|
Zoals ik al zei, ik zit in de bus. Voor mij, zitten Jennifer en Annie. Achter ons, Pieter en Olivia, en naast ons Yarne met Maxim. Yarne gaf een briefje aan Jennifer, Jennifer aan Annie, Annie aan Marie en Marie aan mij.
Ik las dit:
Hey Jill!
Het is de laatste dag van het schooljaar, en ik wil graag iets vragen...
Ik durfde eerst niet maar...
Waren de pannenkoeken gisteren lekker!?
Ja/nee.
groetjes, Yarne
Wat een flauwerik! Ik dacht dat hij het ging aanvragen... Grrr!
Marie vraagt: 'Babe, wat staat erop?'
Jill: 'Niets bijzonder! Een flauwe streek van hem.'
'Ach, volgend jaar hebben we toch nieuwe klassen!' zei Marie.
'Nja, misschien zitten wij dan niet meer samen...' zei ik droef.
'Och, lieverd. Maak je geen zorgen om mij! Ik red me wel hoor.' zei Marie.
Oh wat is Marie toch een lieverd!
'Waarom huil je?' zei Marie ongerust.
'Ik moet denken aan Jente, weetjewel? Mijn vriendje, mijn droomvriendje van vroeger. Waar ik het mee heb moeten uitmaken, vanwege de afstand... Hij is nu waarschijnlijk superblij en heeft een ander supermodel als vriendinnetje ofzo. Ik mis hem, hij woont ook in Maastricht. Ik wil hem zo graag nog een keer zien! Maar hij heeft ons contact verbroken, het enige dat de hadden: onze gsm.' vertelde ik Marie.
Ik liep samen met Marie door de stad. Gelukkig! Yarne zat waarschijnlijk in de McDonalds ofzo.
'Marie! Is dat Jente? Nee, dat kan niet. Ik draai waarschijnlijk door. Hij zit vast op school!' zei ik.
'Jill, nee! Het is Jente!' zei ze.
Toen liep Marie over de hele straat en tikte de jongen op zijn rug.
'Wat is er met jou? Wie ben jij? Doe eens normaal! Ga weg jij!' riep de jongen.
'Jente, ik ben het, Marie. De vriendin van Jill, weet je nog?' zei ik tegen Jente.
'Jill? Is Jill hier? Waar is ze?' vroeg Jente.
Ik kwam erbij staan en vloog Jente om de hals. Oh, wat was ik blij!
--wordt vervolgd.--
|
