Hier zijn we dan weer eens... en hopelijk komen er volgende keer weer wat foto's bij, kwestie van wat beeldmateriaal te hebben hé.
1 september 2009: Een nieuwe school...
Spannende eerste schooldag, maar alles is ontzettend goed meegevallen! De collega's, de kinderen, ... iedereen is zo ontzettend vriendelijk en behulpzaam. Het blijft natuurlijk raar om in een heel nieuw team te zijn... Maar 'verandering van spijs doet eten'?? Zal maar niet voor alles zo redeneren
Foto's volgen zeker en vast, ik heb al een hele week mijn fototoestel in mijn auto liggen, maar het eruit halen... dat is een ander paar mouwen.
15 september 2009, 14u30: tekenen van lening bij de notaris
Een voormiddag lesgeven, naar huis vertrekken (het was gym in de namiddag) en naar Antwerpen naar de notaris...
De lening heb ik dus vastgekregen, stel je voor
15 september 2009, 15u00: tekening van verkoopsovereenkomst bij de notaris
Het huis is officieel van ons! Jeej!! Of toch, binnen 30 jaar is het van ons (maar gaan die termijn proberen in te korten, eerst ff zo proberen alles te beredderen).
Eind september zijn de mensen eruit, kunnen we poetsen en verhuizen! Eindelijk.
Ik mis het 'thuisgevoel' een beetje... overal een beetje te wonen en kleren te hebben en nooit te vinden wat je echt zoekt...
Een tijdje terug het 'zotte' idee gekregen om een huis te kopen, in plaats van te huren... Het resultaat? Na 2 keer in Hoegaarden en omstreken rondgereden te hebben, en na een 5-tal huisjes bezocht te hebben, was er eentje dat mij echt charmeerde... En... Gisteren het bericht gekregen dat het bod aanvaard is... Wachten tot alles getekend is en dan hebben wij officieel een huisje... best wel grote beslissingen de laatste tijd Zou dit 'volwassen worden' zijn?
Hierbij een foto van de voorgevel (meer foto's stonden er niet op) en een plannetje van waar het is hé Verdere foto's zullen volgen, als ik er meer heb ;-)
De kogel is sinds een tijdje door de kerk... Ik verander volgend jaar van school. Het is en blijft een beetje raar. Maar het is vooral met de toekomst in mijn achterhoofd, en na alle voor- en nadelen afgewogen te hebben. Het puntje "de collega's" was een zwaar punt, maar Karen was (indien mogelijk) nog zwaarder, mss is belangrijker beter ;-) De persoon die ik momenteel ben, is een groot deel 'gevormd' door mijn twee laatste jaartjes, zeker op vlak van lesgeven en mezelf kunnen/mogen zijn. Dus ja! We zullen zorgen dat het niet 'uit het oog, uit het hart' wordt.
Het eerste weekend de trouw voor de wet van mijn broertje. Dan maandag Gent, voorbereiden stadsklassen. En jaja, we zien het nog steeds zitten ;-)
En dan een halve week een verhuisje gaan doen. Maar die is ondertussen ook weer afgelopen. Het uit dozen laden, laat ik over aan de eigenaars van de dozen. In elk geval: Het was plezant, en voor herhaling vatbaar. Wat ik onthou? De zoentjes van Timo, zo'n beetje verlegen, maar o zo lief.
Het moest er toch maar eens van komen. Na een weekje het uit mijn hoofd gezet te hebben, komen vanavond alle gedachten terug. Denken, denken, denken. En het grote probleem is dat ik er de komende week toch niet uitkom. Dus zou ik beter afwachten. Maar ik en wachten... Dus wordt het toch maar denken ;-)
Carnaval: Als je iets meebrengt, dan doe ik het aan...
Vrijdag 20 februari 2009, de vrijdag voor de krokusvakantie/ carnavalverlof. En natuurlijk hoort daar een feestje bij... Nadat we in de namiddag ateliers hadden gedaan (alle kindjes van 3de kleuter, 1ste en 2de leerjaar gemengd en in groepjes verdeeld), konden we tegen half 3 op de speelplaats verzamelen... Om confetti te gooien, om elkaars kostuums te bewonderen,...
