Vanuit de Grand Canyon zijn we vertrokken richting Los Angeles. Dit hebben we via een ommetje gedaan zo konden we nog op een deel van de oorspronkelijke Route 66 rijden. En we doen dit in twee dagen want het is een tocht van een goeie 800 km. De Route 66 was echt wel de moeite om eens te doen. Enerzijds is het een mooie route langs schilderachtige wegen en landschappen. Maar anderzijds geeft ze ook uitzicht op de nog echte dorpjes, winkeltjes, tankstations van vroeger die nu bij ons nog dikwijls het beeld vormen over de USA: houten saloons en winkels, allerlei oude bolides die hier en daar nog opgesteld staan, verroeste auto's langs de kant, horses in de wei, een goederentrein van wel 80 wagonnetjes die je inhaalt met de wagen... Kortom een leuke tocht. Daar we de tocht in twee dagen doen, hadden we besloten om te overnachten bij Lake Havasu. Dit meer is ook ontstaan door een dam te bouwen in de coloradorivier en dus terug een leuke plaats om aan watersport te doen en te zwemmen. Dit plaatsje is ook nog bekend omdat het eilandje dat in het meer ligt (waar wij sliepen), verbonden is met het vasteland door een "London Bridge". Een brug die ze steen voor steen uit Engeland afgebroken hebben, getransporteerd en hier weer opgebouwd. Goe zot die amerikanen.... De streek waar we doorreden, ligt in de 'California Dessert' zoals dit hier noemen en dit kan je wel letterlijk nemen. Het was daar weer warm!!!! Toen we daar gisteren rond 16u toe kwamen was het rond de 43 graden, dus direct het Lake en het zwembad binnen. Rare is dat die hitte niet te verdragen is zoals we in Las Vegas ook al meegemaakt hadden. Na het avondeten, hupla weer het zwembad binnen. In de tent slapen was geen optie, dan maar onze matjes op twee pic nic tafels gelegd en buiten geslapen. En dat was nog te warm. Deze morgen 5u30 al wakker, hupla rechtstreeks van op de pic nic tafel weer het meer induiken. Allemaal leuk om eens mee te maken en hoort bij het avontuur. En tot 23 uur 's avond in het zwembad zitten, wie kan dat doen in België. Misschien even met een paar vergelijkingen weergeven van hoe de warmte hier aanvoelt. - Als ge over den tarmac hier loopt is het alsof er nen mega BBQ onder u aan de gang is. Zoveel warmte komt er uit de grond. - Er waait telkens een windje, lekker zou je zeggen, maar dat is alsof ze met een haardroger (op warme stand) in uw gezicht staan te blazen, zo warm is dat. - In uw tent (enkel binnentent) op uw matje liggen (wat we eerste geprobeerd hadden) is alsof ge op een vloer met vloerverwarming ligt die vollen bak aanstaat. - Het water in het zwembad en het Lake kan een beetje verfrissing bieden, denk je. Maar tijdens het warmste moment van de dag voelt het water zo warm aan alsof je in een theekan springt.
Zozo, vandaag hebben we ons verplaatst tot zo een 20 km voor Los Angeles. En morgen trekken we de metropool binnen. Met eerst een bezoek aan Hollywood. Mochten we binnen 2 weken nog niet terug zijn, dan is het het teken dat ze ons morgen ontdekt zullen hebben als filmstars.
(Eerst en vooral ons vorige bericht is wat in vertraging gekomen omdat we geen internet hadden en het er nog niet konden opzetten)
Hello,
Wat inderdaad top of the bill zou moeten worden, ons laatste
nationale park de grand canyon, is het dus niet geworden.Als je fotos en prentjes op het internet
zie, dan ziet het er altijd prachtig uit maar de werkelijkheid is anders, ze
hebben ons goed in de zak gezet in de boekskes.
