De oploskoffie is op en gisteren was het zo fijn thuis met de kids dat ik vergeten ben melk te halen bij de boer...Ik zal er eens goed om lachen . Vandaag gaan de kids met hun papa naar een feest. Ik ben van plan om wat garages langs te gaan, want het is garage verkoop. Ik koop meestal veel kleren tijdens garageverkopen...eigenlijk heb ik zelf nog heel weinig kleren die ik in een winkel kocht. Of toch, ik ben vaste klant in de Kringwinkel, de schatten die ik daar al gevonden heb, wow. Hele mooie, leuke kleren, heel goedkoop, heel vriendelijk voor ons milieu en als ik ze draag voel ik me steeds blij en vol waardering voor mensen die hun spullen niet weggooien maar een tweede leven geven via de Kringwinkel (of een garageverkoop).
Benieuwd hoe het zal vlotten vandaag, zonder geld . Wordt dus vervolgd .
Fijne zondag
Het is gelukt...Ik heb een T-shirt gekregen, in ruil voor een mopje .
Ik heb ene scheurkalender met mopjes en ik dacht dat mensen het wel fijn zouden vinden om een mopje te krijgen van hun verjaardag. Dat heb ik bij de bakker getest en het was een groot succes : we hebben met 5en in de winkel staan lachen, zalig . Ik heb er dus een nieuw ruilmiddel bij
Fijne wandeling 's morgens met mijn zus en nichtje Luna (ze gaat 's zaterdags vroeg naar de notenleerles) (dat doe ik anders niet ) om naar de krantenwinkel te gaan. Spannend . Thuis vroeg ik me af, wat kan ik aanbieden in ruil? Ik zag de appels liggen van de fruitkraam op de konijnemarkt, een appel dus. Mijn zus zei, neem er 2 mee...En dat deed ik. Ik leg in de krantenwinkel uit dat er een artikel over mijn geldloze maand in de krant sta en stel voor te ruilen met de appels. De man gaat meteen akkoord ' want hij eet heel graag appels!' . Dank je wel !
Wat een mooi artikel schreef Raf, de journalist. Hij heeft de boodschap zo goed gevat en mijn verhaal helder, positief en hartelijk gebracht! Ik ben er heel blij mee en trots op mezelf als ik dat zo lees .
Dan op bezoek bij Oma. Tante Ingrid was er ook om Oma's haar te blazen (haar haren wassen doet Oma nog steeds zelf). Ik besef dat we dat vriendelijk en lief zijn voor elkaar, helpen waar we kunnen van Oma hebben meegekregen. In onze familie staan we steeds voor elkaar klaar !! Bij mijn vader 's kant ook, besef ik nu ik dit schrijf , wat ben ik gezegend met zoveel liefde en fijne mensen om me heen!!
Thuis pannenkoeken bakken, met de eitjes die ik geletst had - de eitjes die de journalist nog bracht hadden we als ontbijt, heel lekker . Tristan wilde een smoske - nee, correctie ik wilde Tristan een smoske geven en pannekoeken bakken voor Ayla. Dus ik naar de broodjeszaak Knabbelbox vlakbij ons, waar we vaak komen. Ik doe mijn verhaal, Maria is een beetje verbaasd, haar eerste reactie is : dat is moeilijk want ik hou de zaak en privé helemaal gescheiden. Leuk, besef ik nu, is dat ze hardop aan't denken was - of toch heel open zei wat ze dacht. Ze vraagt hoe ik dat doe, ik leg haar uit van de ruilen die ik doe en dat ik het liefst klusjes doe, die bij mensen blijven liggen - waar ze zelf niet aan toe komen, zodat het echt een win-win ruil is. Dan zegt ze wat aarzelend dat ze wel iets weet, maar of ik het wel wil doen...Ze had iets tekort gekocht voor de zaak en omdat ze altijd alleen staat in de zaak kan ze niet naar de winkel en ze is bang dat ze zonder zal komen, nu met die pinkstermaandag. We komen overeen dat ik in ruil voor een broodje voor haar naar de winkel ga om met geld van de zaak zalm te kopen. Ik ben geraakt door het vertrouwen in mij dat ze hiermee toont en heel blij dat ik iets kan doen waardoor haar dag fijner wordt (ah ja, want nu hoeft ze zich dit weekend geen zorgen meer te maken dat ze iets tekort komt ).
