Het paradijs
Adam leefde lang geleden, eenzaam in het
Hof van Eden.
Hij liep lekker in z'n blootje, baadde zon en
baadde pootje in het water van de beek, zeven
dagen van de week.
Adam leefde zonder zorgen totdat hij op een
zekere morgen ontdekt dat elk dier een
vriendinnetje heeft.
Hij zei; Lieve Heer, ik wil niet klagen maar ik
zou U willen vragen, onderdanig en beleefd
of U mij ook een vrouwtje geeft.
Goed, zei God, ik doe mijn best maar dan
zorg je zelf voor de rest .
Ik zal zorgen voor een vrouw die haar leven
deelt met jou.
Adam liep van pret te zingen en maakte
twee verlovingsringen.
Hij riep; Prijs de Heer, ik krijg een wijf
maar het kost me wel een rib uit mijn lijf.
En toen Adam lag te slapen heeft de Heer
de vrouw geschapen.
Het was de droom van iedere man, alles
d'r op en alles d'r an.
En ze leefden zeer tevreden, samen in
het Hof van Eden.
Tot op een zekere dag, Eva de boom met
appeltjes zag.
Zij dacht, ach wat kan het schaden aan een
boom zo vol geladen.
Ofschoon de Heer het mij verbiedt, mist Hij
èèn twee appels niet.
En zij brandde van verlangen toen ze al dat
fruit zag hangen.
Ze plukte, nam een hap en zei; èèn appel
mag toch wel?
Maar onze Lieve Heer zei; Nee!
Toen was het uit met het mooie leven, het
paradijs werd opgeheven.
Door deze ongehoorzaamheid, raakten wij
allen onze onschuld kwijt.
Door èèn appel, werken wij ons nu
de sappel.
En het is daarom dat ik nu beweer
SNOEP VERSTANDIG, EET EEN PEER !!!
29-11-2007 om 14:02
geschreven door Annie 
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (4 Stemmen)
|