Enkele leerkrachten vonden het nodig om zichzelf ontzettend belachelijk te maken om daar zelf in een carnavalskostuum rond te lopen... Maar de kindjes vonden het super En ja, wijzelf eigenlijk ook hoor
Hieronder enkele foto's om de sfeer op te snuiven!
Juf Katrien met 'ik zing een vrolijk lied'!
Eerst ff verbaasd kijken naar de zingende eend, maar dan toch meedoen!
Clown juf Kitty die haar buik nog dikker probeert te maken door er een fototoestel bij te steken...
De kindjes van het tweede leerjaar, allemaal verkleed.
Ook eens een fotootje met de juf. Die de dag ervoor wijselijk gezegd had: breng iets mee voor mij, dan doe ik het aan. Volgend jaar toch eens nadenken misschien voor ik zo'n uitspraken doe ;-)
Maar het was een leuk dagje, en een goede afsluiter. Nu een welverdiende vakantie
En dan nu... eindelijk... de langverwachte foto's van mijn appartementje... Alhoewel ik denk dat er nog weinig mensen mijn blogje nakijken, wegens te weinig nieuws ;-) Wat heel begrijpelijk is
11 juli trouwen ze voor de kerk in Slowakije, maar vandaag (op de verjaardag van onze papa) is het reeds de trouw voor de wet. Enkele foto's om de sfeer wat op te snuiven ;-)
Jan (broer) en Luba
Het getrouwde koppel
vlnr: de mama van Luba, Jan, Jef, Luba, papa, mama
vlnr: steven (getuige jan, vriend van jan), jan, luba, toon (broer)
De foto's staan al op het fototoestel, als ik nu nog eens mijn kabeltje e.d. terugvind, dan kan ik ze ook online plaatsen.
Deze morgen -16°C, autootje wou niet echt starten. Gelukkig woont er een collega in de buurt, die net nog niet vertrokken was. In de namiddag deed hij het weer wel. Duimen voor morgen!!
Positief nieuws: in het 4de heb ik tijdens de 2uur, 4 onderdelen gezien, alles 25min... Goed hé, voor de eerste keer sinds begin van het jaar. Oké, de fout lag ook wel deels bij mij. Maar wie niet klaar is na een half uur, spijtig dan. Anders wordt het te lang voor sommigen anderen!
Verder is het hier ontzettend mooi, zo onder de sneeuw... maar zo koud...
Het was lang geleden, maar nu kan ik jullie eindelijk weer lastigvallen met nutteloze berichtjes (niet dat jullie verplicht zijn ze te lezen). Zo'n 4 maand terug, toen ik naar mijn appartementje trok, wou ik geen internet wegens te hoge kosten voor de tijd dat ik het gebruik (avonden en soms een weekend...). Dus ja, geen internet dan maar. Telkens ik mijn laptop aanzette, kwamen er enkele draadloze netwerkverbindingen op binnen bereik... maar ja, beveiligd.
Vandaag heb ik mijn 'stoute schoenen' aangetrokken, en ben ik bij de buren gaan aankloppen (ik wist dat ze internet hebben). En heb ik beleefd gevraagd of ik mee gebruik mocht maken van hun internet (tegen betaling en zonder daar misbruik van te maken). En ja, het mocht Een 10 minuutjes later stond mevrouw hier met de netwerksleutel... Dus nu heb ik internet.
Ik post binnenkort enkele foto's van mijn luxueus appartementje Ondertussen verken ik nog een beetje het internet... lang geleden, en voel me een klein kind dat een nieuw speeltje krijgt
Normaal plan: donderdag naar zee vertrekken, daar blijven slapen, vrijdagavond optreden van Stomp en dan weer naar Vlaanderen 's avonds. Maar plannen kunnen wijzigen... al vrij snel was beslist dat we gewoon vrijdag gingen vertrekken, zo 's ochtends, zodat we nog een dagje aan zee hadden, maar dan...
