, gaf Verheul na de race toe. Ik merkte dat Bas zijn auto beter voor elkaar had, hij kon beter uit de bochten accelereren. Ik had veel last van wielspin. Schothorst gaf de leiding niet meer uit handen en kwam na tien ronden als winnaar over de finish, voor Verheul en Tim Coronel. Dit is een mooi begin, vond Schothorst. In de slotfase werden mijn regenbanden flink heet op de opdrogende baan, de laatste twee ronden waren niet gemakkelijk.
Jan Joris Verheul kon in de slotfase bijna profiteren. In de laatste ronde vond hij de aansluiting bij Schothorst, maar zag geen kans om zijn eerste plek terug te winnen. Ik kwam op een witte lijn langs de baan terecht, daardoor ging ik dwars en was ik de aansluiting weer kwijt. Verheul was goed te spreken over het duel met Bas. We hebben elkaar niet één keer geraakt.
Tim Coronel werd op een flinke afstand derde. Ik wilde geen risicos nemen, ik heb voor de punten gereden, verklaarde hij. Bernhard van Oranje was de snelste deelnemer aan de BMW Drivers Trophy, gevolgd door zijn broer en derde man Lau Michielse.
Dillon Koster eindigde als elfde en laatste. Ik was dit weekeinde te langzaam, ik weet niet waardoor dat komt. Ik denk dat ik motorvermogen tekortkom. Omdat ik toch geen kans maakte op een ereplaats, nam ik de gok om op slicks te starten. No guts, no glory, dacht ik. Als ik niks had geprobeerd, was ik ook achteraan geëindigd.
Testen Na de race mocht de winnaar Bas Schothorst aan het rad van fortuin draaien om te bepalen wie in de tweede race vanaf pole position mocht vertrokken. De rijders die op de posities zes tot en met tien waren geëindigd namen deel aan deze loterij. Het wiel stopte op het cijfer tien. Dat betekende dat debutant Lau Michielse in zijn tweede race ooit vanaf de beste startpositie mocht starten. Voor Schothorst betekende dit dat hij de tweede manche vanaf de tiende plek moest beginnen. We hebben nog niet getest met het rad van fortuin, grapte hij. Daar moet ik binnenkort maar een paar dagen voor uittrekken.
Positieve en negatieve verrassingen Jan Lammers reed een goede race. Vanaf de zevende startplek pakte hij bij de start meteen de vierde positie. De eerste ronden drong hij stevig aan bij derde man Tim Coronel, later moest hij de nummer twee van vorig jaar laten gaan. In het tweede deel van de race zag Bertus Sanders kans om de aansluiting bij zijn teambaas te vinden. Bertus eindigde uiteindelijk als vijfde, vlak achter Jan.
Regerend kampioen Ekris Motorsport had een race om snel te vergeten. Ricardo van der Ende kreeg een drive through penalty omdat het team nog aan zijn auto werkte nadat net een minuut-signaal (nog een minuut voor het begin van de opwarmronde) had geklonken. Duncan Huisman kon het tempo niet volgen door een allesbehalve optimale afstelling en moest later tot overmaat van ramp de pits opzoeken met een lekke band. Hij eindigde uiteindelijk als negende.
Loterij Slicks of regenbanden? Dat was de allesbeheersende vraag voorafgaande aan de tweede race. Vlak voor de wedstrijd werd het circuit geteisterd door een zware sneeuwbui, maar tijdens de start was het droog. Ricardo van der Ende, Duncan Huisman, Bertus Sanders en Jan Joris Verheul dachten dat het droog zou blijven, zij doken tijdens de beide opwarmronden de pits in om slicks te laten monteren. De rest van het veld koos voor regenrubber.
Slicks bleken de verkeerde keuze, want na zeven ronden racen ging het weer hard sneeuwen. Bij de start ontbrak Pieter Christiaan van Oranje. Mijn motor kwam in de eerste race al vermogen tekort, dat probleem is nog niet opgelost, vertelde hij. De race kende een rare start. Normaal begint een wedstrijd met een opwarmronde. Vanwege de lage temperaturen reden alle klassen tijdens de Paasraces twee opwarmrondes.