Minder leuk is dat het voor Tristan nogal moeilijk te begrijpen was, dat is het waarschijnlijk ook wel : ik ga in een geldloze maand boodschappen doen voor iemand anders...Hmm, ik wil nu zoveel schrijven en de inzichten overvallen me... Ik heb zoveel geleerd : dat ik niet per se voor mijn kinderen goed moet willen doen (ik gebruik het woord moeten, alhoewel ik dat normaal gezien vermijd, want moeten is dwang- beter is 'willen' te zeggen, maar idd, het voelt toch als moeten, hehe, diepe zucht - da's er bonk op. Ik had kunnen zeggen/vragen/voorstellen dat hij mee pannenkoeken at...maar ik wilde hem zijn smoske op zaterdag geven (waar zo'n idee fixe ). De manier waarop ik het regelde heeft waarschijnlijk ook weerstand bij hem hebben opgeroepen...niet samenwerkend, maar zo van 'zo gaan we het doen'...onbewust, omdat het al etenstijd was, ik had honger en omdat ik afgesproken had om om 14u bij de Warmoes te zijn, dus ik had het gevoel van tijd tekort te hebben...Inderdaad, mijn eigen vertrouwen dat alles wel zou komen en dat we tijd genoeg hebben was even weg! Wow, wat een inzicht, wat een wijze les... dank je Tristan <3
Verwachtingen loslaten, nog zo'n wijze les... oh, ik wil zoveel schrijven
Clara geholpen met Goudsbloemen verplanten - dank je voor de bloemen Clara!
Blitsfotoshoot in Clara's tuin voor bij het artikel in De Morgen. Het was een toffe ervaring, merci Thomas
Samen met Ayla kleren gesorteerd : bijhouden - ruilen - weggeven.
Met Ayla een kijkje gaan nemen in de Ecodemotuin, hier vlakbij. De Ecodemotuin in een initiatief van Velt en toont een stadstuin, een siertuin met vijver, een moestuin, een serre-tuin en een bloemeakker, allemaal ecologisch en makkelijk in onderhoud aangelegd. Je kan er meehelpen in de tuin, mensen ontmoeten, dingen bijleren. Ayla vond het ook heel leuk. We kregen er raapsteeltjes, sla en spinazie mee en de tip dat je het hartje van een sla, met de wortels eraan opnieuw kan planten, dan groeit je sla verder . We gaan er zeker nog eens een kijkje nemen en helpen : zien hoe de bloemakker in bloei staat en hoe de wilg-iglo blaadjes krijgt en wortel schiet. We hebben geluk, met zoveel tuinen in de buurt :
* De Warmoes, een samentuin, in Mol-Achterbos, Jozelf Calasanzstraat 24, elke 2de en 4de zaterdag van 14u tot 17u, gratis
* De Ecodemotuin, een samentuin van Velt, in Mol-Millegem, Mariendal, elke vrijdag van 19u tot 21u
* Het Mosterdzaadje, een zelfpluktuin van Tuur Vangeel, in Mol-Achterbos, Peperstraat thv. 69, zelf oogsten als je een oogstaandeel of vlinder-abonnement koopt
* Onze eigen tuin, waar mijn zus groenten plant en verzorgt, ik bloemen en Mama de tuin
Wow, vandaag heb ik de naftbak van mijn auto kunnen laten vullen!!! Super bedankt, Patrick! Ik ben kei-blij en opgelucht dat ik me kan blijven verplaatsen met de auto. Alhoewel ik zeker nu meer de fiets neem dan voor mijn geldloze maand. Beweging heb ik deze maand meer dan genoeg . En vandaag ben ik geïnterviewd voor een artikel in de zaterdageditie van de Morgen. Ik ben benieuwd . Het was alvast een heel leuk gesprek .
Wat is het warm! Ik ben wakker geworden en lig te draaien, dan kan ik net zo goed wat schrijven. Vandaag hebben we de garage opgepimpt! Met Tristan, Ayla, Luna, Jan en mama hebben we als 1 team de garage leeggemaakt, gepoetst, geschilderd en de vloer gepoetst! Wat ziet het er vrolijk en netjes, alle muren in andere kleuren, geel-groen, roze-blauw, zo mooi ! Bedankt Jan om de verf te brengen en te geven! Wij komen je helpen met je veranda te verven, wij smossen helemaal niet . Morgen schabben hangen en dan kunnen de kids beginnen met inrichten. De kinderen willen er namelijk een Kinderweggeefgarage van maken! Ik kijk al uit naar de feestelijke opening . Ik hou jullie op de hoogte . Na onze ijverige arbeid hebben we samen gezellig broodjes gegeten, gekregen van Jan en verzorgt door mijn zus Femke, wat een leven .
