|
Ik keek door het raam, en zag dat het heel hard regende.
Ik zuchtte en schreef weer een tekstje in mijn gedichtenboekje.
Ik ben geen dichter ofzo, maar er staan ook tekstjes in wat te maken heeft met de dag.
Een soort dagboek? Nah, gewoon een levensverhaal dat ik later kan teruglezen.
Met prentjes, foto's,...
Ik nam mijn iPod, en zette een leuk nummer op.
Ik trok mijn regenjas aan, klom de fiets op en fietste naar de bushalte.
Brr, het was koud. Eindelijk kwam de bus aangereden, in de verte.
De bus was leeg vandaag... Ohja, de school langs de onze had vandaag geen les.
Ik kon dus gaan zitten. Er kwam een meisje langs me zitten, en stelde haar voor:'
Hay! Ik ben Anke, wat is jouw naam?'
'Euuhm, ik ben Janne.' zei ik..
Ze vertelde dat ze er nu uit moest, dus nam haar boekentas en liep naar de deur.
Raar?
Het was al opgeklaard. De zon begon te schijnen.
Ik miste mijn oude vrienden echt héél erg.
Ik ben een week ofzo verhuisd, en ik voel me slecht.
Afscheid nemen van vrienden is echt moeilijk.
Mijn ouders zitten er wel een beetje mee, dat ik het niet leuk vind hier.
Ik hoop dat ze terug gaan verhuizen... Of hoopte, want ze hebben vandaag gezegd
dat ze hier gingen blijven. 'geen twijfel mogelijk' blablabla..
Bij het station, zag ik de bus die terug naar huis reed.
Ik stapte uit, en spurtte naar de bus. Ik geraakte er nog net op!
Mama en papa waren werken, dus ik was alleen thuis.
Ik klom over het hek opzij, en deed met mijn sleutel de deur open.
Ik knipperde het licht aan, en nam een blad papier met een pen.
Dit schreef ik erop :'
Mam, pap...
Ik ben het na een week al beu. Deze hele buurt, ik mis mijn vrienden...
Ik ben terug naar huis. 'home'.
Ik voel me echt slecht, en jullie houden er geen rekening mee.
Ik zie jullie nog terug, ... Oma zal ons huis goed hebben verzorgd,
en ik ga haar daarbij helpen. Sorry...
Liefs
Janne
PS:Wees gerust. Ik weet wat ik doe...
Ik stapte de taxi uit, en liep naar mijn huis. Ik belde zo'n 100x aan, en zag oma die kwam opendoen.
Ik vloog haar rond haar hals, en vertelde haar het heel verhaal.
Ze zei dat ik moest bellen naar mam en pap, maar NIET IN DE STEMMING. Als ze het papiertje hadden gelezen,
zouden ze echt razend en ongerust zijn!
Oma was ook een beetje boos, maar belange niet zoveel als mama en papa.
Ik ging snel mijn kamer in, en pakte mijn spullen terug uit.
Sweet home <3.
Ik had gebeld naar mama, en ze was heel ongerust en boos. Zoals ik al zei dus...
Ze zei dat ze eerst dacht dat ik zelfmoord had gepleegt, ofzo.
OMG! Nu besef ik pas hoeveel schrik ik haar heb bezorgd...
Het was 10:00 ofzo, en ik hoorde de bel. Ik ging opendoen, want oma lag te breien..
'JANNIE!' riep Annabell.
'Omgggggg!!! ANNIEEEE!' riep ik terug.
Ik vloog haar rond haar nek, en vertelde haar alles.
Ze had het gehoord van mama, die waarschijnlijk naar Annabell's mama had gebeld... pff, moeders toch!
De volgende dag, kwamen mama en papa thuis en knuffelde me.
Ze waren wel boos, maar toch blij om hun oud huis terug te zien.
Ze gaven me gelijk, en zeiden dat dit huis toch niet 'ietsje' beter was.
Ik ben zo blij!
Maar zoiets ga ik ook nooit meer doen, ....
Oeff... Ik deed mijn computer aan, en las al mijn mails.
van: Anke
aan: Janne
onderwerp: Heyy!
Hallo Janne! Ik had aan je rugzak in de bus, je e-mail adres gevonden.
Leuk dat we contact kunnen blijven houden, als jij dat wil tenminste :D
Haha ik had het even opgeschreven toen je naar buiten keek :)
Hopelijk stuur je snel iets terug? :) En waar woon je ergens? Dan kunnen we eens afspreken ofzo? :D
Groetjes, Anke
van: Janne
aan: Anke
onderwerp: RE:Heyy!
Oww hhaha!
Gaat niet, ik ben terug bij mijn oude thuis. Heel ingewikkeld verhaal...
Ik vertel het nog wel een keer, maar moet nu eten! Doeiiii! :D x
xJanne
Zo. Wat een geweldig leven heb ik :)!
|
