Een licht ironiserende maar toch milde kijk op Moderne Kunst en het conceptualisme door de Britse criticus, schrijver en kunstenaar Matthew Collings. Een documentaire van Channel 4 uit 1996.
Parijs was de laatste uren opnieuw het bloederige toneel van de clash tussen het barbarisme en het Westen. Wanneer woorden te kort schieten is het wellicht aangewezen even terug te kijken hoe de ons veel te vroeg ontvallen Theo Van Gogh in het najaar van 2002 een aantal ideeën rond islamisering, tolerantie en de multiculturele samenleving ventileerde in een interview met Nazmiye Oral van de Nederlandse Moslimomroep.
Deze foto heb ik twee weken geleden gemaakt op de Jaarmarkt in Satuk in Noord-oost Thailand: De natte droom van elke fauvistische schilder - een nachtmerrie voor Michel Vandenbosch....
Straatkunst is al lang niet meer het kliederen van graffiti. Met de komst van figuren als een Banksy kreeg wat ooit een vorm van contestatie of individuele expressie was, in de ogen van velen een meerwaarde. Of straatkunst intussen ook effectief tot de Grote Kunstcanon mag verheven worden laat ik in het midden, maar het filmpje in bijlage toont toch wel een aantal erg bijzondere werken uit dit genre...
Op 20 november eerstkomend verschijnt het langverwachte nieuwe album van Adele, het 27-jarige zangwonder uit Tottenham. Hier de trailer van het nummer 'Hello' dat bij wijze van amuse gueulle een tweetal weken geleden werd vrijgegeven. Kippevel....
Lindybeige ventileert op geregelde basis zijn ongezouten mening over tal van maatschappelijk relevante themata, gaande van het bestaan van sauspannen over het beroerde boogschieten in de epische film 'Troy' tot de gebruiksvriendelijkheid van computerklavieren. Zelfs de moderne kunst ontsnapte niet aan zijn aandacht met dit intrigerende betoog 'Modern art insults me' als resultaat...
Ik verblijf momenteel in Thailand en daar verschijnen de laatste dagen onrustwekkende berichten over de verdwijning van vier uitgevers die betrokken zijn bij het verspreiden van regime-kritische publicaties vanuit Hongkong. Wie mij kent weet dat ik al jaren strijd voor de absolute vrijheid van meningsuiting, precies omdat dit één van de basisprincipes is van culturele én persoonlijke vrijheid. Al jaren richt ik in dit verband onder meer mijn pijlen op de totalitaire cultuurpolitiek van de Volksrepubliek China en ik zal dit ook op deze blog niet nalaten:
De Zweed Gui Haiming, uitgever van de maatschappijkritische uitgeverij & boekhandel Sage in Hongkong vertrok half oktober naar zijn buitenverblijf in Thailand, maar is daar nooit aangekomen. Zijn collega's, algemeen directeur Lu Bo en medewerker Zhang Zhiping reisden drie weken geleden naar het Chinese vasteland om er familie te bezoeken maar keerden niet terug naar Hongkong. Intussen ontbreekt ook ieder spoor van Lin Rongji, de directeur van de Sage-Boekhandel. Sage staat bekend omwille van het uitgeven van speculatieve en behoorlijk sensationele regimekritische werken over de machinaties binnen de Chinese communistische partij zoals 'De val van Xi Jinping in 2017'. Hongkong dat in 1997 werd 'overgedragen' aan de Volksrepubliek China vervult al jaren een belangrijke rol als toeleverancier van boeken die op het Chinese vasteland verboden of gecensureerd zijn. Dit is al even lang een doorn in het oog van Peking dat vorig jaar nog na de zgn. 'Paraplu-revolte' door de overname van Sino United, in één klap 80 % van de uitgeverswereld in Hongkong in handen kreeg. Onlangs nog kregen Chinese toeristen die Hongkong bezochten het dwingende advies 'af te zien van de aankoop van politieke boeken'.... Het lijkt erop dat Peking alles op alles zet om de laatste kritische stemmen vanuit Hongkong te doven en wellicht past de 'verdwijning ' van dit viertal binnen deze strategie....
In het begin van dit jaar heb ik, na jaren van inactiviteit, mijn penselen uit de wilgen genomen en ben ik teruggekeerd tot een oude liefde van mij: het schilderen. Tot nu toe heb ik mij beperkt tot werken in acryl, omdat de aard van dit materiaal, met de korte droogtijd, je verplicht om snel te werken. Niet te veel nadenken, gewoon uitsmeren die boel... Op 27 september l.l.heb ik 'voor de fun' deelgenomen aan Lambermontmartre, de kunstmarkt aan het Museum voor Schone Kunsten in Antwerpen. Tot mijn niet geringe verbazing verkocht ik er in een mum van tijd 4 van de 8 meegebrachte schilderijen... Dit was er één van... (klik voor een vergroting)
Precies een jaar gelden, op 9 november 2014, schreef ik de eerste lijnen voor mijn blog 'In Vlaanderens velden'. Een jaar later mag ik met bijna 10.000 lezers en 80.000 'hits' voldaan terugkijken op dit initiatief. Naast de Eerste Wereldoorlog is Cultuur een andere passie en daarom wil ik een jaar na het opstarten van 'In Vlaanderens velden' mijn grenzen verleggen en begin ik met de blog 'ART(work)s' waarin ik niet alleen wil stilstaan bij mijn eigen kunstwerken, maar vooral wil reflecteren op een hoogst persoonlijke manier over wat cultuur nu precies is of kan zijn. Er bestaan immers honderden definities over cultuur, de ene al complexer dan de andere, de ene al wat meer bekritiseerd dan de andere... Een eensluidende definitie is na vele eeuwen van theoretiseren nog steeds niet gevonden. Ik heb absoluut niet de pretentie absoluut te kunnen definiëren wat cultuur nu precies is, maar vanuit mijn vorming als master in de cultuurwetenschappen maar ook vanuit mijn ervaringen als cultuurbeleidsmaker o.m. als lid van de raad van de bestuur van niet één van de grootste maar wél beste cultuurtempels in ons land, nl. 'De Warande' in Turnhout én als bevlogen erfgoedwerker meen ik toch wel een duit in het zakje te mogen doen... Ik zou natuurlijk kunnen berusten in de wijsheid die de Nederlandse literator Lévi Weemoedt ooit poneerde 'Cultuur betekent oorspronkelijk ' een stuk zaairijp gemaakte grond. Was het daar maar bij gebleven...' Maar daar leg ik mij niet bij neer... Daarom vanaf heden, beste lezer, mijn persoonlijke bedenkingen, beschouwingen en wat al dies meer over cultuur in de breedste zin van het woord..... Ik wens u alvast veel leesplezier....
ART(work)s