Misschien even uitleggen waarom zo een ontgoocheling. Ten
eerste hadden we zo iets bij ons eerste zicht op de grand canyon, Ok dit is wel
groter, weidser en dieper dan de rest. Maar de vormen, kleuren en zo verder
waren helemaal anders dan in de andere nationale parken. En soms waren die in
de andere parken nog veel mooier dan wat we hier te zien kregen. Ten tweede kan
je de grand canyon eigenlijk enkel bezoeken van de bovenzijde en dat is zo plat
als iets en eigenlijk goed te doen voor iedereen met als gevolg dat dit hier
wel het benidorm lijkt van de nationale parken. Jappen met hun fototoestellen
en in hun schoonste kostuumke, hele ladingen bussen met strandtoeristen die
juist nen keer komen kijken naar de grand canyon en dan nog niet te vergeten
alle tientonnertoeristen die hier rond waggelen Om de grand canyon echt te
beleven en er in te gaan en niet langs te bovenzijde te bekijken zijn er maar
drie mogelijkheden: één met een helikopter er nen keer overvliegen (haal de
dollars maar boven), met een boot hem afvaren (een jaar op voorhand te
reserveren en met 1000 dollar komt ge niet toe, hetzelfde om er in te mogen
wandelen). Dit laatste lijkt dus leuk maar het is hier wel omgekeerd wandelen,
eerst dalen en dan om weer te keren moet je stijgen en dat stijgen mag je wel
heel letterlijk nemen. Het is alsof je een muur naar boven moet lopen. Neem
daarbij nog eens dat je dit in volle zon moet doen en dat het in de canyon zo
een 10 graden warmen is dan de bijna 38 a 40 graden aan de bovenzijde, dan
weetje dat je dit niet zo maar op één twee drie doet. Overal staat het
aangegeven dat het af te raden is om in dezelfde dag tot helemaal beneden in de
canyon te wandelen en dan terug te keren. Sommige hebben hierbij letterlijk al
het leven gelaten(dat hangt hier overal
uit). Je moet de tocht dus in twee dagen doen maar daarvoor moet je een
vergunning hebben in de canyon te kunnen slapen (ook een jaar op voorhand zeker
aan te vragen). Wij hebben vandaag dan ook wijselijk de helft er maar van
gedaan. Afgedaald tot halverwege en dan terug naar omhoog en om 6 uur s
morgens vertrokken om de grootste hitte te vermijden.
Nog een leuk iets hier (zo wisten de rangers te vertellen)
is dar er hier ook een soort moesson is tijdens de zomer. Iedere dag een fikse
regenbui met veel gedonder en bliksems die tot op de bodem inslaan. Maar dat
wisten wij natuurlijk niet. Wij ons tentje,zoals we al heel de reis doen, enkel met het binnententje opgezet omdat
het s nachts toch altijd veel te warm is, waren gisteren natuurlijk goed
gesjost. Toen we net op de shuttlebus zaten langs de canyon, begint dat hier te
stortregenen, niet normaal, wij mega ver van onze camping. De rest kunt ge al
raden. Vandaag weer net hetzelfde. Net klaar om te beginnen koken .baf weer zo
een onweer. Deze keer wel ons tent met buitenzeil maar er mochten nog gleufkes
gemaakt worden om het water te doen wegstromen anders was onze tent gaan
zwemmen. Schuilen in de auto en pas drie uur later aan het eten kunnen
beginnen.
Nog zo een goeie vandaag, de helft van het park en de wegen
waren afgezet voor de bezoekers hier omdat de Vice presedent (Bidden, de
rechterhand van Obama) hier een speechke moest komen doen voor de pers en een
aantal gasten over de projecten in het park en het geld die de regering er aan
geeft. Wij waren dus weeral in de zak gezet en mochten dus tot 15 uur in de
namiddag wachten tot we onze wandeling die we wouden doen, konden aanvangen.
De Grand Canyon was dus niet echt zo een topper Morgen een
stukje nostalgie met de wagen, we gaan de Route 66 doen. Een deeltje van de
oorspronkelijke route die nog bestaat.
