Na het ledigen van de wagen hebben we kennis gemaakt met
onze overbuurvrouw. Een knappe en vriendelijke dame, Lucia , een Italiaanse
Amerikaanse die gehuwd is met een Griek.
Dimi vertelde al dat ze op reis vertrokken naar Griekenland en had hij
voorgesteld om naar hun hondje ` Bella` te kijken. Bij deze was de toon gezet bij
onze ontmoeting dat Bella meer dan welkom is. En zo logeert Bella voor een 3
tal weken bij ons.
Dinsdag 24/07/2012 zijn we gaan zwemmen met Koen, Kjell en
Iris in hun community. Iedere wijk heeft zijn eigen community waar je kan
zwemmen, fietsen, basket spelen, ... . Wij moeten nog informeren hoe we bij ons
kunnen lid worden.
s `Avonds onze eerste warme maaltijd: aardapellen, kippefilet met appelmoes
voor de kindjes, wij salade. Het heeft gesmaakt maar ik kan jullie verzekeren
het is een zoektocht hoor.
Woensdag was Dimi thuis en wilden we de kinderen gaan
inschrijven in hun school, wat bleek ze moeten eerst ingschreven worden via een
internationale organisatie , dus weer extra administratie, hun geboortecertificaat
in het Engels! Waar gaan we dat nu weer halen, vrijdag eens tot bij die
organisatie rijden wie weet gaan we daar iets meer te weten komen.
Vandaag was een` off day`, Julie heeft last van haar maag en
diarree, een goed middagdutje doet wonderen. Ik heb geprobeerd om buiten te
liggen maar bij een 39 ° was dit maar van korte duur.
Dus werd het een middagdutje binnen. Nu
Bella bij ons verblijft moeten we naar buiten voor haar `toerke`.
Wie zich het best aanpast is Viktor, de buurjongens zijn langsgekomen om op de
Wii te spelen, hij praat daar Engels tegen en vraagt af en toe om een woord te
vertalen, hij doet het maar he! Ik ben echt fier op hem.
Wat mezelf betreft, heb ik het gevoel alsof we op vakantie zijn. Ik besef het nog niet zo goed, ik denk nog veel aan thuis. Ik denk ook
nog heel veel aan jullie daar.
Nu was het afwachten hoe de gasten gaan reageren op hun
nieuwe huis en zeker hun kamer! Dimitri heeft zijn uiterste best gedaan om
alles in orde te zetten, de bedden waren opgemaakt, het meeste lag al in de
kasten. De kinderen waren zeer positief en hadden ogen tekort om alles te
ontdekken.
Na een frisse douche werden we verwacht bij Koen en Iris om
te gaan eten. Voor aperitief een mojito! Dat was een goeie starter en daarne
een ` home made hamburger`.
De volgende ochtend waren we vroeg wakker , ale ik als
laatsteen was Julie al mee met haar
papa voor ontbijt, dat ging in de goede richting! Na het ontbijt gingen we
schoppen, eerst gerief voor in de badkamer, de kinderen mochten elk een
douchegordijn kiezen, wat genoten ze ervan om gerief te kiezen om elk hun eigen
badkamer op te fleuren. Daarna ging het richting Ikea , ja ja dat hebben ze
hier ook. Daar een boekenkast voor Viktor ` s strips en voor Julie een kastje
voor al haar persoonlijke spullen. Daarna ging het richting ` the Giant` een
groot warenhuis en mocht elk iets kiezen van koekjes en uiteraard nog andere
etenswaren.
Op zondag 22 juli 2012 was het zover, de Hugelierkes vertrokken
naar hun nieuwe (t) huis in de States!
Voor het zover was zijn er nog enkele afscheidsfeestjes aan
vooraf gegaan.
Eerst hadden we het afscheidsfeestje van de voetbal op zondag 29 januari 2012.
Dimitri ging niets vermoedend naar een babyborrel van mijn werk (weliswaar met veel
tegenzin want het was het wereldkampioenschap veldrijden). Tot zijn verbazing
stonden de spelers van Zwegem Sport hem op te wachten. Wat uiteraard een
geslaagd feest werd! Bij deze nog eens een dikke merci aan Lieven, Mario,
Pieter, Bjorn en al diegenen die eraan mee gewerkt hebben.
Nog geen week later gingen we met onze beste vrienden`zogezegd` gaan
uiteten. Maar zaterdag 4 februari was geen gewone rustige avond, het was een
avond vol verrassingen: ` A Surprise Party`, iedereen was er, familie,
vrienden, collega `s , ...
Bedankt aan iedereen die eraan meegewerkt heeft, ik had dit echt niet verwacht
en voor de 2 x op rij vloeiden er weer tranen. Zowel van blijdschap maar ook
van verdriet dat we jullie toch wel gaan missen.
Op 29 februari 2012 vertrok Dimitri voor de 1 e keer alleen
naar ons nieuw huis. Het was even wennen zonder vent in huis en eens de baas
mogen zijn. Uiteraard hebben we hem gemist.
Gelukkig hebben we hulp gekregen van mijn moeke , familie en vrienden ,nog eens
merci! Want alleen met 2 kinderen en nog eens full time gaan werken dat is niet
evident. Chapeau voor diegenen die er alle dagen alleen voor staan, ik heb
grote bewondering voor hen.
Dimi kwam na 12 weken eindelijk terug, een kleine 2 weken.
Amai die zijn voorbijgevlogen: de verhuis, enkele voorbereidingen voor ons
vertrek, nog eens salut gaan zeggen, ... Na 2 weken , snik snik mijn ventje
terug weg en nu nog een kleine 6 weken bij mijn moeke wonen, waarvoor een grote
dank!
Die 6 weken gingen rap waren ook zeer vermoeiend, nog eens
uitvoerig afscheid gaan nemen, zeker de laatste week was zwaar. Ook afscheid nemen van mijn werk en collega `s
was zwaar, alhoewel ik daar maar een kleine 2 jaar heb gewerkt, heb ik toch met
enkele een goeie band opgebouwd. Nog eens bedankt voor de leuke samenwerking.
Zondagochtend, 22 juli 2012 , de 1 e warme dag in Belgie na
lange tijd, zal een dag zijn die nog lang zal nazinderen. Afscheid nemen van je
dierbaren op de militaire luchthaven in Melsbroek, met het idee van hen een
lange tijd niet te zien is toch even slikken hoor. Het was emotioneel en zwaar.
Als je naar het vliegtuig stapt en je dochter weent en zegt `ik wil niet mee`
is potverdorie lastig! Ze zei een half uur niets en keek boos naar ons.
Gelukkig ontdooide ze rap en kwam haar humor weer naar boven.
Na een vlucht van meer dan 8 uur arriveerden we in de militaire luchthaven in
Andrews. Bleek dan nog eens dat we niet uit het vliegtuig mochten omdat de
president moest vertrekken. We werden direct geconfronteerd met het protocol
van Amerika!
