Bomen zijn hier op deze planeet lang voordat de eerste homo sapiens ooit
werd geboren. Ze hebben wereldwijde meer dan 200 miljoen jaar aan catastrofes
overleefd. Bonsais kunnen meer dan 130 jaar oud worden. Ze verouderen niet,
althans op de manier waarop we ouder worden begrijpen. In de genen van hun
vasculaire cambium cellen (de levende cellaag onder de schors) bestaat er namelijk
geen "cellulair" programma voor veroudering, zoals bij mensen, waar een
biologisch proces, zgn. Programmed Cell Death (or PCD) bestaat, waarbij de
celdeling stopt. Een oude boom geeft ons
een les in het leven. Een boom ziet er misschien verdord en knoestig uit, maar
hij leeft precies hetzelfde. Een boom kan het verstrijken van de tijd
weerstaan. Alleen mensen zijn het mooist als ze jong zijn. Zelfs
bonsais die zwak en krom zijn, ongeacht hoe
oud, blijft van nature zijn aangrijpende esthetische zuiverheid behouden.
Sommige Aikidoka's
groeien op hun eigen manier, zoals een bonsaiboom. In budo train je zowel je
geest (innerlijke) als je lichaam (uiterlijke). Je lichaam moet eerst leren
bewegen: ruwheid en losheid en onnodige bewegingen worden vermeden (gesnoeid).
En op een dag zullen de bewegingen eenvoudig en natuurlijk en puur zijn en zal
je de (innerlijke) essentie van de boom hebben gevangen, de essentie van de
kunst van de Vrede: een harde sterke buitenlaag, maar flexibel dynamisch van
binnen. Deze flexibiliteit heeft het door de lange vezels en het is daarom
buigzaam, waardoor het veel krachtspanning kan opvangen en kan meebewegen met
windkrachten. Harmonie in al zijn aspecten.
|