Een van de opdrachten van dit weekend was vragen aan vrienden en familie in welke job ze mij zien... Dus bij deze: in welke job zie jij mij werken? Antwoord via het gastenboek aub!
Ondertussen ben ik toch ook de opties inspecteur bij de politie en sales manager aan het onderzoeken. Het hoeft dus geen vrachtwagenchauffeur te worden! Gelukkig!
Ben deze week een oriëntatiecursus aan het volgen bij de VDAB: erg interessant...
Maandag hadden we een eerste sessie over onze vaardigheden en werkpunten én over wat we wel en niet graag willen doen. Ik heb toch een paar nieuwe dingen ontdekt. Vooral dat 'vrijheid' bij mij erg belangrijk is in een job.
Woensdag had ik en gesprek van anderhalf uur (best wel lang) gehad met de begeleidster. We begonnen bij het overlopen van het spinnenweb dat we maandag ingevuld hebben. Je moest dan een score van 0 tot 10 toekennen aan je financiële situatie, je vrije tijd, je familie/gezinssituatie, je sociale leven, je motivatie naar werk en je persoonlijke ontwikkeling. Het overlopen van die puntjes bracht toch wel enige verandering in mezelf teweeg.
Vandaag hebben we veel testen gedaan: eerst een sectortest, waarbij je aan de hand van je interesses kon zien welke 3 sectoren het beste bij je passen. Bij mij is dat dus op de eerste plaats en met het dubbele aan punten voorsprong: de kunstsector, daarna de communicatiesector en dan de ambachtelijke beroepen. Dat was nu niet direct zo een verrassing. Dan kwam de test waarbij je aan de hand van je interesses en binnen je opleidingsniveau kon zoeken naar beroepen: acteur, grimeur, auteur, rekwisiteur, producer... Daarna kwam de test waarbij je aan de hand van je interesses en binnen je werkervaring kon zoeken naar beroepen: acteur, grimeur, auteur, rekwisiteur, producer... Vervolgens kwam de test waarbij je aan de hand van je kennis en vaardigheden kon zoeken naar beroepen: vanalles in de administratieve sector...
Dus uiteindelijk had ik 13 beroepen afgeprint waar ik wel in geïnteresseerd was, maar helaas is er geen werk en dus ook geen geld te verdienen in de kunstsector...
Er blijft maar 1 optie over: vrachtwagenchauffeur... Ik heb mezelf in mijn spinnenweb bij persoonlijke ontwikkeling een 4 gegeven, als ik effectief vrachtwagenchauffeur word zal dat wel snel naar een 1 afzakken...
Soms zijn er van die dingen waar je eerst even op moet teren voor je ze echt begrijpt. Ik denk dat ik nu weer zo een punt bereikt hebt.... Maar laat ik bij het begin beginnen:
Heb gigantisch veel geld uitgegeven deze week, maar ben er wel blij mee: *Ik heb prachtige assepoesterachtige schoenen gekocht... Very sexy! *Ik heb gisterenavond een BBQ gegeven. Het was keigezellig, met allemaal paardenmadammen en een stukje Argentijnse steak. Echt tasty! Het jammere was wel dat geen één van mijn Parelli-vriendinnen erbij waren... en dit omwille van belachelijke excuses zoals 'moeten werken' of 'familie'. Er is er maar één met een goede reden: 'de liefde'! Daar kan ik nu nog inkomen se... Maar het was wel héél erg lang geleden dat ik nog met mensen heb gebabbeld die geen right brain gedrag kunnen herkennen... How interesting!
Vandaag nog op de rommelmarkt gestaan, waar niemand geïnteresseerd bleek te zijn in goed onderhouden merkkledij... Jammer hoor!
Heb deze week maar één keer gereden... of gespeeld. En ook al heb ik vorige week van enkele prestatiegerichte Parellipersonen nogal wat strong opinions mogen ontvangen... Ik heb echt het gevoel dat ik op de goede weg ben. Ik doe wat ik kan en ik voel me er goed bij... The best me that I can be!
Uiteindelijk draait het niet over levels, videotapes, savvys, een leuke uitleg of hoe fantastisch gemotiveerd en positief je wel bent. Het gaat maar over één ding....
THE RELATIONSHIP.
Vraag maar aan Moentje hoe het zit met mijn savvy...