Toen we net klaar waren, was er nog een verrassing, Asheema, mijn langste vriendin kwam Eigenbakwafels brengen! Dank je Asheema, fijn dat je langskwam.
Verder heb ik vandaag eitjes geletst (da's ook gratis, LETS) en een mooi boeket aaronskelken gekregen van Louis, waar ik vandaag ging poetsen. Het was een fijne dag!! En...nu heb ik eindelijk door op welke 'toevoegen'button ik moet klikken om deze blog online te zetten. Dit is namelijk de tweede keer dat ik dit typ, gisteren had ik een heel lang en mooi bericht getypt, maar ik deed toch iets fout. Nu weet ik hoe het moet, ik ben duidelijk geen ezel .
Het Universum geeft me allerlei kado's : op dinsdag werk ik in Mol-Rauw, op 5 minuten rijden van Weggeefwinkel het Gouden Hart in Lommel. Net op de dag dat deze open is wat een geluk hè. Wat een supermooi initiatief is dat! Chapeau aan alle vrijwilligers die het in goede banen leiden! En aan alle mensen die er spullen naartoe brengen . Het deed deugd dat ik nog eens kon 'winkelen' . Dit had ik er gevonden : broodjes (voor ons avondeten), een thermoskan (voor de thee bij de Rode Tent), plastic lepel, vergiet en kommen (om de kefir te zeven - yoghurt te maken), boeken (voor de kinderen, ze lezen veel - we hebben geen tv-aansluiting), een leuke oranje tas (omdat ik een vrouw ben die ook wel van tassen houdt - dat doet me eraan denken dat ik 14 dagen geleden in de Weggeefwinkel toffe gele schoenen vond ), een zonnewijzeplaat (met lachende zon voor tegen onze gevel) en een lachzakje . Oh ja, en een krijtbord, dat ik meteen zag als openingsbord voor de Kinderweggeefgarage (wordt vervolgd). Geweldig toch .
Op de terugweg ben ik in de Tecno gaan vragen om eten. De lieve winkelierster vertelde me dat ze dat graag zou willen, maar dat alle beschadigde producten teruggestuurd moeten worden naar het magazijn (ze liet me zelfs het papier zien waarop alles genoteerd moet worden, ter controle). En eten meegeven in ruil voor een klusje kan ook niet, want dan klopt haar kas niet...Jammer...Wel een fijn gesprek en een duidelijk uitleg. Bij Aldi kreeg ik enkel : dat mogen wij niet, tenzij je het met de hoofdzetel regelt. Supermarkten ga ik maar even links laten liggen. Tenzij er iemand is waar ik klusjes bij kan doen, in ruil voor boodschappen . Laat het me dan maar weten
Gisteren heb ik ook onverwacht gekookt voor 8 personen...Een hele prestatie voor iemand die niet zo gek is op koken (nog een voordeel van geldloos leven, vorige week heb ik iedere avond bij lieve mensen mogen mee-eten, fijn! Bovendien gezonder als wat ik zou maken . Het was wel heel gezellig! Onverwacht fijn, leuk dat jullie bleven eten Patty, Linde en Hans. Op de menu stond :
Soep van gekregen pastinaak en wat groenten die we nog hadden
Gekregen couscous
Brocolli met kaassaus (hadden we nog), Sla van eigen oogst, Hummus van linzen uit de Weggeefwinkel in Leopoldsburg
Granenkoffie (die hadden we zelf) met Quinoa chocolade (gekregen van Michal)
We hebben heerlijk gegeten!
Daarna ben ik nog naar de Nachtegaalhoeve gefietst voor verse melk, in ruil voor confituur . Daar had ik een fijn gesprek met de vrouw en haar dochter over mijn geldloze maand (waarom ik dat doe, heeft er wel eens iemand geweigerd) en over dat ik niet besefte dat boeren het zo druk hebben. Als je je eten gewoon koopt, sta je daar niet bij stil, allé, ik toch niet. Ze zouden meer gewaardeerd mogen worden voor het werk dat ze doen, ze zorgen tenslotte voor ons voedsel !
