De waarheid is dat, om een Aikidoka te worden, er een enorme inzet en opoffering vereist is. Het is moeilijk om een evenwicht vinden tussen persoonlijke vooruitgang op het Aikido-pad, met zijn belangrijke veranderingen in het leven, en mensen hiervoor warm te maken om het niet te zien als een soort hobby-beleving in de dojo, voor even een snelle "training" en het dan achterlaten wanneer men de deur uitloopt.

Aikido (en Budo) zijn heel moeilijk te beschrijven in zijn geheel, omdat we in het Westen geen analoog voor hebben. Het is een veelzijdige complexe sociale discipline en omvat toewijding aan soms vreemde (culturele) waarden die totaal anders zijn dan de manieren waarop we hier leven.

Aikido is geen gewoon tijdverdrijf. Degenen die dit budopad volgen, kunnen ook niet gewoon meer zijn, dat is de aard van een Aikidoka.