We zijn nu aangekomen in het land van de indianen. In
Amerika zijn er nog tal van gebieden die eigendom zijn van de indianen en die
nu uitgeroepen zijn tot reservaat. Wij zitten nu in dat van de Hopi en
Navajo-indianen.
Eén van de bekendste parken in hun reservaat is de Monument
Valley, enkel te verkennen met een Jeep. Een prachtig landschap zo
gestolenuit een film over de indianen,
maar geen pretje voor de auto.
Na dit park zijn we doorgereden naar Page en Lake Powel dat
in het Glen Canyon National Park ligt. Lake Powel is een meer ontstaan door een
dam die ze in de colorado River gebouwd hebbenom elektriciteit op te wekken. Door de bouw van deze dam ontstond een
enorm meer, dat nu voornamelijk gebruikt wordt voor de watersport. Iedereen
komt hier van kilometers ver om op het meer te varen. Aan iedere jeep die je
hier ziet rijden hangt er een speedboot op een remorque. Maar het meer is ook
ideaal voor lekker in te zwemmen. Lekker blauw water en nog warmer dan bij ons
in België in het zwembad.
Naast het meer zijn hier ook veel slot-canyons, zeer smalle
canyons ontstaan door plots hevige flash flood van water na een regenbui die
in de sandstone-bodemprachtige vormen achterlaat die een beeldhouwer er zelfs
niet in krijgt, prachtig om te zien en door te wandelen. Zowel gisteren als
vandaag hebber we er zo één gedaan.
Ook vandaag nog naar de Horse Shoe Bend geweest. Een plaats
waar de Colorado River een bocht maakt in de vorm van een hoefijzer. Waar je dit
kan bezichtigen duiken de rotsen zn 300 meter naar beneden en heb je een
fabuleus zicht over dit prachtige plaatje.
Morgen
vertrekken we naar the top of the bill: de grand canyon
Hier zijn we terug.De afgelopen dagen weer heel wat gezien en veel kilometers afgelegd. We
zijn ondertussen op het verste punt gekomen van onze reis in het binnenland van
de USA. Vanaf nu gaat het terug richting de Westkust, maar met nog een heel pak
dingen te doen.
Nadat we uit het Zion Nationaal Park vertrokken zijn, hebben
we onze tent opgeslagen in het Bryce Canyon National Park. En canyon uit
vuurrood gesteente die duizenden pinnen vormen en een ongelofelijk uitzicht
gaven.Wat nog prachtiger was, was dat
je er tussen kon wandelen. Doordat we daar zo afgelegen zaten en bijna geen
winkels hadden met deftig eten hebben en eens geprobeerd (eerder uit noodzaak)
zoals echte amerikanen om hot-dogs te maken. Maar dat was dan ook de laatste
keer. S Nachts en de dag erna hebben we beiden last gehad aan de maag. Dat die
mannen dat hier iedere dag eten, niet te doen.
De dag erna lange rit voor de boeg. Het grootste deel van de
rit verliep langs een senic way, een weg die geklasseerd staat als mooie
uitzichtweg en door verschillende natural forests loopt. En dat was het ook.
Verschillende dieren die je pad kruisen, en ja voor het eerst ook echte cowboys
gezien die bezig waren met hun vee te hoeden. Er was zelf een cowboyke bij van
12 jaar on his horse en achter die koeien zitten maar met zijn paard.Tijdens de rit ook nog door het Capitol Reef
Nationaal Park gepasseerd. Eind bestemming van die dag was Moab, een stadje
waar we nutwee dagen zijn. Dit stadje
is een ideale uitvalsbasis om verschillende parken te bezoeken.
