Vindt u dat deze bedrogen alumni psychologie van de Open Universiteit Vlaanderen recht hebben op hun Vlaams equivalent diploma
Psychologygate in Vlaanderen
Lees hier alles over het bedrog van de Vlaamse Universiteiten inzake universitair afstandsonderwijs psychologie Meer dan 25 jaar lang beweerden de Vlaamse universiteiten en het ministerie van onderwijs gezamenlijk dat een afstandsdiploma psychologie gelijkwaardig was aan een Vlaams diploma. In de praktijk weigert het ministerie van onderwijs de gelijkwaardigheid toe te kennen, op lastgeving van de Vlaamse faculteiten psychologie...
24-11-2008
OPEN UNIVERSITEIT ONTKENT PROBLEMEN EN BLIJFT EIGEN STUDENTEN MISLEIDEN EN VOORLIEGEN
De Open Universiteit Vlaanderen is in 1984 ontstaan vanuit
een samenwerking tussen de Nederlandse Open Universiteit, de Vlaamse
universiteiten en het Vlaams ministerie van Onderwijs om mensen die om
gelijk welke reden niet naar de daguniversiteiten kunnen, wegens werk, gezin of
ziekte, de kans te geven om toch op universitair niveau een erkend diploma te
behalen. Tenminste, zo staat het al jarenlang in hun reclame en zo verkondigen
ze aan hun studenten. Maar......
Caroline: "Eerst en vooral wil ik benadrukken dat het niveau en de
kwaliteit van de opleiding(en) door de Nederlands-Vlaamse Accreditatie
Organisatie (NVAO) beoordeeld en geaccrediteerd werd. Aangezien dit een
binationaal orgaan is, zijn de visitatiecommissies waarop de accreditering is
gebaseerd, dus ook gemengd samengesteld. Dit betekent dat zowel Nederlandse als
Vlaamse academici hun zegen hebben gegeven aangaande de kwaliteit van de
opleidingen van de Open Universiteit. Dit betreft dus wel degelijk een
kwaliteitsvolle opleiding, ook al wordt dit door sommige Vlaamse universiteiten
-paradoxaal genoeg - in vraag gesteld omdat het "maar"
afstandsonderwijs is. Als men de cursussen van de OU naast die van een daguniversiteit
legt, dan zijn de OU-studenten echt wel verwend op vlak van studie- en
werkmateriaal. Bovendien denkt men vaak, uit onwetendheid, dat dit betekent
dat alle vakken enkel vanuit zelfstudie geleerd worden, maar er zijn wel
degelijk verplichte practica te volgen, waarvoor we soms zelfs tot in Nederland
moeten rijden."
Goede cursussen, vastgelegde kwaliteitsgaranties en
erkend. Waar klagen de studenten dan over, zou u denken.
Gerd: "Ten eerste gaat het hier om bepaalde van de opleidingen, zoals
de opleiding psychologie, en wij willen dan vooral de leugens daarover openbaar
maken om andere psychologiestudenten op de hoogte te brengen. De OU zegt
"het is een internationaal erkend diploma", maar wat ze
eigenlijk bedoelen is dat men nergens zal ontkennen dat onze Nederlandse master
in de psychologie ook echt een Nederlandse master in de psychologie is. Wat ze
echter handig verzwijgen, is dat men met een Nederlandse master in de
psychologie niet in België kan werken als psycholoog, niettegenstaande de vermelding
in de Vlaamse en Nederlandse studiegidsen dat de opleiding aan alle nationale
en internationale standaarden voor het vak voldoet. Daarbovenop heeft men aan
Vlaamse kant steeds in schriftelijke en mondelinge communicatie beweerd -en
hier zijn tientallen getuigenissen van- dat het diploma psychologie in
Vlaanderen even bruikbaar is als de diploma's van de Vlaamse daguniversiteiten,
maar dit blijkt dus allerminst het geval te zijn."
