Eerste dag Los Angeles stond in het teken van Hollywood. Vooraleer Hollywood zelf te bezichtigen zijn we langs geweest bij één van de grote productiehuizen van films: Warner Bros. Samen met Universal Studio's en Paramount Pictures liggen die net buiten Hollywood. Deze filmdorpen zijn bijna zo groot als een gewone stad bij ons. Warner Bros zijn onder meer de makers van Friends, Harry Potter, The Matrix, Free Willy, Superman, Badman, Sex and the City, Ace Ventura, Bugs Bunny, Tweety nen helen hoop andere bekende films en TV-series. En in dit dorp hebben wij een bezoekje achter de schermen gebracht om te kijken hoe die films en tv-series nu gemaakt worden. Ze hebben er hele fake dorpen met huizen die soms alleen maar een voorkant hebben. Ze hebben er een eigen oerwoud om scenes in op te nemen, en meertje,.... te zot voor worden. En dan hebben ze nog zo een 20 tal hangars waar ze de sets van de TV-series in bouwen of hele decors voor films. Eén hanghar had zelfs een beweegbare vloer, die ze konden doen zakken en vol laten lopen met water om zee-scenes te spelen. Daarnaast kon je een aantal zaken bekijken zoals de Batmobiel, de kostums van Harry Potter en als hoogtepunt (voor ons dan toch), de set van Friends. Voor de kenners, we hebben in Central Perk gestaan (het koffiehuis waar ze altijd zaten) en in hun alom bekend zetel gezeten (bewijzen volgen nog). Vervolgens zijn we richting de bekende HOLLYWOOD-letters gereden op de heuvel en naar de Hollywood Boulevard. In deze Boulevard ligt de Walk of Fame, de duizenden sterren op het trottoir van allerlei bekende filmsterren en showbizzmensen. Ten slotte zijn we nog door de bekende wijken Bel Air, Beverly hills en Melrose Place gereden. Maar veel valt daar eigenlijk niet te zien. Behalve heel veel grote hagen en muren waarachter het bekende en rijke gepeupel der aarde woont. En het woord 'gereden' is misschien nog wat overdreven, aangeschoven zou beter zijn. Man man man, hier in LA met de wagen rijden is niet goed voor de tikker. Wie beweert nooit stress te hebben moet zeker hier eens met de auto een toerke komen maken. Om u een idee te geven. Hier in LA alleen al wonen er 4 miljoen mensen waarvan er volgens ons 3 miljoen voor hun beroep doelloos met de auto rondrijden. Op de autostrade bijvoorbeeld heb je op bepaalde momenten ZEVEN rijstroken, en die staan allemaal vol. Momenteel verblijven we in een motel in blijkbaar de Latino-neighbourhood (wij vallen hier zelfs op) op een goeie 1 à 2 kilometer van downtown LA waar we vandaag naar toen gaan.
Vanuit de Grand Canyon zijn we vertrokken richting Los Angeles. Dit hebben we via een ommetje gedaan zo konden we nog op een deel van de oorspronkelijke Route 66 rijden. En we doen dit in twee dagen want het is een tocht van een goeie 800 km. De Route 66 was echt wel de moeite om eens te doen. Enerzijds is het een mooie route langs schilderachtige wegen en landschappen. Maar anderzijds geeft ze ook uitzicht op de nog echte dorpjes, winkeltjes, tankstations van vroeger die nu bij ons nog dikwijls het beeld vormen over de USA: houten saloons en winkels, allerlei oude bolides die hier en daar nog opgesteld staan, verroeste auto's langs de kant, horses in de wei, een goederentrein van wel 80 wagonnetjes die je inhaalt met de wagen... Kortom een leuke tocht. Daar we de tocht in twee dagen doen, hadden we besloten om te overnachten bij Lake Havasu. Dit meer is ook ontstaan door een dam te bouwen in de coloradorivier en dus terug een leuke plaats om aan watersport te doen en te zwemmen. Dit plaatsje is ook nog bekend omdat het eilandje dat in het meer ligt (waar wij sliepen), verbonden is met het vasteland door een "London Bridge". Een brug die ze steen voor steen uit Engeland afgebroken hebben, getransporteerd en hier weer opgebouwd. Goe zot die amerikanen.... De streek waar we doorreden, ligt in de 'California Dessert' zoals dit hier noemen en dit kan je wel letterlijk nemen. Het was daar weer warm!!!! Toen we daar gisteren rond 16u toe kwamen was het rond de 43 graden, dus direct het Lake en het zwembad