piep! Vandaag was 't weer tijd voor een "reisje". Vroeg opstaan (7 u for crying out loud, op een zaterdag!) om op tijd aan 't station te staan. Vandaaruit vertrokken we met een 50tal erasmussers richting de chocoladefrabriek Nestlé (Eline en ik waren natuurlijk dolenthousiast => chocolade!!!). 't bezoek bestond uit een filmpje uit de jaren stillekes, zwart/wit, kei oude muziek, hilarisch acteerprestaties maar bon, we kwamen in de stemming. Achteraf kregen we uitleg over hoe de chocolade gemaakt wordt enz, machines bekijken en dan natuurlijk (voor ons 't belangrijkste onderdeel) het proeven ! We aten onze buikjes rond (tot we echt wel vol zaten en quasi mottig waren van 't teveel proeven), maar 't was zo lekker: je hebt witte, melk en pure, maar dan met nootjes, verschillende vormen, "air" (met gaatjes erin), met honing, caramel, enz... super super super (ik krijg al terug zin in chocolade nu ik er aan terug denk ).
Achteraf wandelden we voor een goed uur naar een dorpje vanwaaruit we de trein zouden nemen voor 't bezoek van een "désalpe". De wandeling was kei tof, twas wel koud maar zo mooi! Bergen met sneeuw, gekleurde herfstbladeren, hier een daar een stroompje, een eenzame Bella met een bel, een pittoresk huisje, goh 't drong nu pas echt door dat ik in Zwitserland zit!! (Eline en ik hebben al besloten dat we, als haar bergbottinnen gearriveerd zijn, de bergen ingaan trekken voor wat wandelingen)
Vervolgens met een "bergtreintje" naar een dorpje voor de "désalpe". Dit is dus een traditie, de verschillende boeren komen met hun koetjes (mooi opgedost met bloempjes en mega bellen) door de straten lopen. De mensen zijn in traditionele klederdracht en ja 't geluid van de bellen (echt oorverdovend => het zijn echt mega bellen zie fotos!) is wel iets heel speciaals. 't was aan 't regenen, maar 't was wel leuk om eens meegemaakt hebben, dit is echt "la suisse profonde", er waren ook vele kraampjes met jenever, kaas enzo van die dingen, en ja echt heel 't dorp was bijeengekomen om nu te feesten, echt fijn fijn ).
Bon tot zover, kga eens mijn boekjes open doen peins ik
19.30 u, Aurélie komt na haar les genetica (die vandaag compleet chinees was, kleine overwinning is dat we ontcijferd hebben wat "lialix" is => lié a l'X, daarentegen wat "pédigré" is, is nog steeds een raadsel, momenteel gaan we voor hondenvoer ) redelijk moe aan op haar kot en begint met de potten en pannen te zwieren om (voor de eerste keer) haar eten te maken.
(for the record, ik kan wel iets van koken, maar ik heb nog nooit op kot noch hier noch in leuven gekookt)
Spannend! Bon 't begon al goed, we waren 5 minuten verder en de spaghetti kookte over ma bon, koken is zoals met alles: vallen en opstaan (hier dus: vuilmaken en kuisen) de spaghetti was te snel klaar (de saus: bestaande uit wat reepjes hesp, een hele ajuin (zeer grote vergissing van mezelf ) en witte saus was belange nog niet klaar) maar bon, terwijl ik dit te schrijven, is 't toch wel redelijk lekker. Wat hebben we geleerd: 1) eerst groentjes snijden/ saus voorbereiden 2) de spaghetti in 't oog houden, damage controll 3) een hele ajuin is veel te veel Ma bon, tot zover la cuisine Aurélie, ik ga nu beginnen met de opkuis en dan arbeiten (morgen presentatie in 't frans STRESSSSS!!!!) xxx
Hoi hoi, Vanaf nu is 't dus wat serieuzer, veel werken, les enz. Maandagmorgen had ik cardiovasculair, wat (die les toch alleszins) poepsimpel was, de wet van Poiseuille gezien, dan hoe je dus stromingsprofiel berekent, relatie spanning-snelheid, relatie spanning-debiet enz (allemaal herhaling eigenlijk van transportverschijnselen). Mijn hart sloeg wel even een slag over wanneer ik een tekening zag staan die verdacht veel leek op een examenvraag van Fransaer (maar bon, ook dat hebben we overleefd dus we kunnen nu alles aan ) Daarna nog wat zaken gaan regelen (oa de post, mijn beurs gaan afhalen, money money money! ) en dan snel 1 van de 2 computerlokalen gezocht om nog wat te werken in solidworks (lees: knoeien).