Eerste dag in Moab stond het Arches National park op het
programma, een park met allerlei bogen en andere formaties (Window Rock,
Balancing Rock, Elephant Rock, Pinaple Rock, ). Allemaal te gek voor woorden en
door de natuur gemaakt, alsof je in een sprookjesdecor van Aladin zat. In de
namiddag een avontuurlijke wandeling gedaan naar de Corona Arch, nog een
mega-boog-rotsformatie, met ook prachtig uitzicht op de Colorado-rivier.Dag twee hebben we Canyonland National Park en
Dead Horse Point bezocht. Hier begint de voorloper van de Grand canyon, enorme
kloven en prachtige uitzichten die al vele films inspireerden. Thelma en Louise
(eindscene), Forest Gump (eindscene), Mission Impossble 2,verschillende Science fiction en cowboyfilms
werden hier reeds opgenomen. En dat is onze indruk ook van de velen
landschappen die we tot nu toe hier gezien hebben. Het is alsof het Zuidwesten
van Amerika één groot filmdecor is.
We zitten ondertussen in weeral een volgend Nationaal Park: Zion National Park, dat eigenlijk een grote canyon is. Een prachtige vallei met rotsen die allerlei kleuren en formaties aannemen. We zitten terug op een camping met een zwembad wat dit is hier wel nodig. dit Nationaal Park ligt eigenlijk in de woestijn en het is hier overdag op zijn minst 40 graden, puffen dus. Vandaag hebben we het park verkend al wandelend. In de voormiddag enkele kleine wandelingetjes en in de namiddag zijn we de rivier ingelopen die de Zion National Park-vallei heeft doen ontstaan. Het eerste deeltje was verry easy, maar dan plots stopt het pad en loop je gewoon de rivier (canyon) omhoog, echt schitterend. Dat je voortdurende met je schoenen in het water zit en soms ook tot je middel moet je er natuurlijk bijnemen. Op sommige plaatsen is de rivier slechts enkele meters breed en schieten de rotswanden tot 300 meters naast je omhoog, indrukwekkend. Morgen vertrekken we terug naar een volgend park: het Bryce national park. Meer hierover in volgende blog
We zijn nu 2 dagen in Las Vegas geweest. Het is hier ongelooflijk HEET, zo heet dat je hier overdag bijna niet kan buiten lopen ofwel moet je heel de tijd in het zwembad zitten maar ook 's avonds blijft het hier bijna 30 a 40 graden door dat het hier midden in de woestijn gelegen is, afzien dus. We zitten in een hotel op Las Vegas Boulevard, de grootste en bekendste straat hier met alle die zot hoge hotels, we hebben de dag voor we hier aankwamen op internet voor een prikje een kamer kunnen boeken (40 euro) normaal kost een kamer hier 150 euro, zot he . Het is hier echt 1 circus, elk hotel wil de grootste show opvoeren dus hoe meer show en licht hoe beter, het is hier net een pretpark. de voortuinen van de hotels zijn bijna zo groot als een volledig hotel bij ons echt niet normaal! Elk hotel heeft ook een casino en dat casino is zo groot dat je er telkens in kan verdwalen. Toen we hier toekwamen moesten we eerst een halfuur zoeken naar de receptie tussen het casino, de vele winkeltjes en eettenten door. En dan vonden we de receptie eindelijk in een klein vergeten hoekje want hier staat het gokken op de eerste plaats blijkbaar en dan ons kamer vinden was nog een veel grotere zoektocht, niet normaal . Je kan hier ook zomaar in alle hotels binnen en buiten wandelen en een kijkje gaan nemen, dat hebben we natuurlijk gedaan we hebben echt ons ogen uit onze kop staan kijken. Heel de dag door zitten hier miljoenen mensen te gokken tis echt te gek voor woorden wat we hier gezien hebben. We hebben natuurlijk zelf ook een gokje gedaan maar jammer genoeg niets gewonnen. Morgenvroeg vertrekken we naar het volgende nationale park, terug de natuur en de rust in en binnen een paar dagen zouden we in de Grand Canyon aankomen. Dat ligt nog een uurtje voor op waar we nu zitten dus dan zullen we 10 uren verschil hebben met jullie. Wij gaan hier slapen nu: .
