Een korenworkshopxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Een korenworkshop schrijven/geven leek me erg spannend.. Feit blijft dat wat belangrijk is voor een individuele zanger, net zo belangrijk is voor een groep. Maar hoe breng ik dat over op een groep?  Kan ik dat wel? Kan ik twee uur lang de aandacht van de groep vast houden? Wat gebeurt er met mij als ik twee uur lang een workshop presenteer. Kinderen zijn makkelijk te vermaken en leveren reacties waar ik direct iets mee kan. Hoe zou dat gaan werken met een groep van vijftien volwassenen?

Mijn woorden zijn snel, soms te snel.. In mijn enthousiasme kan ik van de hak op de tak springen. Dat is niet best als je kennis over wilt brengen. Individueel werkt dat wel, dan kun je meteen afremmen en inspringen op de theorie. Straks zitten daar een vijftiental enthousiaste mensen die mijn kennis willen opslurpen en ook nog eens met een goed gevoel naar huis willen gaan. Als ik een goed gevoel aan een workshop overhoudt, waaraan ik deel heb genomen, wil ik veel gedaan en geleerd hebben.

Ok stap 1 minder praten, meer laten voelen en zien. Ik bedenk dat stembanden net als elastiekjes zijn, je longen net als een ballon.. waarbij je bij het opblazen de buikspieren voelt die nodig zijn voor de ademsteun.. Mijn verhaal krijgt beelden, het wordt tastbaar.De beeldende bladen die ik bij de verschillende stemfuncties gebruik doen het goed bij zowel volwassenen als kinderen, dus deze zal ik ook gebruiken bij deze workshop.

 Stap 2;  speels zijn helpt te focussen: Op weg naar buiten beslis ik nog dat ik “een taart ga bakken” met de groep. Laagje voor laagje de techniek onder de knie krijgen, getekend als de lagen van een taart, met on top of the cake: de vier stemfuncties.

Stap 3 : ga vooral ook zelf genieten!

Vervolgens besluit ik een stuk muziek van de koordirigent te gebruiken, zodat de groep een eigen, bekende partij kan zingen.

Anderhalf uur later staren vijftien paar ogen me vol verwachting aan….Volwassenen zijn ook kinderen maar dan wat groter, besluit ik en ga ervoor!! Waarom zou ik dit niet kunnen.. Ik ga ze gewoon net zo enthousiast maken als mijn kids tijdens de workshops..

                                                          v  v  v  v  v  v  v  v  v  v  v

Nu een dag later, kijk ik tevreden terug op de workshop. Het maakte me blij te horen dat de technieken direct effect hadden. De stemmen klonken meer ontspannen en de lachjes op de gezichten werden steeds  vrijer.  Hoge noten die onvoorstelbaar leken, kwam toch uit enthousiaste kelen… Ook bij mij borrelde het van binnen van enthousiasme en ik moest mezelf dan ook bewust af en toe afremmen. Het liefst zong ik uit volle borst mee, maar in dit geval was luisteren en kijken mijn rol. En het luisteren beviel me enorm goed.. wat een fijne groep zangers!

We sloten de workshop af met een spelletje “Ren je rot” naar de verschillende stemfuncties. Uiteindelijk ging het koor, zowel als ik, met een heerlijk gevoel naar huis.

Improvisatie, visualisatie, rustmomenten en humor. Allen ingredienten van deze avond. Trots ben ik vooral op het feit dat ik bewust heb geluisterd en merk dat deze niet zo sterke kant van mij zich aan het ontwikkelen is. Hoe minder ik ventileer, hoe meer ik kan luisteren.. Dat is mooi , zo kom ik middels mijn prachtige werk zelf ook beter in balans.

Dank aan alle deelnemers voor deze mooie avond…..

Yvon