Sylviana: "Het verschil zit hem in het aantal studiejaren. In Nederland,
en dus ook aan de OU Nederland die de diploma's aflevert voor de OU Vlaanderen,
houdt de studie psychologie 56 modules in. Wat men niet zegt, is dat dit gelijk
staat aan 240 Europese studiepunten of 4 academiejaren. In België houdt de
studie psychologie 300 Europese studiepunten, of dus 5 academiejaren in. Wij
komen dus 60 studiepunten of 1 academiejaar tekort in vergelijking met zij
die afstuderen als psycholoog aan de Vlaamse faculteiten psychologie."
Aangezien de afgestudeerden psychologie een diploma krijgen van de Nederlandse
Open Universiteit, ook al studeren ze aan de Open Universiteit Vlaanderen,
moeten ze hun Nederlandse diploma laten erkennen door Naric Vlaanderen, een
dienst van het Vlaamse ministerie van onderwijs die de gelijkwaardigheid van
buitenlandse diploma's met Vlaamse diploma's nagaat. Na een Kafkaiaanse
procedure van een paar maanden, vernamen ze dan plots dat hun
diploma niet erkend is als gelijkwaardig aan een Vlaams
psychologiediploma omdat ze dus een tekort aan studiepunten hebben.
Verwachten jullie dan dat jullie zomaar hetzelfde diploma krijgen als de
Vlaamse studenten die tenslotte een jaar langer naar school moeten om dan
hetzelfde te bekomen?
Claudine: "Natuurlijk verwachten we dat niet. Het moet fair blijven. Je kan
vier jaar niet gelijk stellen aan vijf jaar. Maar, wat we wel verwachten, is
dat de OU eerlijk is over de inhoud van de opleiding en zijn eigen studenten
dus niet misleidt. Studenten die bij aanvang van hun studies uitdrukkelijk
vroegen of dit een erkend diploma was in België werden verzekerd dat ze op het
einde van de rit identiek hetzelfde diploma zouden behalen als aan de
daguniversiteit. Om die stelling kracht bij te zetten, werd zelfs gewezen op de
samenwerking tussen OU Vlaanderen en de Vlaamse universiteiten en op het feit
dat deze opleiding gesubsidieerd wordt door de Vlaamse overheid. Studenten
krijgen alle briefwisseling op briefpapier van de Vlaamse universiteiten, in
alle emailadressen staat de naam van de Vlaamse verbonden universiteit en studenten
krijgen van de respectievelijke universiteit een studentenkaart die recht geeft
op het gebruik van alle faciliteiten die aan de dagstudenten wordt gegeven. Er
is dus geen enkele reden voor een student om dat niet te geloven.
Gerd : Men zou de 4-jarige psychologieopleiding, waarvan tenslotte de werving
en begeleiding van studenten gesubsidieerd wordt door de Vlaamse overheid in
het kader van levenslang leren en tweedekansonderwijs, kunnen erkennen in
Vlaanderen als een volwaardige Vlaamse master opleiding psychologie. Het zou
dan aan de desbetreffende werkgevers zijn om uit te maken of ze iemand met een
4-jarige dan wel een 5-jarige opleiding willen aanwerven. "
En wat nu? Kunnen jullie dan helemaal niets met dit diploma?
Caroline: " Naric stelt de OU-psychologie master gelijk aan een bachelor,
maar ook onze OU-bachelors worden door NARIC gelijkgesteld aan een bachelor.
Dat masterjaar is dus eigenlijk verloren en we hadden dus in theorie beter voor
een professionele bacheloropleiding gekozen, waarmee je veel meer kansen hebt
op de arbeidsmarkt. De oplossingen die tot voor kort werden gegeven, was om het
tekort in te halen door hetzij een jaar relevante werkervaring op te doen als
voltijds psycholoog of door 60 studiepunten bij te studeren aan een daguniversiteit".
Wat is dan
het probleem?