De tweede race van de Samsung BMW 130i Cup begon echter zonder opwarmronde. De deelnemers reden twee ronden achter de safety car, die meetelden als raceronden. Toen de safety car het veld ruimde, vertrok het veld met de inmiddels traditionele rollende start. Op dat moment ging dus de derde ronde in.
Lammers op kop Jan Lammers, gestart vanaf de zevende startpositie, begon in de praktijk vanaf de derde startplek. Alleen Lau Michielse en Bernhard van Oranje stonden voor hem, de rest ging niet van start of was voor slicks naar de pits gereden. Lammers nam bij de start de kop, gevolgd door Tim Coronel, Bernhard van Oranje en Bas Schothorst.
Tim nam de leiding al snel over, met achter zich zijn teamgenoot Bas. Achter Jan Lammers wist Bernhard van Oranje het tempo goed te volgen. Onder moeilijke omstandigheden hield hij een paar ronden de aansluiting bij de top drie. Tim, Bas en Jan kwamen in deze volgorde over de finish. Toen ik de anderen op slicks zag overstappen, twijfelde ik even over wat de goede beslissing was, aldus Coronel. Het was zo koud en nat, dat slicks mij geen goede oplossing leken. Toen het na een paar ronden ging sneeuwen, heb ik even gejuicht in de auto.
Consolideren De race was verder een kwestie van banden sparen en consolideren, vond Tim. Deze race was een kwestie van naar huis rijden. Ik heb wel eens meer strijd geleverd. Bas Schothorst vond dat de race veel van zijn spanning had verloren toen de vier genoemde toppers voor slicks kozen. Als onze banden heel zouden blijven, dan zouden we volgens mijn verwachting de eerste twee plaatsen opeisen.
Jan Lammers had ook nog even overwogen om op slicks over te schakelen. Hij deed het niet. Ik dacht: wat ik in het begin verlies, maak ik later in de race nooit meer goed. Lammers reed een goede race op het gladde circuit. Ik moet nu nog meer snelheid zien te vinden onder droge omstandigheden, daarnaast mis ik nog wat in de Audi S bocht. Dat is jammer, want de Tarzanbocht en de Audi S zijn de enige bochten om in te halen.
Dillon Koster kampte ook deze race weer met een tekort aan snelheid. Doordat hij deze keer voor regenbanden koos en dus de juiste bandenkeuze maakte, was zijn resultaat een stuk beter. Dillon eindigde als vierde, een resultaat waar hij vooraf zeker voor getekend had.
Helden Hun keuze pakte helemaal verkeerd uit, maar dat nam niet weg dat Duncan, Jan Joris en Ricardo de ware helden van de race waren. Op het spekgladde circuit lieten ze niet alleen fraaie staaltjes voertuigbeheersing zien, ze vochten ook nog gedurende enkele ronden een fraai duel uit.
Het was wel kicken, vond Ricardo van der Ende. Ik heb het stuur een paar keer tegen de aanslag gehad bij het tegensturen, zo dwars ging ik. Ook onder deze omstandigheden is de BMW leuk om mee te rijden. Het publiek vond het ook prachtig, ik kreeg een staande ovatie. Ik had natuurlijk graag een ander resultaat behaald, maar ik heb het wel naar mijn zin gehad.
Uitslag eerste race: 1. Bas Schothorst, 10 ronden in 20:55.787 2. Jan Joris Verheul, op 0.917 3. Tim Coronel, op 8.271 4. Jan Lammers, op 13.513 5. Bertus Sanders, op 13.827 6. Ricardo van der Ende, op 37.561 7. Bernhard van Oranje, op 1:14.954 8. Pieter Christiaan van Oranje, op 1:41.069 9. Duncan Huisman, op 1:44.535 10. Lau Michielse, op 1 ronde 11. Dillon Koster, op 1 ronde
Uitslag tweede race: 1. Tim Coronel, 16 ronden in 37:00.781 2. Bas Schothorst, op 0.723 3. Jan Lammers, op 1.206 4. Dillon Koster, op 56.736 5. Jan Joris Verheul, op 1 ronde 6. Duncan Huisman, op 1 ronde 7. Ricardo van der Ende, op 1 ronde 8. Bernhard van Oranje, op 2 ronden 9. Bertus Sanders, op 2 ronden 10. Lau Michielse, op 4 ronden
Met Jeroen Bleekemolen en Vincent van der Valk op de hoogste trede van het Formule Ford-podium hadden het net zo goed de Paasraces van 1998 kunnen zijn. Alleen waren de weersomstandigheden toen waarschijnlijk beter.