Hier zijn we weer, terug van het Nationale park en na het slapen op de camping tussen de beren, leven we nog ! Dat was een hele ervaring hoor, we moesten al ons eten, drank en alle andere toiletgrief in een speciale berenbox steken. We mochten niets bij ons hebben in de tent en we moesten alles onmiddellijk afwassen. Ook mochten we niets buiten laten rond slingeren omdat de beren anders 's nachts zouden komen zoeken achter het eten. Gelukkig zijn ze dus niet gekomen, alhoewel het wel de moeite zou geweest zijn om er 1tje te zien. Het park is gelegen in een vallei en we hebben hier al een paar zotte wandelingen gedaan; die de eerste 2 a 3 uren alleen maar heel steil (en dan bedoel ik echt zot steil) omhoog gingen, goed voor de bilspieren dus en de volgende 2 a 3 uren alleen maar steil naar beneden.
Ondertussen zijn we weer op weg, nu naar het nationale park Death Valley, waar het laagste punt van heel de wereld ligt en waar het 50 graden is, dat is idd letterlijk dodelijk, omdat het daar zo heet is kunnen we hier dus ook maar gewoon doorrijden. Morgenvroeg vertrekken we heel vroeg naar daar om de grootste hitte te vermijden. Nu zijn we hier in een stadje Lone Pine 100km van Death Valley, waar er super super veel films zijn opgepakt, ze zijn er hier heel fier op want overal hangen borden met de opgenomen films. We verblijven in een echt authentiek hoteltje waar het nog is zoals in de tijd van toen, het heeft echt super veel charme en het is net of we hier in een film rondlopen! Ik moet zeggen, het is hier echt overal waar we al geweest zijn super super super heet, veel heter dan bij ons en een zeer droge hitte en vooral dodelijk veel muggen, tis hier ongeveer 37 a 40 graden. Na morgen death valley te bezoeken rijden we door naar LAS VEGAS, we zijn super nieuwsgierig hoe het daar zal zijn, we laten het snel weten. We proberen binnenkort hier ook eens wat foto's op te zetten.
Ondertussen zijn we uit San Francisco vertrokken, waar we niet echt het gevoel hadden tussen de amerikanen te zitten. Alleen maar spleetogen en latinos, alleen de skyscrapers gaven ons een amerika gevoel. In San Francisco hebben we onze eerste nacht doorgebracht in de achterbuurten. De straathoeken stonden vol met 'niggers' volop bezig in discussie met andere nigger friends met op de achtergrond hun stoere muziek net als in de films. Tijdens de laatste dag aan San Francisco zijn we met een tandemfiets naar en over de golden Gate bridge gereden.Ondertussen zijn we ook onze super stoere JEEP gaan afhalen. Nu zijn we op weg naar het Yosemite national park waar we een trektocht gaan doen. Al kamperend verplaatsen we ons naar dit park, zodat we er na het weekend aankomen want in het weekend is het er veel te druk. Nu we buiten San Francisco zijn hebben we echt het gevoel dat we in Amerika zitten: overal dikke dikke mensen, eten in supersize hoeveelheden, kant en klare gerechten in alle smaken en vormen, cornflakes in 10000000 smaken, fastfoodtenten overal, mega verhoogde jeeps (iedereen heeft er hier een), de rechte straten, de typische huizen zoals je ze in de films ziet, enz... In de winkel had er een vrouw voor ons 2 karren vol eten mee en ze haar vet kwabben kwamen al tot aan haar knieën .
Nu zitten we hier op een camping, het is precies of we hier in een bos wild aan het kamperen zijn, echt super gezellig. Iedere campingplaats heeft hier een tafeltje en een bbq echt tof! Voor in de tent te slapen in het hier eigenlijk echt wel veeeeeeeeeeeel te heet, we zetten daarom alleen onze binnen tent op, dit is hier blijkbaar de mode . We zitten hier in the middel of nowhere en toch kunnen we hier op internet, grappig toch . De Amerikanen zelf hier zijn trouwens echt heel heel vriendelijk, ze gaan altijd spontaan aanbieden om je te helpen met iets. Het is hier nu heeeeel heet dus wij gaan een lekker fris duikje gaan nemen.
