Door ons voorval van plots door slijk te rijden op de Blijpoldersweg thv Westdorpe,
heb ik een artikel gevonden van een gelijkaardige situatie maar dan in de buurt van Zaamslagveer.
Hier bleek dat er 3 Belgische wielertoeristen onder uit zijn gegaan op een gladde kleistrook.
Maw moeten we nu zeker deze tijd van het jaar goed uitkijken waar we rijden en in beste geval terug rijden ... Veiligheid is voor ieder van ons van belang! Met dank aan de correspodenten Werner via Michel
hier is het artikeltje:
Wielrenners raken gewond bij val door slik op weg bij Zaamslag
zondag 18 september 2011 | 15:32 | Laatst bijgewerkt op: zondag 18 september 2011 | 15:34
Tekstgrootte
ZAAMSLAG - Drie Belgische wielrenners zijn zaterdagochtend rond 10.45 uur gewond geraakt toen ze ten val kwamen op de Kampersedijk bij Zaamslag. De val van de wielrenners werd veroorzaakt doordat er een plak klei op de weg lag.
De Belgen zijn naar het ziekenhuis in Terneuzen vervoerd. De respectievelijke wielrenners liepen diverse verwondingen op aan ellebogen en knieën. Een van de Belgen brak zijn sleutelbeen.
Zondag 18 september begon als een stralende herfstdag, met een temperatuur van 12°C en een matige wind (3 Beaufort) uit het zuid-westen. Over regen moesten we ons dan ook geen zorgen maken.
Bij het samen komen aan ons clublokaal was iedereen goed gemutst, waarschijnlijk door het zonnetje. Tevens was het “Statiekermis” afgelopen weekend.
Dus om stipt 9u werd de groep op gang getrokken door Pedro en Richard. In de Gaverlandstraat splitste de groep zich:
Groep 1: Bart Meessens, Harald Mets, Marc Van Osselaer, Marc Van Puymbroeck,
Michel Van Mulder, Paul De Cleen, Pedro Claessens, Richard Smet,
Walter Heyndrickx en Werner Franssens.
Groep 2: André De Ridder en Geromme Van Gasse
Al van in de Gaverland werd de vraag gesteld of we er wel langsheen de Vliegenstal zouden rijden. Men had wat schrik dat de banen serieus vuil zou zijn door de werkzame boeren. Dus werd er besloten om de Broekstraat letterlijk rechts te laten. Via de Mosselbank rollenden we dan naar Vrasene. Hier moest de groep wel even op een lint wegens een grote tent over de baan. Aan de lichten rechts en vervolgende we onze weg langsheen de Expresweg E34. Er werd rechtdoor gereden, reden was wind die schuin tegen zat. Ter hoogte van Kemzeke konden we nog wat schuilen achter de bossen en de maïs velden en viel de terug reis goed mee; wind in de rug!
We staken de viaduct over richting Koewacht, plots zagen we Wim Ryckaert vooraan. Hij bij ons komen aansluiten net na meubelzaak “De Piramiden”. Er bleek te weinig volk te zijn bij de Polderrenners, al heeft hij toch een stevige achtervolging moeten doen, want de groep reed aan een snelheid van 32 a 33km/h. Met de wind in de zij trokken we Koewacht door. Eens voorbij ging het even richting Axel maar er dan toch maar geopteerd om ter hoogte van Waterhuis links af te slaan, dit stuk zal iedereen zich heugelijk herinneren nadien. Op stipt 33km veranderde de baan plots in een modderweg. Gelukkig bleef dit niet duren maar het kwaad was toch al geschiet. Aan De Ratte kwam de groep terug wat samen, sommige stopten even om de modder van hun fiets te halen. Anderen deden het even rustiger aan over die strook uit schrik van te vallen (wat geen schande is!). Het was wel lang wachten op Werner en Michel, zij werden dan ook terug bijgebracht door Harald, Bart en Pedro.
