20 februari 2015
Goh wat vliegt de tijd snel , het is al 2 jaar geleden dat ik mijn hersenoperatie ( DBS) Diep Brain Stimulation onderging. over het algemeen gezien ben ik nog altijd blij dat ik me heb laten opereren ,het gaat nog altijd beter dan voor mijn operatie er kunnen natuurlijk opstootjes zijn bv bij stress momenten zoals nu omdat mijn beide ouders in het ziekenhuis liggen.
in die 2 jaar is mijn stimulator maar 1 keer verhoogt door de neurochirurg en word ik nog elke keer als ik mijn baclofenpomp moet laten vullen nagekeken omdat dit door dezelfde neurochirurg word gevuld en ingesteld met baclofen. mijn stimulator staat gemiddeld op 2.9 Volt ingesteld de dagelijkse inpulsen op 3.2 Volt. om de 3.5 maand ga ik naar het ziekenhuis om mijn baclofenpomp te laten vullen en mijn hersenstimulator te laten nakijken.
mijn linker lichaam helft blijft wel een zwakke schakel ,dat voel ik als ik me teveel voor iets inspan dan moet ik het bekopen met spierspasme en pijn ,maar de kiné die ik nog 2 keer per week verhelpt veel met een massage en manuele therapie waar de spieren worden losgemaakt.
als ik pijn heb leg ik warmte op mijn spieren ( kersenpittenkussen) en soms gebruik ik nog een infrarodelamp met tril functie. ik gebruik nog altijd mijn rolstoel voor langere afstanden buiten , want stappen gaat alleen binnen ( kleine afstanden)datis toch een verbetering met vroeger.
als ik teveel stress heb en nekpijn durf ik al eens hoofdpijn krijgen ,dus een sein van mijn lichaam om een stop in te voeren dus luister ik er wel naar en neem ik op tijd mijn rust. op mijn linkerzijde slapen ( pijnlijke spieren) is moeilijk en dat probeer ik dan ook te vermijden .
ondertussen is mijn linkerhand wel wat open gegaan na 2 jaar maar zie je nog steeds dat ik mijn vingers van mijn linker hand niet kan strekken ,als ik dat probeer te forceren doet dit pijn dus niet doen dus, kan wel wel bv een koffietas in mijn hand dragen maar veel zwaarder dan dat moet het toch niet zijn,anders heb ik de mogelijkheid dat ik het laat vallen.
Ik heb ondertussen al meermaals mijn hoofd gestoten ( aan die electrode) aan verschillende voorwerpen ( kasten , luster enz......) en dat doet niet goed, al goed hebben de chirurgen dat goed afgedekt,al gelukkig heeft het nog nooit gebloed en heb ik nadien er toch geen hinder van gehad , want daar heb ik dan wel wat bang voor.
ik ben in die 2 jaar maar 1 keer gevallen en dat is aan het zwembad als wij op vakantie waren meer dan 1 jaar geleden al goed heeft dat ook geen gevolgen gehad :-D ge weet maar nooit.!!!!
ik heb nu eigenlijk spijt dat ik die operatie niet vroeger heb laten doen, maar ja een mens heeft daar bang van he? het is ook geen tand laten trekken ,en niemand kon mij garanderen doe ik achteraf zou zijn ,beter maar hoeveel beter.......... het is nu meer leefbaar , slaap goed wat vroeger ook niet was ,ontspannen blijft moeilijk maar ik werk eraan. ik neem geen extra medicatie meer dat heeft vroeger ook wel anders geweest ( morfine klevers , botox inspuitingen in de spieren , valium ,antidepressieva enz.........) allemaal afgebouwd en dat na al die jaren zo zie je maar dat ge er toch nog vanaf kunt geraken
De aanhouder wint , en we blijven positief zo dit was het weer voor nu lieve lezers.
|