Nu heb ik mama op alle mogelijke manieren kunnen feliciteren : telefonisch, sms, face-to-face . Ik ben zo blij dat ze mijn moeder is, geweldig zoals ze ons steeds steunt en voor ons klaarstaat .
Bij een verjaardag horen kado's. Die hadden we zelf gemaakt : rozenwater om je gezicht te deppen (is trouwens een heerlijk gevoel ), wasmiddel, een tuinboeket en een boeketje meiklokjes. Het was een hele fijne namiddag en avond, in mama's mooie tuin, fijn gepicknickt in het gras!
Om te kunnen ruilen, is het handig als mensen weten wat ik kan. Dus heb ik mijn talenten en vaardigheden opgelijst. Dit document vind je hier ergens terug, waar precies is voor mij ook een verrassing .
Nu, ik denk al lang na over wat mijn droomjob zou kunnen zijn, dus ik denk ook al lang na over mijn vaardigheden. Door dit experiment kreeg ik ze dan heel snel op papier. Het heeft me een kwartiertje gekost om dit lijstje te typen. Da's omdat het zo goed en juist voelt en zo vanzelf stroomt. Een CV schrijven om te solliciteren vind ik zo lastig, dit ging vanzelf. En ik hou ervan als dingen vanzelf gaan
Er is eigenlijk teveel om te schrijven, ik weet niet waar eerst beginnen .
Vandaag was onze 3de lachgroep! Het was een zalig vrolijk lachuurtje. De betaling van de zaal heb ik overgelaten aan de deelnemers. Toen ze wilden betalen bij het begin, legde ik mijn experiment uit en ik zei dat ik graag zou willen dat er 30 in het lachportemonneetje zat voor de zaal. Ze stopten er om te beginnen 2 in, we waren met 11 (12 met mij als lachcoach). Toen het lachuurtje gedaan was, vroeg een attente deelneemster of we er kwamen met het geld, waar op ze allemaal samen gingen kijken, tellen en bijleggen. Waarna mijn superlieve zus de zaal ging betalen! GEWELDIG! Fijn dat dat zo vlot geregeld was . Mijn geweldige zus helpt me nu ook om deze blog te schrijven, heerlijk
Na de lachgroep hebben we fijn koude pasta gegeten in de tuin, klaargemaakt door mijn zus, lekker. Daarna moest ik meteen doorgaan, om 14u had ik nog een lachsessie, in I Love Living. Dit bio-restaurantje in Geel-centrum vierde haar éénjarig bestaan met een feestje en ik mocht een lachsessie geven, in ruil voor eten en de ervaring . Het was heel fijn om te doen, in de tuin, de mensen die op het terras zaten deden fijn mee. Da's trouwens een aanrader, I Love Living, ze hebben er lekkere taart, sapjes, smoothies en koffies...Allemaal afgewerkt met bloemen, bv. een viooltje in de lassi. I like that .
Daarna werd ik verwelkomt door de wijze vrouwen uit de vrouwengroep waar mijn moeder, Patty en Ingrid bij zijn. Dat was fijn! Fijn om hen te leren kennen! En fijn dat ik mocht mee-eten, ze brengen allemaal iets mee om samen 's middag te eten, er was nog meer dan genoeg over voor het avondeten, overvloed . Ingrid leerde me ook nog een eetbare bloem : de gele bloemen van kool ken ik nu ook . En mama kon ik een Moederdag kadootje geven : plattekaastaart die ik had meegekregen van Bieke van I Love Living!!