Jeroen Bleekemolen, de kampioen van dat jaar bewees zijn veelzijdigheid en klasse door tot twee keer toe de hoogste trede te mogen beklimmen. In de eerste race vormde alleen Rogier Jongejans een bedreiging, maar zelfs dat was van korte duur. In de Zetec Cup heerste de Masters-winnaar van 1998 en kampioen 1999 Vincent van der Valk terwijl René Kouwenberg, nota bene kampioen in 1990 en 1991, tot twee keer toe de tweede plaats voor zich opeiste.
Ondanks de enkele weken geleden nog verontrustende berichten stonden er toch 17 Formule Fords aan het vertrek. Gezien het vroege tijdstip in het jaar en de korte voorbereidingstijd geen slecht begin. Dat hadden er nog twee meer kunnen zijn maar het Deense tweetal Mikkel Johansen en Claus Froekjaer-Lorendsen koos al op goede vrijdag het hazenpad toen hun tent onder de winterse omstandigheden bezweek.
Een verrassing was de last minute inschrijving van Mike van der Vecht die net op tijd onderdak vond bij het team van Bas Kuppeveld. Verder waren de Duratecs met twaalf autos duidelijk in de meerderheid ten opzichte van de vijf Zetecs. Zoals vooraf al aangekondigd in het veld met Jeroen Bleekemolen, Vincent van der Valk en René Kouwenberg een aantal gastrijders en voormalig kampioenen. Daarmee vormde dit drietal meteen een mooie maatstaf voor de nieuwe aankomende talenten. Na afloop moest worden geconstateerd dat ze de lat iets te hoog legden voor de rest van het veld.
Eerste meters De Formule Ford mocht het spits afbijten tijdens de Paasraces 2008. Hoewel het asfalt nog niet volledig was opgedroogd gingen alle rijders toch op slicks de baan op. Allemaal? Liroy Stuart, Jeroen Mul en Mike van der Vecht mochten de eerste vijf minuten van de kwalificatie in de pits afwachten.
Het drietal was te laat op de verplichte rijdersbriefing verschenen en zij waren de eerste rijders van dit seizoen die met deze nieuwe straf van de wedstrijdleider te maken kregen. Jeroen Bleekemolen maakte zijn reputatie meteen waar door met een tijd van net boven de 1:50 seconden vanaf het eerste moment de pole position te bezetten. Naarmate de kwalificatie vorderde gingen de tijden snel oplaag. Even leek Simon Knap voor een verrassing te zorgen door de eerste plaats over te nemen maar als snel stelde Geva-rijder Bleekemolen weer orde op zaken door in 1:48 seconden naar plek één te sturen. Achter de snelle Bleekemolen wisselden de posities voortdurend. Rogier Jongejans, Liroy Stuart, Anders Krohn en opnieuw Knap terwijl ook Jeroen Mul en Jennifer van der Beek zich regelmatig vooraan lieten zien.
Tegen het eind van de kwalificatie onderstreepte Bleekemolen zijn klasse door met 1:47.673 seconden als enige de 1:48-barrière te doorbreken. Knap bleef steken op 0,6 seconden maar pakte toch een fraaie tweede positie, voor zijn voormalig teamgenoot Jongejans. Een keurige vijfde plaats was er voor Van der Beek die daarmee Stuart maar net voor moest laten gaan. Tegenvallers waren er voor Henk Vuik en Anders Krohn die bleven steken op een 7de en 8ste positie.
