Ik woon in Oost-Vlaanderen. Mijn schuilnaam is Aranil en Linara.
Geboren in 1953, Ik heb twee lieve kinderen; een
dochter en een zoon, een goede schoonzoon en een lieve schoondochter.
Mijn dochter heeft twee zoontjes, en mijn zoon heeft een dochtertje en een zoontje.
Mijn hobby's : bloggen, kruiswoordraadsels, tuin werken en .... ook genieten in de tuin.
(in de volksmond ook typemachine genoemd en vroeger ook wel tikmachine) is een mechanisch schrijfinstrument, meestal voorzien van druktoetsen waarmee schrifttekens op papier gezet kunnen worden.
Vóór de uitvinding van de schrijfmachine, in de 19e eeuw, werden brieven en ook officiële documenten met de hand geschreven, vaak door klerken.
Aanvankelijk gold het niet als beleefd om een schrijfmachine te gebruiken voor een brief. Tot in de tweede helft van de twintigste eeuw schreef men sollicitatiebrieven, brieven aan het Koninklijk Huis en brieven aan vrienden met de hand. Men kan dat paradoxaal noemen, aangezien menig handschrift slecht leesbaar is.
Een uitgever van boeken, daarentegen, accepteerde van de auteur uitsluitend machineschrift.
Sinds de opkomst van de pc, en vooral van de tekstverwerker, is de schrijfmachine vrijwel in onbruik geraakt.
De voordelen van de tekstverwerker tegenover de schrijfmachine zijn:
het bekijken van tekst op een scherm zonder onmiddellijke drukkosten;
de zoekfunctie, zodat schrijffouten een voor een, en identieke fouten gezamenlijk, verbeterd kunnen worden (recenter: een ingebouwd woordenboek, waarmee mogelijke fouten aangeduid en correcties gesuggereerd worden);
de opslag van verschillende versies onder opeenvolgende bestandsnamen;
[1]
de opslag van terugkerende briefgedeelten als “bouwstenen” voor gegroepeerde verzending.
[2]
mogelijkheid om verschillende lettertypes, kleuren en groottes zo nodig door elkaar te gebruiken
Als de Leuvense Stoof weer voor het eerst werd aangestoken, gaf dat een aangename geur van de in het voorjaar aangebrachte kachelpoets. Het was het Steenkooltijdperk, met de antraciet of de eierkolen opgeslagen in de platte kolenbak. Die fungeerde tegelijk als vaders spuwbak van de tabakspruim.
De kachel was de enige warmtebron in huis, de geit en het varken zorgden voor warmte op de stal.
‘s Morgens werd de inhoud van de aslade in het assezeef geschud, het afval werd gesorteerd en de kooltjes opnieuw gebruikt. De asresten voor de wedplank, de rest uitgestrooid op de mestvaalt.
In de zwarte, geëmailleerde kachelpijp stak een schuifje om de trek van het vuur te regelen, hierop lag het doosje lucifers. De kachelpijp en de leuning werd door de meisjes gebruikt voor het gladstrijken van hun witte haarstrik, aan de leuning hing ook de vaatdoek te drogen. Op de bovenplaat stond de schoorsteenpijp en verder waren er twee gaten, afgedekt met ringen, waarmee met behulp van de pook, die aan de leuning hing, elke gewenste opening kon worden gemaakt.
Ook werd de pook gebruikt om de rèuzel, het kachelrooster, te schudden om zo de fijne asresten te laten vallen.
Met de tang die ook aan de leuning hing, werden brandende kooltjes gepakt om de klompen mee voor te warmen.
Op de bovenplaat stond de schoorsteenpijp en verder waren er twee gaten, afgedekt met ringen, waarmee met behulp van de pook, die aan de leuning hing, elke gewenste opening kon worden gemaakt.