Kleine illustratie van de vuiligheid:
Eens op de Langeweg (N258) werd er nog even verpoost door wat te eten en drinken. Met een goed tempo ging het dan verder richting Hulst. Via de rotonde aan het Fort Ferdinandus rolden we ten zuiden van de visputten van Luntershoek. Even paniek achteraan; bij Paul was er plots een “getik” in zijn achterwiel, maar dat was ook zo weer weg. Met de afslag naar de Rijksweg (N290) had Paul moeilijkheden om zijn rijtuig doorheen de bocht te loodsen, hij nam Werner volledig mee naar buiten. Niet viel later viel het verdict: met een kort hevig gefluit liep de band af. Met enkele top mechaniekers (zie foto) werd wel de lek gevonden maar het wiel stond serieus “paraplu”. Even bellen met het thuisfront kon hij toch nog even verder zodat ze op een afgesproken punt Paul kwamen ophalen. Ondertussen was Robert en Richard al doorgereden want zij hadden nog huiselijk verplichtingen ...
Via Schuddebeurs ging het over gekende weg naar Meerdonk. Harald en Bart namen de verantwoordelijkheid over de gevaarlijke kruispunten. Met de viaduct inzicht bleef het rustig tot half weg de helling, dan ging Bart er van door, Wim ging er vrij vlot over, Harald en Walter maakten de top 4 compleet. Met een sterk uitgedunde groep ging het huiswaarts ...
Vliegenstal rechts latend bleven we naast de Expresweg rijden (wind stond hier nog steeds gunstig). Er werd dan nog eens stevig doorgetrokken. Aan Singelberg werd er op commando van Marc VP wat langzamer tot aan ons clublokaal. Met een erg beperkte groep ging men even na voor een drankje ...
Conclusie van de rit:
Totale afstand bedroeg 80km bij een gemiddelde van 30,6km/h
Zondagochtend begon met een flauw zonnetje en met een temperatuur van 17°C ideaal om te vertrekken. Wel stond er een stevige wind van 4 Beaufort uit het Zuid-Westen.
De 15 dapperen (Bart Meessens, Erik Desair, Gerry Van Lierop, Harald Mets, Jean De La Ruelle, Leon Van Der Linden, Marc Amelinckx, Marc Van Osselaer, Michel Van Mulder, Paul De Cleen, Pedro Claessens, Robert Bollaert, Werner Franssens, Marcel en Richard) vertrokken onder licht gedruppel vanuit Melsele om stipt 9u voor een gezellige trip doorheen de Zeeuwse polder.
Pedro en Gerry namen direct het voortouw, via Gaverland de polder in. Zoals gewoonlijk bij “korte” najaarsritten reden we langsheen de Expresweg E34 om dan de viaduct te nemen richting Meerdonk. Harald nam de verantwoordelijkheid op zich om bij de gevaarlijke punten voorop te gaan rijden. We waren nog maar juist voor Nederland of Marcel kon net een put niet mijden, gevolg kon zich al raden: platte band! Nog geen 5min duurde of we waren weer op weg. Wel even uitkijken want er passeerde net andere wielerploeg ons.
Rijdend langsheen de schietstand ter hoogte van buurtgemeenschap Statenboom (20km) ging het kruisend de Liniedijk (22,8km) naar Schuddebeurs. Liniedijk was van oorsprong een Staat-Spaanse verdedigingslinie, nu is het een restant die vooral gebruikt word door mountainbikers bvb tijdens de Ronde van het Waasland op 20 november.
foto van de Liniedijk
Op de baan hier naar toe dacht Erik dat Harald het moeilijk had, dus besloot hij om even te duwen. Hij had echter er niet op gerekend dat Harald juist omdat moment zijn rem wat dicht neep, hilariteit alom. Dan ging het in noordelijke richting, en met de wind in de rug was het voor iedereen prettig rollen. Ondertussen was dit ook ideaal om nog wat te eten en drinken, want zou nodig zijn voor later. Zo kruisten we Eekenissepolder die volledig open is, ideaal op dat moment.