Wat een heerlijke dag was dit! Wakker worden door het vogelochtendkoor, opstaan uit mijn tent, die in het bos in Postel stond, 2 spelende eekhoorntjes gezien (ze deden tikkertje, zo leuk!), fijn ontbijt gegeten mijn tentgezel (blij dat hij erbij was, want t was toch wel koud 's nachts), mijn yoghurtbloemetjes verzorgt en verse yoghurt geoogst, op weg naar Goirle luidkeels meegezongen met An-Helena Kenis 'Zo gaat dat, zo is dat' . Want ik ging naar de Inspiratiedag Grenzeloos Lachen, een bijeenkomst van en voor lachyoga-animatoren. Amai, wat heb ik gelachen! Van 10u tot 19u, bijna constant . Echt heerlijk. Fijne mensen ontmoet (collega's uit Turnhout en Olen, yeah, vlakbij, kunnen we elkaar steunen!), veel bijgeleerd, 6 workshops kunnen doen, heerlijk gerelaxt in de hangmat (en ook daar weer een korte lachsessie gedaan ) Zalig! Mijn lunch was inbegrepen, had ik vooraf allemaal betaald. Leuk moment was toen de toffe collega uit Turnhout me vroeg of ik een slokje wilde van zijn bier. Normaal gezien zou ik dat beleefd weigeren...nu zei ik ja en vertelde erbij waarom : omdat ik zonder geld leef...We hadden een heel fijn gesprek over mijn ervaring en de spontane collega uit Olen trakteerde me op een drankje . Daarna ging ik nog langs in Postel en daar wachtte me nog een superverrassing: mijn tent was netjes afgebroken en ingepakt door mijn tentgezel . Daarna heb ik heerlijk geslapen, ik was bekaf: moe maar helemaal voldaan!
Sophia houdt vandaag Aloha Friday : samen met wie wil en kan klussen bij haar thuis en daarna samen gezellig eten en het weekend inzetten. Ik ga helpen, want dat doe ik graag met vrienden en kennissen samen met een gezamenlijk doel bezig zijn. We hebben een stoffig vies stalhok helemaal leeg en schoon gemaakt, zodat het kan dienen als opslagplek voor allerlei spullen. We hebben dingen van de zolder gehaald zodat Sophia die kan verkopen met de garageverkoop. En een deugdoend werk met prachtig resultaat : de mannen braken het gammel vals plafond in het Bakhuis af en we kuisten die hele ruimte! Nu is dat Bakhuis, met broodoven en nog een over met 2 vuren (zoals een fornuis, in baksteen) in ere hersteld. Wat een zalige namiddag was dat, helemaal stoffig en onder de spinnenwebben zat ik, maar hoe gelukkig voelde ik me! Vele handen maken licht werk, het is ongelofelijk wat met een groep mensen kan bereiken!!! Bedankt Sophia dat ik mocht meehelpen
17u, tijd voor mij om te douchen, spullen te pakken, want het is Rode Tent en kampeerfeest bij Anne-Marie en Hubert in Postel. Bij aankomst daar kon ik meteen, met hulp van Linde, Jan en Patty mijn tent opzetten, aanschuiven aan tafel en voorbereiden voor de Rode Tent, onze maandelijkse vrouwenbijeenkomst met Nieuwe Maan. Het vuur was aangestoken door 5-jarige Linde (met een beetje hulp van 15-jarige Victoria), magischer kan niet voor een vrouwenavond. Dank jullie, Linde en Victoria! We begonnen onze cirkel met 5 prachtige Vrouwen, later kwamen er nog 3 Prachtvrouwen bij! Heerlijk buiten zitten, bij het vuur, zakken in onszelf...Het thema was 'Behoeften', waar hebben we als vrouw, als persoon behoefte aan. Kunnen we dit kenbaar maken aan de mensen in onze omgeving. En hoe doen we dat dan? Er is veel gedeeld van onze gevoelens, tips gegeven aan elkaar, onszelf beter leren kennen. Wat hou ik toch van deze cirkel! Bedankt, lieve prachtige Vrouwen om er samen deze unieke avond van te maken! Bedankt Annemarie en Hubert om jullie tuin en vuur daarvoor open te stellen!
Daarna de eerste keer dit jaar in de tent geslapen, allé slapen...t Was best wel koud! Ik was blij dat Jan erbij lag, voor de warmte en de slappe lach toen de hanen allemaal tegelijk kraaiden . Merci Jan!
Mol was vandaag Middagstad voor 1000 km van Kom Op Tegen Kanker. Daar ben ik gaan helpen bij de knutselactiviteit : bloemen en vlaggetjes maken en de kinderen laten tekenen met stoepkrijt.
Amai, dat was een evenement! Knap wat die renners allemaal doen voor het goede doel!
'Hey Anke...is er iets waarmee ik je kan helpen met je leventje zonder geld'. Deze mooie vraag kreeg ik net via Facebook...Het antwoord is dat ik op dit moment niets nodig heb...Ik heb alles wat ik wil. Volgende week zal dat misschien anders zijn, dan heb ik misschien diesel nodig of trezor-achtige cornflakes of een tent voor 4 personen. Nu niets, ik ben helemaal tevreden met wat ik heb... Maar als ik iets nodig heb, dan vraag ik het.