Claudine: " Het probleem is dat de OU steeds deze oplossingen heeft
verzwegen waardoor wij kostbare tijd hebben verloren. Bovendien zijn dit
theoretisch gezien oplossingen, ware het niet dat men in België niet mág werken
als psycholoog zonder een erkend masterdiploma en wij konden onze erkenning
maar bekomen nadat we een jaar gewerkt hadden. Dat is dus een onuitvoerbare
oplossing, want het is een cirkelredenering. Er werd hiervoor zelfs
gesuggereerd om dan maar een jaartje in Nederland te gaan werken en nadien
terug de gelijkwaardigheid aan te vragen. De oplossing van 60 studiepunten is
ook een probleem. De KULeuven deed de moeite om een speciaal programma op te
stellen voor OU studenten om deze punten in te halen, waarvoor mijn dank, maar
de VUB en de UGent eisten om beide masterjaren zo goed als volledig te herdoen.
OU-studenten kozen voor OU juist omdat ze niet in staat zijn om naar de lessen
te gaan tijdens de week, dus wie kan dan zomaar twee jaar terug naar school?"
Wat hebben jullie dan gedaan?
Gerd: "We hebben ons niet laten betuttelen, noch afschepen ongeacht hoe
vaak ze het toch geprobeerd hebben bij de OU. We hebben ons als studenten
gegroepeerd en zijn beginnen mailen naar de OU Nederland en de OU Vlaanderen
om een oplossing te vragen. Onze mails werden eerst compleet genegeerd. Dus
mailden we naar alle betrokken partijen: het ministerie van onderwijs, de
Vlaamse Interuniversitaire Raad,de
minister en zijn kabinet van onderwijs, een aantal Vlaamse volksvertegenwoordigers.....
om uitleg en oplossingen te vragen. Het heeft veel doorzettingsvermogen
gevraagd, maar OU-alumni hebben dat per definitie of ze zouden nooit
afstuderen. We hebben doorgezet tot wanneer men een delegatie van de studenten
wou ontvangen."
Claudine: "De eersten bij wie we op gesprek mochten, na maanden mailen,
was het kabinet en dat was een zeer vruchtbaar gesprek. We werden daar ernstig
genomen en er werd met interesse geluisterd naar de problemen. Tevens werd er
actief meegezocht naar oplossingen. We mochten zelf oplossingen voorstellen en
die hebben ze overwogen. Resultaat is dat we bekomen hebben dat de studenten
psychologie van de OU Vlaanderen sowieso een niveauerkenning op masterniveau
krijgen. Dat betekent dat ze reeds voor bepaalde overheidsbanen op masterniveau
kunnen solliciteren, maar de hulpverlening zelf blijft nog steeds
afgesloten gezien de strikte diploma-vereisten die de gesubsidieerde sector
stelt (in opdracht van de Vlaamse overheid). Bovendien hebben we verkregen dat
een duidelijke, correcte en volledige communicatie over de inhoud en de
tekorten van het OU-diploma noodzakelijk zijn om toekomstige studenten te
beschermen. Aangezien de OU Vlaanderen weigert om dit te doen en verkeerde
informatie blijft geven, heeft Naric toegestemd om op hun site wel de nodige
informatie te zetten. Ten derde begreep het kabinet dat wij geen relevante
werkervaring als master kunnen behalen gezien wij niet als master mogen
werken. Dhr Pelleriaux, kabinetschef onderwijs van minister Vandenbroucke, maakte
toen de correcte opmerking dat ook studenten aan de daguniversiteiten nog geen
master behaald hebben op het moment dat zij hun stage doen en dat het dus
niet eerlijk was om van ons dat wel te eisen. Ook daar heeft hij een oplossing
voor geboden. Werkervaring op bachelorniveau dat overeenstemt met de
inhoud van de masterstages zullen voortaan meewegen bij de
gelijkwaardigheidserkenning, om zo het tekort aan studiepunten te
compenseren."
Sylviana:
" Dit zijn echter tussenoplossingen en de problematiek moet dan ook
structureel worden opgelost. De OU Nederland en de minister zetten hiervoor in
op een nog samen te stellen commissie van wijzen, die eens en voor altijd moet
uitklaren waar nu juist de verschillen zitten tussen de Vlaamse en Nederlandse
opleidingen, om dan op basis van dit advies bijvoorbeeld de criteria te
kunnen vastleggen voor een bijkomend programma voor de Vlaamse
OU-studenten, dat dan voor elke student gelijk is (want wie nu zijn tekort wil
bijwerken aan de Vlaamse universiteiten, krijgt aan elke universiteit een ander
programma voorgeschoteld).
