We moesten voor de zoveelste keer weer op controle gaan bij de oncologe op de dagkliniek
we dachten geen vuiltje aan de lucht , kirby voelde zich goed.
maar na de bloed controle werden we bij de oncologe geroepen en we zagen direct aan haar gezicht dat ze geen goed nieuws had.
We dachten zo dit kan nu niet meer he ,maar toch de kanker was weer terug gekeerd
voor de 2 de keer viel de grond van onder onze voeten
Kirby zei direct , moet ik nu weer al die ellende ondergaan???????

De oncologe zei ja je moet terug een transplnatatie krijgen maar deze keer kan het niet meer van je eigen beenmerg
we moeten in de donorbank over heel de wereld gaan zoeken voor een match
Daar hadden we wat schrik van , maar ja je moet daar toch door he?
onze gedachten waren is dit alles voor niets geweest , kirby had zo afgezien en ze was al zoveel van haar krachten van vroeger kwijt, zou ze dit nog aan kunnen  ?
dat was de grote vraag?

niemand kan je daar antwoord op geven ,je blijft wel er samen over praten al goed dat we dit als gezin wel konden
buiten steve dan gerekend , want die kon niet over de ziekte van zijn zus praten, hij had het er te moeilijk mee.

De vraag was nu hoelang duurt het eer ze een donor vinden ,ondertussen begonnen de behandelingen met chemo weer opnieuw en het was dan nog rond de feestdagen maar voor ons was het zeker geen feest
dat andere mensen zich druk maakte over wat ze nu met de feestdagen gingen klaar maken om te eten of welk pakje je voor wie ging kopen ,lag kirby weer in de steriele kamer en begon de ellende voor haar weer.

Wij waren nog alle dagen van de partij om zoveel mogelijk bij haar te zitten.
nu kwam er nog een klap te verwerken er was een donoir gevonden in het buitenland maar een 100% match was er niet te vinden voor kirby en om deze bewerking wel 100% in het labo kregen wij een kosten plaatje voorgeschoteld van de oncologe van 5000 euro om zelf te betalen niemand betaalde dit , geen ziekenkas, geen kankerfonds niemand
en dit grote geld hadden wij niet.

Wat nu gedaan??????????
het was nog niet genoeg dat we de zorgen hadden om ons kirby te redden van de dood , nu kwamen er ook nog financiele problemen bij.
We wilden kirby er zeker niet mee belasten ,maar natuurlijk kwam het toch aan haar oren en ze vond het schandalig
Ze vond het voor ons ook zwaar omdat we ook beide op invaliditeit zijn maar wat kan je eraan doen he?