Donderdagochtend kreeg ik ineens telefoon van mijn werkgever (met camionnetje rijden), degene die de rit deed was ziek en dus zochten ze vervanging... Dus zei ik dat Karen (mijn Karen, die een keertje had meegereden een paar weken terug op de rit en dat wel zag zitten) dat wel wou doen. En ja, die wou dat. Dus hebben we vrijdag (gisteren) de tour nog eens samen gereden, en kan zij een weekje daar gaan rijden, jeej!!
Toch nog naar Stomp gedaan, om 20u net daar (het begon om 20u), en omdat we wat gehaast waren, waren we op foute verdiep (gelijkvloers ipv balkon), maar de zaal zat niet vol en mochten we ons een plaatsje kiezen daar. Dus wij hadden een prima plaatsje en het was de moeite ;-) Muziek maken met 'kosteloos' materiaal. Ik zou het wel willen doen, maar gevoel voor ritme is me helaas niet gegeven
Ons oma'tje is niet meer wakker geworden na haar middagdutje... Ze lag er zo vredig bij, precies of ze sliep.
91 jaar... 6 kinderen, 27 kleinkinderen en al 18 achterkleinkinderen (en die 18de staat hier ook op het site'tje, haar jongste achterkleinkind en dan net nog van haar jongste zoon)
Ze zal gelukkig zijn bij opa!
Ps: Geen 'innige deelnemingen' voor mij ;-) Ze vroeg al een tijdje om te mogen gaan... Haar tijd was gekomen in haar ogen. Dus het is raar dat ze er niet meer zal zijn, maar ik ben blij voor haar. Het is haar gegund ;-)
Zoals ik al aan sommigen had laten weten, is mijn zusje bevallen van een zoontje, Jef. Het jongetje woog bij zijn geboorte 3kg100g en 51cm groot (of klein ;-)). De bevalling liep trouwens heel vlot, 3 kwartier (wordt een moeilijk te breken record) en ook borstvoeding geven is geen enkel probleem blijkbaar ;-)
Hieronder enkele foto's van Jef zelf:
Zo'n klein mannetje, daar horen kleine pampertjes (en nog wat dingen) bij
Een fotootje van Anneke (zusje), met Jef en mijn oma (die haar 18de achterkleinkind kwam dag zeggen)
Nog een fotootje van de fiere overgrootmoeder (ook wel overoma genoemd)
En dan nog 2 fotootjes van toeristen die net terug zijn van vakantie en dat klein geval wel eens wouden zien.
Na een nachtje bij Kitty gelogeerd te hebben, besefte ik dat het geen oplossing was (Ondanks de gastvrijheid) en dus dringend op zoek moest naar een eigen stekje... In de auto slapen was ook een mogelijkheid, maar blijkbaar zijn veel mensen daar tegen (geen idee waarom...)
Na mijn verhuis van bij het gezin waar ik woonde, begon de zoektocht naar een eigen appartement. Gesurfd naar alle mogelijke immosites, gemaild/ gebeld,... Uiteindelijk 2 dingen bezocht (1 studio, veel te klein!! en dan een appartementje dat me wel ok leek). Kopie id-kaart, kopie loonfiches afgegeven voor het appartementje (vorige week maandag). Telefoon gekregen of ik ook id-kaart van papa had en loonfiche (wil zich borg stellen, dit omdat ik maar een halftijds contract had dit jaar, was vorige week donderdag)... ook afgegeven (deze maandag) en vandaag, om 17u kreeg ik ineens telefoon (begon me al zorgen te maken...) dat het aanvaard was. En of ik een adres had naarwaar ze de papieren mochten versturen.
Dus!! Ik val voor de zoveelste keer een beetje met mijn gat in de boter (na mijn werk en het gezin waar ik een jaar woonde...). (ik laat nog wel iets weten als ik het contract heb)
Als ik naar de lucht kijk, zie ik mezelf. Wisselvallig. Bewolkt. Open en helder. Klaar om te stormen. De lucht en ik...
Vraag het maar aan vrienden... Velen kennen het zonnetje, de optimist. Slechts weinigen kennen me als de lucht... Wisselvallig, maar toch nog vaker zon dan regen.