Aan Kruispolderhaven sloegen we rechtsaf, Erik, voor een keer sterk bezig, zetten door met Bart (later Pedro) naast hem. Achter hen bleken sommige het moeilijk te hebben met de wind. Robert, Leon en Marcel zetten zich al snel aan de linkerkant waar ze door Werner, Paul en Harald zoveel mogelijk uit de wind werden gehouden. Rekenend op Gerry en onze eeuwige laatste man Michel ging onze trip zonder bijkomende problemen verder. Onder de afschermende dijk van het Verdronken land van Saeftinghe, jammer dat hier niet aan de andere kant kunnen rijden zo zouden we een mooi zicht hebben over de schorre, sloegen we rechtsaf richting Prosperdorp.
luchtfoto van het Verdronken land
Op de weg naar Doel kon iedereen weer even op adem komen, jammer genoeg was dit maar even, eens op weg naar de haven blies de wind weer stevig tegen. Vooraan werd er door alle sterke mannen rond gedraaid om de last wat te verdelen. Op de laatste rotonde trok Erik plots stevig door, Harald zat direct in het wiel en er viel direct een gat. Eens de Ketenislaan opdraaiend begon de aflossing vooraan. Zij dachten om zo tot aan de finish te rijden maar achter hun werd stevig weerwerk geleverd. Zo kwam alles weer samen net voor chemie bedrijf Bayer. Beukend tegen de wind deed Erik nog een ultieme uitval maar viel stil, ook anderen probeerden dit maar de wind was echt hard! Op 300m, dit ter hoogte van het luxe haven restaurant Bebronna, plaatse Pedro nog een bommeke, anderen keken naar elkaar ...
Pedro hield dit uit tot het einde. Erik deed nogmaals een poging maar Harald en Gerry die er nog op het laatst nog eens overging. Marc VO maakte de top 5 compleet.
Iedereen moest serieus terug op adem komen. Zo werd er dan ook op de achterblijvers gewacht, Robert en Marcel hadden de binnenweg genomen en stonden de groep aan Kallo sluis op te wachten. Onderleiding van Marc A werden de laatsten terug samen gebracht. Veilig kwamen we met zijn allen terug aan in Melsele. Het merendeel ging nog even na in café De Groene. Genieten van de drankjes en een snelle snack werd er nog gezellig bij gebabbeld.
Wim Ryckaert en Marc Van Puymbroeck kwamen de hoop nog vergroten ...
Toch even vermelden van de sterke prestatie van de “oude beren” Leon, Marcel, Robert en Jean die wat moet uitkijken om medische redenen naar verluid: Proficiat mannen!
Als het weer wat mee zit, zien we iedereen zondag 18 september voor de volgende rit, start om 9uur aan de Groene!
Info van afgelopen rit:
69 kilometer bij een totaal gemiddelde van 30,15km/u.
Na de finish van ons vrij stuk lag dit op 31km/u.
Hier kunnen jullie in detail afgelopen rit terug her bekijken:
Bij deze mijn excuses voor de onvolledigheid van het verslag van vorige week. Ondanks het scherpe oog van deze schrijver kunnen sommige dingen niet helemaal de realiteit reflecteren. Naast Wim heeft natuurlijk Freddy ook heel veel kopwerk verricht .. ik vermoed nu zelfs meer als Wim aangezien hij zelfs tijdens het filmke samen aan kop reed met onze voorzitter.
Het verslag van deze zondag werd me meedegedeeld door Marc A. 3 dapperen daagden op om de weergoden te trotseren. Marc Van Osselaer, Freddy Buys en Marc Amelinckx
De route ging richting St-amands en tijdens het vertrek was er geen regen. Onderweg is er een uurtje regen geweest waarna het op het einde weer wat dorger werd. Kopman en tevens ook pechvogel van de dag was Freddy Buys. Niet minder dan 3 keer plat gereden. Al een geluk hadden ze topmechanieker Marc Van Osselaer mee die na een grondige kwaliteitscontrole in de buitenband toch een stukje ijzer heeft kunnen terugvinden dat voor de problemen zorgde.
Eindresultaat voor deze 3 derke beren 65 km aan 30 gemid.
