Het concept van Ki is een van de
moeilijkste geassocieerd filosofische begrippen in de praktijk van Aikido.
Omdat het woord Aikido zoiets betekent als "de weg van de harmonie met Ki", is
het niet verwonderlijk dat veel Aikidokas geïnteresseerd zijn in het begrijpen
van wat Ki precies zou moeten zijn. Etymologisch is het woord "Ki" afgeleid van het Chinese "Chi". In de Chinese filosofie is Chi een
concept dat werd opgeroepen om leven te onderscheiden van niet-levende dingen,
maar naarmate de Chinese filosofie zich ontwikkelde, kreeg het concept van Chi
een breder scala aan betekenissen en interpretaties. In Aikido wordt het
concept Ki beschouwd als gecentraliseerde en gecoördineerde levens- en geest-energie
en niet zozeer als een soort mystieke of esoterische ideologie.
Moderne Aikidokas houden zich vooral
bezig met hoe deze Ki te gebruiken. Het meest aangehaalde voorbeeld voor het
bestaan van Ki in Aikido is de zogenaamde 'onbuigbare arm'. In deze oefening
probeert de ene persoon de arm uit te steken, terwijl een andere persoon de arm
probeert te buigen. Eerst maakt men een vuist, waardoor de armspieren worden
aangetrokken, zodat meestal de arm wordt gebogen. Vervolgens ontspant en strekt
men de arm (men verlengt de Ki), waardoor het deze keer veel moeilijker is om
de arm al of niet te buigen. De conclusie is dat de activiteit van Ki het
verschil verklaart.
Tot
nu toe zijn er echter geen wetenschappelijke studies die het bestaan van Ki
overtuigend aantonen en wordt het fenomeen eerder verwezen als een soort psychologisch
placebo-effect dat tot uitdrukking komt door bijvoorbeeld subtiele
veranderingen in lichaamspositie of onbewust hardere inspanning, waardoor het
Ki-concept als een soort positief effect omvat op de intentie en aandacht om te
overwinnen. Aikido vereist een gevoeligheid voor uiteenlopende variabelen zoals
timing, momentum, balans, snelheid en kracht van een aanval, en vooral voor de
psychologische toestand van de aanvaller. De Ki kan bijdragen tot maximalisatie
van efficiëntie en aanpassingsvermogen van iemands beweging, resulterend in een
sterkere techniek en een gevoel van bevestiging van het zelf zelfverbetering
(zelfs 'satori', d.i. persoonlijke verlichting), een belangrijk onderdeel van Aikido.
|