hoi hoi trouwe lezers/lezeressen Ondertussen ben ik al een dikke maand hier (5 weekjes zeker? tijd vliegt ) en kunnen we efkes een balanske opmaken. Eerste weken: * heel veel nieuws dat op je afkomt (heel tof, soms heel stressy en adembenemend (letterlijk dan)) * wenen (geef ik eerlijk toe, als er hier ietske tegenslaagt komt da 3 keer zo hard aan, combineer vele tegenslagen en dus ja.... ) * veel ontdekken (gaande van lessen tot lokalen tot winkels tot ....) * fwiendjes maken! * feestjes! (pubnights enzo ) * reizen * geld uitgeven (zwitserland is kei duur) wat betreft mijn mening over zwitserland: tis hier super mooi, altijd mooi weer (soms koud ma weinig regen!), zwitsers zijn vriendelijk (hangt er vanaf, ni iedereen) extreem punctueel, het is hier kei proper maar ook super duur. Bon tot zover de balans. Deze week was weer een week volgepropt met lessen en werken enzovoort. 't overgrote deel van mijn lessen is heel boeiend, maar niet al te simpel dus arbeite ! Deze donderdag was 't wel hilarisch in genetica. We kregen een stamboom en moesten zo bepalen of 't dominant was of niet enz. Nu er was een foutje ('t volgde niet de regels van Mendel) en de professor vroeg wat een mogelijke verklaring was en hij vroeg 't specifiek aan meisjes. Bon, hij kijkt naar mij en zegt: "à ton sourire je vois que tu sais la réponse" ikke: "moi?" (geit dat ik ben ) hij: "oui" ikke: "oui, ce n'est pas le vrai papa" (zaal gaat strijk, aangezien wss niemand aan dat antwoord dacht buiten de meisjes ) ma 't antwoord was dus juist: for the record in 10% van de gevallen is de zogenaamde echte papa niet de echte papa ! la petite belge heeft dus ondertusse naam en faam gemaakt in genetica moraal van 't verhaal: tis dus niet omdat je geen knijt van de les verstaat dat je geen intelligente antwoorden kan geven
iep! God, dit was een ware off day, jeezes, duidelijk met 't verkeerde been uit bed gestapt! 't begon smorges, de metro besloot op te houden met rijden, dus ja al met kei veel vertraging, super volgepropt stonden we 10 minuten te wachten aan UNIL-Dorigny, wat op den duur echt quasi claustrophobisch werd, en super warm omdat we zo dicht tegen elkaar stonden. Er kwam geen schot in dus besloot ik te voet naar de univ te gaan (deze morgen was de Carrie Bradshaw in mij naar boven gekomen en had ik mijn hoogste hakken aangedaan, spijt dat ik daar nu van had!!!), een wandeling van ongeveer 20 minuten (vollenbak afzien! ). Tijdens de wandeling begon 't natuurlijk ook wat te regenen, en passeerde de gereincarneerde metro tweemaal vlak voor mijn neus.... Bon, 't eerste deel van de les heb ik natuurlijk moeten missen, maar bon, das nu ni 't einde van de wereld.
De dag gaat door, eindelijk een handtekening bemachtigd van de coordinator! (dit is zowat 't enige lichtpuntje van vandaag ), snamiddags werken aan mijn project. Moet ik van Ali, mijn assistent, met Labview leren werken, ok geen probleem, bibi begint ijverig tutorials te volgen enz. Komt die pipo 2 u later af met 't geweldige nieuws dat je 't ook in Matlab kan doen, dus moet ik met Matlab leren werken. Bon na 4 u achter een computerscherm te zitten lezen, frullen enzovoort kon ik eindelijk naar huis, de pijnlijke schoentjes uitdoen...
Op weg naar huis moest de metro natuurlijk nog even moeilijk doen en mijn winkelzakje natuurlijk scheuren . Bon ik ben benieuwd wat de rest van de avond nog brengt (ik moet mijn was nog doen, ai ai ai ), veel studiegenot waarschijnlijk!