Zelfbeheersing is
zelfdiscipline om een stabieler persoon te creƫren als onderdeel van
overlevingsinstincten in onze maatschappij. Het is wat wij mensen doen, zodat
we beter in staat zijn om de regels of gedragscode van de samenleving te
gehoorzamen, om te leren, te doen en te leven met dingen die niet aangenaam
maar noodzakelijk zijn.
Zelfbeheersing
komt in het spel voor zelfverdediging omdat het dit aspect van discipline is
waarbij de Aikidoka zichzelf moet beheersen om te herkennen wanneer de
tegenstander zijn of haar emoties ongecontroleerd loslaat. We hebben allemaal de
neiging om te reageren met onze eigen emoties totdat er een breekpunt bereikt
wordt om het eigen ego te voeden in overdrive. Dan is er de zelfbeheersing nodig
om het doel van "niet-reageren" te bereiken, de echte vorm in zelfverdediging,
om de chemicaliƫn in ons lichaam en geest te beheersen die doen verlangen om schade
aan anderen aan te richten. Als we in dat geval onze zelfbeheersing verliezen,
kan dit leiden tot verschillende sociale en juridische gevolgen die jaren door
kunnen gaan en je leven en je gezin kunnen vernietigen.
Alleen door
zelfrealisatie, bereikt door zelfreflectie, kan men bekwame kennis en
toepassing van Aikido bereiken. Een Aikidoka moet zijn tekortkomingen
"zien" om met anderen te kunnen omgaan in stresssituaties, om anderen
te inspireren en om anderen te leiden.
(Foto: https://www.pinterest.com/valeriasignoris/marcos-severi/)
|