|
Nora en ik, waren meteen in paniek. We hoorden de deur in de gang opengaan,
en Nora, trok me onder het bed. We moesten wel, stil blijven. Ik had echt schrik,
we hoorde de deur opengaan.
Ik ging natuurlijk niet kijken, want het was een groot bed, en daar kon ik niet goed door kijken.
Ik hoorde gerammel, lichte voetstappen...
Ik had echt schrik en keek Nora aan, ze was zachtjes aan het huilen. Het was echt verschrikkelijk,
toen we na een halfuur, niets meer horen, keken we stilletjes. Mijn gsm, lag onder. Shit!
We hadden langs mijn kamer, langs het raam dus een houten ladder hangen, voor versiering.
Daar konden we langs, langs de trap wouden we niet.
Het ging niet vlot, maar we leefden nog.
We zagen buiten nog een zwart busje staan, voor ons huis.
Dus we zijn achter een struik gaan zitten.
We zagen een paar mensen, de tuin overlopen. Ik zag niet goed wie, want ik durfde niet kijken.
Het waren precies oudere mensen... Het waren er twee. Ja! Twee.
Ze zagen ons! OHHHH MYYYY GODD!! HELP!
Ze kwamen op ons af en de vrouw vroeg: 'Lara, wat doe jij hier achter de struik? Ik was je al een halfuur aan het zoeken!
Nu zijn we telaat op de afspraak bij de tandarts!' Toen realiseerde ik me dat het mijn grootouders waren, die naar me opzoek waren.
Oma belde de afspraak af, we vertelde haar alles en als beloning kregen we chocoladekoekjes met chocolademelk! Mmm...
Wat een rotdag! :$.
xLara
+Nora!
|