Ben gisteren met een Argentijn en een Urugayaan naar een bepaald café geweest in Brasschaat. Het was keigezellig, vooral omdat ik ook ineens aandacht kreeg van een uitzonderlijk welgebouwd Belgisch exemplaar. Die had een hele kliek vrienden bij waaronder een pittig blondje en een ietwat verlepte zwartharige, die zaten aan de andere kant van ons tafeltje wat met ons mee te lachen (dacht ik eerst). Ik was me goed aan het amuseren, tot iemand (ik denk dat het iets Zuid-Amerikaans was) mijn speld uit mijn haar trok. Ik had een paar uur daarvoor gedoucht, en mijn haar was nog steeds wat nat, dus dat was geen probleem. Maar een half uurtje later begon het dus op te drogen en nogal statisch te worden en vooral nogal vervelend. Aangezien ik het niet gewend ben met los haar rond te lopen doe ik niet anders dan er "L'orealsgewijs" door te kammen met mijn vingers, wat misschien inderdaad nogal een hautaine indruk nalaat. Zou kunnen, ik heb mezelf niet bezig gezien. Dus ik kreeg nogal veel reacties op mijn gekam, waardoor ik besloot dat het beter was om mijn haar toch maar in een wrong te draaien en vast te spelden. Ik vroeg het eerst aan mijn Zuid-Amerikaanse vrienden.. niet voor rede vatbaar. Daarna aan de knappe Belg... kon het niet voor mekaar krijgen. Daarna kwam dat blondje helpen... en die keilde mijn speld loeihard door de voordeur naar buiten!
Ik was verbijsterd.. niet geschokt, niet verdrietig of kwaad.... gewoon met stomheid geslagen. Ik kom dit soort gedrag weinig tegen en ik dacht: HOW INTERESTING!
Om de agressiviteit van haar handeling te verzwakken riep ze nog: BE FREE! (???????WTF???????)
Ik vroeg me echt af hoe het komt dat iemand, die me eerst echt heel tof overkwam, op zo een manier reageert... en ik kan me vandaag maar 1 ding bedenken: jaloezie. Eigenlijk had ze me de haren uit mijn arme kopje willen trekken, maar ze heeft haar wrok dan maar op mijn onschuldige speld gericht... Alsof dat mijn succes zou voorstellen!
Thank you God, because you blessed me with Parelli! Een paar jaar geleden zou ik hier nog enigszins emotioneel van onder de indruk zijn geweest, maar nu ben ik savvy genoeg om niet alleen te weten dat dit een RB reactie was van een niet zo savvy persoon, maar ik heb dit ook op geen enkel moment persoonlijk genomen.
Ben wel blij dat ik een haarspeld had, en geen autosleutel of zoiets... Dat is wel shit als je daarachter moet gaan zoeken in een vol café!
Wat een weer, wat een weer... Ideaal om wat bij te schrijven..
Gisteren naar de playday onder de cherry trees geweest. Het was wel gezellig om weer wat savvy mensen bezig te zien. Iedereen is toch wel goed bezig.
Ik ben ook weer aan het dromen over een eigen paard. Maar ik denk dat het nog wel een jaartje zal duren voor alles weer financieel haalbaar wordt. Vooral omdat ik met een jong, fris, gezond en niet-zadelmak gemaakt paard wil beginnen. Mijn volgende paard wordt echt 100% savvy: geen bagage, geen verdriet... A good start is everything! Ik heb nog wel een jaartje om het te overdenken..
Volgende week heb ik oriëntatiecursus bij de VDAB, ben benieuwd wat daar gaat uitkomen...
Ga straks naar de dorpsdag, in de stromende regen, maar het kan me niet deren want over 39 dagen ben ik weg!
Philippe Lejeune heeft gewonnen, Jos Lansink is na een barage toch nog 3de geworden. Het was wel spannend, maar ik heb minder kunnen zien dan andere jaren want we zaten aan de ingang van de piste en hadden slechts zicht op de helft van het parcours.
Daarna nog de showproef gezien... was wel show om te zien..
Ik ga vanmiddag naar het Belgisch Kampioenschap Jumping Senioren kijken...
Verslag volgt nog!
Ben gisteren ook geweest, maar heb alleen de prijsuitreiking van de krachtproef gezien.. het is dan toch iemand gelukt om die fameuze 2,20 te overtreffen: 2,25... Chique he!