Alles lijkt dus opgelost, waarom dan toch dit artikel?
Gerd: " het probleem is opgelost dankzij onze vele maanden lobbywerk met
het kabinet en Naric en wij zijn deze mensen dan ook bijzonder dankbaar.
De OU heeft zijn studenten echter jaren belogen en geweigerd om
ons te helpen. We hadden onlangs ook met een delegatie van de OU Nederland een
vergadering om tot oplossingen te komen voor de huidige gedupeerden, maar wat we
daar te horen kregen, was echt beschamend. Ze gaven toe dat zij geen enkele
verantwoordelijkheid nemen voor het feit dat hun studenten niet op de hoogte
waren. Hoe konden ze ook, zij wisten zelf niets van het probleem, zo beweren
ze. Ze steken alles op de Bachelor-Master hervorming en deden alsof er voor de
hervorming helemaal geen probleem was, terwijl wij te weten zijn gekomen dat er
vroeger ook problemen waren, maar dat vele OU-diploma's toch een Vlaamse
erkenning kregen op basis van dubieuze informatie en gearrangeer. Er werd ons
ten stelligste benadrukt dat we gekregen hebben waarvoor we hebben gestudeerd,
met name een masterdiploma en dat we dus niets te klagen hebben. Dat het in
Vlaanderen niet bruikbaar is, zou aan de eisen van de werkgevers liggen.
Bovendien werd ons ook nog verweten dat we het probleem zelf maar
hadden moeten voorzien en werd er ons op gewezen dat niemand ons ooit
verplichtte aan de OU te studeren. Uiteraard waren we danig geschokt door de
wijze waarop alle schuld bij ons werd gelegd en dat geen enkele OU-actor,
noch aan Vlaamse noch aan Nederlandse kant, bereid is verantwoordelijkheid te
nemen."
Hebben ze
dan geen enkele oplossing geboden om jullie te helpen?
Claudine:
"Toch wel. Deze zomer werd ons gevraagd niet meer naar de pers te stappen,
want dat ze aan een oplossing bezig waren. Er zouden vanaf september
2009 modules klinische psychologie bijkomen. Dat lijkt dus inderdaad dé
oplossing, want dan kunnen we die 60 studiepunten via afstandsonderwijs bij
halen, wat ook de uitdrukkelijke wens is van de gedupeerden en de toekomstige
alumni. Tijdens de vergadering kwam echter uit dat het niet gaat om een set van
extra modules als vervolg op wat er nu is. Het is een nieuwe richting
klinische psychologie, naast de reeds bestaande arbeids- en organisatiepsychologie
en de richting gezondheidspsychologie. Wat ze echter opnieuw probeerden te
verzwijgen en wij door door te vragen maar zijn te weten gekomen, is
dat het terug gaat om een 4-jarige opleiding en geen 5-jarige. Als je
tegen Vlaamse OU-studenten zegt "het probleem is opgelost, er komt een
richting klinische psychologie", dan insinueren ze dus een 5-jarige
opleiding, want anders is dat helemaal geen oplossing. Dit is precies
wat ze altijd al gedaan hebben, ze insinueren iets wat klinkt als een
oplossing, maar als je niet doorvraagt en alles uitpluist, dan kom je bedrogen
uit. Dus ook bij die nieuwe richting zal het probleem van het tekort aan 60
studiepunten blijven bestaan. En zelfs al zou die uitbreiding er komen voor de
richting gezondheidpsychologie, dan moeten ze dat ook doen voor de richting
arbeids- en organisatiepsychologie."