Het was vroeg en frisjes, zondagmorgen. 13 graden en om 08:00 aan de grote tent in Beveren was de afspraak. Dit voor de 100KM rit tijdens de Beverse Feesten. Menigen zullen net zoals ik naar de grote tent achter de kerk gereden hebben. Het vertrek was echter aan de tent aan de poliltie. Na de administratieve verplichtingen (note voor volgend jaar : aanwezigheidslijst meenemen en aankruisen wie aanwezig is) konden we vertrekken, om 08:06:32 om exact te zijn
Reden mee:
Gerome Van Gasse; Erik Desair; Harald Mets; Wim Rijckaert; Bart Meessens, Marc Amelinckx; Werner Franssens ; Michel Van Mulder ; Freddy Buys ; Pedro Claessens ; Paul De Cleen; Andre De Ridder; Walter Hendrickx; Leo De Meulenaere; Marc Van Osselaer en Jean De LA ruelle (en woman in red)
Kopman van de dag was duidelijk Wim Rijckaert. Hij heeft bijna gedurende heel de rit op kop gereden. Naast hem werd er afgewisseld tussen een aantal sterke beren. Onderweg van de 100km kwamen we vele groepen tegen omdat die de "kermisrit" van "de ritsers verrebroek" aan het rijden waren (tegengestelde richting).
De rit zelf ging via de vliegenstal naar Verrebroek .. daar hadden we wind mee tot in Graauw waardoor het gemiddelde dadelijk hoog lag. Eenmaal Paal – Duivenhoek gepasseerd moest er tegen de wind ingebeukt worden. Het werd een kronkelige weg richting Kuitaart om de vogeldijk gaan op te zoeken. Het vele draaien en keren maakte dat er vanachter af en toe op het kantje moest gereden worden om een beetje uit de wind te kunnen zitten. Dat maakte na 40km een eerste slachtoffer. Jean mag volgens de dokter niet boven de 140 hartslag uitkomen. Hij fiets nog maar 4-tal maanden en het vele draaien en keren op de vogeldijk maakte het voor hem onmogelijk om nog uit de wind te zitten.
Rond Km 45 vond de band van Harald het genoeg en kreeg ie een lelijke kap in de buitenband => resultaat een eerste keer plat. Na wat praktische tips over hoe een band er af en er op te zetten konden we onze weg verderzetten. Ondertussen was ook Jean terug komen aansluiten.
Van de Poonhaven ging het richting Kampersche hoek en kampersche weg waar we van de bevoorrading konden genieten. Er was acquarius, banaan en koekjes in overvloed. Iedereen liet het zich goed bevallen. Na een tiental minuten en met volle buikjes (behalve voor Bart) vertrokken we voor de volgende 50km. We vertrokken net achter de maeskes en lieten verstandig een gat zodat de groep niet te groot werd en iedereen mooi kon volgen.
Via de Reuzenhoek en de oversteek op de Zaamslagveer kwamen we op de kijkuit. Als ik me niet vergis werd er op de hogeweg even verkeerd gereden wat maakt dat Wim R even de kop diende te verlaten en we een nieuw duo kregen. Dit is het moment dat het filmke door harald opgenomen werd. (zie eerdere posts)
Via de Patrijzenhoek kwamen we op de Havendijk en zodoende boven hulst. Aangezien we op onze normale ritten hier veel rijden werd er vlot doorgereden richting schuddebeurs. We hadden echter halfweg de Hontenissestraat linksaf moeten draaien. Niet dus en zo hebben we een 3 tal kilometer afgesneden van het parcours. Van schuddebeurs ging het volgens het normale parcours naar kijkuitstraat en schietstand. Erik sprinte zoals verwacht vooruit om de groep veilig over te gidsen op de twee kruispunten richting Meerdonk.
Bij het tweede kruispunt echter werd er plat geroepen. Harald had het opnieuw zitten. Hij werd geholpen door Marc Van O. Eenmaal alles terug ok vertrok de groep opnieuw. Door het kruispunt en het niet dadelijk aansluiten geraakte er zes man achterop. Werner F, Pedro, Marc A, Harald, Marc van O en Erik D. Er werd schoon rondgedraaid maar de groep was toch al een eindje ver en de afschediing werd niet opgemerkt. Op het viaduct richting Vrasene viel het voor het eerst op en werd er gewacht op de achterliggers. Mooi in groep kon er de tocht richting beveren verdergezet worden.
De laatste inspanning tijdens de afscheiding hadden echter hun tol geeist. Bart had tijdens de bevoorrading niet genoeg proviand meegenomen en kreeg vanaf vrasene last van een hongerklop.
