doe dit niet met de orginele maar maak eerst een copie
Zelfbeheersing
Er was eens een jongen met weinig zelfbeheersing. Zijn vader gaf hem een zak spijkers en zei tegen hem dat elke keer dat hij zijn zelfbeheersing verloor, hij een spijker in de achterkant van de schutting moest slaan. De eerste dag sloeg de jongen 37 spijkers in de schutting. Over de volgende paar weken, toen hij leerde om zijn kwaadheid onder controle te krijgen, werd het aantal spijkers wat hij in de schutting sloeg geleidelijk minder. Hij zag dat het makkelijker was om de zelfbeheersing dan al die spijkers in de schutting te slaan.
Uiteindelijk,kwam de dag dat de jongen zijn zelfbeheersing niet meer verloor. Hij vertelde dit en zijn vader stelde voor dat de jongen nu voor elke dag dat hij zijn zelfbeheersing behield hij een spijker uit de schutting haalde. De dagen gingen voorbij en de jongen was eindelijk zover dat hij zijn vader kon vertellen dat alle spijkers waren verdwenen. De vader nam zijn zoon bij de hand en liep met hem naar de schutting. Hij zei;Je hebt het goed gedaan,mijn zoon, maar kijk nu eens naar al die gaten in de schutting. De schutting zal nooit meer hetzelfde zijn. Als je dingen zegt in woede, dan laten ze een litteken achter net als deze gaten. Je kunt iemand met een mes steken en het mes er weer uit trekken. Het maakt niet uit hoe vaak je zegt dat het je spijt, de wond zal er blijven. Een verbale wond is even erg als een fysieke wond. Vrienden zijn een kostbaar juweel. Ze laten je lachen en moedigen je aan om je taak te volbrengen. Ze lenen je hun oor, en ze geven woorden van lof en zullen altijd hun hart voor je open stellen. Vergeef me asjeblieft als ik ooit een gat in je schutting hebt achter gelaten
Wie is zij toch, zo mysterieus? Zo bescheiden en toch zo groot Talrijke kleuren straalde zij uit Blauw, grazig groen en vurig rood Talloze juwelen sierden haar lichaam Op haar hoofd Gouden Zon nog het meest van al s Nachts draagt ze n kroon van Zilveren Maan Gehuld in t gewaad van een waterval Armbanden van smaragd, als bomen zo groen Pronkten om haar arm, waren mooi om te zien En al droeg zij meer dan zij dragen kon Het allermooist zat bij haar binnenin
Versierd met bloemen in haar prachtige haar Wist zij eens de mooiste te zijn Tot zij werd opgemerkt door Meester Tijd Die wist dat haar schoonheid een wonder moest zijn Vele dienaren zond hij naar haar toe En zij werden kinderen van Aardes bestaan Zij gaf haar pracht aan elk kind van haar Zij namen met dank haar giften aan Alles was mooi, moeder Aarde straalde Tot dienaar Mens het anders zag
Plots dacht hij de meester te zijn En vergat moeder Aardes waardig gezag Sindsdien neemt hij de schoonheid van Aarde weg Hij neemt en neemt, maar geeft niets weer Als je nu kijkt in Aardes droom en gemoed Zie je haar schoonheid en pracht van weleer En op verborgen plaatsen diep in haar hart Hoor je haar huilen, voel je de smart Heer Tijd, waarom deed je mij dit aan ? Omdat, vrouwe Aarde, niets eeuwig blijft bestaan
You must believe with all your heart and soul. Let no man tell you otherwise, Or fill your head with darkened lies. The way to get there is many in choice, But a good first step is the inner voice. By air, or water, by earth or fire, Fairyland is your hearts desire.
There you are free, all you can be, And everything is real. You could sit for a while , Upon a sundial, And chase the rays of the light, You could float on the air, Without any care, Or fly with butterfly wings. Buzz with the bees, and fly through the trees, Float down with the falling leaves.
