onderaan het eerste blad kan je verder klikken naar de 2 de kolom
27-01-2009
KIRBY WAS EVEN THUIS
Ondertussen was de transplantatie achter de rug en was kirby weer wat terug op krachten gekomen het licht werd voor haar dan ook op groen gezet om een periode naar huis te mogen, JOEPIE wel moest ze wekelijks op controle op de dagkliniek komen om haar bloed te laten controleren of het nog goed stond.
het was vervelend dat je steeds weer naar dat ziekenhuis moest want dat brengt natuurlijk ook niet zo'n goed herrineringen naar boven ,maar ja het moet he????????????????
het ging vrij goed met haar, ze moest alles kalm aan doen nogal logisch. Hadden we terug wat HOOP?????????? Ze nam ook thuis voledoende rust
veel mensen staan er niet bij stil wat er allemaal komt bij zien maar er zijn veel zaken waar ze zich aan moest aan houden om het zo veilig mogelijk te houden vanwege haar weerstand die nog niet op peil stond.
Ze kreeg veel steun van haar beste vriendin Amanda die haar kwam steunen. kirby kreeg een hele klap te verwerken dat er niemand van school haar eens kwam bezoeken
wel kwam er hulp van haar oude school van het lager onderwijs , daar ging juf daisy en juf bals iets organiseren dat dan geld zou opbrengen dat dan gebruikt zou worden om ook kirby's ziekenhuis rekeningen mee te betalen het ging voornamelijk over de verkoop op school van soep , hot dogs , popcorn en zakken met snoep alles werd op voorhand aangekondigd ,en het was een groot succes.
wij waren er als ouders mee aanwezig ,kirby mocht daar niet mee tussen de kinderen zich bevinden door het ontsmetteings gevaar , maar ze werd van daar uit met de gsm op de hoogte gehouden. Ook waren er foto's aan de school van kirby opgehangen, samen met tekeningen.
wat deed dit goed steun te krijgen van een school eigenlijk waar ze allang niet meer zat. later mocht kirby in de leraarskamer een symbolysche cheque in ontvangst nemen. We waren zo aangedaan doordat het zo spontaan allemaal werd gedaan. We zijn juf daisy en juf bals eeuwig dankbaar en natuurlijk ook alle medewerkers.
wij ook al ouders kwamen wat opstakels tegen waar we ons kwaad over maakte we kregen een schoolrekening in de bus om te betalen van boeken al hoewel kirby dat jaar niet naar school was geweest ,ik was boos omdat we nooit niets hoorde van haar toen huidige school maar ze konde wel een rekening sturen ik heb dan ook de school opgebeld en het hen eens goed gezegt tegen de directrice ik kreeg dan ook 1000 maal excuus aangeboden, daar waren wat mee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Er is maar 1 leraar haar komen opzoeken dat was haar wiskunde leraar. kirby wou maar naar buiten gaan, maar dat mocht niet echt, er was gevaar bij. We verstonden haar wel ze had al meer dan 6 maanden doorgebracht in het ziekenhuis en mocht ze nog niet veel ,ze probeerde haar bezig te houden met te tekenen ,knutselen Ze was dan ook gestart om op de laptop een pouwerpoint diareeks te maken over haar ziek zijn.
het was zo fijn haar eindelijk thuis hebben , de verpleegster kwam alle dagen om haar catheter te verzorgen haar huid verzorgde we nog altijd zelf door het in te smeren met speciale voedende creme. het ging vrij goed met kirby ze voelde haar goed , was dit nu echt ???????
Toch blijf je voorzichtig met je uitspraken ,want je hebt al eens een keertje meegemaakt je denkt nooit dat je kind kanker gaat krijgen.
haar kracht kwam terug en het moe zijn ging ook beter, toch nog voorzichtig zijn en je aan alle regeltjes houden. ze moest zekf voelen wat ze aan kon of wat niet.
Er spookte toch heel wat emoties door ons hoofd, je bent blij, bang , gefrustreerd tegelijk omdat je eigenlijk heel weinig voor haar zelf kan doen het is heel wat om te verwerken als gezin, onze steve die vermeed zijn zus zoveel mogelijk las je er dan met hem even over aan pakte dan zei hij kan mijn zus zo niet zien liggen, maar ja je kunt er niet naast zien als ze thuis rond loopt natuurlijk.
We konden alleen maar heel hard duimen dat vanaf nu alles weer beter zou gaan met haar.
