Het bleke, troebele brouwsel schuimde in mijn glas. De beker kantelde aan mijn mond Het koele nat prikkelde mijn tong en heelde mijn gesprongen lippen, zoals geen labello ooit zou kunnen. Minuscule gasbelletjes zetten zich vast aan mijn verhemelte, om dan zonder boe of ba verzwolgen te worden. Langzaam werd de glasbodem zichtbaar. Verdorie, had ik dan toch te diep gekeken?