binnen. Rare is dat die hitte niet te verdragen is zoals we in Las Vegas ook al meegemaakt hadden. Na het avondeten, hupla weer het zwembad binnen. In de tent slapen was geen optie, dan maar onze matjes op twee pic nic tafels gelegd en buiten geslapen. En dat was nog te warm. Deze morgen 5u30 al wakker, hupla rechtstreeks van op de pic nic tafel weer het meer induiken. Allemaal leuk om eens mee te maken en hoort bij het avontuur. En tot 23 uur 's avond in het zwembad zitten, wie kan dat doen in België. Misschien even met een paar vergelijkingen weergeven van hoe de warmte hier aanvoelt. - Als ge over den tarmac hier loopt is het alsof er nen mega BBQ onder u aan de gang is. Zoveel warmte komt er uit de grond. - Er waait telkens een windje, lekker zou je zeggen, maar dat is alsof ze met een haardroger (op warme stand) in uw gezicht staan te blazen, zo warm is dat. - In uw tent (enkel binnentent) op uw matje liggen (wat we eerste geprobeerd hadden) is alsof ge op een vloer met vloerverwarming ligt die vollen bak aanstaat. - Het water in het zwembad en het Lake kan een beetje verfrissing bieden, denk je. Maar tijdens het warmste moment van de dag voelt het water zo warm aan alsof je in een theekan springt.
Zozo, vandaag hebben we ons verplaatst tot zo een 20 km voor Los Angeles. En morgen trekken we de metropool binnen. Met eerst een bezoek aan Hollywood. Mochten we binnen 2 weken nog niet terug zijn, dan is het het teken dat ze ons morgen ontdekt zullen hebben als filmstars.
(Eerst en vooral ons vorige bericht is wat in vertraging gekomen omdat we geen internet hadden en het er nog niet konden opzetten)
Hello,
Wat inderdaad top of the bill zou moeten worden, ons laatste
nationale park de grand canyon, is het dus niet geworden.Als je fotos en prentjes op het internet
zie, dan ziet het er altijd prachtig uit maar de werkelijkheid is anders, ze
hebben ons goed in de zak gezet in de boekskes.
Misschien even uitleggen waarom zo een ontgoocheling. Ten
eerste hadden we zo iets bij ons eerste zicht op de grand canyon, Ok dit is wel
groter, weidser en dieper dan de rest. Maar de vormen, kleuren en zo verder
waren helemaal anders dan in de andere nationale parken. En soms waren die in
de andere parken nog veel mooier dan wat we hier te zien kregen. Ten tweede kan
je de grand canyon eigenlijk enkel bezoeken van de bovenzijde en dat is zo plat
als iets en eigenlijk goed te doen voor iedereen met als gevolg dat dit hier
wel het benidorm lijkt van de nationale parken. Jappen met hun fototoestellen
en in hun schoonste kostuumke, hele ladingen bussen met strandtoeristen die
juist nen keer komen kijken naar de grand canyon en dan nog niet te vergeten
alle tientonnertoeristen die hier rond waggelen Om de grand canyon echt te
beleven en er in te gaan en niet langs te bovenzijde te bekijken zijn er maar
drie mogelijkheden: één met een helikopter er nen keer overvliegen (haal de
dollars maar boven), met een boot hem afvaren (een jaar op voorhand te
reserveren en met 1000 dollar komt ge niet toe, hetzelfde om er in te mogen
wandelen). Dit laatste lijkt dus leuk maar het is hier wel omgekeerd wandelen,
eerst dalen en dan om weer te keren moet je stijgen en dat stijgen mag je wel
heel letterlijk nemen. Het is alsof je een muur naar boven moet lopen. Neem
daarbij nog eens dat je dit in volle zon moet doen en dat het in de canyon zo
een 10 graden warmen is dan de bijna 38 a 40 graden aan de bovenzijde, dan
weetje dat je dit niet zo maar op één twee drie doet. Overal staat het
aangegeven dat het af te raden is om in dezelfde dag tot helemaal beneden in de
canyon te wandelen en dan terug te keren. Sommige hebben hierbij letterlijk al
het leven gelaten(dat hangt hier overal
uit). Je moet de tocht dus in twee dagen doen maar daarvoor moet je een
vergunning hebben in de canyon te kunnen slapen (ook een jaar op voorhand zeker
aan te vragen). Wij hebben vandaag dan ook wijselijk de helft er maar van
gedaan. Afgedaald tot halverwege en dan terug naar omhoog en om 6 uur s
morgens vertrokken om de grootste hitte te vermijden.
