Ik ben Quintiens Annelien
Ik ben een vrouw en woon in Herk-de-Stad / Stratford (België / Canada) en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 05/05/1992 en ben nu dus 33 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .
18-02-2011
Hello there,
De laatste keer dat ik geschreven heb, is precies wat langer geleden dan dat ik gedacht had. Ondertussen woon ik bijna 6 maanden in Canada. De strenge winter heb ik overleefd, nochtans, ik dacht dat het kouder ging zijn! Maar laten we eerst de maanden wat overlopen. 1 december viel eindelijk de sneeuw, de sneeuw die er nu nog steeds ligt. In december was het nog niet zo koud. Ze hadden me al allemaal gewaarschuwd: 'It's gonna get cooooold in January and February'. Midden december, net voor Kerstmis zijn we met een aantal andere uitwisselingsstudenten en een YFU vrijwilligster naar Toronto gegaan. We waren jammer genoeg maar 1,5 dag daar. De eerste dag hebben in Toronto rondgewandeld. De YFU vrijwilligster woont in Toronto dus zij wist waar naartoe gaan. Toronto is o.a. gekend als stad met enorm veel verschillende culturen. Om een van die culturen te zien, zijn we naar de 'Chinatown' gegaan. Ik heb me er wel ziek gelachen met de andere studenten. Er lagen schildpadden, ingewanden, kippenpoten en allerlei andere lekkernijen. We zijn dan ook nog door de zijstraatjes gelopen. 's Avonds zijn we gaan schaatsen op het 'Nathan Phillips Square'. Dat was mooi met al die verlichting en kerstversiering. Daarna zijn we iets gaan eten in een gezellig restaurant en 22h zijn we naar de film gegaan. We sliepen in het Fairmont hotel in het hartje van Toronto. De volgende dag zijn we 's morgens pannenkoeken gaan eten en die waren zo ongelofelijk lekker ! :) Rond de middag zijn we naar de 2de grootste mall geweest van Canada: de 'Eaton Centre'. Heel wat uitwisselingsstudenten wilden de CNtower op, maar we hadden niet genoeg tijd daarvoor, wat echt superjammer was.. ! Eaton Centre is zo groot en het was er zo ontzettend druk, zo vlak voor de feestdagen. Amai ! Rond 17h zaten we allemaal terug op de bus op weg naar huis. In Januari had ik examens. (Sorry, mijn punten weet ik nog niet. Ik moet daarvoor naar de 'main office' gaan en ben daar nog niet geraakt.) Mijn eerste examen was gym. Zo grappig ! We mochten een partner kiezen en dan moest je 1,5 minuut fitnesstests doen, om nadien naar het midden te lopen, een vraag kiezen, oplossen met je partner, teruglopen en in de doos gooien en dan ga je naar de volgende fitnessoefening. Dat was eigenlijk best wel leuk. Nooit gedacht dat ik een examen kon invullen met zoveel plezier! Mijn tweede examen was Godsdienst: openboek. Dat was dus ook al niet zo moeilijk. Mijn derde examen was wiskunde en als laatste had ik kunst. Raar maar waar, maar mijn laatste examen was het moeilijkste. Ik moest daar kunsttermen uitleggen waar ik in mijn gans leven nog nooit van gehoord had. Achja, op dat moment moet je wat fantasie hebben, uiteindelijk heb je dat voor kunst toch nodig dus zo'n erg was het hopelijk niet. Eind januari ben ik nog eens naar de Niagara Falls geweest. Echt supermooi !!! Er was niet veel volk, in tegenstelling tot de eerste keer. De watervallen waren verlicht, maar de verlichting stelde niet zoveel voor. Het was vooral indrukwekkend dat rond de watervallen en het meer volledig bevroren was. 1 februari was het tijd voor de dog sledding. Dé YFUtrip. We moesten een dag vroeger vertrekken dan normaal gezien aangezien er een sneeuwstorm werd aangekondigd. We reden 4h naar het Noorden toe. De eerste 2 nachten sliepen we in een hotel en hadden we overdag in de voormiddag een mid-orientationweekend. 