Onveilig Nog slechter verging het Michel Florie. De voormalig kampioen kwam niet verder dan een twaalfde plaats en was daarmee nota bene laatste Duratec-rijder. Direct na de kwalificatie beende Florie naar Gert Valkenburg en ruilde zijn Mygale in voor de auto waarmee Francesco Pastorelli vorig jaar de titel binnenhaalde. Er is niets mis met de auto want een paar weken geleden ben ik er nog heel snel mee geweest. We krijgen het nu echter niet op de rit. Ik ben drie keer gespind en voel me niet veilig. Als we meer tijd hadden gehad was het wel gelukt om de juiste afstelling te vinden, maar tijd is nu juist het grote probleem. Volgende week word ik geopereerd en mag dan vijf weken niet rijden. Voor Pinksteren kan ik dus weer niet testen. Gevolg is dat ik daarna pas aan de afstelling kan werken, maar dan hebben we er al vier races opzitten en kan ik de titel wel vergeten.
Gert had de auto van Francesco bij zich en die is goed. Dus was dit voor de korte termijn de enige optie, aldus de normaal gesproken zo snelle Amsterdammer. Ik moet wel achteraan starten, maar ach, dat scheelt maar vijf plaatsen met waar ik nu sta. Ook Vuik was natuurlijk niet blij met zijn tegenvallende kwalificatie maar bleef er nuchter onder. Het was net een loterij. Er waren natte plekken en het ging erom om op het juiste moment hard te gaan, en wij gingen dat dus op het verkeerde moment.
Oude liefde roest niet In de Zetec Cup liet kampioen 1990 en 1991 René Kouwenberg zien nog altijd uitstekend mee te kunnen komen door in de laatste minuten van de kwalificatie kampioen 1999 Vincent van der Valk naar de tweede plek te verwijzen. Het tweetal bewees daarmee het Formule Ford rijden nog niet verleerd te zijn en de draad snel weer op te kunnen pakken. Van der Valk met zijn aanstekelijk enthousiasme. Het is net thuiskomen. Formule Ford rijden verleer je nooit meer. Het had nog wel iets harder gekund maar ik had te weinig benzine bij me en kwam zonder te staan waardoor ik de laatste rondjes net miste. Op een derde positie eindigde debutant Arthur van Uitert.
Uitslag kwalificatie Formule Ford Paasraces, Circuit Park Zandvoort, zaterdag 22 maart 2008 1. Jeroen Bleekemolen, 1:47.673 2. Simon Knap, op 0.677 3. Rogier Jongejans, op 0.879 4. Liroy Stuart, op 1.473 5. Jennifer van der Beek, 1.864 6. Jeroen Mul, op 1.870 7. Henk Vuik, op 1.900 8. Anders Krohn, op 1.954 9. Jan Paul van Dongen, op 1.994 10. Nils Vestergard, op 2.183 11. John Svensson, op 2.929 12. Michel Florie, op 3.214
Zetec Cup 1. René Kouwenberg, 1:52.799 2. Vincent van der Valk, op 0.767 3. Arthur van Uitert, op 2.871 4. Mike van der Vecht, op 4.047 5. Raymond Surink, op 5.362
Droog of nat De Formule Ford rijders kregen voor hun eerste race van het seizoen bijzonder moeilijke omstandigheden voorgeschoteld. Gelukkig geen sneeuw op de baan, maar wel nat bij een doorbrekende zon waardoor er een droge (ideale) lijn leek te ontstaan.
Vanaf pole position waren er geen problemen voor Jeroen Bleekemolen en de Geva-rijder pakte dan ook direct de kop. Dat kon niet gezegd worden van Simon Knap die op de natte lijn met doorspinnende wielen bleef staan en pas als negende zijn weg kon vervolgen.
Beter verging het Rogier Jongejans die als tweede achter Bleekemolen aansloot terwijl Henk Vuik zelfs vanaf de zevende startplaats naar plek drie oprukte.
Direct wegrijden kon Bleekemolen niet terwijl zich om de vierde plaats een mooi groepje vormde met Jennifer van der Beek, Anders Krohn, de teruggevallen Liroy Stuart en daarachter John Svensson, Jeroen Mul, Knap, Jan Paul van Dongen, Nils Vestergaard, de Zetec-leider René Kouwenberg, Vincent van der Valk, Michel Florie, Raymond Surink, de als enige op slicks gestarte Mike van der Vecht en als hekkensluiter Arthur van Uitert.