Gerd:
"ze hebben deze zomer ook gezegd dat er aan de faculteit psychologie
in Heerlen reeds een persoon is aangesteld om met alle Vlaamse
afgestudeerden die niet aan hun erkenning geraken, samen te gaan zitten en
individueel te gaan bekijken wat voor die student de oplossing is. Toen we
echter naar de vergadering gingen, was er helemaal geen sprake meer van
oplossingen op individueel vlak en tot op heden hebben we van deze OU-medewerker
nog niks gehoord. We kregen tijdens die groteske vergadering ook allerlei
excuses te horen, gaande van dat ze niet weten hoeveel studenten er zijn
(in 2006 publiceerden ze zelf dat er toen 588 Vlaamse OU psychologiestudenten
waren) tot dat niemand ons heeft gedwongen om zo een dure opleiding
te volgen, dat zij maar cursussen aanbieden en dat dit voor sommigen leidt
tot een diploma en voor de meeste anderen niet en dat wie gaat voor een
diploma, dan pech heeft. Je kan het zo gek niet bedenken of wij hebben
het als uitvlucht gehoord"
Zijn jullie dan de eerste studenten die afstuderen?
Sylviana:"
nee, absoluut niet. Het is wel zo dat er uiteindelijk maar heel weinig
studenten afstuderen (volgens de cijfers van de OUNL zelf, slechts 47
sinds 2000) want het vraagt heel veel doorzettingsvermogen om op eigen houtje
een opleiding van zoveel jaar vol te houden. Men beweert trouwens ook, zoals
reeds aangehaald, dat de problemen maar begonnen zijn sinds de invoering van de
BAMA, maar dat is onjuist. De opleiding psychologie beslaat al
decennialangin Nederland 4 jaar en in
Belgie 5 jaar: de verantwoordelijke academici voor het samenwerkingsverband
kunnen dus bezwaarlijk ontkennen dat zij niet op de hoogte zijn van deze
verschillen . Bovendien klopt de Universiteit van Maastricht ook al jarenlang
op deze nagel, hebben we de voorbije maanden ontdekt. Het probleem is dus al
jarenlang gekend in de hoogste rangen, maar het bereikte nooit de rechtstreeks
betrokken studenten.
Gerd:
Wat wel anders is geworden de laatste paar jaar, is dat vroeger de relevante
werkervaring die aanvaard werd om het studietekort te compenseren voor de
BaMa-hervorming niet op masterniveau moest zijn en dat vriendjespolitiek en
gearrangeer er dus voor zorgden dat sommige dossiers wat soepeler beoordeeld
werden. Aangezien het slechts om een zeer klein aantal Vlaamse OUrs ging, viel
dit ook nooit echt op. Sinds 2006 is er echter één en ander veranderd op het
ministerie van onderwijs en worden door Naric Vlaanderen terecht voor alle buitenlandse
diplomas dezelfde regels toegepast. Gedaan dus met de vriendjespolitiek, maar
hallo erkenningsprobleem voor degenen die na 2006 afstuderen."
Claudine:
"Wanneer we bij de OU het probleem aankaarten, dan werd de schuld altijd
in de schoenen van Naric Vlaanderen geschoven omdat zij tenslotte degenen zijn
die een dossier letterlijk goed of afkeuren. Maar, daar zijn wij het niet mee
eens. Naric behandelt iedereen gelijk en het is niet aan hen om ons in te
lichten over de tekorten van ons diploma wanneer we ons inschreven aan de OU,
dat is de taak van de OU Vlaanderen zelf. Naric heeft ons steeds te woord
gestaan en ons geholpen om dit probleem mee op te lossen, dus ook hen zijn we
heel erg dankbaar."
Caroline:
" Naric Vlaanderen voert enkel de regels uit die worden opgelegd,
zoals bijvoorbeeld het opvragen van advies aan drie Vlaamse Universiteiten
inzake deze dossiers. Over dat advies valt ook één en ander te zeggen, want de
Vlaamse universiteiten zijn door de interuniversitaire samenwerking met OU Nederland
en de uitbating van de Vlaamse studiecentra feitelijk zelf aanbieder van dit
afstandsonderwijs. Bovendien zijn voor deze adviezen geen kwaliteitscriteria
vastgelegd, zodat het vaak nattevinger werk blijkt te zijn, zoals blijkt uit
argumenten die ze aanhalen om negatieve adviezen uit te brengen"
is
voor jullie nu de zaak gesloten?
