Ik zou met jou willen wandelen heel mijn leven door jou alle plekjes tonen waar ik stukjes van mezelf verloor. Je mag dan lopen in mijn zonneschijn zodat je ook mijn schaduw ziet. Ik zou dit zo graag willen helaas, je bent er niet.
Mijn klavier vol met letters van a tot z en nog veel meer. Ik zie er punten tussen en komma's keer op keer. Ook vele dubbele gevonden en haakjes links en rechts een euro teken en een plusje en ook één hekje slechts.
Een teken om te stoppen een sterretje bovenin, een isje en een streepje ik raak er aan gewend, o ja, ook nog een dollarteken en een procent.
De cijfers mag ik niet vergeten want daar ligt vaak geluk en win je daarmee de lotto dan kan het niet meer stuk.
Wat vreemd dit alles op te sommen als hobby en vermaak, maar bij verkeerd gebruik is het wellicht raak.Ik spel veelal mijn woorden voordat ze het daglicht zien, want even een klein foutje men houdt het voor gezien.
Zo is ons alfabet gereedschap soms scherp en uitgekiend voor ieder doel beschikbaar en voor't gemak je kan er niet genoeg van krijgen steeds weer een volle zak.
Over vrienden zal ik waken En als je behoefte hebt om te praten Dromen of je lach wilt delen Wilt voelen dat je word begrepen Een schouder nodig hebt even Die ik je zou kunnen geven Denk dan aan deze woorden Ik zal je zeker aanhoren Geheimen zullen veilig wezen Niemand zal die horen of lezen Mijn deur zal altijd open staan Daar sta ik voor je klaar Niet altijd zal ik een oplossing weten Maar mijn oren mag je zeker lenen Om de goede weg te vinden naar mijn deur Met wat voor vorm je zult zoeken steun Kan lang en moeilijk te vinden zijn Maar aan het einde van die lange weg Daar vindt je dan uiteindelijk mij Ik zal er altijd voor je zijn.......
Door de speeltuin van ons leven Op zoek naar ons zelf Op zoek naar antwoorden Bij het aanbreken van de avond Beginnen we te realiseren Dat de antwoorden die wij zoeken Alleen in onszelf te vinden zijn
Naar buiten toe zo sterk, zo zeker, zo op m´n gemak. Maar van binnen zo onzeker, naïef en soms een wrak. Het ene moment zo gelukkig, zo vrolijk, zo blij. Maar dan de twijfel ... geef jij nog steeds om mij ?
Op dat soort momenten beginnen dingen als jaloezie aan me te knagen. Ik neem je foto in mijn hand en vraag me af hoe lang ik dit nog kan verdragen. Er zijn zoveel gedachten die maar door mijn hoofd blijven stromen. Gedachten, waar jij met je verstand nooit bij zal komen.
Je bent voor mij meer dan alleen een vriend of maat. Jij bent iemand van wie ik hou, om wie ik geef, met wie ik overal over praat. En toch, toch zijn er dingen die jij niet begrijpt, niet ziet en misschien niet wil geloven. De angst je kwijt te raken, je te verliezen ... Je zegt wel dat het niet gebeurd, maar toch, je kan me niets beloven.
Maar als ik dan diep in die mooie ogen van je kijk, dan denk ik: waar maak ik me toch druk om, je hebt gelijk! Dan zie ik, dan voel ik, dat je werkelijk om me geeft en van me houdt. Hiermee wil ik zeggen ... dat ik je niet of nooit wil missen, voor geen goud!
Najaar met zijn kleurentooi, die houden de natuur nog even mooi. We leven weer steeds vaker in huis, want buiten is het niet pluis. Het weer slaat steeds vaker om, soms zelfs een depressie of heuse storm. Zonder al te veel woorden, de dagen die korter worden. Niet mijn favoriete jaargetij, al stemt mijn kleindochter haar verjaardag
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