Daarstraks bedacht ik om te schrijven over waarom ik dit experiment doe. Ik ben helemaal geïnspireerd door Carolien Hoogland, een Nederlands vrouw die een jaar zonder geld leefde en Heidemarie Schwermer die 14 jaar geldloos leeft. Het idee dat je geen geld nodig hebt is zo radicaal en toch voelt het voor mij zo juist. De wereld zal wel blijven draaien zonder geld . Ik denk zelfs dat de wereld langer zal blijven draaien als er geen geld meer zou zijn. We zouden met z'n allen veel spaarzamer omgaan met ons voedsel, ons water, grondstoffen. Maar dat denken, weten is nog iets anders dan het te ervaren. Daarom dus dit experiment, om te ervaren hoe het is, om te zien of het lukt (terwijl ik weet dat het zal lukken). Ik ben al 4 jaar bij LETS, da's een vereniging waar mensen klusjes of diensten voor elkaar doen of spullen verletsen...zonder geld, met een alternatief puntensysteem. Sinds maart (het begin van het idee van mijn experiment) ben ik veel meer aan't letsen. Het verschil is nu dat ik heel dicht in de buurt ga vragen wat ik graag/nodig heb. Nog zoiets : wat hebben we echt nodig? Dat was één van de eerste vragen die ik mezelf stelde, ik heb er zelfs een lijst van gemaakt : onderdak, verwarming, eten, drinken, kleren, ontspanning, vervoer. Daarover morgen meer, nu val ik om van de slaap.
Mijn eerste geldloze dag was echt geweldig! Op zondag ga ik altijd naar de konijnemarkt voor vers lokaal onvoorverpakt fruit én naar de bakker voor brood voor de kids. Dat deed ik deze eerste dag ook, alleen had ik nu mijn ruildoos mee. In deze doos zit vanalles wat ik kan missen...Ik kwam op het idee toen ik een kadodoos kreeg van Michal met Fairtrade produkten, een bedankje voor het steunen van zijn project : de vulkaan beklimmen. De groente dame koos fairtrade fruitsap, in ruil kreeg ik appels en peren. De bakkerin gaf me het brood gewoon gratis. Als bonus, hiermee bedoel ik totaal onverwacht voor mezelf, ging ik uitleg vragen bij de bloemendame Sonja, omdat ik graag viooltjes in de tuin wil om te eten en ik vragen had over hoe eetbaar de viooltjes uit de bloemenwinkel zijn. Van het één kwam het ander en ze koos koffie uit mijn ruildoos en gaf me een grote pot viooltjes. En we aten samen een lekker viooltje . Bedankt groentedame, bloemendame en bakkerin!
Na de middag fietste ik met Tristan en Ayla naar de opendeur in het Mosterzaadje,een zelfpluktuin in Mol Achterbos. Mooi initiatief, knap Tuur! Mama en Karl vergezelden ons daar en trakteerde op een drankje.
Vervolgens deed ik Mama's trouwkleed aan om als Romantische Dame naar de jaarlijkse Romantische Markt bij het Oude Pad in Olen te gaan. Ik was van plan om er een beetje straatanimatie te doen, om samen mensen te doen lachen. Bij Walter Van Gastel was ik gratis bloemen gaan vragen - sponsoring voor hen, bloemen die ze niet verkocht krijgen - en ik had 28 prachtig grote rozen gekregen. Al wandelend daar, glimlachend, bedacht ik dat ik de roosjes ook kon inzetten als ruilmiddel. Ayla had zin in een ijsje en ze wilde dat zelf betalen (ze had centjes mee want het is niet omdat ik geen geld uitgeef, dat zij automatisch moeten meedoen). Terwijl we stonden te wachten, kreeg ik zelf ook zin in een ijsje : de smaken waren namelijk viooltje, rozen en bosbessen. Ik vroeg of ze een roos wilde ruilen voor een bol rozenijs aan de 3 jonge mensen bij de ijsjesstand. Leuk was om hun reactie te observeren : 'oh, dat moeten we binnen vragen' zei 1 van de 3 , 'nee, dat hoeft toch niet en dan hebben we een roos als kadootje om te geven' zei een ander en de derde was al een bolletje aan't scheppen. Dank je lieve ijsjesverkopers . Tristan wilde geen, hij was bezig met te wennen aan het geldloos idee en dat ik dat zomaar vraag... Het was een heerlijk ijsje! Ayla had viooltjessmaak, zo konden we proeven bij elkaar .