Uiteindelijk kwamen we veilig en kompleet aan in Beveren met volgend resultaat : 95 km en een gemiddlede van 29,8 km.
Bij deze de informative voor de “toeristen” koers op zaterdag. Let aub op de inschrijvingsuren !
Graag in volledige uitristing “AMCO”.
Inschrijvingen in lokaal “Svelta”.
Inschrijving voor de +50ers vanaf 17h00 tot 17h20
-50ers vanaf 17h20 tot 17h45
Veilheidspelden niet vergeten,
Het inschrijvingsgeld voor de koers is 11€, bij het binnenleveren van de nummer krijg je 5€ terug.(dit kan bij iemand van het bestuur al zal de 5 euro dan volgende rit terug gegeven worden)
Nummers zijn vooraf bepaald, als bijlage de nummers!
Cat. +50 jaar: start om 18.00 uur Cat. -50 jaar: start om 19.00 uur
Bij vertrek van de koers voor de snelle mannen, zal er onmiddellijk een soort bus gevormd worden.Dit voor diegenen die gewoon de koers willen uitrijden aan een goed tempo.
Het startschot en de inhuldiging van de kampioenen wordt verzorgd door de Burgemeester van Melsele.
Voor de kampioenen wordt er terug een Palm voorzien die door Herman Melis geschonken wordt. ( Marc Engels )
De Huldiging van de kampioenen begint om 20h20.
Er word gestart met de +50ers daarna de -50ers en we eindigen met de uitreiking schaal “Francois Neels” aan de beste club van Melsele.
De bidons worden uitgedeeld als men zijn rugnummer terug binnenbrengt.
Aan het park wordt een springkasteel geplaats, de chiromeisjes houden daar een oogje in het zeil.
The need for speed ... (rit verslag van 15 augustus 2011)
"The need for speed" zo kon je onze rit van maandag wel noemen.
Aangezien afgelopen zondagochtend met regen begon hebben enkelen dit uitgesteld naar maandag. Hierdoor kon Wim ook nog eens met de club mee rijden. Met een relatief kleine groep trokken we dus naar de Zeeuwse polders.
Al snel zette Wim zich samen met Erik op kop en toen werd het al duidelijk dat het er sneller aan toe zou gaan. Na 5km zat het gemiddelde per kilometer al rond de 32 a 33km/h. Enkel ter hoogte van de Vliegenstal werd het tempo even gedrukt wegens werkzaamheden die maar blijven duren, gelukkig zagen we toch al enkele vorderingen ...
Gerry leidde de groep weer via zijn geliefkoosde route langsheen de 2 rotonden van Kemzeke. Sint-Jan Steen en Heikant waren we zo gepasseerd met de visputten van Luntershoek voor ons. Axel lieten we na Luntershoek wel links liggen om dan over de Zaamslagsedijk - Reuzenhoek te doorkruisen. Met nog enkel de Grote Huissenpolderweg reden we van de ene dijk over de andere (Scheldedijk, Oudendijk en Kampersedijk) om dan tegen de Schelde uit te komen.
Nu was het gemakkelijk, gewoon rechtdoor blijven rijden met de Zeedijk links van ons. De gemiddelde snelheid per gereden kilometer werd zo nog wat hoger gelegd (er werd goed afgewisseld vooraan). Zeedorp en Knuitershoek waren we in en flits voorbij. Aan Perkpolder namen we een links-links, al werd die 2de linkse iets te snel genomen. Zo werd de groep verplicht om een "lance Armstrong" manoeuvre uit te voeren ...
allemaal zonder erg en groep nam even de tijd om te recupereren. Met Walsoorden juist voor ons namen een bocht juist voor de oude Bloemfabriek, deze in nu een bed and breakfast hotel.
Op naar de haven van Walsoorden kwam Wim op zijn trainingsparkoer met kilometer gemiddelden tussen de 36 a 39 als of het niks was! Heel even werd er op een lint gereden maar snel zaten we terug 2 aan 2 verder te rijden. Kruispolder, Paal en Emmadorp voorbij terug in Belgenlandje. Zo kende ierdereen wel de weg naar ons vrij stuk ...