In de namiddag had ik dan terug mijn projectje dat toch wel wat in een stroomversnelling is geraakt...Eerst heb ik een kwartier met een bedrijf gebeld (transmetra) om een loadcell te bestellen/ info te krijgen, hilarisch want die mensen kunnen quasi alleen duits en ik kan geen duits, maar bon uiteindelijk zijn we er toch uitgeraakt...door frans te klappen (wat ik daarna moest vertalen voor mijn assistent want die kan geen frans, ik speel hier meer vertaler-tolk dan wat anders) Daarna heb ik mijn tekeningen (als dat die naam al waard is) in solidworks laten zien, nog verder wat schetsjes gemaakt en artikels gelezen. En ineens zegt Ali (mijn begeleider, assistent dus) van ja over 10 minuten bespreken we u design, probeer zo gedetailleerd mogelijk te zijn (zoveel mogelijk dimensies) enzovoort. Ali moet gemerkt/gezien hebben dat ik een hartaanval kreeg en voegde er nog aan toe, schetjes zijn ook goed, doe je best. Bon ikke dus naar best vermogen schetsjes maken (ik was echt alles gewoon uit mijn duim aant zuigen) en achteraf bleek 't nog redelijk goed te zijn !
Vandaag werd ik voor de microCT gezet (die mensen die zijn hier soms wel freaky, alé zo van ja, scan die scaffold maar, speel maar wat met de settings, doe maar =>ok dan?!?!) en heb ik dus zelf wat gespeeld met de microCT, eerst dat ding opgezet (aurélie was zo briljant om niet de software op te starten waarmee je natuurlijk dat ding bestuurt! fijn dat ali begripvol dat nog eens zei ) ma bon, ik ben er toch ingeslaagd om dat ding te scannen (ok 't contrast was nog ni optimaal maar dat kan ook niet bij een eerste scan) (stiekem was ik al dolgelukkig dat ik die scaffold al gewoon zag verschijnen op 't scherm !) Ik had de beelden ook al gereconstrueerd (een CT scan neemt een scan en roteert dan een beetje, zo doet ie 180°, door dan die beelden samen te voegen krijg je een 3D beeld), maar heb nog geen tijd gehad om ze te bestuderen. Maar als ik er eentje heb zal ik 't wel eens posten (dan weten jullie ineens hoe dat beest waarover ik 't altijd heb eruit ziet ) Daarna zijn we naar de werkplaats te gaan (nog een geweldige ervaring) om dus te horen wat zij vinden van de plannen. Enorm frustrerend aangezien ik 1) die plannen niet al te goed kan lezen 2) de franse begrippen van die mechanische spullen niet ken (behalve ondertussen "ressorts") dus ikke maar braaf knikken naar Mr. Jeaneret terwijl er *what the f***?* door mijn hoofd ging.... Maar bon, ondertussen heb ik al 2 onderdelen getekend, assemblage, 2D (de dimensies zijn nog niet optimaal) maar de vorm trekt er al ongeveer op !
Gisteren had ik Advanced Signal Processing, de Prof legt alles duidelijk uit (lees: jongleert met formules en theorema's alsof 't niets is), we hebben de onzekerheidsrelatie van Heisenberg bewezen (wat dit te doen heeft met signaalverwerking valt buiten 't bestek van deze blog ) en achteraf oefeningen (die assistente was hilarisch, je moet oefeningen voorbereiden en die aan 't bord uitleggen (staat op de helft van de punten) en dan staat er dus iemand met knikkende knietjes zijn (extreem lang) bewijs uit te leggen en zegt zij doodserieus: "you just dropped an atomic bomb on a mouse" !) Ik heb nog nix moeten uitleggen, maar de volgende oefeningen zijn nog moeilijker, dat gaat mij weer heel wat uuuuuuuuuuren kosten om die op te lossen! En dan in de namiddag celbio wat eerder relax is (toen de prof begon uit te leggen wat 't verschil is tussen covalente en ionische binding moest ik toch ff inwendig lachen ) Bon sfs ist pubnight, komt goed uit ff wat ontspannen want anders word ik hier elemaal onnozel!
kusjes!
ja sry deze moesten erbij: hier ben ik ff te trots op, my little babies
piep!
! We aten onze buikjes rond (tot we echt wel vol zaten en quasi mottig waren van 't teveel proeven), maar 't was zo lekker: je hebt witte, melk en pure, maar dan met nootjes, verschillende vormen, "air" (met gaatjes erin), met honing, caramel, enz... super super super (ik krijg al terug zin in chocolade nu ik er aan terug denk 
).
).
)
)
