om 3h15 deze morgen stonden we aan de deur van Steven (en Mieke). Steven stond al klaar, gepakt en gezakt met een hoofdkussen en een slaapzak. Het was onmiddellijk duidelijk dat hij op weg naar de luchthaven een beetje wilde slapen. We konden hem geen ongelijk geven. Hoewel het nog midden in de nacht was, was er toch al veel verkeer op de snelweg, in beide richtingen, vooral veel vrachtwagens. De rit verliep vlot, hoewel het de ganse tijd regende. Het was aan de luchthaven eventjes file want er was een masse volk dat toestroomde. In de luchthaven zelf, ook lange, lange files van honderden aanschuivende mensen, we vermoeden van passagiers voor alle mogelijke chartervluchten. Gelukkig hadden wij daar geen last van. Wij konden via de nieuwe computers zelf automatisch inchecken en moesten alleen nog onze bagage afgeven. Het duurde nauwelijks een 2-tal minuten. We waren dan ook ruim voor tijd aan gate A42 waar het wachten was op ons vliegtuig dat ons, zo hoopten we , in minde naar geen tijd naar de zon en het warme weer zou brengen. De Java-koffie en een boek hielpen de tijd passeren. Het is 11h30 als we, verlost van onze valiezen, voor het eerst op een terrasje zitten, goed en wel in Venetie na een nogal bewogen vlucht. We genieten van een kleine snack. Op het vliegtuig was alleen maar iets te eten tegen betaling. Als compensatie voor een lange vertraging kregen we wel gratis een bekertje water aangeboden. Ja, alles begon met anderhalf uur vertraging. Toen we toch het vliegtuig op mochten, hoorden we dat onze vlucht moest wachten omdat een vliegtuig uit Afrika vertraging had opgelopen met 70 passagiers aan boord die mee moesten naar Venetië. Wij begrijpen het niet. Toen we vorige keer naar Italië vlogen hadden we ook anderhalf uur vertraging omdat een patient, met ziekbed en al, mee moest met ons vliegtuig en toen we uiteindelijk in Rome aankwamen was onze verbinding met Rimini letterlijk gaan vliegen en moesten we een nachten in Rome blijven overnachten. En nu moeten wij wachten omdat een ander vliegtuig vertraging had opgelopen !!! In het vliegtuig was het merken dat de 70 te late passagiers uit Afrika kwamen. Allemaal zwarten, uiteraard, maar ook gekleed of getooid in alle kleuren van de regenboog. Een kleurrijk spectakel. De vlucht zelf was zo voorbij. Na anderhalf uur landden we veilig en wel in Marco Polo, de luchthaven van Venetie.Terwijl we toch moesten wachten op onze bagage, gingen we bij een automaat een ticket halen voor de bus naar centrum Venetie. Dank U wel zei de automaat die wel onze 10 Euro inslikte maar geen tickets afleverde. We reclameren bij een hostess die daar rondliep. "Kan er niets aan doen, automaat defect". We moesten maar bellen naar een nummer dat op het automaat vermeld stond. Na een 10-tal pogingen , eindelijk iemand aan de lijn die uiterst behulpzaam was. We mochten in de hall van de luchthaven onze tickets afhalen. Oef !!! Dan met de bus naar Piazzale Roma waar we in minder dan 15 minuten tevoet ons hotel vonden. Het inchecken was wel te vroeg maar we mochten onze bagage afgeven. En zo konden we ons eerste terrasje doen, op een 50-tal meter van ons hotel. We hebben daarna bijna 2 uur lang rondgezworven in de wijk San Polo en San Croce die bijna volledig worden omringd door het Canal Grande. Alle palazzo's en piazza's wedijverern om het mooist te zijn. En ze zijn ook allemaal om ter mooist. Niet onder woorden te brengen. We moeten 10-tallen brugjes op en af. De Ponte de Rialto klimmen we naar boven maar we keren op onze stappen terug want de wijk San Marco die we dan zouden betreden is gepland voor later. Wel genieten we van het spectakel dat het Canal Grande biedt. Een druk op en naar varen van tientallen gondels,taxis,vrachtboten, bootbussen of hoe noem je zoiets (vaporetti zegt Kristien), en privé boten. Mooi ! Tegen 14h gaan we dan toch terug naar ons hotel om onze kamer "in te nemen". Klein maar heel comfortabel, met alles wat we nodig hebben. We lassen een korte rustpause in want het was vandaag al erg vroeg dag. En dan nemen we een vaporetto en varen zo tot aan het San Marco plein waar we op het terras van het Grand Café genieten van een dure koffie.Het Dogen paleis, de basiliek, de campanile, de zuilen, de bibliotheek, prachtig. En ook de boottrip was ook prachtig. Je weet niet waar je eerst moet kijken. We betalen 20 euro voor 2 koffies (zonder koekjes en we durven het niet om te rekenen naar oude belgische franken ) maar, het zicht moet ook betaald worden zullen we maar denken. Er was trouwens ook een 4-koppig orkestje aan het spelen. Voor wat hoort wat. En dan verdwalen we verder door het boeiende Venetie. We wandelen uiteraard tot aan de Ponte del Sospiri maarr laten dan de drukke straatjes en pleinen achter ons en zoeken de overigens niet moeilijk te vinden rustige plekjes op. Het enige doel is de Academia brug te vinden, de enige vaste brug over de Canal Grande naast de Ponte de Rialto. Daarna via vele omwegen komen we terecht op de Campo . Santa Margherita met veel terrasjes waaronder drie restaurantjes. Het is dan al 19h en dus melden we ons in Restorante Fuori Rotta met grote honger. Een Carpaccio di monza , rucola e grana ( die we delen), een lasagna al forno voor Kristien en een pizza 4 staggioni, een lekker landwijntje en een fles spuitwater en daarna koffie. En, ... de Italiaanse meiden zijn zo mooi en zo knap gekleed( wordt bevestigd door Kristien).Wat kan het leven toch heerlijk zijn.