See you soon!
A&D
ps: Zelf Dees heeft hier al Fastfood moeten eten, hij was bijna dood
Hier zijn we dan, na een zeer lange vermoeiende vlucht die onze ruggen nog meer gebroken heeft dan ze al waren. De eerste vlucht naar New York ging zeer vlotjes maar de overstap in New York naar onze vlucht bestemming San Francisco was helemaal iets anders, We hadden maar een uurtje tijd om de volgende vlucht te halen en we moesten bijna meer dan een uur aanschuiven voor onder andere onze vingerafdrukken te geven en nog eens controle controle controle... We hebben letterlijk de sprint van ons leven moeten doen in de luchthaven om onze vlucht nog te halen, we waren de aller laatste die daar aankwamen om aan boord te gaan, helemaal zonder adem en volledig vol met zweet, ze stonden maar raar te kijken naar ons hehe. We hebben dus helaas niet kunnen genieten van ons eerste stappen op Amerikaans grondgebied. Eenmaal we in San Francisco toegekomen waren op de luchthaven waren we enorm zenuwachtig of onze bagage er wel goed en wel zou zijn. Helaas, slechts 1 van onze 2 valiezen was toegekomen. De rugzak met al onze kampeerspullen en medicatie zat op de volgende vlucht omdat ze die nog extra gingen controleren. Nuja, ze he hebben deze 's nachts gewoon naar het hotel gebracht, zonder kosten of iets, gelukkig maar! Vandaag bekomen we van de jetlag. We hebben onze eerste muffins al gegeten want ze hadden hier niets anders als ontbijt en met een starbucks koffie in de hand hebben we al een klein stukje San Francisco kunnen ontdekken. Omhoog en naar beneden en om hoog en naar beneden, zo lopen alle straten hier, we hebben er deze morgen dus al een felle klimtocht opzitten.
Dit is onze webpagina waar wij tijdens onze reis in de USA onze avonturen zoveel mogelijk zullen proberen meedelen met jullie zodat jullie een beetje op de hoogte blijven wat wij daar nu eigenlijk allemaal uitspoken! We doen ons best om regelmatig eens iets te laten horen van ons via deze weg! Jullie kunnen zelf berichten achter laten in het gastenboek of jullie kunnen een reactie geven op berichten die wij zelf plaatsen. telkens onderaan het bericht dat wij schrijven, staat er in de rechterhoek onder het bericht (reageer), als je hier op klikt kan je een reactie geven. Dit was gewoon even een uitleg voor de mensen die niet zo vlot met de pc overweg kunnen .
Vanuit de Grand Canyon zijn we vertrokken richting Los Angeles. Dit hebben we via een ommetje gedaan zo konden we nog op een deel van de oorspronkelijke Route 66 rijden. En we doen dit in twee dagen want het is een tocht van een goeie 800 km.
Hello folks,
We zijn nu 2 dagen in Las Vegas geweest. Het is hier ongelooflijk HEET, zo heet dat je hier overdag bijna niet kan buiten lopen ofwel moet je heel de tijd in het zwembad zitten maar ook 's avonds blijft het hier bijna 30 a 40 graden door dat het hier midden in de woestijn gelegen is, afzien dus.
. Het is hier echt 1 circus, elk hotel wil de grootste show opvoeren dus hoe meer show en licht hoe beter, het is hier net een pretpark. de voortuinen van de hotels zijn bijna zo groot als een volledig hotel bij ons 
hello there!
Ondertussen zijn we uit San Francisco vertrokken, waar we niet echt het gevoel hadden tussen de amerikanen te zitten. Alleen maar spleetogen en latinos, alleen de skyscrapers gaven ons een amerika gevoel. In San Francisco hebben we onze eerste nacht doorgebracht in de achterbuurten. De straathoeken stonden vol met 'niggers' volop bezig in discussie met andere nigger friends met op de achtergrond hun stoere muziek net als in de films. 
Hello Belgium!
!
.
A&D 