Op het vals-plat van de Sint-Antoniusweg werd er nog eens doorgetrokken. Wim, Gerry, Marc VP, Patrik en Rudy gingen er vandoor. Aan de rotonde was Wim alleen weg, op Gerry na bleven de 3 verder in de achtervolging. In het peleton van de achter blijvers werd er mooi door iedereen rond gedraaid. Patrik moest dan ook lossen waarna Marc VP en Rudy voor de 2de plaats reden.
Net na de finish lag het gemiddelde over de toen gereden kilometers op 34km/h. Dit werd nog iets afgezwakt op weg naar Melsele tot 33,4km/h. Door de feestdag werden we verplicht om naar de Kadans af te zakken wat ons totaal aantal op 101,5kilometers bracht! Iedereen liet dan ook zijn drankjes goed smaken al was het maar om de krampen weg te spoelen ...
Alvast een goede training voor de kermis koers van de Melseelse wielrclubs!
Ik ben er zeker van dat het komende zondag er iets rustiger aan toegaat ... Vive le Vélo.
De sterke ploeg was bemand door:
Wim Ryckaert, Gerry Van Lierop, Patrick De Coninck, Harald Mets, André De Ridder, Stefan Peeters, Marc Amelinckx, Marc Van Puymbroeck, Erik Desair, Walter hendrirckx, Marc van Osselaer en gast rijder Rudy Franssens.
Dit rit kan hier nog eens rustig in detail bekijken:
Afgelopen zondag was het de 26ste rit (nog 12 te doen) mits wat goed weer. Het weer liet ons niet in de steek; licht bewolkt met de zon zon die er af en toe eens door piepte. De temperatuur was gelijk de voorgaande zondagen weer aan de lage kant (14,5°C om 8u30).
Al bij start was er een onenigheid over het te volgen parkoer, want er stond weer een stevig bries vanuit het zuid-westen. Groep 2 reden vol goede moed de open polders in richting Nederland. Groep 1 trok richting Dendermonde langsheen de Schelde. Wim was er ook nog eens bij vanaf het begin. Hij kwam even warm rijden om daarna met de polderrenners te rijden (80km aan 42km/h gemiddeld!).
Wij hielden er een iets rustiger tempo op na. Onderleiding van Gerry en Bert reden we via de Es (hier hield Patrick het voor bekeken) de Kruibeekse polder in. Zo passeerden we ook langsheen een elektrisch distributie station ter hoogte van Beestenhoek (kilometer 11). Eens in Hollebeek kregen we een pittig afdaling, Harald stelde voor om deze omgekeerd te rijden bij het terugkeren, maar niet deden bleek later. Nu waren we dicht bij Temse waarna we over de nieuwe Temsebrug reden.
Ook nu reden we langsheen de Oude Schelde en het kasteel zo doorheen Mariekerke. Zo reden we dan eindelijk de schelde dijk op. Passerend langs Sint-Amands en gehucht Briel en Baasrode (hier tussen had Marc VO ons verlaten en Bert loste zijn broer af) kwamen we dan aan in Dendermonde waar we de Schelde overstaken.
Onder leiding van Bert werd de terug reis ingeleid. Hij kreeg bijstand van Robert, Leo en Walter. Zo bleef het maar draaien en keren maar nu konden we wel het rijvlak onze tubes volledig benutten (daar is ook voor betaald hé). Onderweg pikten regelmatig anderen mee aan waaronder zelf vrouwen (veel tegengekomen op onze rit trouwens). Dit deden ze tot aan de Mirabrug in Hamme, toen moest Werner weer eens een plas pauze inlassen. Al kwam dat wel goed uit want er werd beslist om dan toch maar om de route langsheen de Schelde verder te zetten. Zo kwam Gerry en Harald weer vooraan. Voor we het goed wisten reden zo over het mooie fietspad van de Zaat. Zo stonden de terrasjes al klaar van restaurant de Zaat en grand café Kaai, iets te vroeg voor nog thans ...
Net Temse buiten moesten we nog even door een veel te smal fietsers tunneltje. Zonder ongelukken zetten we de tocht verder naar Rupelmonde. Net voor Bazel reden we in noordelijke richting om via de Kruibeekse polder om dan café de Groene aan te doen. Hier stond het vol van fietsen, wat er juist te doen was weet ik nog niet ...