Verder op de markt stond een lieve man met allerlei eetbare bloemen en kruiden, wow, net wat ik die ochtend vroeg. Hij liet me Honingverbenum proeven, lekker zoet! En hij wilde ook een roos ruilen tegen een driekleurig viooltje! Dank je wel!
Er was ook nog iemand verkleed op de markt, ineens botste ik tegen een Elf, prachtig gekleed. Ze had een mooi tentje met zelfgemaakt vilten hoeden, bloemenkransen, enz. En ze toverde kindgezichtjes om tot tijgers en prinsesjes. Dat wilde Ayla ook. En ze deed dat graag voor wat rozen, dank je wel lieve Elf! Ayla was er zo blij mee, ze sliep heel voorzichtig en ging de dag nadien met prachtige bloemen en vlinder op haar knap gezichtje naar school
ok, dus ik schrijf een blog over mijn ervaringen met leven zonder geld (dank je wel Patty en Nathalie voor het duwtje in mn rug )...ik ben wel een blog-leek, dus dat wordt een beetje al doende leren. Da's net zoals vragen om wat ik wil, dat heb ik ook al doende geleerd.
Vandaag mijn 2de dag zonder geld. Op Facebook breng ik verslag uit van mijn eerste dag en ik krijg veel reacties. Mensen bieden me spontaan eten aan. Dat is eigenlijk al zo sinds ik het idee van dit experiment voor t eerst vertelde tegen mijn vriendinnen. Ze nodigde me meteen uit om bij hen te komen eten. Nu het echt zover is, merk ik dat ik moeite heb om op die uitnodigingen in te gaan....Waarom? Geen idee. Ik ben me ervan bewust en dus zeg ik nu wel ja. Het brengt me bij mensen waar ik niet of (te) weinig kom, waardoor ik hen beter leer kennen... Deze week zijn Tristan en Ayla niet bij mij, vandaag heb ik als lunch groentjes gegeten, mijn avondeten was krieken met veggieballekes, overschot van gisteren. En morgen ga ik bij een buikdanslady avondeten. Fijn! Een vriendin biedt aan om spaghetti saus te brengen, ik mag kiezen met bio-vlees of vegetarisch . Vegetarisch dus, dank je Hilde!
Deze namiddag ben ik klusjes gaan doen bij een vriendin, waar ze me molletsen voor geeft en nog veel meer. Ze gaf me melkkefir en demonstreerde hoe je er yoghurt van maakt! Ik kreeg een potje helemaal klaar mee. Woensdag heb ik zelfgemaakte yoghurt, wow! Nadat ik de vraag op Facebook plaatste : magere melk (die mijn zus per ongeluk kocht) ruilen tegen volle melk (om de kefir te doen groeien), krijg ik een reactie dat ik volle melk krijg, in ruil voor kefir! Zo fijn .
Ik vroeg gisteren aan mijn kinderen wat ze ervan vonden, die eerste geldloze dag. Ayla, mijn prachtige dochter zei me 'jij durft dat tenminste vragen, ik zou het niet durven en ze zeggen toch altijd ja'. Inderdaad, vragen wat je precies wil is het belangrijkste. We zijn precies verleerd dat we gewoon kunnen vragen wat je wil. 'Nee heb je, ja kan je krijgen': zegt Mama vaak. Die gedachte helpt
. Vandaag gaan de kids met hun papa naar een feest. Ik ben van plan om wat garages langs te gaan, want het is garage verkoop. Ik koop meestal veel kleren tijdens garageverkopen...eigenlijk heb ik zelf nog heel weinig kleren die ik in een winkel kocht. Of toch, ik ben vaste klant in de Kringwinkel, de schatten die ik daar al gevonden heb, wow. Hele mooie, leuke kleren, heel goedkoop, heel vriendelijk voor ons milieu en als ik ze draag voel ik me steeds blij en vol waardering voor mensen die hun spullen niet weggooien maar een tweede leven geven via de Kringwinkel (of een garageverkoop). 
