Tja, niet te geloven, maar vandaag is het 3 maanden geleden toen
we hier aankwamen, amai wat gaat de tijd snel!
Laatst schreef ik over de start van hun eerste schooldag, wel ik
kan jullie verzekeren de 1 e dag was zeer emotioneel, spannend, leerrijk maar
bovenal voor de gasten blijkbaar plezant. Met een klein hartje en heel veel
moed zijn ze beiden met de bus naar hun nieuwe school gegaan. Zonder enige
bagage van vrienden of kennis van de taal zijn ze de dag goed doorgesparteld!
Julie kwam thuis met een `big smile` en had al vriendinnekes gemaakt, wat voor
haar heel belangrijk is.
Viktor kwam thuis met zijn verhaal hoe verschillend het wel is, hij heeft 7
lestijden per dag, 7 andere leerkrachten, verschillende klaslokalen maar bovenal `hij zag het zitten`!
We moeten toegeven de eerste weken was het wennen, de kinderen die op
verschillende tijdstippen vertrekken , als ze thuis komen helpen met hun
huiswerk waar we kunnen, in het begin waren ze toch een uur tot een uur en een
half zoet ermee maar nu ... . Ze komen thuis, eerst wat ontspanning en een
fruitsalade eten, ah ja k heb daar nu allemaal de tijd voor, en dan 20 minuten
tot een half uur hun huiswerk. Het moet
gezegd worden, we zijn super trots op onze kids!
Wat we hier vooral missen, is goed en lekker brood! Maar daar
hebben we een oplossing voor gevonden, van mijn schoonmoeder(merci Frieda),
hebben we haar broodmachine mee, en hebben we bloem vanuit Belgie laten
komen (merci Patrice) en kunnen we nu lekker Belgisch brood eten! Njammie
Uiteraard raakt de bloem op en hebben we hier toch proberen te zoeken naar
goeie bloem om brood te bakken, en dat is gelukt! Eigenlijk moet ik hier nog
aan toevoegen dat mijn ventje zorgt dat we brood hebben ...
Na 3 maanden zijn onze gasten het al goed gewoon, mijn ventje was
het al wat gewoon, diegene die nog moet wennen da benne kik! Eigenlijk niet
evident in die zin, van voltijds te gaan werken en nu thuis zijn, k hoor al
vele zeggen, amai dat is toch een luxe en inderdaad het is een echte luxe en k
ben wel heel content maar toch ik ben dat niet gewoon.Pas op ik heb soms tijd
tekort op een dag: de kindjes, mijn huishouden, gaan briskwalken, de sociale
contacten onderhouden, ik beken tja k ben een frequenter gebruiker van facebook
de laatste tijd, vandaar nog geen nieuws op de blog, wat bleek dat er toch nog
vraag was naar de blog, vandaar
Maar alles begint op zijn plooi te vallen en zijn routine te
krijgen. Mijn ventje zijn werk, de kindjes hun school, hun vriendschappen die
op gang komen. Viktor heeft al bij zijn vriend Justin mogen gaan slapen, en we
zijn al enkele keren bij Daniella(vriendin van Julie) bij haar thuis geweest.
En ik mag niet vergeten te vermelden `the Malls` (schoppingcentra)begin ik ook
al goed te kennen, tegen dat er bezoek komt dat ik jullie goed kan rondleiden,
he?
Morgen start mijn eerste dag als `volunteer`(vrijwilliger) in Julie haar klas,
ik moet jullie niet vertellen zeker dat ik hier enorm naar uitkijk, zeker?
Oh ja, we zijn al in de ban van Halloween, volgende week woensdag
is er parade in de school van Julie, s `avonds doen we in de wijk onze toer en
de zaterdag is er een Halloween feestje bij een collega van Dimi waar we alvast
naar uitkijken!
