-Met mijn grootouders en mijn tante bezocht ik de
tentoonstelling.
Motivatie (waarom koos je die activiteit, met welke
verwachtingen?)
-In de laatste zaal van de tentoonstelling van
Lucas Cranach staat een grote maquette van een kapel, gemaakt door Wim Delvoye.
Ik vond het dan ook interessant om die tentoonstelling eens gaan te bezoeken. Wim
Delvoye is bovendien een Belgische
kunstenaar, van wie ik al enkele werken gezien heb en die mij boeit door zijn
interviews omdat ze vaak grappige quotes bevatten.
-Ik hoopte
ook om een ander beeld te krijgen over de hedendaagse, moderne kunst die ik
soms te weinig apprecieer.
-Ook een reden waarom ik naar de tentoonstelling wou
gaan is, dat ik zijn gotische werken wel mooi vind. Ik was benieuwd wat ik hier
te zien zou krijgen.
Voorkennis:
-Wim Delvoyes Toren zag ik voor het eerst in Venetië,
namelijk in het Peggy Guggenheim museum. Ik vond de toren heel mooi, charmant
en niet al te opvallend omdat hij redelijk klein leek. Maar nu is de toren in
Brussel aanbeland. Brussel is de 3e Europese stad waar de toren geexposeerd
wordt. In elke stad werder een stuk
bijgezet. Nu steekt de toren hoog uit op het dak van de Bozar.
-Ik heb ook een tijdje artikelsomtrent de kunstenaar gelezen als hij het
kasteel in Corroy-le-Château gekocht had, niet lang daarna verkocht hij het
weer.
Bespreking recensie:
-Betreffende de metershoge gotische toren, zegt
de recensent dat dit een nieuw hoofdstuk in zijn carrière betekent, namelijk
die van poëzie en de charme van onuitvoerbare dromen, zoals van een kleine
jongen die de grootste toren wil. Wat mij betreft, heeft de toren mij wel
aangenaam verrast, vooral omdat ik die reeds gezien had in Venetië. De toren
leek vanop het Paleizenplein als het ware een onderdeel van het museum. Een
prachtige, transparante sculptuur. Maar eigenlijk staat die een verdieping
lager.
-Ik kan de recensent wel begrijpen als die
beweert dat de prent die Delvoye gemaakt heeft, waarbij hij zijn gotische
spitse hoog boven de toren van het stadhuis van Brussel laat uitsteken, nogal
bruut is. Dit lijkt misschien wel wat op misplaatste wedijver. En hier kunnen we
misschien wel het kleine jongetje herkennen, die de hoogste toren wil. De toren
is een sculptuur, geen bouwwerk.
-De recensent is nogal posititef over de
gekruisigde Jezusfiguren. Ook de schetsen errond vond hij behoren tot het
beste wat er te beleven valt. Ik heb ze minder geapprecieerd. Er werd heel
veel aandacht aan die kruisbeelden gegeven. Er stonden er in staal, in zilver,
in brons,het wemelde ervan. En de
tekeningen stellen hetzelfde motief voor.
-Na de tentoonstelling van Cranach, met goed
gevulde ruimtes met schilderijen, prenten en tekeningen , is de expo van
Delvoye inderdaad wat koel, de ruimtes klinisch en het materiaal spaarzaam
geëxposeerd.
-Met mijn grootouders en tante bezocht ik de
tentoonstelling.
Motivatie, waarom koos je die activiteit, met welke
verwachtingen?
-Tentoonstellingen bezoeken heeft me altijd al
geboeid. Vorig jaar hebben we tijdens de lessen geschiedenis kennis gemaakt met
de Reformatie, de Contrareformatie en hervormers ( Luther, Calvijn). Dit boeide
mij en nu was er een tentoonstelling over een bekende schilder uit die periode.
Lucas Cranach frequenteerde in Wenen het humanistenmilieu. Hij was een vriend
en volgeling van Maarten Luther, van wie hij krachtige portretten schilderde. Ik
hoopte meer te weten te komen over Luther en Lucas Cranach doorheen de tentoonstelling.
-Bovendien wou ik kennis maken met één van de
belangrijkste Europese schilders uit de 16e eeuw . Hij stond in
contact met talrijke machtige personen die gebruik maakten van zijn diensten. Hij
heeft velen van hen geportretteerd. Lucas Cranach was een invloedrijke
hofschilder die ook vele Bijbelse figuren vereeuwigde. Hij stond ook toe dat
Luther zijn drukpers gebruikte voor het drukken van heidense pamfletten.
Voorkennis:
-Ik kwam reeds eerder in contact met de schilderijen
van Lucas Cranach. Vorig jaar bezochten
mijn ouders en ik het museum Unterlinden in Colmar tijdens een reis in de Elzas.
Het museum was enorm groot en daar had ik reeds een schilderij van Lucas
Cranach zien hangen. Wat mij aantrok tot dat schilderij waren de mooie
kleurencomposities en de details.
Recensie(bespreking):
-De recensent schrijft dat de troef van de
tentoonstelling de context is die er rond het werk van Cranach gegeven wordt.
Hiermee ga ik volledig akkoord. Het feit dat er bij elk schilderij een prent of
een tekening hangt die eraan voorafging, of die Cranach gezien heeft, vond ik
subliem. Je kon vergelijken met andere kunstenaars, het roept een
nieuwsgierigheid op, je blijft geboeid en geïnteresseerd tijdens de
tentoonstelling. Bovendien is het leerrijk om kunstwerken te vergelijken.
-Cranachs aandacht gaat vooral uit naar de
emotie, de expressie van de personages op het doek. Dit terwijl hij in de ban
was van de renaisssance, waar een groot belang gehecht wordt aan juist
perspectief of correcte anatomie. Dat maakte van hem een buitenbeentje in zijn
tijd. Daardoor heeft hij een heel aparte, levendige stijl. Daarom deel ik de
mening van de recensent dat de werken van Cranach nooit saai zijn
-Wat ik ook bewonder in zijn werken , evenals de
recensent, is dat uit zijn werken een menselijke warmte straalt. Ik vind ze nog
steeds aantrekkelijk, zelfs al zijn we nu in de 21e eeuw aanbeland.
-Ik had reeds een schilderij van Cranach gezien,
zoals ik reeds vernoemde, maar die volledige tentoonstelling gewijd aan Cranach
was voor mij een ware ontdekking. Ik heb sindsdien ook al over hem en zijn leven
gelezen, ik heb een leerrijk en mooi geïllustreerd boek de wereld van Lucas
Cranach gekocht in de Bozar. Dat heb ik
ook al eens doorgenomen.
