|
Door de harmonie
van het universum te kennen en de weg van de natuur, kan men de neiging van de
mens begrijpen.
Bloemen geven gewoon
hun kleuren en geuren af.
Ze kennen
zichzelf als noch goed noch slecht.
Aikidoka's aanvaarden
gewoon de naam die voor hen wordt gekozen.
Bloemen zijn er
voor iedereen en hoeven nooit als onrechtvaardig te worden beschouwd.
Ze buigen in de
wind en ze weten dat ze niet moeten buigen als er geen wind is.
Ze zullen groeien
rond een obstakel dat hen omgeeft.
Ze worden niet
moedeloos wanneer ze koude regen krijgen
Noch zijn ze
buitengewoon extatisch op een zonovergoten middag.
Hun vreugde en verdriet
zijn hetzelfde.
Ze groeien
geduldig verder in zonneschijn en regen, als onderdeel van hun ontwikkeling.
Ongeacht de
omstandigheden van het huidige moment, zullen ook die omstandigheden
voorbijgaan.
Als de bloemen
worden gemaaid, zullen ze weer ontkiemen zonder bitterheid of wraak.
Het is een
natuurlijke harmonie die alleen geeft wat er te geven is, alles accepteert wat
tot hen komt en niets eist.
Het is niet onze intellectuele
taak om onze rol in het kosmische schema te verklaren.
Dat is de belichaming
van een Aikidoka als de wilde bloem in een wei.
(uit Samurai of Gentle Power - 2003)
|