Nog een leuk iets hier (zo wisten de rangers te vertellen)
is dar er hier ook een soort moesson is tijdens de zomer. Iedere dag een fikse
regenbui met veel gedonder en bliksems die tot op de bodem inslaan. Maar dat
wisten wij natuurlijk niet. Wij ons tentje,zoals we al heel de reis doen, enkel met het binnententje opgezet omdat
het s nachts toch altijd veel te warm is, waren gisteren natuurlijk goed
gesjost. Toen we net op de shuttlebus zaten langs de canyon, begint dat hier te
stortregenen, niet normaal, wij mega ver van onze camping. De rest kunt ge al
raden. Vandaag weer net hetzelfde. Net klaar om te beginnen koken .baf weer zo
een onweer. Deze keer wel ons tent met buitenzeil maar er mochten nog gleufkes
gemaakt worden om het water te doen wegstromen anders was onze tent gaan
zwemmen. Schuilen in de auto en pas drie uur later aan het eten kunnen
beginnen.
Nog zo een goeie vandaag, de helft van het park en de wegen
waren afgezet voor de bezoekers hier omdat de Vice presedent (Bidden, de
rechterhand van Obama) hier een speechke moest komen doen voor de pers en een
aantal gasten over de projecten in het park en het geld die de regering er aan
geeft. Wij waren dus weeral in de zak gezet en mochten dus tot 15 uur in de
namiddag wachten tot we onze wandeling die we wouden doen, konden aanvangen.
De Grand Canyon was dus niet echt zo een topper Morgen een
stukje nostalgie met de wagen, we gaan de Route 66 doen. Een deeltje van de
oorspronkelijke route die nog bestaat.
We zijn nu aangekomen in het land van de indianen. In
Amerika zijn er nog tal van gebieden die eigendom zijn van de indianen en die
nu uitgeroepen zijn tot reservaat. Wij zitten nu in dat van de Hopi en
Navajo-indianen.
Eén van de bekendste parken in hun reservaat is de Monument
Valley, enkel te verkennen met een Jeep. Een prachtig landschap zo
gestolenuit een film over de indianen,
maar geen pretje voor de auto.
Na dit park zijn we doorgereden naar Page en Lake Powel dat
in het Glen Canyon National Park ligt. Lake Powel is een meer ontstaan door een
dam die ze in de colorado River gebouwd hebbenom elektriciteit op te wekken. Door de bouw van deze dam ontstond een
enorm meer, dat nu voornamelijk gebruikt wordt voor de watersport. Iedereen
komt hier van kilometers ver om op het meer te varen. Aan iedere jeep die je
hier ziet rijden hangt er een speedboot op een remorque. Maar het meer is ook
ideaal voor lekker in te zwemmen. Lekker blauw water en nog warmer dan bij ons
in België in het zwembad.
Naast het meer zijn hier ook veel slot-canyons, zeer smalle
canyons ontstaan door plots hevige flash flood van water na een regenbui die
in de sandstone-bodemprachtige vormen achterlaat die een beeldhouwer er zelfs
niet in krijgt, prachtig om te zien en door te wandelen. Zowel gisteren als
vandaag hebber we er zo één gedaan.
Ook vandaag nog naar de Horse Shoe Bend geweest. Een plaats
waar de Colorado River een bocht maakt in de vorm van een hoefijzer. Waar je dit
kan bezichtigen duiken de rotsen zn 300 meter naar beneden en heb je een
fabuleus zicht over dit prachtige plaatje.
Morgen
vertrekken we naar the top of the bill: de grand canyon
High,
Vanuit de Grand Canyon zijn we vertrokken richting Los Angeles. Dit hebben we via een ommetje gedaan zo konden we nog op een deel van de oorspronkelijke Route 66 rijden. En we doen dit in twee dagen want het is een tocht van een goeie 800 km.
