wat begon met geroezemoes uit de verte is nu uitgegroeid tot een stortvloed van onvrede Nu kan ik de woorden niet meer negeren. Flistend scheren ze om me heen, schampen mijn hart en oren hoewel ze bij mij niets te zoeken hebben. Ik laat de woordenval voorbij stromen en wacht in stilte tot de zondvloed is voorbijgeraasd, of op het oog van de storm?