You could go on a boat, Through sparkling waters, Made out of the shell of a tortoise. Sit in the ring where the fairies all sing, Drink, dance, fairy fling. Diddle on the fiddle, play fairy in the middle, Sparkle, shine,drink buttercup wine. Tis not far, you must believe, Just follow the voice from within.
A place where few can go or tell Follow the stream to the fairy dell. Wings of silken lace, help them rise, Upon the breeze of perfumed skies, And in the place where the wee ones play, Are made the flowers and the sunbeam's ray. Captured in the fairy cup, Each dewdrop is to gently sup.
The creatures they all sing along To the merry little fairy song. Dancing round on tippy toe, They flash their colours just for show. Their magic is a secret thing, As they sit around the fairy ring.
The great tall trees are their best friends, Guard them from where the forest ends. And on the days when the sun is bright, They catch the shadows and cast down light. 'Tis then you'll see the magic true, Placed on the ground for me and you. And as the branches gently rustle, Behind the petals the fairies bustle.
With a flash of light they rush away, from vision of man. They stay, When all is quiet, all is calm, They flicker within the sheltered balm, To gently float once again, And twinkle in the dripping rain.
Each fairy has, so they say, A pointed ear on which they lay, To hear what roots of trees might say. The roots feel deep, and know it's true, When we approach, the me and you. The Fairies realm, is for a few
But you will know when elves invite Your chance to see the fairy sight For those who search for fairy ground With good intention just and sound Do not disturb this little place Just look at the magic of their face Their pointed ears and wings of lace The fairies live quietly secure Amongst themselves, in a World that's pure. They know your mind, it won't deceive A fairy if you don't believe!
Hold your breath and close your eyes, Squeeze all the magic from inside. Step through the circle that time defies, And journey into wonderous skies. It's time to dance, it's time to sing, Enjoy the peace that fairies bring. See their world through eyes of wonder, And on their beauty you may ponder. Go deep within the wooded ground, 'tis there the secrets can be found. Enjoy your journey, that begins right here. Close your eyes, and have no fear.
Had ik maar klein mogen zijn vrij als een vlinder blij als een dolfijn Had ik maar mogen proeven hoe zoet dagen konden zijn. Spelend als een kind geliefd,en gewild
En bovenalles ook bemint.
Had ik maar mogen voelen
dat ook ik een ikje was dansend en spelend in een plas.
Oh was ik maar bij machte dan stuurde ik wat extra's wat liefde in de wereld een zak met geld voor iedereen
wat vrede en wat warmte voor mensen heel alleen oh was ik maar bij machte, ik doe mijn best, vandaar deze welgemeende kerstgedachte
Miljoenen sterren
Temidden van miljoenen sterren in het oneindige heelal Straalt een ster, zu glinsterend als helder kristal Die door haar geflonker, zo hoog aan het firmament Haar warme stralen naar moeder aarde zendt
Hij leidt mij naar vrede en geluk en houdt trouw de wacht In de uren van de duistere nacht Ik hoop dat die ster ook voor jou zal stralen Om de juiste weg naar de toekomst te bepalen
Er zat een klein engeltje op mijn schouder, en zij fluisterde heel zacht. Zij fluisterde over licht en over liefde, en over de sterren in de nacht.
Zij fluisterde dat ik goed moet blijven luisteren, naar dat wat ik van binnen voel. En me niet te laten misleiden, naar dat wat me afhoud van mijn doel.
Zij fluisterde over eigenwaarde, en vooral mijzelf zijn. Me af te sluiten voor nare energieën, want die doen alleen maar pijn.
Zij fluisterde 'blijf jezelf vertrouwen', laat je innerlijke onrust verzachten. Door je gidsen, door je naasten, en vooral je innelijke krachten.
Zij fluisterde dat ik niet meer moet vechten, omdat ik zijn mag wie ik ben. Met al mijn gebreken, maar ook mijn goedheid, het leukste mens mag zijn dat ik ken.
Toen ik wakker werd met een vredevol gevoel, en aan het engeltje moest denken. Herinnerde ik mij meteen de waardevolle boodschap, die zij mij in mijn droom kwam schenken.
.gif)
You must believe 