3 februari moesten we nog een half uur de bus nemen om tot de plaats te gaan waar de honden waren. Er waren ongeveer 140 honden en ik kan je verzekeren, als je geen hondenliefhebber bent en dan tussen die honden moet lopen om 1 specifieke hond te gaan halen die helemaal vanachter zit, dan is dat geen pretje ! De eerste keer dat ik een hond moest gaan halen, heb ik toch wat hulp gevraagd want die honden zaten rondjes te lopen en te blaffen gelijk gek. We werden allemaal in 2 groepen verdeeld. Enfin, je kreeg dus ook een slee per 2. Ik was bij een leidster, wat ik echt wel jammer vond door mijn hondenallergie, waar ik uiteindelijk praktisch geen last van gehad heb. Maar ik mocht de slee, gelijk iedereen, ook besturen en soms ook gewoon op de slee zitten. Als ik moest besturen lagen we uiteraard regelmatig in de gracht. Iedere dag deden we ongeveer 40 km. Dog sledding is eigenlijk echt heel vermoeiend want als je een heuvel bereikt moet je mee de heuvel oplopen en je bent gekleed gelijk iemand die op het Noordelijkste puntje in de Noordpool woont. Dan heb je nog van die bakstenen als schoenen aan én dan nog eens in de sneeuw lopen, echt zwaar ! De eerste dag was het ongeveer -30 graden. De eerste avond moesten we veel hout hakken en zagen zodat we genoeg hadden voor de volgende dag. We hebben ook water gehaald uit het meer. We sliepen in een tent die voorzien was van 2 kleine kacheltjes en een kookplaats. 's Avonds moesten we de honden ook eten en drinken geven en wat stro om op te slapen. De honden werden vastgemaakt langs elkaar aan een ketting. Mijn angst voor DIE honden was fel verminderd want ze hadden ons verteld dat die honden willen werken voor hen, maar ook heel veel liefde willen krijgen en dus geen schrik hebben van mensen. Dus daardoor kon ik ook de klik maken om naar de honden te gaan en hun harnas aandoen/uitdoen zonder schrik. Het waren inderdaad heel erg lieve dieren ! Die avond kreeg ik enorm veel pijn in mijn benen en dacht dat ik een spier verrokken had. Het probleem was dat ik mijn benen niet meer kon opheffen. Dus moest ik een stap naar rechts doen en mijn been 10 cm van de grond opheffen,moest ik met mijn arm onder mijn been om het zo te verplaatsen. Iedereen heeft me in ieder geval goed uitgelachen en om er nog een schepje bovenop te doen hebben ze me nog een aantal keer zitten duwen om zo mijn belachelijke wandelmovekes nog eens te kunnen zien. De volgende dag ging het nog altijd niet beter met mijn benen waardoor ik grotendeels op de slee moest zitten. De volgende dag vertrokken we 's morgens weer. Een van de honden in mijn team had op zijn tong gebeten, waardoor dat beest en zijn buur waarlangs hij liep helemaal vol bloed hing. Gezellig. Je moet ook altijd de naam van je honden kennen want je moest kunnen zeggen welke kant ze moesten uitgaan. Om een of andere reden is links HA en rechts GI. De derde dag moesten we terug van de kampplaats naar de plaats gaan waar de honden wonen. We hadden zo een zware weg genomen! Dan dacht je, oh oef even zitten op de slee om de heuvel af te gaan, en dan hupa slee terug af om de volgende heuvel terug om op te lopen. Zodra we aankwamen, gingen we samen met de leiders en alle uitwisselingsstudenten chili eten en daarna was het tijd om terug naar huis te gaan. Het was echt een unieke ervaring die ik nooit ga vergeten ! Dus moest je ooit de kans hebben om op dog sledding te gaan; zeker doen !!!!!