Terwijl Bleekemolen een gaatje wist te slaan, liep Van der Beek keurig weg bij de erkend snelle Krohn waarbij ook Mul goede zaken deed door Stuart en Svensson te passeren. In de vierde ronde viel het doek voor de eind vorig seizoen zo oppermachtige Krohn toen de Noor met bokkerende wielen in het grind verdween en zijn race daar zag eindigen. Inmiddels waren om plek zeven Svensson, Stuart en Knap in gevecht geraakt.
Toch nog spannend In de zevende ronde had Bleekemolen een gat van bijna drie seconden geslagen naar de volgende Jongejans terwijl Vuik al zeven seconden moest toegeven op de leider. Daarachter nog altijd Van der Beek die de snel oprukkende Svensson in haar nek wist terwijl Knap Mul weer gepasseerd was.
In de Zetec-Cup had Van der Valk poleman Kouwenberg achter zich gelaten. Het was duidelijk dat de baan snel opdroogde want veel rijders begonnen op het rechte stuk de natte delen op te zoeken om de snel warm wordende regenbanden te koelen. Met name Van der Beek had problemen en zag achtereenvolgens Svensson en Knap voorbij komen. Ook leider Bleekemolen kende zijn bandenproblemen en zag Jongejans met rasse schreden naderen. Na een aantal ronden was Florie aan zijn auto gewend, zette de snelste rondetijden van allemaal op de klokken en rukte op naar een negende plek. Om de eerste plaats leek zich toch nog een mooi gevecht te gaan ontwikkelen maar ook Jongejans kreeg problemen met zijn snel slijtende banden en moest na een paar ronden weer meters en uiteindelijk seconden toegeven. Op de finish bedroeg het verschil 2,7 seconden. De op de derde plaats rijdende Vuik zag Svensson snel groter worden in zijn spiegel en in de één na laatste ronde wist de Belg op het rechte stuk Vuik te verschalken. Vuik eindigde daarmee op de vierde plaats, gevolgd door Knap, de sterk teruggekomen Florie, Van der Beek met in haar slipstream de snelste Zetec-rijder Van der Valk die zelfs Stuart en Mul achter zich liet. De tweede plaats in de Zetec Cup werd opgeëist door Kouwenberg, voor Van der Vecht en de gespinde Van Uitert.
Podium Wie dacht dat Bleekemolen op reserve gereden had, had het mis. Dit was echt plankgas en op de limiet. Door de opdrogende baan gingen de banden eraan. Ik had totaal geen grip meer. De auto stond op een bijna volledige droogweer afstelling waardoor de banden snel sleten. Halverwege dacht ik echt dat het gebeurd was en ik het niet zou winnen. Omdat Rogier zijn banden tegen het eind ook snel minder werden kon ik hem voor blijven. Voor de start heb ik nog getwijfeld of ik niet op slicks zou starten. Achteraf was dat ook beter geweest want die zouden sneller zijn geweest. Iedereen stond echter op regenbanden en dan kun je niet gaan gokken en risicos nemen.
Dik tevreden was Jongejans met zijn tweede positie. Ik had weinig wielspin en daardoor een goede start. Jeroen was in het begin gewoon belachelijk snel en trok daardoor een gat. Ik had de opdracht om rustig met de banden te doen. Dat lukte goed want Jeroen had er teveel van gevraagd waardoor ik halverwege opeens veel sneller was en kon inlopen.
Ik pushte echter iets teveel waardoor ook mijn banden eraan gingen en ik niet verder kon inlopen. Ik ben echter super tevreden. Jeroen doet niet mee voor de titel en in de eerste race voor een nieuw team tweede worden geeft gewoon een heel goed gevoel. De onverwachte derde man op het podium was dus Svensson. Een goede race. In de kwalificatie was de set up niet goed en maakte ik in mijn snelste ronde een aantal fouten. Vandaar die tegenvallende elfde plaats. In het begin van de race ben ik heel voorzichtig geweest met mijn banden en dat kwam tegen het eind goed uit. De set up was nu ook goed en vooral in rechte lijn is deze auto erg snel.