Mijn jobke ligt me wel: ik kan mijn uren en mijn werk plannen zoals ik zelf wil en ik denk dat ze wel content over me zijn. Ik geniet er ook wel van om bezig te zijn, en ik geniet er vooral van om geen baas in mijne nek te hebben.. zalig!
Terwijl ik in de oude, doch zeer vlotte Mazda 626 van mijn ouders over het Vlaamse wegdek cruise komen er toch wel interessante gedachten in mij op.... Ik wil ze dan ook graag met mijn bloglezers delen (hoeveel heb ik er trouwens nog over sinds ik maanden geleden nog eens iets te melden had? )
*Mensen kiezen voor situaties waar ze niets aan kunnen doen, om te kunnen zeggen dat ze er niets aan kunnen doen.
*Als je ervan uitgaat dat het leven zinloos is, is het enige doel ervan het zo aangenaam mogelijk te maken.
*Persoonlijke ruimte is niet alleen een fysiek waarneembaar gegeven, maar ook een emotionele en mentale grens.
*Controle is een zwaar subjectief gegeven.
*Zou het niet zalig zijn nooit iemand nodig te hebben?
Ik heb vandaag mijn eerste dag gewerkt. Ben druk bezig geweest en tegen het einde begon het dan ook nog eens keihard te gieten en ik had natuurlijk alleen maar een truike aan ...
Dus toen ik daarstraks om 6 uur thuiskwam heb ik eerst nog een warm doucheke gepakt, eten gekookt en dan mijn verslagen getikt.
Ik ben wel blij.. met een beetje geluk kan ik straks weer 2000 dollar extra meepakken naar Florida. Daar kan een mens al eens mee naar Sea World he ;-)
Ik heb de vorige twee weken veel tijd doorgebracht bij de paardjes, omdat de eigenaresse van de wei in Frankrijk zat. Gisterennacht is ze teruggekomen, dus ik heb nu wat tijd om te chillen...
Het is een bewogen weekje geweest: Vorig weekend zijn we met alle Parelli-verslaafden naar Birmingham geweest, en het was écht de moeite! Ik heb weer veel inspiratie opgedaan én bovendien heb ik de nieuwe Parelli Patterns gekocht. Ik ben dan ook meteen begonnen en het is net wat ik nodig had: structuur! Gisteren ben ik nog naar de demo van Martin Wimmer geweest.. Weer veel bijgeleerd.
En om helemaal te verglijden in de absolute leegte: de website van Paris Hilton!
www.parishilton.com!
Geniet van haar nieuwste creatie... het is te zeggen: de creatie van haar commerciële managers, songwriters, musicians en studiotechnauten... STARS ARE BLIND De vlag dekt in dit geval de lading volledig!
Nu ik alles zo hier op mijn blog nog eens doorlees, is het plots voor mij zo duidelijk dat mijn niveau schandalig aan het degraderen is. How interesting!
Steeds troostte ze, steeds heeft zij als ik sliep
mij met haar liefelijke komst bezield,
de aanbedene; thans kwam ze en heeft vernield
de laatste steun die mijn verlies zich schiep.
Zij was, toen k haar ontwaren ging, in diep
met schrik vermengd verdriet terneergeknield;
ik hoorde dat zij mij geloof voorhield
maar zonder dat het hoop of vreugde opriep:
Herinnert ge u dien laatsten avond niet
sprak ze toen ik uw tranen heb ontzien
en zonder meer de wereld achterliet?
Ik kon, noch wilde ik, melden u sindsdien
hetgeen ik thans u te verstaan gebied:
niet hopen mij op aarde ooit weer te zien.
Solea lontana in sonno consolarme
Con quella dolce angelica sua vista
Madonna; or mi spaventa e mi contrista,
Nè di duol nè di tema posso aitarme; Che spesso nel suo volto veder parme
Vera pietà con grave dolor mista,
Ed udir cose, ondel cor fede acquista
Che di gioia è di speme si disarme. Non ti sovven di quell ultima sera,
Dic ella, chi lasciai gli occhi tuoi molli.
E sforzata dal tempo me nandai? I non tel potei dir allor nè volli,
Or tel dico per cosa esperta e vera:
Non sperar di verdermi in terra mai.