Claudine:"
Nee, niet echt. Ook al zijn er nu oplossingen en zullen studenten via deze weg
eindelijk op de hoogte zijn van de enige echte oplossingen, we willen dat er
schoon schip wordt gemaakt en nagegaan wordt waarom het mogelijk was dat wij
zoveel jaren werden belogen en bedrogen en daardoor zoveel onnodige tijd
verloren. We hebben ook een zware financiële investering gedaan: iedere
afgestudeerde investeerde minstens 15.000 euro in deze opleiding aan de
cursussen en de prijzen stijgen jaarlijks. Bovendien wordt de OU Vlaanderen
zoals reeds gezegd, gesubsidieerd door de Vlaamse overheid om te voorzien in
studiecentra en begeleiding, maar is de eerste vorm van studiebegeleiding niet
om je studenten volledig en correct in te lichten over de implicaties van hun
eventuele studiekeuze?"
Gerd:
" Jaarlijks vloeit er dus meer dan 600.000 euro naar de Open
Universiteit Vlaanderen. Dit bedrag wordt verdeeld over de 5 Vlaamse universiteiten
voor de uitbating van de studiecentra. De Universiteit Gent strijkt nog een
extra bedrag op, aangezien zij het coördinerend bureau voor Vlaanderen zijn.
Uit goeie bron weten we dat de coördinatie gedaan wordt door iemand die nog
nauwelijks aan het werk is en al met 1,5 benen in zijn pensioen staat, dus
vragen wij ons af wat er met die subsidies gebeurt. Wij willen dus een grondig
onderzoek naar de aanwending van deze middelen, die uiteindelijk worden
opgehoest door u en ik als belastingbetaler. Klachten bij de Ugent over de
coördinator van de Open Universiteit Vlaanderen, die dus door hen is benoemd en
dus hun personeelslid is, worden gewoon geseponeerd en dat kan voor ons niet.
De Open Universiteit is een prachtig systeem om mensen die niet naar de daguniversiteiten
kunnen te laten verder studeren en belichaamd dus de principes van levenslang
leren en tweedekansonderwijs, waar zo graag mee uitgepakt wordt door minister
Vandenbroucke. Het is dan bijzonder jammer te moeten vaststellen dat de Vlaamse
middelen die er naar toe vloeien, niet in verhouding staan tot het povere
rendement die het behalen van een diploma oplevert.
Claudine:
"De OU is een goed systeem dat opleidingen van kwaliteit aanbiedt, maar
tenzij de coördinator van de Vlaamse OU-studiecentra zijn werk doet zoals het
moet, blijft de OU onbekend in Vlaanderen bij instellingen en werkgevers,
moeten studenten naar Nederland voor practica en worden ze aan hun lot
overgelaten om stageplaatsen te zoeken als ze niet op een goed blaadje staan.
Wij willen dat de kwaliteit van de opleiding naar buiten toe overal bekend
raakt, zodat het ophoudt dat werkgevers, maar ook de Vlaamse universiteiten
zelf, de OU-diplomas als minderwaardig beschouwen. We willen ook graag dat er
een echte samenwerking is tussen de daguniversiteiten en de OU en niet louter
om een lokaaltje op de campus te kunnen huren of personeel aan te
werven. De coördinator van de OU Vlaanderen zou iemand moeten zijn die
positief bezeten is van dit product en het helpt te evolueren in België, die
een echte link is tussen studenten, OU Nederland, Vlaamse universiteiten en
Vlaamse overheid zodat alle partijen baat hebben bij een samenwerking."
Caroline:
Indien de OU geen oplossing biedt of kan vinden opdat de OU-studenten
psychologie via afstandsonderwijs een volwaardig diploma kunnen behalen waarmee
ze in België aan de slag kunnen, kan men beter die opleidingen die niet erkend
worden in België niet langer subsidiëren en schrappen. Dan kunnen studenten
niet meer voorgelogen en misleid worden.