Slijtage Net buiten het podium viel Vuik. De start was super, van zeven naar drie. In het begin ging het ook heel goed. Waarschijnlijk door de snel slijtende banden kreeg ik vreselijk veel last van onderstuur en kon ik Svensson met geen mogelijkheid achter me houden. Na een sterk begin waarbij zelfs het podium in beeld kwam moest Van der Beek genoegen nemen met een zevende plek. Ik reed op een 100% regenafstelling. Daardoor ging het in het begin ook super. Maar met zon afstelling slijten de banden op een droge baan extra snel. Tegen het eind was er dan ook geen houden meer aan. Met zijn nieuwe auto reed Florie een solide race. Ik had nog geen meter met deze auto gereden dus om te wennen moest ik in de eerste ronden even voorzichtig aan doen. Daarna moest ik eerst de Zetecs voorbij en in de regen valt dat niet mee. Vorig jaar reed ik niet voor niets in een regenrace met mijn Zetec in de topdrie. Na een paar ronden ging het steeds beter. De snelste ronde zegt denk ik genoeg en wat leuk is, er zit nog veel meer in deze auto. Jammer alleen dat ik straks weer van achter in het veld moet beginnen.
Zetec De eerste overwinning in de Zetec Cup kwam op naam van Van der Valk die zich na zoveel jaren weer uitstekend had vermaakt. Ondanks dat ik op het vochtige deel van de baan stond was de start goed. Een stukje ervaring is dan een voordeel. Ik zat achter René en heb de Duratecs die achter me reden voorbij gelaten. Het was belangrijker om even aan de omstandigheden te wennen en de banden te sparen. Op de snelle stukken was de auto echt heel goed, precies zoals we hem afgesteld hadden. In de Tarzanbocht kon ik René buitenom voorbij, dat was mooi. Daarna heb ik flink gepusht en kon bij René weglopen. Halverwege heb ik nog zitten twijfelen, consolideren en op plek één uitrijden of de Duratecs voor me aanvallen. De auto bleef ook in de laatste ronden goed en dus ben ik gaan aanvallen en kon er een paar voorbij. In de laatste ronde zat ik vlak achter Jennifer maar ze gooide het gat dicht waardoor ik er niet meer langs kon. Het verschil in pks tussen de Duratec en de Zetec was bij het accelereren toen wel zichtbaar. Een andere oud-kampioen eindigde als tweede. Kouwenberg. Ik heb lekker gereden maar had last van overstuur. Ik kon Vincent niet achter me houden. Ik heb zoveel mogelijk geprobeerd de banden te koelen. Met dit resultaat ben ik tevreden.
Ik wil hierbij wel even Jan Steenhart, de Formule Ford Club en Race2Win van Jan Paul van Dongen hartelijk bedanken. Zij hebben dit voor mij mogelijk gemaakt. Van der Vecht legde beslag op de laatste podiumpositie en zijn gok om op slicks te starten eindigde dus niet in tranen.
In de laatste ronde kon ik Van Uitert voorbij. In december heb ik een keer getest en toen was het net zo koud als nu. Mijn doel voor dit seizoen is meedraaien in de top van de Zetec, een keer winnen en dan volgend jaar naar de Duratec. Meteen een podium is natuurlijk leuk.
Herhaling De tweede race was de baan na één van de veelvuldige sneeuwbuien bij de start helemaal nat. Surink moest dit keer verstek laten gaan. Zijn motor was in de laatste ronde van race één geploft en helaas ontbrak de tijd om deze voor race twee te repareren.
Ook dit keer een perfecte start voor Bleekemolen, gevolgd door een vanaf de vierde plaats sterk gestarte Stuart en de bij zijn tweede poging vanaf plek twee beter wegkomende Knap.
