Hello,
Vandaag is het 10 april, aangezien er al 6h geen hydro is, heb ik tijd genoeg om mijn blog nog eens aan te vullen J. Vorige week hadden we een sneeuwstorm, die we precies 6 dagen geleden over ons heen hebben gekregen.
Gisteren was het schitterend weer en 25 graden en praktisch al de sneeuw is weg. Vandaag heeft het gedonderd, gebliksemd en gehageld, maar in de late namiddag klaarde alles op en hadden we een stralende zon met 23 graden, jawel!
Maar in plaats van nu meteen alles te vertellen over april, zal ik eerst en vooral beginnen bij het begin.
In maart heb ik 't een en 't ander beleefd. Begin maart was er de 'semi formal'. Een event dat door een paar geëngageerde jongeren werd georganiseerd die in het 'parlement' op school zitten. Het werd in het gymnasium gehouden op school. De bedoeling was om je toch een beetje op te tutten. Sommige meisjes kwamen aan in een hemd en das. Anderen kwamen aan in een glitter and glamour kleed met hoge hakken die ze meteen uitdeden toen ze aankwamen op school. (Uiteraard was ik er daar een van J)
In maart was er ook nog de 'roll up the rim' in Tim Hortons. Telkens als je een 'cup' chocomelk, koffie, thee, ... bestelde, waarvan de maat Medium of groter was, kon je the 'rim' omrollen en maakte je kans om iets te winnen. De prijzen waren: 'a free donut, a free coffee, a car, a bbq, a bike, a 100 dollar Tim Hortons 'gift card'. Helaas, ik heb enkel 1 keer 'a free coffee' gewonnen en 10 keer het zalige zinnetje Please play again. Laura en ik hadden aan elkaar beloofd dat als een van ons de 100 dollar Tim Hortons gift card zou winnen, we het zouden delen. Maar ook zij had geen geluk, iets anders dan een koffie en donut heeft zij ook niets gewonnen.
Op 15 maart was Laura jarig. We zijn naar Stratford gegaan want Laura ging haar tattoo zetten! Ik denk dat ik meer zenuwachtig was dan dat zij was. Zij zat heel relaxed op die zetel/stoel..terwijl ik haar hand fijn kneep.
Op 8 maart ben ik naar Toronto geweest met mijn 'art class'. Ik volg nu wel geen kunst meer, maar de leerkracht had me de kans gegeven om mee te gaan naar de Tim Burton exhibit. We hadden 3 verschillende plaatsen bezocht. Eerst was er dan de galerij van Tim Burton. Dat was echt tof en interessant. Waar hij zijn ideeën haalt, is mij een compleet raadsel! de 2 andere vond ik persoonlijk iets minder. De tweede stop was een kunstschool waar we hoofden leerden tekenen, maar na 2h had ik het wel genoeg hoofden gezien. De derde plaats was een gewone galerij, maar daar bleven we ook maar een half uur. Ik denk dat iedereen ook wel zoiets had van Ive seen it all Die 2 plaatsen hadden tenslotte ook niets te maken met Tim Burto, jammer genoeg. Toen ik s avonds thuiskwam, was het pancake day. Het was de dag voor de Vasten, Lent, waar Canadezen vaak de gewoonte hebben om pannenkoeken te maken. Maar dat wil niet zeggen dat ze 40 dagen geen zoetigheden meer gaan eten ofzo. Dat klonk uiteraard wel als muziek in mijn oren. J
11 en 23 maart hadden we een.. SNOWDAY ! Ik dacht dat ik er geen zou krijgen, maar dan toch, in maart, mijn eerste snowday. Nu ja, ik had zoiets van Snow, if you didnt want to come in December, January or February, then why dont you just skip this year, ha? Want in maart moest nu ook weer niet. Maar enfin, ik mag niet klagen. Het is immers zalig als om 7h je alarm afgaat en je probeert dan je ogen open te houden en dan hoor je je naam, dat daarna gevolgd wordt door de meest fantastische zin 'It's a snowday', ja, dan val je meteen terug in slaap.
2 april ben ik naar het grootste Maple Syrop festival geweest (van Canada heb ik horen zeggen.) en daar hoorde uiteraard dé pancakes with maple syrop bij. Ik moet zeggen, dat smaakte. We moesten wel een half uur wachten, maar ja, dat was het uiteindelijk wel waard.
Ik heb regelmatig zo in mijn hoofd wat nu grote verschillen zijn. Een van die verschillen die ik zalig vind, is dat als het mooi weer is, iedereen op straat te zien is. Alle buren komen samen om wat te babbelen en dat vind ik echt wel leuk. Een ander verschil is dat iedereen zo vriendelijk is. Leerkrachten worden meer beschouwd als vrienden van leerlingen. Echt grappig, maar hoe dan ook, de leerlingen blijven respect tonen. Als ik eens in een restaurant ben en er is zo een kwade madam, dan heb ik zoiets van oke, do you want me to leave? Cause it will just take me 5 steps, and you can say bye bye to your tip. Een andere mogelijkheid is met Debit betalen. Dan komt er te staan: tip? En dan geef je een paasei. Maar dan denk ik dit is vaak hoe Vlamingen zijn, maar ik ben nu gewoon om mensen te zien die hun job leuk vinden (of ten minste doen alsof). Een ander voorbeeld is dat Canadezen ALTIJD zeggen hey, how are ya? aaaaaaaltijd. Dan zeg jij Pretty good, and yourself? En dat is het dan. Er zijn nog zoveel verschillen, maar daar kan ik momenteel niet opkomen.
Ik hoop dat we binnenkort Hydro hebben, maar zo met kaarsjes werken, heeft ook wel zijn charmes. (Om 22.15 sprong de electriciteit terug aan!)
Adjos !
|