Het verdict van de rit was 93,5km met een gemiddelde van 29,7. Parkoer in detail kan je hier vinden:
Groep 1 bestond uit: Gerry en Bert Van Lierop, Harald Mets, Marc Van Osselaer, Marc Amelinckx, André De Ridder, Robert Bollaert, Leo De Meulenaere, Patrick De Coninck, Werner Franssens en Walter Hendrickx.
Groep 2 bestond uit: Gerome Van Gasse, Leon Van Der Linden, Etienne De Roeck, Marcel, Michel Van Mulder en misses X
Afgelopen woensdag mochten we ook Marc Van Osselaer feliciteren met zijn verjaardag!
Zondag 31 juli zullen we vooral herinneren als "tour de Axel".
Het weer viel mee, temperatuur van zo'n 14°C met een zeer zacht briesje. Al begon de rit onder bewolkte hemel maar tegen de middag kwamen de eerste zonnestralen toch al piepen.
Onder de vakkundige leiding van Gerry en Stefan vertrok iedereen richting Gaverland waar de scheiding zich voltrok, ploeg 1 was 14 man sterk (André De Ridder, Bart Meessens, Bert Van Lierop, Freddy Buys, Gerry Van Lierop, Harald Mets, Marc Amelinckx, Marc Van Osselaer, Michel Van Mulder, Patrick De Coninck, Paul De Cleen, Richard Van Hecke, Robert Bollaert, Stefan Peeters en Walter Hendrickx) en 3 man (Etienne De Roeck, Gerome Van Gasse en Leon Van der Linden) voor ploeg 2.
Op weg met een rustig tempo werd er via de Vliegenstal (ondanks de werken die er nog steeds bezig zijn) zo langsheen de Expresweg N49 naar de 2 rotonden van Kemzeke. Aan de Tromp sloegen we dan af om zo het Nederlandse Heikant te doorkruisen. Op deze manier waren we zo aan de visputten onder Luntershoek. Ondertussen was Stefan vooraan afgelost door Harald, niet veel later losten de broers elkaar af.
Iedereen was blijkbaar toch goed gemutst want er nog vlot gepraat onderweg. Eens we tegen Axel ging het even noord maar dan terug richting het westen. Nog voor de brug namen we de afslag om via Schapenbout en over de oude spoorbrug (zie foto) terug toe te komen boven Axel. Geen nood want we reden verder noordwaarts ...
Ter hoogte van Margette werd er koers gezet naar Zaamslag. Harald was volledig onder de indruk dat hij al in Zaamslagveer was toegekomen leidde de groep rechts. Met als gevolg dat we terug op hetzelfde punt toekwamen (hoe groot is die kans?). Een beetje hilariteit en genant bij Harald namen Patrick en Paul het commando over. De aandachtigen hadden dan ook opgemerkt dat we 3 keer de meubelzaak Pot Axel hadden gezien.
Zo konden we "eindelijk" Axel verlaten en de tocht naar Hulst verder zetten. Over de Gdynia Bridge zo terug naar de visputten van Luntershoek. Hier besloot Gerry nog een klein ommetje te rijden. Maar aan kilometer 68 zag de band van Stefan het niet meer zitten en moest de groep standhouden (er stonden redelijk wat mensen aan de kant met platte banden over de hele rit). Na wat problemen met band opleggen en bommetjes konden we verder.
Na een kleine vergissing van Patrick (was terug op weg naar de verbindingsweg Hulst-Axel ging het huiswaarts via Meerdonk. Bij velen was het besef gekomen dat de tijd aan het korten was, hierdoor werden de laatste kilometers tegen een hoger tempo afgemaald. Ondanks dat de groep samen bleef zag ik toch bij enkelen dat ze moeilijk begonnen te krijgen ...
Er werd toch een klein sprintje gehouden op de viaduct, deze werd gewonnen door Bart gevolgd door Gerry en Harald.
Het verdict van "tour de Axel" was net geen 100km met een gemiddelde van 30,3km/h, vive le velo!
foto van de Liniedijk
luchtfoto van het Verdronken land