Jongejans volgde op vier, op de hielen gezeten door de op revanche beluste Krohn. In de eerste ronde was het al over voor de op dat moment op een nette vijfde plaats rijdende Van Dongen. De Zandvoorter spinde in de Audi S waarbij zijn Van Diemen afsloeg. Voor Vuik was het na één ronde over. Met een kapot achterwiel moest de nummer vier van race één zijn auto in het gras parkeren. Waar Bleekemolen in race één nog enige bedreiging te duchten had, reed de Geva-rijder nu met voor het oog speels gemak weg bij de concurrentie, bouwde een voorsprong op van rond de zeven seconden om deze tot de finish te consolideren.
Achter de leider was het een stuk spannender. Achter Stuart ontspon zich een mooi gevecht tussen Knap, Jongejans en Krohn waarbij de laatste al snel de vierde plek voor zich opeiste. Met een uitstekende start had Van der Valk ten koste van Kouwenberg de eerste plaats in de Zetec Cup overgenomen en lag op een fraaie 9de plaats algemeen. In de vijfde ronde sloten Knap en Krohn aan bij Stuart en kwam het tot een mooi gevecht om plek twee. Daarachter hadden Jongejans en Svensson het met elkaar aan de stok, gevolgd door Mul, een vastzittende Van der Beek, Van der Valk terwijl Florie grote problemen had en bleef steken op plaats tien.
Raak In de zesde ronde ging het bij het aanremmen van de Audi S bijna mis. Knap remde laat en zette zijn auto in een snelle beweging naast Stuart. Die week echter nog iets uit waarna Knap met zijn voorwiel het achterwiel van Stuart raakte.
Even kwam de Mygale van Knap los van de grond, maar de KTG-rijder kon zijn weg als tweede vervolgen. Vervolgens was het ook Krohn die Stuart passeerde en zo de derde plaats in handen kreeg. Daarmee was het ook gebeurd met de spanning in de wedstrijd. Bleekemolen had een gat van ruim negen seconden op Knap die op zijn beurt niet bedreigd kon worden door Krohn.
Stuart volgde op een kleine drie seconden terwijl Svensson nu niet de snelheid uit race één kon ontwikkelen en op vijf rondreed. Jongejans had het moeilijk en was verder teruggevallen tot achter Mul. Intussen had Van der Valk het uitstekend naar zijn zin want de Zetec-winnaar van race één was Van der Beek gepasseerd en reed onbedreigd naar zijn tweede dagzege. Op een respectabele afstand volgde opnieuw Kouwenberg terwijl de derde Zetec-plaats dit keer in handen viel van een nu wel foutloos rondgaande Van Uitert.
FOTO's: SRT Corvette C6.R in actie op Nogaro tijdens FFSA GT
NOGARO - Wat voor SRT een goed weekend beloofde te worden met de pole van Bruno Hernandez, verliep minder goed dan verwacht. In de eerste race moesten ze de duimen leggen voor de Saleens. Winnaars van de wedstrijd waren Patrick Bornhauser en Christophe Bouchut met de Larbre Saleen. Bouchut was in Monza actief voor SRT op de Corvette C6.R, waar hij twee keer de snelste tijd liet noteren. In de tweede race zat de Corvette van SRT opnieuw in de voorste gelederen, maar kwam niet verder dan de achttiende plek. Hernandez/Ayari moesten een tik incasseren en eindigden in de grindbak.
Nadat het snelle raceduo de allereerste race van de Toerwagen Diesel Cup al wist te winnen, hebben Marc Koster en Bertus Sanders ook in de tweede race de overwinning naar zich toegetrokken. Tijdens de Kinzo Paasraces op Circuit Park Zandvoort werd de sterke competitie in het eerste weekend van de Toerwagen Diesel Cup onderstreept, daar de podiumplaatsen door drie verschillende automerken werden ingenomen. Naast equipe Koster/Sanders, uitkomend met een BMW 120d, namen Quint Engel en Dennis de Groot met een Seat Ibiza Cupra de tweede plaats in. De laatste trede op het podium werd toegeëigend door Volkswagen-rijders Ronald Morien en Ferry Duivenvoorde.