Alle
OU-studenten of alumni die met vragen zitten of zich willen aansluiten om de
zaak in het oog te houden, kunnen terecht op het mailadres
meldpunt.ou.studenten@gmail.com. Iedereen kan ook met zijn verhaal terecht op
de site www.foutdiploma.be.
Ook
elke advocaat of politieker die zich maatschappelijk wil engageren voor de
OU-studenten kunnen zich aanmelden op het vermelde emailadres. meldpunt.ou.studenten@gmail.com
24-11-2008 om 22:03
geschreven door drs. GC
PERSBERICHT: 600 000 euro subsidies voor 5 studenten zonder een erkend diploma
Beste
journalist,
·600 000 euro subsidie krijgt de Open Universiteit
Vlaanderen van de Vlaamse Overheid om aan Vlamingen de kans te geven via
afstandleren een universitair diploma te behalen (voor verschillende
richtingen).
·600 studenten psychologie en maar
gemiddeld 5 afgestudeerden per jaar
·Geen erkend diploma. De OU houdt heel handig informatie
achter waardoor de overheid en de studenten veel tijd en geld investeren in een
opleiding maar op het einde van de rit niet een in België erkend /
gelijkwaardig diploma behalen. Dit geldt voor ondermeer de opleiding
psychologie aan de OU, de richting waar trouwens de meeste OU-studenten voor
kiezen.
·Ondanks aanmaningen van de Vlaamse overheid over hun
communicatie, ondanks de vraag van de studenten, blijft de OU Vlaanderen zijn studenten voorliegen en
verkeerde, onvolledige informatie geven.
·Het kabinet van het Vlaamse ministerie
van onderwijs, Naric en de KULeuven willen ons helpen, maar de OU zelf laat
zijn eigen studenten in de kou staan.
·Al 24 jaar bestaat dit probleem en de OU doet niets behalve
ontkennen en verzwijgen. Hoe konden
zij dat zo lang verborgen houden en toch subsidies krijgen?
HELP
ONS alstublieft
Wij zijn
OU-alumni en zijn de leugens van de OU beu want we worden door de OU behandeld
als mensen die gewoon geld moeten opbrengen. Ze vergeten dat het om mensen gaat
met levens en hun leugens ernstige implicaties hebben. De studenten die nog
bezig zijn, krijgen nog steeds niet de waarheid te horen en voor zij die
afgestudeerd zijn, wordt helemaal niets gedaan. Mails worden soms meer dan een
jaar lang niet beantwoord door de OU Vlaanderen als het daarover gaat. We
worden van het kastje naar de muur gestuurd door de OU en weggelachen. Wij
moeten zelf maar heel het web van leugens uitpluizen en kunnen ondertussen niet
aan het werk als psycholoog.
Daarom
vragen wij uw hulp om de leugens van de OU openbaar te maken, om medestudenten
die nog steeds voorgelogen worden te verwittigen en de strijdende alumni te
beschermen, om de druk op de Vlaamse overheid en de OU hoog te houden om dit
probleem op te lossen.
In
bijlage vindt u ons verhaal. U mag het inkorten, maar we vragen om ons vooraf
een proefdrukje te laten lezen.Wij zouden het waarderen als u
ons doormailde waar en wanneer het gepubliceerd of gebracht wordt.
Wij danken
u van harte om dit verhaal te brengen, want het treft veel gezinnen. Veel
studenten stellen zich vragen, maar zijn bang om hun mond open te doen. En
terecht. De OU en de Ugent, die de baas is van de coördinator van de OU
Vlaanderen, gaan ervan uit dat we niet het geld hebben om naar de rechtbank te
stappen en als individu is elke student gemakkelijk te viseren.
Alleen met
uw hulp kunnen wij als Alumni en de studenten van de OU een front vormen en
onszelf beschermen en toch alles onder de aandacht brengen.
BEDANKT
OM VOOR ONS TE SPREKEN
Gerd Callewaert, Claudine Van
Langenhove, Caroline Sieprath en Sylviana Lievens.
Wij hebben
ons gegroepeerd, maar enkel deze studenten durven hun naam bekend maken.