De sneeuwbuien die aan de start vooraf gingen, zorgen ervoor dat de race wederom wordt aangevangen op een uitdagende piste. De Seats van de equipes Frankenhout/Rosier en Engel/de Groot, afkomstig vanaf een vierde en zevende plaats, komen zeer goed van hun startplaats en verstoten de BMW van Bertus Sanders en Marc Koster van de eerste plaats.
Sanders moet alle zeilen bijstellen om de eerste positie te heroveren, maar naarmate het asfalt droger wordt, kruipt de Emmenaar steeds dichter naar de achterbumper van de Engel/de Groot Seat. De voorwiel aangedreven auto heeft namelijk onder natte omstandigheden meer grip als de achterwiel aangedreven BMW. Uiteindelijk duurt het zestien ronden voordat Sanders de leiding herpakt, om een ronde later samen met de Seat de pitstraat in te duiken. Bertus Sanders geeft het stuur uit handen aan teamgenoot Marc Koster, die de leiding tot de finish behoudt. De tweede plek valt ten prooi aan Quint Engel en Dennis de Groot. Na een constant gereden race wordt de derde positie door Ronald Morien en Ferry Duivenvoorde zeker gesteld.
Naarmate de baan opdroogde, werd het voordeel van de Seat in de Arie Luyendijk-bocht steeds kleiner, vertelde Bertus Sanders. Vlak voor de pitstop kon ik er dus in de Tarzanbocht voorbij en kon Marc de wedstrijd vanuit leidende positie uitrijden. Marc Koster vult aan: De eerste klap is een daalder waard. We hebben het maximaal aantal punten behaald in een klasse waar de onderlinge verschillen klein zijn. Het is erg leuk om te zien dat de autos allemaal hun eigen sterke eigenschappen hebben, zo waren de Seats ongelooflijk snel weg bij de start.
De derde plaats kan door Ronald Morien en Ferry Duivenvoorde als een persoonlijke overwinning worden gezien. Het duo houdt het hoofd koel en stelt met de Volkswagen Golf de derde plaats zeker. De Golf is waarschijnlijk de moeilijkste auto om het podium mee te halen, verklaart Duivenvoorde. Onze auto is nog het meest standaard ten opzichte van de overige merken. We kunnen prima meekomen, maar er is absoluut meer uit de auto te halen. Het is overigens heel interessant om te zien dat je in deze klasse met iedere auto het podium kan bereiken!
Nieuwe race, zelfde slachtoffers
Net als de eerste editie van de Toerwagen Diesel Cup afgelopen zaterdag, wordt ook op tweede paasmaandag de BMW 120d van Cor Euser en Peter van der Kolk door pech gehinderd. Gebeurde het eerder nog in de slotfase van de wedstrijd, nu slaat na reeds drie ronden het noodlot toe. Een ander déjà vu wordt door de equipe Frankenhout en Rosier opgeroepen, die ook weer met een langzaam tempo over het circuit rijdt. Hiermee verliest het duo veel tijd, maar weet de auto toch als zesde te klasseren.
Tijdens de verplichte pitstops houdt nagenoeg iedereen zich aan de voorgeschreven lengte van twee minuten. Helaas heeft de equipe Vos/Verschuur niet geleerd van hun eerder gemaakte fout, want net als op zaterdag maakt het team de pitstop te vluchtig, waardoor zij twee minuten straftijd bij hun eindresultaat krijgen opgeteld. De equipe Braams-van den Berg/Broer begaat dezelfde fout.
De volgende wedstrijden in de Toerwagen Diesel Cup worden verreden tijdens de Profile Tyrecenter Pinksterraces op 10 en 12 mei 2008 te Circuit Park Zandvoort.
Uitslag Toerwagen Diesel Cup Race 2: 1. Equipe Koster/Sanders, BMW 120d, 22 ronden in 50 min 20,890 (112,918 km/u); 2. Equipe Engel/de Groot, Seat Ibiza Cupra, op 0,804 seconden 3. Equipe Morien/Duivenvoorde, VW Golf, op 19,064 seconden.
Stand na twee races 1. Eq. Koster/Sanders 43 punten 2. Eq. Zwart/Uljee 28 punten 3. Eq. Engel/de Groot 26 punten
